→ Fizjo Autonomiczny → Începe să înveți / Descarcă cartonașele MP3

Întrebare		Răspuns
Autonomiczny układ nerwowy powiązany czynnościowo z hormonalnym i immunologicznym. începe să înveți		Te układy regulacyjne zapewniają obronę i adaptację czynników zakłócających homeostazę.
Odpowiedź układu autonomicznego jest czułym, niezależnym od woli wskaźnikiem stanu emocjonalnego człowieka. începe să înveți		Oddziaływanie mózgu na narządy wewnętrzne i na odporność to efekt psychosomatyczny.
Działa zarówno w spoczynku – działanie toniczne, jak również w postaci odpowiedzi krótkotrwałych – aktywność fazowa începe să înveți		Narządy wewnętrzne po odnerwieniu nie ulegają całkowitemu porażeniu
Część trzewno-czuciowa składa się z receptorów trzewnych oraz ich włokien aferentnych i neuronów czuciowych începe să înveți		stanowiących drogi odruchów autonomicznych, autonomiczno-somatycznych i aksonalnych
Wzmożona aktywność neuronów jednej części układu zmniejsza aktywność neuronów części drugiej. Na zasadzie hamowania wzajemnie zwrotnego. începe să înveți		W wyjątkowych sytuacjach dochodzi do koaktywacji obu części, np. W odruchu sercowym na niedotlenienie.
Układ autonomiczny ma dodatkowe opóźnienie synaptyczne începe să înveți		Do neuronów zwojowych docierają zmienilizowane włókna typu B i niezmienilizowane typu C.
Z neuronów zwojowych potencjały poprzez włókna typu C o prędkości 0,7 – 2,3 metra na sekundę. începe să înveți		Latencja odruchu współczulnego większa od przywspółczulnego, bo dłuższy akson o wolnym przewodzeniu i powolna droga dyfuzji transmitera...
Organizacja ośrodkowa układu na zasadzie wiscerotopowej. începe să înveți		Narządy lub ich komórki reprezentowane są przez skupiska neuronów w mózgu tzw. neurony przedwspółczulne lub przedprzywspółczulne.
Przewaga układu współczulnego to sympatykotonia, a przywspółczulnego to parasympatykotonia. începe să înveți		Współczulny wzmaga dopływ krwi do pracujących tkanek, mobilizuje zapasy energetyczne. Przywspółczulny pobudza trawienie, wchłanianie i przyswajanie pokarmu.
W układzie współczulnym dominuje katabolizm i wydatek energii – ergotropowy. Przywspółczulny jest anaboliczny lub trofotropowy. începe să înveți		Przywspółczulny zapewnia ciągłość gatunku poprzez nerwy miedniczne wywołujące wzwód prącia i łechtaczki umożliwiając kopulację.
W dzień przeważa ergotropowy, w nocy trofotropowy. începe să înveți		Informacja o oświetleniu do jądra nadskrzyżowaniowego, stąd do szyszynki. W nocy pineocyty zwiększają syntezę melatoniny
Ośrodki ergotropowego w słupach pośrednio-bocznych rk Th1-Th12 i L1-L3. Aksony w gałęzie łączące białe, te oddają synapsy w zwoju kręgowym începe să înveți		Nerwy miedniczne i krezkowe większe i mniejsze omijają zwój kręgowy i przełączają się dopiero w obwodowych zwojach przedkręgowych.
Włókna zazwojowe tworzą gałązki łączące szare. Część z nich miesza się w nerwach współczulnych czuciowo-ruchowych începe să înveți		I podąża z nimi do naczyń krwionośnych skóry, mięśni szkieletowych lub gruczołów potowych
Na neuronach przedzwojowych kończą się wypustki neuronów przedwspółczulnych pnia mózgowia i podwzgórza. începe să înveți		Powiązane są z sieciami neuronów mózgowych zawiadującymi czynnościami oddechowymi, wydzielaniem hormonów oraz zachowaniem organizmu.
Komórki chromochłonne rdzenia nadnercza wywodzą się z tych samych ektodermalnych komórek pnia co zwoje współczulne. începe să înveți		Zatem rdzeń nadnerczy można traktować jako zwój współczulny. Wydzielają one w 80% adrenalinę i 20% noradrenalinę.
