Diagnostyka I kolokwium

 0    344 cartonașe    lumbagokochane
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
Plan badania klinicznego
începe să înveți
trzeba dalej wymienić i po łacinie
Opis zwierzęcia
începe să înveți
signalement, generalia
Wywiad
începe să înveți
anamnesis
Badanie stanu obecnego - część ogólna
începe să înveți
status presens
Badanie stanu obecnego - część szczegółowa,
începe să înveți
status presens
Badanie dodatkowe
începe să înveți
examinatio accesoria
Podsumowanie wyników badania
începe să înveți
epicrisis
Rozpoznanie
începe să înveți
diagnosis
Rokowania
începe să înveți
prognosis
Leczenie
începe să înveți
terapia, curatio
I Opis zwierzęcia
începe să înveți
signalement, generalia
wymienić co po kolei bierze sie pod uwagę
începe să înveți
gatunek, płeć, maść, wiek, rasa, wielkość (wzrost i ciężar), użytkowość
Gatunek
începe să înveți
wiąże się ze skłonnością do zapadania na niektóre choroby zakaźne, np.
Konie
începe să înveți
nosacizna, morzyska i zołzy
Bydło
începe să înveți
niestrawności, kwasica, zasadowica, wzdęcia, przeładowanie żwacza i zaraza płucna
su
începe să înveți
różyca wikłana przez E. rusiopathiae i pomór
koty
începe să înveți
FIV, katar koci, syndrom urologiczny u kastratów
psy
începe să înveți
parwowirozę, nosówkę i leptospirozę
w leczeniu i przy wyborze leków należy mieć na uwadze
începe să înveți
zwiększoną wrażliwość zwierząt na niektóre leki
Ru
începe să înveți
preparaty rtęciowe
kotów i małych mięsożernych
începe să înveți
na fenol i jego pochodne
co nie może być podawane przeżuwaczom doustnie
începe să înveți
preparaty nasercowe, zawierające związki naparstnicy
co nie może być podawane koniom
începe să înveți
pochodne amoksycyliny
Płeć
începe să înveți
głównie patologie rozrodu
samice
începe să înveți
patologia ciąży, porodu i laktacji
samce
începe să înveți
syndrom urologiczny kotów i nowotwory gruczołu krokowego
ogier
începe să înveți
przepukliny pachwinowe mogą stać się przyczyną morzysk
buhaje i knury
începe să înveți
zatrzymanie kamieni w cewce moczowej może powodować utrudnienia w oddawaniu moczu.
o czym pamietac u samic?
începe să înveți
o zachowaniu ostrożności przy badaniu i leczeniu ciężarnych samic oraz o krótszej samiczej cewce moczowej, co predysponuje do zakażeń dróg moczowych,
Maść - na co wskazuje
începe să înveți
na niektóre choroby skóry i alergie, związane z rasą,
Mieszańce
începe să înveți
może wskazywać na rasy, z jakich składa się dane zwierzę
Białe umaszczenie
începe să înveți
może być związane z głuchotą i skłonnością do atopii
wiek - skłonność do
începe să înveți
o zapadania nma wpływ na skłonność zwierzęcia da choroby, np. u młodych zwierząt występuje krzywica, u koni zołzy, u psów - nosówka
noworodki prosiat
începe să înveți
niedokrwistość
Rasa
începe să înveți
ma wpływ na odporność zwierzęcia,
owce algierskie
începe să înveți
są odporne na wąglik (antrax)
Jamniki - dyskopatia
începe să înveți
zesztywnienie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, co w dalszym rozwoju choroby prowadzi do porażenia nerwowego, wywołując paraliż kończyn tylnych, brak czucia w kończynach oraz upośledzenie funkcjonowania mięśni zwieraczy odbytu i pęcherza moczowego).
psy ras wydelikaconych
începe să înveți
są bardziej podatne na nosówkę, niż psy nierasowe
Wielkość (wzrost i ciężar)
începe să înveți
należy brać je pod uwagę podczas dawkowania leków
Wysokość w kłębie u bydła i koni?
începe să înveți
daje nam informacje, czy rozwój zwierzęcia jest prawidłowy,
Użytkowość
începe să înveți
niektóre typy użytkowe są bardziej podatne na niektóre choroby
bydło mleczne
începe să înveți
mastitis
psy policyjne
începe să înveți
choroby układu krążenia, niewydolność lewokomorowa
świnie mięsne
începe să înveți
PSE
II Wywiad
începe să înveți
anamnesis
wywiad
începe să înveți
wiadomości dotyczące chorego zwierzęcia, zebrane przed właściwym badaniem klinicznym. Zadaniem wywiadu jest zebranie informacji, które mogą być wykorzystane do ustalenia przyczyny choroby, jej przebiegu i leczenia
Wywiad składa się z 2 części:
începe să înveți
danych o warunkach życia zwierzęcia do czasu wystąpienia choroby (anamnesis vitae) i danych o chorobie (anamnesis morbi).
Wywiad o warunkach życia ma na celu ustalenie:
începe să înveți
• Pochodzenie zwierzęcia • Warunki utrzymania i pielęgnacji, np. oświetlenie, wentylacja, ściółka, czyszczenie, ruch na powietrzu • Warunki żywienia i pojenia • Sposób użytkowania • Historia szczepień
Wywiad o chorobie obejmuje:
începe să înveți
co wymienic i opisać
• Czas trwania choroby 
începe să înveți
Jak długo zwierzę choruje? W jakich okolicznościach zachorowało? Czy zwierzę chorowało już z podobnymi objawami? - Daje wyobrażenie o czasie trwania choroby, czy choroba jest ostra czy przewlekła, czy daje nawroty
• Czy choruje jedno lub więcej zwierząt w stadzie?
începe să înveți
Ma to znaczenie w przypadku chorób zakaźnych
• Czy chorowało rodzeństwo lub rodzice?
începe să înveți
Ma to znaczenie w przypadku chorób dziedzicznych, np. cukrzyca, wnętrostwo, dysplazja,
• Zaobserwowane objawy choroby
începe să înveți
• Zaobserwowane objawy choroby
• Czy zwierzę było leczone u innego lekarza?
începe să înveți
- Daje to informacje o stosowanych lekach, ich dawce, co ma szczególne znaczenie w przypadku udzielania pomocy przez osoby niekompetentne.
III Badanie stanu ogólnego
începe să înveți
III Badanie stanu ogólnego
• Budowa ciała (structura)
începe să înveți
są to wzajemne proporcje kości, stawów, mięśni, ścięgien, linia kręgosłupa i układ kończyn. Budowa może być silna, średnia lub słaba
Przy słabej budowie ciała można dodać zaobserwowane odejścia od normy, np.
începe să înveți
o Grzbiet karpiowaty (kyphosis) - wygięty ku górze o Grzbiet łęgowaty (lordosis) - wygięty w dół o Skrzywienie boczne (scoliosis) o Garb (gibbus) - deformacja głównie kręgów piersiowych,
• Stan odżywienia (conditio)
începe să înveți
daje wyobrażenie o tym, czy procesy przemiany materii przebiegają prawidłowo i czy zwierzę otrzymuje karmę pełnowartościową i w odpowiedniej ilości. Stan odżywienia określamy przez oglądanie i omacywanie.
o U psów i kotów
începe să înveți
szczeg. uwagę na tułów, czy doły przylędźwiowe i skroniowe są wypełnione mięśniami, czy widoczne są żebra, guzy biodrowe i wyrostki kolczyste kręgów. Stopień odżywienia określamy w skali BCS od 1 do 9. Jego wartość prawidłowa dla psów wynosi 4-5/9.
o U koni
începe să înveți
ogląda się i omacuje głównie oczodoły, grzebień łopatki, żebra i guzy biodrowe.
o U bydła
începe să înveți
ogląda się długie mięśnie grzbietu, mięśnie udowe, pośladkowe i łokciowe.
W celu sprawdzenia grubości tkanki podskórnej
începe să înveți
należy omacać mostek, fałd kolanowy i nasadę ogona
Ze stanem odżywienia związane jest
începe să înveți
wychudzenie (inanitio) i otyłość (obesitas
z czym zwiazane wychudzenie lub otyłość?
începe să înveți
która może być wywołana czynnikami genetycznymi i chorobowymi (np. cukrzyca u psów i kotów, niedoczynność tarczycy, kastracje) lub nieprawidłowym żywieniem.
Otyłość przejawia się
începe să înveți
niewidocznymi żebrami, syndromem tłustej wątroby u drobiu, brakiem talii, pokładami tłuszczu w okolicy lędźwiowej i ogonowej oraz zaokrąglonym brzuchem.
Wychudzenie może być spowodowane czynnikami zewnętrznymi
începe să înveți
brak lub niemożność pobrania pokarmu) lub wewnętrznymi (zespoły złego wchłaniania i trawienia) i doprowadzić może do wyniszczenia (charłactwo - cachexio).
