Întrebare  |
Răspuns |
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
Cechy dramtu romantycznego (1) începe să înveți
|
|
Dramat zaczyna sie drugą częścią, z pominięciem pierwszej
|
|
|
Cechy dramatu romantycznego (2) începe să înveți
|
|
przemieszanie świata fantastycznego rzeczywistym dusze czyśćcowe, które przychodzą na obrzęd Dziadów i rozmawiają z ludźmi
|
|
|
Cechy dramatu romantycznego (3) începe să înveți
|
|
elementy grozy i szaleństwa (niezwykli bohaterowie, o których niewiele wiadomo, obrzęd o pogańskim rodowodzi
|
|
|
Cechy dramatu romantycznego (4) începe să înveți
|
|
synkretyzm konwencji kategorii estetycznych łączenie kategorii estetycznych uważanych w oświeceniu za wykluczające się: powagi i groteski, realizmu i fantastyki, komizmu i tragizmu
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
obrzęd kultywowany na Kresach Wschodnich jeszcze za życia Adama Mickiewicza. Wywodził się on z czasów pogańskich i był zabroniony przez kościół jako zabobon. obchodzono go nocą z 1 na 2 listopada. Służył duszą potępiony, które nie mogły zerwać więzi z łączących je z ziemskim życiem i odejść w zaświaty
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
akcja rozgrywa się nocą w kaplicy cmentarnej i trwa kilka godzin
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
kapłan i poeta, prowadzi obrzęd Dziadów. przywołuje duchy magicznymi zaklęciami, paląc rytualne przedmioty.
|
|
|
chór wieśniaków i wieśniaczek începe să înveți
|
|
mieszkańcy wsi. chór powtarza słowa tak guślarza i duchów. tworzy tajemniczy i podniosły nastrój. wygłasza prawdy moralne niosące ze sobą mądrość ludową.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
duch najcięższy, okrutny właściciel wioski, który budzi przerażenie swoim wyglądem. Cierpi męki głodu i pragnienia, gdyż każdy niesiony do ust kęs czy kroplę wody porywają mu drapieżne ptaki-duchy jego dawnych poddanych. Widmo nigdy nie dostąpi zbawienia
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dzieci rozpieszczane przez matkę, które wiodły beztroskie, szczęśliwe życie. Nie mogą się zostać do nieba, ponieważ nigdy nie doświadczyły cierpienia.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dusze skrzywdzonych przez właściciela wioski poddanych. Prześladują go po śmierci
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dusza nieszczęśnika, Który z głodu ukradł kilka jabłek z sadu pana wioski. Za karę został wychłostany na śmierć.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dusza kobiety, która wieczór wigilijny stała podziwiami pana wioski z dzieckiem na rękach i prosiła go o pomoc. W domu leżała jej chora matka. Pan nakazał w służbie przegnąć kobietę. Zamarzła z dzieckiem na drodze
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
Najpiękniejsza dziewczyna we wsi. Zawsze beztroska i wesoła, lekceważyła uczucia chłopców starających się o jej względy. Ważniejsze były dla niej marzenia niż prawdziwe życie. Po śmierci trwa zawieszona między niebem a ziemią, nie należąc do żadnego ze światów.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
tajemniczy nieszczęśnik, smutny i ponury. Milczy, wpatrując się w pasterkę. Nie daje się odpędzić guślarzowi.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
mężatka ubrana w żałobny strój. Wpatruje się w widmo młodzieńca i – jak ono-milczy.
|
|
|
