4. Prawoznawstwo - role semiotyczne wypowiedzi

 0    30 cartonașe    jakubolejnik30
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
wypowiedzi opisowe
începe să înveți
wypowiedzi stwierdzające, że tak, a tak jest albo tak, a tak nie jest. Pełnią funkcję semantyczną
wypowiedź prawdziwa
începe să înveți
wypowiedź opisowa, która opisuje pewien fragment rzeczywistości zgodnie z tym, jak ta rzeczywistość się ma
wypowiedź fałszywa
începe să înveți
wypowiedź opisowa, która ujmuje jakiś stan rzeczy inaczej niż na to wskazuje jego faktyczny kształt
podział wypowiedzi pozaopisowych
începe să înveți
1. wypowiedzi ekspresywne, 2. wypowiedzi performatywne, 3. wypowiedzi sugestywne (dyrektywalne)
wypowiedzi ekspresywne
începe să înveți
wypowiedzi pozaopisowe, które wyrażają różnego rodzaju przeżycia intelektualne, wolicjonalne, emocjonalne
wypowiedzi oceniające
începe să înveți
wypowiedzi, które wyrażają aprobatę albo dezaprobatę jakiegoś stanu rzeczy
ocena prosta
începe să înveți
ocena dotycząca efektu przeżycia aprobatu albo dezaprobaty danego stanu rzeczy, bez kwalifikowania tego stanu rzeczy jako bardziej cennego, mniej cennego albo równo cennego w odniesieniu do innego ocenianego stanu rzeczy
ocena porównawcza (preferencyjna)
începe să înveți
ocena polegająca na przekładaniu jednego stanu rzeczy nad drugi albo stwierdzeniu, że obie rzeczy są aksjologicznie nieodróżnialne
ocena zasadnicza samoistna
începe să înveți
ocena polegająca na aprobacie albo dezaprobacie jakiegoś stanu rzeczy ujmowanego za cenny sam przez się
ocena zasadnicza podbudowana instrumentalnie
începe să înveți
ocena polegająca na aprobowaniu jakiegoś stanu rzeczy ze względu na to, że służy jako środek do osiągnięcia jakiegoś innego stanu rzeczy, który jest już aprobowany samoistnie
ocena jednoaspektowa
începe să înveți
ocena niesprowadzalna już do ocen prostszych, a odnosi się do stwierdzalnych empirycznie jednorodzajowych cech ocenianego obiektu
ocena globalna
începe să înveți
ocena danego obiektu będąca wypadkową wielu ocen składowych
ocena ambiwalentna
începe să înveți
ocena ma taki charakter, gdy podmiot oceniający nie jest w stanie podjąć oceny stanowczej
wypowiedź performatywna
începe să înveți
wypowiedź ustna lub pisemna poprzez sformułowanie której dokonuje się czynności konwencjonalnej
czynność konwencjonalna
începe să înveți
określone zachowanie psychofizyczne określonych osób w określonych okolicznościach, któremu mocą przyjmowanych reguł, nadaje się sens inny niż jedynie sens dokonania danej czynności psychofizycznej albo czynności konwencjonalnej niższego stopnia
czynność konwencjonalna niższego stopnia
începe să înveți
czynność konwencjonalna, z której powstaje kolejna czynność konwencjonalna (wyższego stopnia)
wypowiedź sugestywna (dyrektywalna)
începe să înveți
wypowiedź mająca na celu oddziaływanie jako swoisty bodziec na zachowanie tych, ku którym jest skierowana
rodzaje wypowiedzi sugestywnych
începe să înveți
1. sugestie, 2. apele, 3. wezwania, 4. ostrzeżenia, 5. rady, 6. prośby, 7. rozkazy, 8. normy postępowania, 9. dyrektywy celowościowe, 10. reguły sensu czynności konwencjonalnych, 11. optatywy
dyrektywa celowościowa (teleologiczna, techniczna)
începe să înveți
wypowiedź, która głosi, co należy uczynić, aby osiągnąć określony skutek
zdanie anankastyczne
începe să înveți
zdanie w sensie logicznym o postaci implikacji, którego wartość logiczna decyduje o trafności dyrektywy celowościowej
reguły sensu czynności konwencjonalnych
începe să înveți
wypowiedzi dyrektywalne, które określonym czynnościom psychofizycznym bądź czynnościom konwencjonalnym niższego stopnia nakazują przypisywać określony sens kulturowy. Konstruują czynność konwencjonalną, mogą być ustalone wyraźnie albo zwyczajowo
norma postępowania
începe să înveți
wypowiedź sformułowana w określonym języku, która określonym podmiotom nakazuje albo zakazuje określonego postępowania w określonych okolicznościach, wyrażenie dotyczy tylko czynów zależnych od woli danej jednostki
składniki normy postępowania
începe să înveți
1. adresat, 2. okoliczności, 3. postępowanie będące przedmiotem obowiązku
adresat normy postępowania
începe să înveți
podmiot, któremu norma wyznacza obowiązek określonego postępowania
działanie
începe să înveți
spowodowanie zmian w zastanym układzie świata albo zapobieganie zmianom, które pojawiłyby się bez celowej interwencji
zaniechanie
începe să înveți
powstrzymanie się od powodowania zmian w określonym kierunku
obowiązek formalny
începe să înveți
mowa o nim, gdy jego przedmiotem jest określone proste działanie bądź zaniechanie
obowiązek materialny
începe să înveți
obowiązek osiągnięcia bądź utrzymania określonego stanu rzeczy
zakres zastosowania normy
începe să înveți
klasa takich możliwych przyszłych sytuacji, w których norma znajduje zastosowanie
zakres normowania normy
începe să înveți
klasa przyszłych zachowań adresata normy, które norma ta wyznacza mu do spełnienia

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.