• Stan utrzymania (wygląd zewnętrzny)
începe să înveți
badanie przeprowadzamy przez oglądanie, omacywanie, oglądanie stanu sierści, pazurów, kopyt, grzywy i zębów i określamy go jako bardzo dobry, dobry, mierny lub zły.
stan utrzymania c.d
începe să înveți
Stan bardzo dobry występuje u zwierząt luksusowych w hodowli zarodowej i sportowej, zaś stan dobry jest dla zwierzęcia najlepszy. Zły stan utrzymania przy prawidłowej pielęgnacji może być spowodowany chorobą,
• Temperament
începe să înveți
jest to szybkość i stopień reakcji na różne bodźce zewnętrzne, przyjmowane przez zwierzę za pomocą narządów zmysłów.
temperament ile rodzai
începe să înveți
4 rodzaje temperamentu zwierząt:
Żywy niezrównoważony
începe să înveți
przewaga procesów pobudzania nad procesami hamowania w korze mózgowej; u koni manifestuje się silną pobudliwością i gwałtownością, przez co są one nieprzydatne w pracy)
Żywy zrównoważony
începe să înveți
(cechuje się silnymi procesami pobudzania i hamowania, stałością i dokładnością odruchów warunkowych i dużą dzielnością w pracy; takie konie są najcenniejsze)
Spokojny zrównoważony
începe să înveți
(silne, lecz mało aktywne procesy hamowania i pobudzania)
Spokojny niezrównoważony
începe să înveți
słabe procesy hamowania i pobudzania).
z czym związany jest rodzaj temperamentu
începe să înveți
Rodzaj temperamentu zwierzęcia związany jest z jego gatunkiem, rasą i typem konstytucjonalnym, np. konie sportowe (arabskie, angielskie) mają żywy temperament, zaś konie zimnokrwiste - spokojny,
• Typ konstytucjonalny
începe să înveți
zespół odziedziczonych cech wrodzonych, nabytych, morfologicznych i czynnościowych osobnika, warunkujących sposób jego reagowania na bodźce zewnętrzne. Obecnie według Dursta wyróżnia się 3 typy:
o Typ oddechowy (typus respiratorius
începe să înveți
wąska klatka piersiowa, lekka i wąska głowa, cienka szyja, długie kończyny. Bydło typu oddechowego cechuje się dużą mlecznością i skłonnością do zachorowań na gruźlicę. Przykłady: chart, bydło mleczne, konie wyścigowe
o Typ trawienny (typus digestorius)
începe să înveți
- krótka i szeroka klatka piersiowa, duży brzuch, mocne kończyny, krótka szyja, duża głowa. Bydło takie wykazuje tendencję do tycia, więc nadaje się na opas. Zwierzęta takie narażone są na schorzenia przewodu pokarmowego i układu krążenia,
o Typ mięśniowy (typus muscularis)
începe să înveți
mocna głowa, szeroka klatka piersiowa, dobrze rozwinięte mięśnie zadu i kończyn. Zwierzęta takie narażone są na schorzenia układu mięśniowego i nerwowego, np. bydło stepowe, boksery, dogi, mastiffy
• Zachowanie się zwierzęcia - obejmuje:
începe să înveți
pozycję i postawę ciała, przyjmowanie pokarmu i wody, przytomność, wyraz twarzy, spojrzenie, głos, chód i sposób poruszania się, ruchy poniewolne
Pozycję ciała
începe să înveți
pozycja jest to położenie linii kręgosłupa zwierzęcia w stosunku do podłoża (może być stojąca, siedząca lub leżąca)
Postawę ciała
începe să înveți
postawa jest to wzajemny stosunek części ciała, czyli ułożenie linii grzbietu i szyi do kończyn oraz kończyn do osi ciała (może być prawidłowa lub nieprawidłowa)
postawy patologiczne
începe să înveți
postawy patologiczne
o Przy ochwacie
începe să înveți
trofoalergeny uwalniają histaminę, która powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych miazgi rogu kopytowego, co sprawia że koń z bólu stoi nieruchomo
o Przy morzysku
începe să înveți
przy morzysku konie przyjmują postawę wahadłową (przednie kopyta daleko z przodu, zaś tylne daleko z tyłu) lub leżą na grzbiecie (podobnie jak przy zapiaszczeniu okrężnicy małej)
o Ostre rozszerzenie żołądka
începe să înveți
(acuta dilatatio ventriculi) - koń przyjmuje pozycję siedzącego psa
o Przy tężcu
începe să înveți
konie stoją z szeroko rozstawionymi kończynami i wyciągniętą głową, grzbiet mają wyprostowany, zaś ogon uniesiony
o Przy urazowym zapaleniu osierdzia u krów
începe să înveți
na skutek przedostania się ciał obcych do przewodu pokarmowego krowy odczuwa ona bolesność w III - V p. m, co sprawia że odstawia ona łokcie na bok (objaw patogomiczny),
o Porażenie wiotkie kończyn tylnych
începe să înveți
występuje u małych zwierząt przy przerwaniu ciągłości kręgosłupa. Przyjmują one wówczas pozycję foki.
Przyjmowanie pokarmu i wody
începe să înveți
podczas chorób obserwuje się zaburzenia pobierania pokarmu i wody, np. przy wściekliźnie psy zjadają przedmioty niejadalne, wzmożone pragnienie występuje w gorączce, cukrzycy, ketozie i moczówce prostej, a także przy ropomaciczu u suk
Przytomność
începe să înveți
(zachowana, zmniejszona, zniesiona, zwiększona, np. przy chorobach układu nerwowego)
Wyraz twarzy
începe să înveți
żywy lub spokojny). Możliwe zmiany wyrazu twarzy to: stan agonalny/twarz Hipokratesa (facies Hippocraticus - błyszczące oczy, wyostrzone rysy), grymas sardoniczny (risus sardonicus obserwowany podczas tężca u koni), krzyż śmierci (zapaść)
Głos
începe să înveți
głos ochrypły może występować przy zapaleniu krtani, zaś ochrypłe szczekanie stanowi objaw wścieklizny,
Chód i sposób poruszania się
începe să înveți
daje możliwość wykrycia kulawizny, chwiejności, niedowładu lub bezwładu kończyn,
Ruchy poniewolne
începe să înveți
są to ruchy niezależne od woli zwierzęcia, występujące przy chorobach OUN:
Ruchy poniewolne jakie to
începe să înveți
parcie do przodu, do tyłu, obrót wokół własnej osi, ruchy menażowe, obrotowe, wedrowanie
IV. BADANIE TEMPETATURY WEWN
începe să înveți
Mierzenie temperatury ciała (thermometria)
Mierzenie temperatury ciała
începe să înveți
jest jedną z najbardziej obiektywnych metod badania klinicznego, gdyż jej wszelkie odchylenia od normy są ważnym objawem chorobowym. W praktyce weterynaryjnej mierzenie temperatury ciała przeprowadza się w każdym przypadku chorobowym,
Temperaturę mierzy się u zwierząt w
începe să înveți
odbycie, a u ptaków w kloace, gdyż w tych miejscach temperatura jest najbardziej stała.
Przy ocenie temperatury należy wziąć pod uwagę
începe să înveți
płeć (SAMCE wyższa), stan fizjologiczny (ciąża), wiek (młode mają wyższą temperaturę), rasę (większe mają niższą), temperament, porę dnia, warunki środowiska i miejsce pomiaru (w pochwie jest o kilka dziesiątych wyższa, niż w odbytnicy).
Fizjologiczne wartości temperatury ciała:
începe să înveți
Fizjologiczne wartości temperatury ciała:
• Pies (37,4- 39,3):
începe să înveți
psy małe szczenięta (38,6- 39,3 ), - psy małe dorosłe (38,5- 39 ), - psy średnie szczenięta (38,3- 39,1 ), - psy średnie dorosłe (38 - 38,6 ), - psy duże szczenięta (38,2- 39 ), - psy duże dorosłe (37,4- 38,3 ),
• Koty
începe să înveți
38 - 39,5,
• Konie
începe să înveți
ponad 5 lat - 37,5- 38 - źrebięta w pierwszych dniach życia- do 39,3, - źrebięta i młode konie do 5 lat- 37,5- 38,5,
• Bydło
începe să înveți
• Bydło (37,5-39) - cielęta- 38,5- 40,5, - bydło młode do roku- 38,5- 40, - bydło powyżej roku- 38- 39,
• Świnie
începe să înveți
38 - 40), prosięta – 39- 40,5
• Owce i kozy
începe să înveți
38,5- 39
Wahania temperatury
începe să înveți
(1-1,5 stopnia) w zależności od pory dnia. Najniższa temperatura ciała występuje w godzinach nocnych do 6 rano. Pierwsze maksimum występuje między 6 a 9 rano, drugie minimum między 10 a 16, zaś temperatura najwyższa występuje między 16 a 19.