Przywspółczulny dzielimy na część głowową (nerwy czaszkowe 3, 7, 9, 10) i krzyżową (S2-S4). începe să înveți		przedzwojowe są długie i kończą się w zwojach blisko unerwianego narządu: 3 rzęskowy, 7 klinowo-podniebienny i podjęzykowy, 9 uszny, 10 wiele
Nerw miedniczny utworzony przez włókna przedzwojowe przełączają się w narządach i naczyniach krwionośnych miednicy mniejszej, jelicie grubym, odbytnicy, narządach płciowych. începe să înveți		W moście znajduje się ośrodek przedzwojowy oddawania moczu (Barringtona), również w podwzgórzu znajdują się włókna przedzwojowe dla części krzyżowej.
Noradrenalina główny neurotransmiter zazwojowych włókien współczulnych a acetylocholina przywspółczulnych. începe să înveți		Wyjątek w ergotropowych stanowią włókna cholinergiczne unerwiające gruczoły potowe, ślinowe i naczynia mięśni szkieletowych.
W układzie przywspółczulnym również NO syntetyzowany przez konstruktywną izoformę syntetazy NO zwaną NOS-1 începe să înveți		Oprócz neurotransmitera głównego wydzielane są kotransmitery albo neuromodulatory, modulujące efekt działania głównego.
Kotransmitery pozazwojowych włókien współczulnych to ATP i neuropeptyd Y. începe să înveți		ATP główny neurotransmiter peptydergiczny niektórych naczyń krwionośnych i nasieniowodów powodujący ich skurcz
NPY uwalniają neurony o rytmicznym wzorcu aktywności – neurony unerwiające serce i naczynia krwionośne. începe să înveți		NPY występuje tylko przy silnym pobudzeniu układu, oddziałuje na receptor adrenergiczny alfa-1.
NPY 13-36 czyli odszczepiony przez endogenną peptydazę dipeptydową fragment NPY działa troficznie (odżywczo) na naczynia krwionośne. începe să înveți		Pobudza proliferację komórek mięśni gładkich naczyń, powodując przerost ściany pod wpływem długotrwałego pobudzenia.
Mechanizm ten przyczynia się do neurogennego nadciśnienia tętniczego w następstwie stresów. începe să înveți		NPY pobudza angiogenezę: zwiększa aktywność mitotyczną i proliferację śródbłonka i miocytów ściany naczyń.
Efekty troficzne NPY wzmacniane są przez receptory beta-adrenergiczne, pobudzane przez noradrenalin i adrenalinę. începe să înveți		Niektóre neurony wydzielają: PACAP – przysadkowy peptyd aktywujący cyklazę adenylanową wywierający wpływ troficzny
Również peptydy hamujące tj. galanina i enkefalina începe să înveți		Niektóre neurony unerwiające ściany jelit i żołądka są histaminergiczne, unerwiające nerki – dopaminergiczne.
Głównym kotransmiterem przywspółczulnego jest wazoaktywny peptyd jelitowy VIP, pozazwojowy, rozszerza naczynia krwionośne ślinianek începe să înveți		Wraz z VIP uwalnia się NO, również w oskrzelach.
Skurcz wypieracza moczu pobudzony poprzez receptory M2 i M3, w wyniku działania acetylocholiny i ATP (za pomocą receptora P2) începe să înveți		Unerwiające podstawę i szyjkę pęcherza moczowego oraz zwieracz cewki moczowej są nitrergiczne. Uwalniają NO i CO. Mikcja
NO rozszerza naczynia krwionośne narządów płciowych zewnętrznych i ciała jamiste umożliwiając wzwód. începe să înveți		ATP aktywuje receptor P2y komórek śródbłonka i wyzwala NO.
Kotransmisja dotyczy również włókien przedzwojowych, oprócz acetylocholiny wydzielone zostają również: începe să înveți		PACAP, hormon uwalniający gonadotropiny GnRH oraz enkefalinę leucynową ENK-L.
Neurotransmitery peptydowe znajdują się w dużych pęcherzykach synaptycznych o średnicy 80 mikrometrów. începe să înveți		Ich uwolnienie wymaga dużego napływu jonów Ca2+, czyli otwarcia dużej ilości kanałów typu N i P.
Aktywuje to dostatecznie dużą ilość synapsyn, czyli białek niezbędnych do egzocytozy dużych pęcherzyków. începe să înveți		Do synapsyn zaliczamy: synaptotagmina, synaptobrewina, synaptofizyna, syntaksyna, snapina.
