into în belarusă:

Ён пайшоў у краму.

Большасць людзей, якія ядзяць відэльцамі, жывуць у Еўропе, Паўночнай Амерыцы ды Лацінскай Амерыцы; людзі, якія карыстаюцца палачкамі, жывуць ва Усходняй Азіі, а тыя, хто есць пальцамі, жывуць у Афрыцы, на Блізкім Усходзе, у Інданэзіі ды ў Індыі.

Той, хто яшчэ нядаўна думаў, што ён нечым кіруе, апынаецца раптам у драўлянай скрынцы, ляжыць нерухома, і ўсе навокал разумеюць, што цяпер ад яго ніякай карысці, спальваюць яго ў печы.

«Сягоння хавалі малочніка. Прыйшло шмат народу, бо ўсе ў вёсцы яго ведалі». — «О, у Лінсхотэне ёсць малочнік?» — «Ну, не, цяпер ужо не!»

Я не разумею, навошта ва ўкраінскім алфавіце пераносілі мяккі знак: на мой погляд, было нашмат лагічней, калі ён быў у канцы.

Хрыстафору Калумбу не падабаліся іспанскія бардэлі, таму што ён лічыў іх бруднымі і вельмі дарагімі. Замест гэтага, ён выходзіў у мора, дазваляў — спецыяльна — сірэнам заманіць сабе, і потым адпадна праводзіў час.

Мне падабаецца wxWidgets, таму што, у адрозненне ад большасці бібліятэк, у ёй функцыя называецца Centre(), а не Center().

Паколькі большасць з тых, кто размаўляе на эсперанта, вывучылі мову самастойна, інтэрнэт увогуле і такія сайты як www.lernu.net у прыватнасці былі вельмі карыснымі для гэтай мовы.

Таямніца дыялектыкі Гегеля у канечным ліку толькі ў гэтым: ён абвяргае тэалогію з дапамогай філасофіі для таго, каб пасля абвергнуць філасофію з дапамогай тэалогіі.

На душэ стае цёпла, калі чуеш у песні на (здавалася б!) чужой мове: славацкай, македонскай, славенскай, — здаёмыя з дзяцінства словы і нават разумееш цэлыя фразы.

Буда, уражаны клопатам труса, перанёс яго на месяц і пакінуў у такім выглядзе на векі вякоў.

Ангелец, бельгіец і галандзец уваходзяць у паб і сядаюць ля стойкі. Бармэн кажа: «Зачакайце, гэта жарт ці што?»

Мяжа, якая аддзяляе Жыццё ад Смерці, у лепшым выпадку цьмяная і туманная. Хто можа сказаць, дзе заканчваецца адно і пачынаецца другое?

«Хлуснёй у паратунак» мы называем няпраўду, сказаную, каб не крыўдзіць чалавека або апраўдаць яго спадзяванні.