Kiedy Zjawisko odwrotne (wahania temp)
începe să înveți
obserwuje się w przebiegu gruźlicy, kiedy temperatura poranna jest wyższa, niż wieczorna (typus inversus). Zaliczana jest do podziału ze względu na czynnik wywołujący.
Pomiaru temperatury można dokonywać przy użyciu:
începe să înveți
termometru rtęciowego (najwyższą wartość osiąga po około 1 minucie, zaś po wyjęciu słupek rtęci nie opada), termometru spirytusowego, elektronicznego, termisioru (badanie temperatury skóry).
Gorączka
începe să înveți
pyreksia, febris)
gorączka
începe să înveți
to reakcja adaptacyjna fizjologicznie sprawnych ośrodków termoregulacji i zespołu podporządkowanych im mechanizmów obwodowych na działanie czynników gorączkotwórczych.
Gorączka występuje z reguły pod wpływem
începe să înveți
czynników zakaźnych (septycznych), chociaż gorączka może wystąpić też na tle niezakaźnym (aseptyczna), spowodowana rozpadem obumarłych elementów komórkowych i tkankowych (pooperacyjnie, złamania kości, krwotoki wew, poród, wysiłek mięśniowy).
wzrost temperatury może wystąpić też na skutek
începe să înveți
bodźców nerwowych pochodzenia centralnego lub obwodowego (neurozy, silne bóle)
Gorączka jest zespołem
începe să înveți
objawów nieswoistych, spośród których najważniejsze są:
Objawy gorączki
începe să înveți
• Podwyższona temperatura wewnętrzna, • Przyspieszenie tętna i oddechu, • Upośledzenie lub brak łaknienia, często wzmożone pragnienie, • Przekrwienie błon śluzowych, • Zmniejszenie ilości oddawanego moczu (oliguria),
Objawy gorączki
începe să înveți
• Zwiększenie ciężaru właściwego moczu i lepkości, białkomocz, • Zmiana odczynowości moczu o Zwierzęta trawożerne fizjologicznie mają mocz zasadowy (w patologii kwaśny) o Mięsożerne - kwaśny (w patologii zasadowy) o Wszystkożerne - obojętny
Objawy gorączki
începe să înveți
• Nierównomiernie rozłożona ciepłota skóry • Dysproteinemia - zachwianie wzajemnych proporcji między IgG a albuminami (spadek syntezy albumin w wątrobie) • Przyspieszenie OB (szybkość opadu zależy od stosunku albumin do globulin) • Leukocytoza
Typy gorączki w zależności od
începe să înveți
stopnia podwyższenia temperatury ciała:
• Stan podgorączkowy
începe să înveți
podwyższenie temperatury ciała o 0,2- 0,5 stopnia,
• Gorączka lekka
începe să înveți
podwyższenie temperatury o 1-1,5 stopnia,
• Gorączka wysoka
începe să înveți
podwyżowca szenie temperatury powyżej 1,5 stopnia. Towarzyszy chorobom zakaźnym, np. nosówce psów, odoskrzelowemu zapaleniu płuc, zołzom u koni - Streptococcus equi), różyca i pomór świń, wąglik i księgosusz u bydła)
W zależności od czasu trwania wyróżniamy:
începe să înveți
W zależności od czasu trwania wyróżniamy:
• Gorączka jednodniowa
începe să înveți
febris ephemera) - trwa do 3 dni. Występuje często u bydła po podaniu szczepionek i surowic odpornościowych, a także przy zaburzeniach trawienia,
• Gorączka ostra
începe să înveți
febris acuta) - może ciągnąć się nawet do miesiąca. Występuje np. w krupowym zapaleniu płuc, nosaciznie, niedokrwistości zakaźnej, nosówce psów,
• Gorączka przewlekła
începe să înveți
(febris chronica) - może ciągnąć się miesiącami. Zdarza się przy malarii, gruźlicy, niedokrwistości zakaźnej.
W zależności od wahań dobowych temperatury:
începe să înveți
W zależności od wahań dobowych temperatury:
• Gorączka ciągła
începe să înveți
(febris continua) - wysoka temperatura z niewielkimi wahaniami dobowymi, nieprzekraczającymi 1 stopnia. Występuje w ciężkich schorzeniach o charakterze posocznicowym, np. wąglik, różyca, wągry, krupowe zapalenie płuc u koni,
• Gorączka zwalniająca
începe să înveți
febris remittens) - cechuje się znacznymi wahaniami dobowymi od 1 do 2 stopni, jednak nigdy nieobniżającymi się do granic fizjologicznych. Jest to najczęściej spotykany typ gorączki w chorobach zakaźnych, wikłanych przez paciorkowce i gronkowce,
• Gorączka trawiąca
începe să înveți
febris hectica) - gorączka, w której temperatura z bardzo wysokiej obniża się poniżej granic normy. Podczas niej następuje nasilony katabolizm, a zwierzę po kilku tygodniach ulega wyniszczeniu, np. przy gruźlicy,
• Gorączka przerywana (febris intermittens)
începe să înveți
obj się krótkimi skokami temperatury występującymi na przemian z okresami bezgorączkowymi. Każdy napad gorączki rozpoczyna się silnymi dreszczami i kończy obfitymi potami. W najbardziej typowej formie występuje przy niedokrwistości zakaźnej u koni
• Gorączka powrotna
începe să înveți
(febris reccurens) - objawia się występowaniem kolejnych okresów wysokiej gorączki i okresów bezgorączkowych, trwających kilka dni (dłużej, niż przy przerywanej).
Okres bezgorączkowy
începe să înveți
(apyrexia) trwa zwykle 6-8 dni. Występuje przy chorobach pasożytniczych krwi, np. malaria, babeszjoza, borelioza, gruźlica, nosacizna
• Gorączka nietypowa
începe să înveți
febris atypica) - wyróżnia się nieprawidłowymi wahaniami dobowymi i nieokreślonym czasem trwania. Występuje przy zołzach, krupowym zapaleniu płuc, nosaciznie i pomorze świń.
Typy gorączki ze względu na czynnik wywołujący:
începe să înveți
Typy gorączki ze względu na czynnik wywołujący:
• Gorączka septyczna
începe să înveți
związana z działaniem pirogenów. Może być zewnątrzustrojowa (bakterie i wirusy) lub wewnątrzustrojowa (zatrucia i toksyny)
• Gorączka aseptyczna
începe să înveți
powstaje bez zadziałania czynnika zakaźnego, np. w wyniku uszkodzenia tkanek po urazach czy oparzeniach, np. podczas porodu, silnego wysiłku mięśniowego, w wyniku złamań kości, gorączka pooperacyjna,
• Gorączka adynamiczna
începe să înveți
temperatura ciała utrzymuje się w granicach normy, mimo wyraźnych objawów gorączki. Występuje u starszych zwierząt
• Gorączka resorpcyjna
începe să înveți
występuje, gdy w organizmie zachodzi wchłanianie płynów, • Gorączka alergiczna
• Gorączka alergiczna
începe să înveți
Gorączka alergiczna
• Gorączka na skutek podawania substancji pobudzającej
începe să înveți
zachodzi w celu pobudzenia układu siateczkowo- śródbłonkowego (cytokiny prozapalne)
W przebiegu gorączki wyróżnia się
începe să înveți
3 okresy
• Okres początkowy
începe să înveți
(stadium incrementi) - obejmuje okres narastania temperatury do szczytu i pojawienie się objawów swoistych dla gorączki,
• Okres szczytowy
începe să înveți
(stadium fastigii) - zbiega się z okresem, w którym występują wszystkie objawy typowe dla gorączki. Jest to czas największego nasilenia choroby,
• Okres ustępowania
începe să înveți
(stadium decrementi) - może cechować się szybkim lub litycznym przebiegiem. Szybki spadek temperatury (crisis) objawia się silnymi potami, spowolnieniem tętna i oddechów. Przy tym rodzaju spadku może nastąpić zjawisko przełomu rzekomego
zjawisko przełomu rzekomego
începe să înveți
(pseudokryzysu pseudocrisis), polegające na nagłym wzroście ciepłoty wewnętrznej po lekkim spadku. Jest to objaw niekorzystny, świadczący o powikłaniach
Zapaść
începe să înveți
hipotermia (hypothermia)
Zapaść
începe să înveți
spadek temperatury wewnętrznej poniżej wartości fizjologicznej. W ocenie hipotermii należy zachować ostrożność i nie zapominać o błędach techn., jakie mogą być popełnione, np. niedomykanie odbytu, wprowadzenie termometru do mas kałowych
temperaturą podnormalną.