Modulatory i kotransmitery rozkładane są przez swoiste peptydazy, a cały proces trwa na tyle długo, że zdążą przebyć dość długą drogę. începe să înveți		Przez co działają na daleko położone neurony na zasadzie transmisji parasynaptycznej.
Laminina – białko zewnątrzkomórkowe, pobudza wzrost aksonu. începe să înveți		Netryna – czynnik chemotaktyczny naprowadzający rosnący akson na właściwy kierunek. Decydują również o regeneracji i reinerwacji.
Kolapsyny uwalniane przez wzrastający neuron powodują zapadanie jego cytoszkieletu, żeby nie dochodziło do odchyleń od kierunku wzrostu. începe să înveți		Akson pobiera od komórki docelowej czynniki troficzne – takie jak czynnik wzrostu nerwów NGF.
NGF jest białkiem o dimerowej części aktywnej z dwóch podjednostek beta połączonych mostkiem disiarczkowym. începe să înveți		Aktywna podjednostka ma budowę podobną do insuliny i insulinopodobnych czynników IGF-1 i IGF-2.
NGF wiąże się ze swoistym receptorem białkowym TrkA (kinaza tyrozynowa), który aktywuje forsforylację. începe să înveți		NGF wiąże receptor, kompleks NGF i TrkA ulega endocytozie. Tyrozyna białka RAS zostaje ufosforylowana po wewnętrznej stronie aksonu
Cały kompleks zostaje antydromowo przeniesiony do jądra komórkowego, gdzie aktywuje receptor P75NTR. începe să înveți		Uruchamia to kaskadę białek aktywujących mitozę MAPK, do czego niezbędnym warunkiem jest otwarcie kanałów Ca2+.
Zostają aktywowane Ca2+ zależne kinazy, które fosforylują cykliny – białkowe regulatory mitozy. începe să înveți		Troficzne działanie NGF obejmuje także zróżnicowane i niedzielące się już neurony w fazie pomitotycznej.
Neurony przedzwojowe începe să înveți		Autonomicznego układu nerwowego
Zajmują kolumny pośrednio-boczne rdzenia Th1-Th12 i L1-L3. începe să înveți		Kształt wrzecionowaty, bardzo rozgałęzione drzewo dendrytyczne.
Potencjał spoczynkowy od -65 do -85 mili wolta. Potencjał czynnościowy długi, trwa 3-12 mili sekund. începe să înveți		Hiperpolaryzacja następcza trwa aż do 500 sekund, zależy od otwarcia kanałów potasowych zależnych od stężenia jonów Ca2+.
Jest jedną z przyczyn wolnego rytmu spoczynkowego (0,5-5 herców) nielicznych neuronów aktywnych w spoczynku. începe să înveți		Większość z nich to neurony milczące pobudzane tylko na drodze odruchów lub ośrodkowej.
Nawet w milczących występują szumy synaptyczne w wyniku dochodzących pobudzeń. începe să înveți		Pochodzi ono od neuronów przedwspółczulnych zlokalizowanych w dogłowowej brzuszno-bocznej części rdzenia przedłużonego (RVLM).
W mniejszym stopniu także w podwzgórzu, moście i jądrach szwu. începe să înveți		Pobudzające drogi zstępujące w pęczkach grzbietowo-bocznych, a hamujące brzuszno-bocznych i częściowo grzbietowo-bocznych rdzenia kręgowego.
Źródłem pobudzeń są również interoreceptory i eksteroreceptory. începe să înveți		Drogi odruchów zamykają się w rdzeniu kręgowym, przebiegają często przez długie włókna propriospinalne z odległych segmentów.
Charakterystyczną cechą neuronów przed i zazwojowych w układzie współczulnym jest synchronizacja pobudzeń. începe să înveți		Aktywność neuronów charakteryzuje się wyładowaniami zbiorczymi w postaci fal o zmiennej amplitudzie i częstotliwości.
Poprzez połączenia typu neksus pomiędzy dendrytami pobudzenie przenosi się na wiele neuronów jednocześnie. începe să înveți		Również liczne kolaterale aksonów opuszkowo-rdzeniowych powodują pobudzenie dużej grupy neuronów.
Synchronizację przypisuje się również adrenalinie i serotoninie uwalnianej z zakończeń aksonów opuszkowo-rdzeniowych. începe să înveți		.

Fizjo autonomiczny

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.

Mai mult