dicționar ebraică - poloneză

עברית - język polski

פקודה în poloneză:

1. rozkaz rozkaz


Żołnierz odmawia wykonania rozkazu.
Będę przyjmowała rozkazy tylko od mojego dowódcy.
To nie jest prośba, to rozkaz!
To jest rozkaz.
Otrzymali rozkaz powrotu.
Generał wydał rozkaz ataku na miasto.