începe să înveți
• Obniżenie temperatury o 1 stopień poniżej normy
temperatura podnormalna
începe să înveți
Obserwuje się ją u zwierząt starych przy niskich temperaturach otoczenia, u koni wyniszczonych, po silnych krwotokach, a także pod wpływem działania środków nasennych i przeciwgorączkowych.
zapaścią średniego stopnia
începe să înveți
Obniżenie temperatury o 2 stopnie
zapaścią zimna
începe să înveți
a spadek o 3-4 stopnie
Zapaść od kryzysu różni się
începe să înveți
dużym spadkiem temp, ochłodzeniem powierzchni ciała, osłabieniem czynności serca, ogólnym osłabieniem. Skóra w zapaści jest chłodna, pokryta lepkim potem, błony śluzowe są zasinione, występuje drżenie kończyn, tętno jest przyspieszone, ale słabe
krzyż śmierci” (crux mortis),
începe să înveți
W stanach agonalnych występuje tzw., krzyż śmierci” (crux mortis), w którym spadek temperatury krzyżuje się ze wzrostem oddechów i tętna
Hipertermia niegorączkowa
începe să înveți
udar cieplny, udar słoneczny
• Udar cieplny
începe să înveți
(siriasis) - jest to czynnościowe przeciążenie ośrodka termoregulacji spowodowane zmniejszoną utratą ciepła podczas wysokiej temperatury otoczenia i dużej wilgotności. Wzrost temperatury ciała powiązany jest z drgawkami, wymiotami i apatią.
• Udar słoneczny
începe să înveți
(insolatio) - jest to reakcja organizmu na działanie promieni słonecznych, podczas której (oprócz zmniejszonej utraty ciepła) dochodzi do wchłaniania promieniowania. Najbardziej narażone są na nie zwierzęta bez okrywy włosowej, np. świnie,
Tętno
începe să înveți
ętno jest to falisty ruch tętnic, powstający w momencie wyrzutu krwi i przenoszący się na obwód. Jakość tętna zależy od siły skurczu lewej komory, ilości krwi w naczyniach i napięcia ich ścian
Częstość ta zależy od:
începe să înveți
wieku, wielkości zwierzęcia, płci (u samic jest częstsze), od wysiłku, temperamentu i stanu fizjologicznego.
Na falę tętna mają wpływ:
începe să înveți
• Częstość tętna - zależy od pobudzeń w węźle zatokowym i następowego skurczu serca • Objętość wyrzutowa serca i szybkość wyrzutu krwi • Elastyczność naczyń krwionośnych • Opory na obwodzie
Ze względu na liczbę skurczów wyróżniamy:
începe să înveți
• Tętno przyspieszone (pulsus frequens),• Tętno zwolnione (pulsus rarus)
• Tętno przyspieszone
începe să înveți
powyżej wartości referencyjnych. Tętno takie związane jest z podwyższeniem temperatury ciała, a także powstaje na skutek działania substancji toksycznych na receptory serca. Obserwuje się je w chorobach zakaźnych i pasożytniczych krwi, z gorączką
• Tętno przy spieszone
începe să înveți
Obserwuje się je w chorobach zakaźnych i pasożytniczych krwi, przebiegających z podwyższeniem temperatury ciała, a także w niewydolności układy krążenia, przy ciężkich schorzeniach przewodu pokarmowego
• Tętno zwolnione
începe să înveți
najczęściej towarzyszy bradykarii (bradycardii). Towarzyszy przede wszystkim chorobom mózgowym, związanym z podwyższeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego
tetno zwolnione
începe să înveți
w nowotworach mózgu, w wodogłowiu i zakaźnym zapaleniu mózgu i opon mózgowych. Fizjologicznie może występować u trenujących koni sportowych, psów wyścigowych i u starszych zwierząt
Ze względu na napięcie tętnic
începe să înveți
podatność tętnicy na ucisk palcem):
• Tętno miękkie
începe să înveți
(pulsus mollis) - przy niewielkim ucisku tętnicy zanika fala tętna. Występuje w niewydolności krążenia i przy utracie napięcia ścian naczyń,
• Tętno nitkowate
începe să înveți
(pulsus filliformis) - obserwowane przy zapaści, ciężko wyczuwalne,
• Tętno twarde (pulsus durus
începe să înveți
wyst. gdy mimo przytknięcia św. tętnicy palcem nadal nie jest ona zamknięta, a tętno jest wyczuwalne. Występuje przy stwardnieniu ścian tętnic, w tężcu i intoksykacji. T. twarde wyrażone w silnym stopniu zwane jest t. drutowatym (pulsus contractus)
Ze względu na stopień wypełnienia tętnic:
începe să înveți
Ze względu na stopień wypełnienia tętnic:
• Tętno pełne
începe să înveți
(pulsus plenus) - występuje przy tętnicy dobrze wypełnionej, kiedy można wyczuć więcej, niż połowę jej obwodu. Fizjologicznie występuje ono u krów wysokomlecznych, zaś u reszty jest patologiczne i związane np. ze wzmożoną akcją serca,
• Tętno puste
începe să înveți
(pulsus vacuus/ inanis) - występuje przy tętnicy słabo wypełnionej, kiedy obwód tętnicy nie jest wyczuwalny.
Badanie i wartości tętna u poszczególnych gatunków.
începe să înveți
Badanie i wartości tętna u poszczególnych gatunków.
• Koń:
începe să înveți
Tętno badamy na tętnicy szczękowej zewnętrznej (a. maxillaris externa), przebiegającym we wcięciu naczyniowym żuchwy (incisura vasorum),
kon - wartości
începe să înveți
konie ogólnie: 30-40, - konie w wieku 1-2 lat: 40-56, - ogier: 28-32, - wałach: 33-39, - klacz: 34-40.
źrebaki
începe să înveți
- źrebaki nowonarodzone: 128, - źrebaki 1-2 dniowe: 100-120, - źrebaki 2-tygodniowe: 80-100, - źrebaki 3-6 miesięcy: 64-76, - źrebaki 6-12 miesięcy: 48-72,
• Bydło
începe să înveți
tętno badamy na tętnicy twarzowej (a. facialis) dwoma rękoma, przebiegającej przed przednią krawędzią mięśnia żwacza. Przy badaniu rektalnym tętno mierzymy na tętnicy biodrowej. U cieląt i małych przeżuwaczy tętno wyczuwalne jest też a tętnicy udowej,
bydło wartosci
începe să înveți
- bydło ogólnie: 50-80, - cielę nowonarodzone- 116-141, - cielę 8- 14 dni- 108, - cielę jednomiesięczne- 105, - cielę półroczne- 95, - bydło roczne- 90, - krowa- 40-60, - buhaj- 45-72.
• Świnie -
începe să înveți
u świń tętna nie mierzy się palpacyjnie ze względu na zbyt duże otłuszczenie.
świnie wartości
începe să înveți
- świnie ogólnie- 60-70, - prosięta do 2 tygodni- 110-140, - prosięta 3-miesięczne: 100-110, - knur- 60-70, - locha- 90-100, - wieprze i świnie stare- 55-75.
• Owce i kozy
începe să înveți
tętno mierzymy na tętnicy udowej (70-78 ),
• Psy
începe să înveți
tętno mierzymy na tętnicy udowej. Badania tętna dokonuje się przez całą minutę. U psów występuje arytmia oddechowa, co pociąga za sobą zmianę pracy serca ze względu na zianie, podczas którego tętno ulega spowolnieniu.
psy wartości
începe să înveți
- psy ogólnie - 70-160, - psy młode: 100-180, - psy dorosłe małych ras: 80-160, -psy dorosłe dużych ras: 60-120,
koty
începe să înveți
tętno mierzymy na tętnicy udowej. U kociąt wynosi 130-140, zaś u kotów dorosłych 120-140.
Sposoby badania liczby oddechów.
începe să înveți
Sposoby badania liczby oddechów.
Liczbę oddechów na minutę określa się:
începe să înveți
• Obserwując ruchy klatki piersiowej i brzucha, Obserwując ruchy skrzydełek nosowych, Wysłuchując szmery oddechowe na tchawicy, Przykładając dłoń do nozdrzy,
Liczbę oddechów na minutę określa się:
începe să înveți
Obserwując skraplającą się parę wydychanego powietrza w niskiej temperaturze otoczenia, Przykładając rękę do klatki piersiowej w czasie ruchów oddechowych, Metodami graficznymi.
Co decyduje o liczbie oddechów?
începe să înveți
• Wiek - zwierzęta młode mają większą liczbę oddechów, niż stare, ponieważ ich przemiana materii jest szybsza i w jednostce czasu wydalają więcej dwutlenku węgla, • Płeć - samice oddychają szybciej niż samce, a samice ciężarne szybciej, niż nieciężarne,
Co decyduje o liczbie oddechów?
începe să înveți
• Rasa i wielkość zwierzęcia, • Pora dnia- w nocy w czasie spoczynku liczba oddechów jest mniejsza, niż w trakcie dni, • Pora roku, • Wysiłek fizyczny
Przyspieszenie oddechów (polypnoe)
începe să înveți
występuje we wszystkich przypadkach utrudnionej wymiany gazowej w płucach, a więc w przypadku zmian chorobowych (np. zapalenie czy obrzęk płuc), zaburzeń czynności mięśni oddechowych (np. skurcze tężcowe, wzdęcie żołądka i jelit),
Przyspieszenie oddechów (polypnoe)
începe să înveți
niewydolności krążenia, gdyż przepełnione krwią naczynia zmniejszają światło pęcherzyków płucnych. Liczba oddechów zwiększa się także w stanach anemicznych i przy podwyższonej temperaturze ciała.
Spowolnienie oddechów
începe să înveți
(bradypnoe) obserwuje się przy zwężeniu światła dużych oskrzeli i przy zwiększeniu ciśnienia wewnątrzczaszkowego (wylew, wodogłowie, acetonemia krów).
Prawidłowa liczba oddechów na minutę u różnych gatunków.
începe să înveți
Prawidłowa liczba oddechów na minutę u różnych gatunków.
• Konie dorosłe:
începe să înveți
8-16 (badamy przykładając grzbietową część dłoni do nozdrzy):
konie - pozostałe
începe să înveți
- Konie czystej krwi arabskiej: 6-10, - Konie pełnej krwi angielskiej: 9-12, - Konie bezrasowe: 14-16, - Źrebięta- 14-15.
Bydło
începe să înveți
• Bydło dorosłe: 10-20, - Jałowizna: 27-30, - Cielęta do 5 tygodni: 35-40, - Cielęta do 2 tygodni: 50- 56.
• Owce dorosłe
începe să înveți
9-15,
• Kozy dorosłe
începe să înveți
9-15,
• Świnie:
începe să înveți
• Świnie: 8-18
• Psy
începe să înveți
badamy fonendoskopem, ruchy skrzydełek, powietrze wydychane zimą): - Psy dorosłe: 14-18, - Psy młode: 20-22,
koty
începe să înveți
• Koty dorosłe: 17-23, Koty młode: 22-24.
WĘZŁY CHŁONNE, BŁONY ŚLUZOWE, OKO
începe să înveți
WĘZŁY CHŁONNE, BŁONY ŚLUZOWE, OKO
Badanie węzłów chłonnych
începe să înveți
Przez naczynia i węzły chłonne przepływają rozmaite wytwory przemian fizjologicznych i patologicznych, zachodzących w ustroju. W węzłach chłonnych zatrzymywane są drobnoustroje chorobotwórcze.
Badanie węzłów chłonnych
începe să înveți
Czynniki te mogą powodować zmiany w węzłach chłonnych w postaci ich obrzęku i bolesności, a nawet ropienia i dlatego ich badanie ma duże znaczenie diagnostyczne (również dlatego, że schorzały narząd może być niedostępny badaniu,
Przy badaniu węzłów chłonnych bierze się pod uwagę:
începe să înveți
wielkość i kształt, Budowa, KONSYSTENCJA, TEMPERATURA, BOLESNOŚĆ
Wielkość i kształt
începe să înveți
wielkość podaje się w cm lub porównuje do figur geometr). W. chł. Zw. zdrowych są dość drobne i przysłonięte otaczającymi tk. Poza tym ich wielkość zależy od gat., rasy, wielkości i wieku (węzły młodych są z reguły większe i bardziej soczyste
Budowa
începe să înveți
fizjologicznie jest zrazikowa, a w patologii zatarta i gładka),
Konsystencja
începe să înveți
fizjologicznie jest elastyczna i tęga, zaś w patologii twarda i chełbocząca),
Temperatura węzła
începe să înveți
(fizjologicznie jest taka sama jak otaczających tkanek, zaś w patologii- wyższa),
Bolesność
începe să înveți
fizjologicznie niebolesne),
Przesuwalność na podłożu i skóry nad nimi
începe să înveți
prawidłowo są przesuwalne).
Dla porównania należy badać
începe să înveți
węzły chłonne symetrycznie po obu stronach ciała, gdyż zmiany stwierdzane obustronnie są objawem uogólnienia choroby. Gdy chociaż jeden z wymienionych czynników się różni należy opisać węzły oddzielnie.
Badanie węzłów chłonnych u poszczególnych gatunków.
începe să înveți
Przeżuwacze: dostępne badaniu są:
• Węzły chłonne podżuchwowe
începe să înveți
lnn. submandibularis (za kątem żuchwy, pod ślinianką) - należy stojąc przy głowie twarzą w kierunku grzbietu omacywać dwoma rękoma okolicę podszczękową,
• Węzły chłonne przedłopatkowe
începe să înveți
lnn. prescapulares (nad stawem barkowym) - stanąć przy szyi twarzą ku kończynom tylnym i wciskać palce pod brzeg łopatki,
• Węzły chłonne fałdu kolanowego
începe să înveți
lnn. politei (dole podkolanowym) - stanąć z boku twarzą ku ogonowi i oprzeć jedną rękę na guzie biodrowym, a drugą ująć fałd kolanowy i przesunąć dłoń nieco ku górze,
• Węzły chłonne nadwymieniowe
începe să înveți
- stajemy z tyłu krowy, uginamy się na nogach i obmacujemy górną jedną trzecią wymienia. Węzły zlokalizowane są w więzadle podwieszającym wymię.
Konie:
începe să înveți
• Węzły chłonne podżuchwowe- zlokalizowane w dole żuchwy po wewnętrznej stronie sanek. Najczęściej powiększone są w przebiegu zołzów i nosacizny. W zołzach są znacznie powiększone, bolesne, gorące, przesuwane i chełboczące na skutek ropienia
Konie
începe să înveți
Ropa zwykle przebija się na zewn przez liczne przetoki; po wyropieniu węzeł zmniejsza się, a po przetokach pozostają blizny. W przebiegu nosacizny zwykle powiększony jest tylko jeden węzeł (zwykle lewy). Jest on twardy, nieboles, nieprzesuwalny.
• Węzły chłonne fałdu kolanowego
începe să înveți
- zlokalizowane w skórnym fałdzie kolanowym,
• Węzły chłonne pachwinowe powierzchowne
începe să înveți
lnn. Inguinales superficiales (u klaczy nadwymieniowy, a u ogierów nadprąciowy ). Aby je wymacać należy polecić pomocnikowi uniesienie przedniej kończyny po stronie badanej i wsunąć dłoń między udo i brzuch
Świnie
începe să înveți
mają węzły chłonne niemacalne na skutek otłuszczenia
Psy i koty:
începe să înveți
• Węzły chłonne podżuchwowe- zawarte w kącie żuchwy pod ślinianką. Ich silne powiększenie występuje podczas chłoniaka • Węzły chłonne przedłopatkowe- macalne u dużych psów • Węzły chłonne podkolanowe - w dole podkolanowym, macalne u dużych psów
Ostre zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
lymphadenitis acuta
Ostre zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
Bywa spow. ostrym zapal. miąższu węzłów z surowiczo - komórkowym nacieczeniem. Węzły są wówczas powiększone, przekrwione, wypełnione płynem surowiczym, mają zmieniony kształt i zatartą budowę. Stają się twarde, napięte, chełboczące, gorące, bolesne
Ostre zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
Przesuwalność na podłożu zwykle jest zachowana, jednak przy nacieczeniu tkanki otaczającej może być nieprzesuwalny. Przyczyną ostrego obrzęku mogą być: ostre choroby zakaźne, ropawica, ostre zapalenie naczyń chłonnych.
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
lymphadenitis chronica)
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
lymphadenitis chronica)
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
Obrzęk przewlekły spowodowany jest rozrostem tkanki łącznej węzłów i przylegającej warstwy podskórnej. Węzeł jest mniej powiększony, niż przy obrzęku ostrym, ma guzowatą powierzchnię, zatartą budowę, ale jest niebolesny i nieprzesuwalny na podłożu.
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych
începe să înveți
Węzeł zachowuje temp otaczających tkanek. Niekiedy może rozwinąć się w przewlekłe zapalenie naczyń chłonnych (lymphangioitis), co na kończynach może doprowadzić do słoniowatości (elephantiasis) i ich trwałej deformacji  utrudniony odpływ limfy
Błony śluzowe dostępne do badania
începe să înveți
Błony śluzowe są niezabarwione, okrywa je cienka warstwa nabłonka i są obficie unaczynione, co sprawia że dobrze widoczne są na nich wszystkie wykwity  efflorescentia. Błony dostępne do badania:
• Spojówka oka
începe să înveți
błona powieki górnej, dolnej i trzeciej) - badania u zwierząt małych dokonuje się rozchylając powieki kciukiem lub palcami wskazującymi, zaś powiekę trzecią podważa się wacikiem nawiniętym na zapałkę.
• Śluzówka przedsionka jamy nosowej
începe să înveți
przedsionek jamy nosowej to przestrzeń jamy nosowej do ujścia przewodów łzowych (tractus lacrimalis). U bydła przechodzi on w śluzawicę. U małych zwierząt jest ona niedostępna badaniu ze względu na wąskość przewodów nosowych.
• Śluzówka przedsionka jamy ustnej
începe să înveți
przestrzeń zawarta między wew pow. policzków i zew pow dziąseł. W celu zbadania u małych rozwiera się ją końc palców obu rak za zęby sieczne, zaś u bydła i koni- ujmując język dłonią wprowadzoną wzdłuż brzegu bezzębnego i wyciągając go nieco na bok,
• Śluzówka przedsionka pochwy lub napletka
începe să înveți
• Śluzówka przedsionka pochwy lub napletka
• Śluzówka odbytu
începe să înveți
na ogół niewidoczna)
Zmiany związane ze stanem błon śluzowych.
începe să înveți
• Zmiany barwne, obrzęk, wybroczyny, wypływy
• Zmiany barwne
începe să înveți
bladość (palor), zaczerwienienie, zasinienie, zażółcenie. Zmiany te są zwykle następstwem niedokrwistości, chorób układu krążenia i narządu oddechowego oraz przewodu pokarmowego i zatruć.
• Obrzęk
începe să înveți
oedema)
• Wybroczyny
începe să înveți
wynaczynienia krwi poza ściany naczyń,
• Wypływy (diectio)
începe să înveți
ocenia się ich kolor, wilgotność, pokrycie nalotem i przejrzystość.
Bladość (palor) błon śluzowych
începe să înveți
Bladość najlepiej widoczna jest na spojówkach. Błony śluzowe stają się bladoróżowe, bladoszare, papierowe lub porcelanowo białe. Bladość nagle powstająca jest objawem krwotoków wewnętrznych
Bladość (palor) błon śluzowych
începe să înveți
Powoli narastająca bladość występuje w niedożywieniu, niedokrwistościach pokarmowych, fizjologicznej niedokrwistości prosiąt, w przebiegu inwazji pasożyt narządu oddechowego (np. motylicą wątrobową) oraz we wszelkich chorobach zakaź i wyniszczających
Bladość (palor) błon śluzowych
începe să înveți
Bladość jest skutkiem niedokrwienia błon śluzowych. Anemia niedoborowa (anemia procelorum) u prosiąt, cechująca się bladością śluzówki, występuje w 1 tygodniu życia. Spowodowana jest nagłym rozpadem hemoglobiny płodowej po urodzeniu.
Zaczerwienienie (rubor) błon śluzowych
începe să înveți
Fizjo wyst po wysiłku fiz, podnieceniu psych lub przy wyso temp otoczenia. Zaczerwie. chorobliwe może być spowodowane przekrwieniem lub wybroczynami krwi do bł śluz. postać czerwonych plamek, obwódek dookoła zębów lub zaczerwienienia całej bł śluz
Przekrwienie możemy podzielić
începe să înveți
czynne, bierne i mieszane.
• Przekrwienie czynne (zapalne
începe să înveți
typ tętniczego i wywoła zastojem krwi w nn tętni (hyperaemia activa). Może występować w postaci plamek (skupionych przy różyczce raseola lub rozsianych w formie wysypki exanthema), rumienia (słoneczny lub cieplny) lub może być to przekrwienie ogólne
• Przekrwienie bierne
începe să înveți
(niezapalne) jest typu żylnego i wywołane jest zastojem krwi w naczyniach żylnych (hyperaemia passiva). Może mieć postać przekrwienia ogólnego, plamek czerwonych (livido) lub być spowodowane rozszerzeniem naczyń (telangiectasis).
• Przekrwienie mieszane tętniczo- żylne
începe să înveți
spowodowane jest gorączką, czynnikami chorobotwórczymi. Przekrwienie może być następstwem niedotleniania i przesycenia krwi dwutlenkiem węgla, a więc jest objawem niedomogi serca, chorób układu oddechowego (upośledzających oddychanie)
• Przekrwienie mieszane tętniczo- żylne
începe să înveți
albo uciśnięciem płuc przez trzewia, co zdarza się w morzyskach koni. Może występować w chorobach gorączkowych i zakaźnych, np. u koni w przebiegu zarazy piersiowej, u psów w nosówce, u świń w różycy i pomorze
Zaczerwienienie spowodowane wybroczynami może być:
începe să înveți
punkcikowate (petechiae), pręgowane (vibices) lub rozlane (ecchymosis) lub mogą mieć postać krwawych podbiegnięć (sugilationes), spowodowanych wydostaniem się dużej ilości krwi z naczyń.
Jak odróżnić zaczerwienienie od wybroczyn?
începe să înveți
Za pomocą diaskopii, czyli uciskania zmian. Wybroczyny nie bledną przy ucisku, zaś przekrwienie - tak
Zażółcenie błon śluzowych (flavedo, flavitas)
începe să înveți
Stanowi objaw żółtaczki (icterus) i najwyraźniej uwidacznia się na spojówkach, a jest spowodowane obecnością we krwi barwnika żółci - bilirubiny. Zależnie od ilości bilirubiny błony śluzowe są żółte do pomarańczowych.
• Żółtaczkę przedwątrobową (hemolityczną)
începe să înveți
- spowodowana nadmiernym rozpadem erytrocytów pod wpływem czynników uszkadzających. Hemoglobina uwolniona z rozpadłych krwinek wydalana jest z moczem i kałem,
• Żółtaczka wątrobowa
începe să înveți
- spowodowana niewydolnością wątroby i jej niezdolnością do wychwytu i sprzęgania diglukuroidu, przez co bilirubina koncentruje się także poza wątrobą, np. w skórze,
• Żółtaczka postwątrobowa (zastoinowa, obturatoryjna, mechaniczna)
începe să înveți
wywołana zaczopowaniem przewodu żółciowego (np. kamica). U Ru może być także spowodowana uszkodzeniem wątroby przez mot. wątrobową. W kale nie stwierdza się obecności bilirubiny, natomiast jej znaczne ilości występują w surowicy i moczu,
Sinica błon śluzowych (cyanosis)
începe să înveți
Jest następstwem przekrwienia rozlanego żylnego, co prowadzi do niedotlenienia krwi.
Sinica błon śluzowych (cyanosis)
începe să înveți
Przyczynami sinicy są: niewydolność serca lub upośledzenia wymiany gazowej w płucach (krupowe zapalenie płuc, ucisk trzewi na przeponę na skutek wzdęcia żwacza lub jelit, pęknięcie przepony, wodobrzusze).
Badanie ogólne oka
începe să înveți
• Powieki i szpara powiekowa, gałka oczna
• Powieki i szpara powiekowa
începe să înveți
zmiany: obrzęk powiek, zwężenie szpary powiekowej, wypadanie powieki trzeciej.
• Gałka oczna
începe să înveți
oceniamy jej osadzenie i symetryczność.
 Wytrzeszcz
începe să înveți
(exophtalmus) - spowodowany chorobą Graversa- Basedowa (nadczynność tarczycy
 Wypadnięcie gałki ocznej
începe să înveți
retractio) - może być objawem nowotworu
 Zez
începe să înveți
strabimus) - zazwyczaj jest dziedziczną wadą rozwojową. Występuje przy schorzeniach CUN, wylewach i guzach. Wyróżniamy: zez rozbieżny (divergens) lub zbieżny (convergens),
 Oczopląs
începe să înveți
(nystagmus) - objaw chorób OUN, np. przy padaczce. Może być poziomy (horizontalis przy wodogłowiu), pionowy (verticalis przy zapaleniu mózgu) lub okrężny (rotatorius)
 Rogówka
începe să înveți
oceniamy jej wilgotność, przejrzystość i powierzchnię. Zmiany: wrzód rogówki (ulcus cornea), perofracja rogówki (kończy się usunię gałki ocznej), zmętnienie (obj chorób wirus, wikłanych przez herpes- corona- i adenowirusy, pasożytów lub urazów mech),
 Źrenica
începe să înveți
rozszerzenie (mydriasis) lub zwężenie (myosis).
Co wchodzi w skład badania klinicznego?
începe să înveți
Badanie podmiotowe- wywiad, • Badanie przedmiotowe- objawy u pacjenta, • Badanie dodatkowe- laboratoryjne, hematologiczne, biochemiczne krwi, surowicy i innych płynów ustrojowych, badanie moczu (bad biochem i badanie osadu), badanie treści żwacza,
Co wchodzi w skład badania klinicznego?
începe să înveți
• Badania histopatologiczne i laboratoryjne punktatu, np. szpik kostny, punktakt z jamy otrzewnowej, Badania anatomopatologiczne i histopatologiczne, sekcyjne.
Co wchodzi w skład badania klinicznego?
începe să înveți
• Badanie mikrobiologiczne, serologiczne, parazytologiczne, metody obrazowania pośrednie (RTG, USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) i bezpośrednie (endoskopia, laparoskopia),
Symptomatologia
începe să înveți
nauka zajmująca się opisem i grupowaniem objawów choroby, stanowiąc podstawę diagnostyki, ale bez wnikania w przyczyny. W badaniach uwzględnia się anatomiczno- morfologiczne zmiany chorobowe oraz zaburzenia funkcji fizjologicznych chorego organizmu
Objaw (symptoma)
începe să înveți
Zaobserwowane cechy pacjenta (czynnościowe i anatomiczne), które może ocenić lekarz lub właściciel. Oceniane cechy mogą być podstawą do scharakteryzowania stanu czynnościowego ustroju, jego narządów i tkanek zarówno w stanie zdrowia, jak i choroby
Opis jednostki chorobowej.
începe să înveți
Opis jednostki chorobowej.
1. Przyczyna choroby
începe să înveți
(aetiologia)
2. Wywód choroby (pathogenesis)
începe să înveți
mechanizm powstawania zmian chorob, np. w niestrawności kwaśnej u bydła złe żywienie powoduje nadprodukcję kw mlek w żwaczu, który powoduje wzrost ciśń osmo, przejście płynów krwi do żwacza i rozwodnienie treści. Ustaje praca wymoczków, spada pH
3. Objawy
începe să înveți
(symptomata) - fizykalne, z badań laboratoryjnych i dodatkowych. Podział objawów chorobowych:
• Objawy przedmiotowe
începe să înveți
(obiektywne, stwierdzone badaniem klinicznym)
• Objawy podmiotowe
începe să înveți
(subiektywne, dane z wywiadu)
• Objawy pierwotne
începe să înveți
(wywołane przez pierwotny czynnik choroby)
• Objawy wtórne
începe să înveți
(następstwa objawów pierwotnych, np. odwodnienie po biegunce przy kolibakteriozie)
• Objawy miejscowe
începe să înveți
(zaczerwienienie, rumień)
• Objawy ogólne
începe să înveți
(podwyższona temperatura, przyspieszone tętno)
• Objawy swoiste
începe să înveți
(patognomiczne), np. szczękościsk, ochrypły głos, zez, wodowstręt, ślinienie się to objawy swoiste wścieklizny
• Objawy nieswoiste
începe să înveți
(przypadkowe), np. biegunka, kaszel, gorączka
4. Zmiany anatomopatologiczne (laesiones anatomopathologicae)
începe să înveți
- charakterystyczne dla danej choroby zmiany w narządach wewnętrznych stwierdzone sekcyjnie, np. ciałka Negriego w mózgu przy wściekliźnie, perełki gruźlicze przy gruźlicy, wybroczyny w nagłośni, nerkach i błonie śluzowej żołądka przy pomorze świń
5. Rozpoznanie kliniczne
începe să înveți
(diagosis) - identyfikacja choroby lub syndromu chorobowego, wniosek wynikający z badań subiektywnych i obiektywnych oraz w oparciu o badania dodatkowe,
6. Przebieg choroby (decurbitus morbi)
începe să înveți
• Podkliniczny (morbus subclinicus) - w badaniu fizykalnym niewidoczne są objawy kliniczne, różnice widoczne są tylko w badaniach laboratoryjnych
6. Przebieg choroby (decurbitus morbi)
începe să înveți
• Podostry (morbus subacutus) - widoczne są słabo wyrażone objawy kliniczne, np. biegunka dopiero po wysiłku fizycznym • Ostry (morbus acutus) • Przewlekły (morbus chronicus)
W przebiegu może nastąpić
începe să înveți
zaostrzenie (excerebratio) lub złagodzenie (remissio) objawów chorobowych.
7. Rokowanie
începe să înveți
(prognosis) - pomyślne, ostrożne, niepomyślne,
8. Zapobieganie
începe să înveți
(prophylaxis)
9. Leczenie
începe să înveți
(curatio, therapia)
Rodzaje rozpoznania ze względu na jego poprawność.
începe să înveți
• Poprawne (d. certa), • Prawdopodobne (d. probabius) - podejrzenie choroby (suspectio morbi), • Niepewne (incerta) - brak pewności co do słuszności diagnozy, • Błędne (d. falsa)
Ocena wieku krów - po wygladzie rogów
începe să înveți
• 2-4 tygodnie - zgrubienie naskórka w miejscu, w którym pojawi się róg, • 2 m- ce - wyraźne, lecz jeszcze ruchome jądro rogu wielkości pestki wiśni, • 3-m-ce - nieruchome jądro rogu, • 6 m-cy - róg długości 5 cm, • 1 rok - 10 cm, • 18 miesięcy - 15 cm
Występowanie wielokrotnych pierścieni na rogach pozwala
începe să înveți
ilość ciąż. 1 pierścień pojawia się, zależnod rasy, w 2-3 r ż. Po ocieleniu się przybywa pierścień. U krów, które nie były w ciąży, pierścień się nie pojawia. Jeśli poroni to są 2 pierścienie leżące blisko siebie (wtedy tylko pół roku).
Ocena wieku krów Po uzębieniu
începe să înveți
W 1 tyg życia mleczne zęby sieczne są ułożone dachówkowato koło siebie. Dopiero po ukończeniu 1 m-ca życia łuk zębowy się rozszerza i zęby układają się koronami obok siebie. Wymiana uzębienia następuje między 1,5 a 2,5 rokiem życia.
Gdy bydło kończy:
începe să înveți
• 5 lat- jedna trzecia powierzchni językowej I1 zostaje starta, • 6 lat- połowa powierzchni językowej I1 zostaje starta, • 7 lat- połowa powierzchni językowej I2 zostaje starta, • 8 lat- połowa powierzchni językowej I3 zostaje starta,
Gdy bydło kończy:
începe să înveți
• 9 lat- powierzchnia trąca I1 obejmuje prawie całą powierzchnię językową, • 10 lat- powierzchnie trące są czworokątne, • 12-13 lat- powierzchnia trąca jest okrągła, • 14-15 lat- powierzchnia trąca jest podłużnie owalna.
Wybroczyny
începe să înveți
wynaczynienia krwi do błony śluzowej poza łożysko naczyniowe. Mogą być punkcikowate, prążkowane lub rozlane lub mogą mieć postać krwawych podbiegnięć.
Diaskopia
începe să înveți
Jest to uciskanie zaczerwienionej błony śluzowej. Pozwala określić czy zaczerwienienie spowodowane jest przekrwieniem czy wybroczynami. Wybroczyny nie bledną przy ucisku, zaś przekrwienie blednie.
Status praesens
începe să înveți
Jest to stan ogólny oceniany w badaniu klinicznym. W badaniu części ogólnej bierzemy pod uwagę:
Status praesens
începe să înveți
• Bud ciała • Stan odży • Stan utrzym • Temperament, • Typ konstytucjonalny • Zachowanie zwierzęcia: pozycja i postawa ciała, przytomność, przyjmowanie pokarmu i wody, spojrzenie, głos, wyraz twarzy, chód i sposób poruszania się, ruchy poniewolne.
Kiedy u psa występują podwójne kły? 
începe să înveți
 Są przetrwałe zęby mleczne. Na skutek tego w szczęce i żuchwie pojawiają się zarówno zęby mleczne, jak i stałe. Stan taki powoduje bolesne wady zgryzu, odkładanie się kamienia nazębnego i choroby dziąseł i przyzębia
zeby u psa
începe să înveți
• Mleczne siekacze przebijają się w wieku 3-4 tygodni, a wyrastają w wieku 1-2 miesięcy. Rozsuwają się w wieku 3-4 miesięcy. • Wymiana mlecznych siekaczy: 4-5 miesięcy. • Wymiana mlecznych kłów: 5-6 miesięcy.
Basensji
începe să înveți
nie szczeka, a jodłuje
Pies rzeźnika
începe să înveți
rottweiler. W średniowieczu rzeźnicy używali rottweilerów do pędzenia bydła, ciągnięcia wózków z towarami i ochrony gospodarstwa.
Śpiączka śpiączka (coma
începe să înveți
to głębokie zaburzenie świadomości i przytomności, objawiające się brakiem reakcji na silne bodźce i uogólnionym bezruchem. Często występuje przy uszkodzeniu pnia mózgu lub rdzenia kręgowego. Śpiączka może być też wynikiem powikłań metabolicznych
Śpiączka śpiączka (coma
începe să înveți
. Śpiączka może być też wynikiem powikłań metabolicznych (cukrzyca, mocznica, encefalopatia wątrobowa), zatrucia lekami, zapalenia mózgu, krwawień, udaru, guzu lub ropnia mózgu itd. Występuje też w przypadku trypanosomozy afrykańskiej.
Rozpoznanie różnicowe 
începe să înveți
To rodzaj rozpoznania klinicznego (diagnosis) polegająca na wykluczeniu innych chorób o podobnych objawach i wysunięciu rozpoznania najbardziej prawdopodobnego.
Objaw przedmiotowy
începe să înveți
Inaczej: objaw obiektywny, stwierdzony na podstawie badania fizykalnego (za pomocą narządów zmysłów lekarza) i klinicznego.
Rodzaje objawów
începe să înveți
• Objawy przedmiotowe (obiektywne, stwierdzone badaniem klinicznym), • Objawy podmiotowe (subiektywne, dane z wywiadu), • Objawy pierwotne (wywołane przez pierwotny czynnik choroby),
Rodzaje objawów
începe să înveți
• Objawy wtórne (następstwa objawów pierwotnych, np. odwodnienie po biegunce przy kolibakteriozie), • Objawy miejscowe (np. zaczerwienienie, rumień), • Objawy ogólne (podwyższona temperatura, przyspieszone tętno),
Rodzaje objawów
începe să înveți
• Objawy swoiste (patognomiczne), np. szczękościsk, ochrypły głos, zez, wodowstręt, ślinienie się to objawy swoiste wścieklizny, • Objawy nieswoiste (przypadkowe), np. biegunka, kaszel, gorączka
Objaw prodromowy 
începe să înveți
jest to nieswoisty objaw chorobowy, występujący zanim pojawią się objawy patognomiczne danej choroby, np. biegunka.
Czym jest jednostka chorobowa?
începe să înveți
Jest to choroba o określonych przyczynach, objawach i przebiegu, oficjalnie uznana przez zespół specjalistów
Od czego bezpośrednio zależy tętno? 
începe să înveți
od czynności serca, a zwłaszcza siły skurczu lewej komory.
Co to jest objaw?  (symptoma)
începe să înveți
) to możliwe do zaobserwowania cechy czynnościowe i anatomiczne pacjenta, możliwe do stwierdzenia przez lekarza lub właściciela zwierzęcia. Świadczą one o stanie czynnościowym ustroju, jego narządów i tkanek zarówno w okresie choroby, jak i zdrowia.
Czym jest objaw swoisty?
începe să înveți
objaw swoisty jest objawem charakterystycznym, patognomicznym danej choroby, np. ciałka Negriego w mózgu psów przy wściekliźnie, obrzęki talarowate przy zarazie stadniczej koni
Czym są objawy subiektywne?
începe să înveți
Inaczej są to objawy podmiotowe. Zaliczamy do nich dane z wywiadu, świąd i ból (osobiste odczucia zwierzęcia)
Czym jest syndrom chorobowy? 
începe să înveți
syndrom (zespół) chorobowy - grupa objawów klinicznych, laboratoryjnych i innych, które występując wspólnie i w określonej kolejności są charakterystyczne dla danej jednostki chorobowej,
• Zespół urologiczny
începe să înveți
koty kastraty. brak testost organizm ma zaburzenia przem. materii, co wywołuje nadmierny apetyt i tycie. Po latach ma on trudności z oddaw moczu, dochodzi do zmiany pH, pows złogi fosforanów siarczanowo- magnezowych, które zatykają c. moczową,
• Zespół Hoflund’a-
începe să înveți
u bydła, dot. ukł pokarm. Uszkodzenie gałązek n. błędnego doch do przedżołądków pow skurcz zwieracza między czepcem a księgami i odźwiernika w trawieńu, czego następstwem jest opóźnienie pasażu tres pokarmowej i zwolnienie akcji serca,
• Syndrom tłustej wątroby u bydła
începe să înveți
zaburzenia metaboliczne prowadzi do niedoboru mediatorów transportujących tłuszcze w organizmie. Tłuszcz gromadzi się wokół zrazików wątrobowych, powodując stłuszczenie wątroby
• Syndrom sercowo- płucny-
începe să înveți
stan zapalny pęcherzyków płucnych u cieląt prowadzi do zwężenia dróg oddechowych, wywołując zmniejszone utlenowanie krwi, przerost mięśnia sercowego i jego uszkodzenie.
Metody poskramiania zwierząt
începe să înveți
Metody poskramiania zwierząt
Konie 
începe să înveți
podniesienie przedniej kończyny po stronie badanej, dutka- wywołuje ból, który odciąga uwagę zwierzęcia od badania. Podobno przy zakładaniu dutki zostają uwolnienie endorfiny, prowadzące do uśmierzenia bólu, poskrom.
Bydło 
începe să înveți
klucz nosowy- wyłącznie u zwierząt agresywnych, chwyt za ogon- wygięcie ogona w stronę dogłowową. Wtedy ocierają się o siebie kręgi ogona, co wywołuje ból, chwyt za f kolan- powoduje unieruchomienie k miedni, klucz pęcinowy, chwyt nosowy, poskrom.
Owce 
începe să înveți
posadzenie.
Psy 
începe să înveți
oburęczny chwyt za kark, trzymanie za kark i szczękę- jedną ręką łapie się za luźną sierść na karku, zaś drugą otacza pysk, tak aby kciuk był na grzbiecie nosa, kaganiec, taśma na pysk,
Koty 
începe să înveți
trzymanie za luźną skórę na karku. Kończyny muszą być przyciśnięte do ciała zwierzęcia lub unieruchomione przez drugą osobę, czasem koty uspokajają się po zasłonięciu oczu, kaganiec dla kota, klatka.
Różaniec krzywiczy 
începe să înveți
jest to jeden z objawów zaawansowanej krzywicy (rachitis). W przebiegu tej choroby dochodzi do zgrubienia połączeń chrzęstno - kostnych żeber, co manifestuje się jako charakterystyczny różaniec.
Czym się różni udar cieplny od gorączki? 
începe să înveți
Podczas gorączki (febris, pyrexia) ośrodki termoregulacyjne w podwzgórzu są sprawne. Stanowi reakcję fizjologiczną organizmu, przejawiającą walkę organizmu z chorobą.
Czym się różni udar cieplny od gorączki?
începe să înveți
Udar cieplny (siriasis) to czynnościowe przeciążenie ośrodka termoregulacji związane z upośledzoną utratą ciepła podczas wysokich temperatur otoczenia i dużej wilgotności powietrza. Często towarzyszą mu takie objawy jak drgawki, wymioty i apatia.
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze?
începe să înveți
• Rozpoznanie przyczynowe (diagnosis etiologica), • Rozpoznanie etiopatogenetyczne (d. etiopathogenetica) - gdy zmiana jest zarówno przyczyną jak i mech rozw choroby, np. gdy podczas badania stwierdzamy Babesię canis w rozmazie i bladość bł śluz,
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze?
începe să înveți
• Rozpoznanie objawowe (d. symptomatica)- stwierdzane w opariu o bad kliniczne na podst obj, z których wnioskujemy o zmianach wewnętrznych i zewnętrznych, • Rozp czynnościowe (d. functionalis), np. niewydolnośc krążeniowa pochodzenia sercowego,
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze?
începe să înveți
• Rozpoznanie anatomiczne (d. anatomica) - np. w krzywicy, • Rozpoznanie pośmiertne (d. post mortem), • Radiologiczne, ultrasonograficzne, histologiczne, mikrobiologiczne, wczesne i późne,
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze?
începe să înveți
• Rozpoznanie różnicowe- ustalenie choroby poprzez wykluczenie innych o podobnych objawach, co prowadzi do postawienia diagnozy najbardziej prawdopodobnej,
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze?
începe să înveți
• Rozpoznanie prodromalne (zwiastunowe) - wczesny, nieswoisty objaw wskazujący na początek choroby, zanim pojawią się jej objawy patognomiczne, • Rozpoznanie przez leczenie.
Poty
începe să înveți
• Nadmierne poty ogólne • Nadmierne poty miejscowe • Pot złowonny • Poty wonne • Poty barwne • Zmniejszone pocenie -suchość skóry, brak pocenia
Objaw Graefego 
începe să înveți
wyst objaw w chorobie Gravesa-Basedowa gdzie powieka górna nie nadąża za ruchem gałki w dół. Na skutek zaburzenia współdziałania ruchów górnej powieki i g. ocznej przy śledzeniu obniżającego się przedmiotu g. oczna porusza się szybciej od powieki
Różnica w sposobie gojenia nadżerki i wrzodu 
începe să înveți
wrzód z blizną, nadżerka bez
Rasy FCI
începe să înveți
• Grupa 1 - Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła • Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy • Grupa 3 - Teriery
Rasy FCI
începe să înveți
• Grupa 4 – Jamniki  wykorzystywane do polowań i wypłoszenia zwierząt z nor • Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym • Grupa 6 - Psy gończe i rasy pokrewne • Grupa 7 - Wyżły
Rasy FCI
începe să înveți
• Grupa 8 - Aportery, płochacze i psy dowodne • Grupa 9 - Psy ozdobne i do towarzystwa • Grupa 10 – Charty

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.