Întrebare |
Răspuns |
începe să înveți
|
|
Wspólnota obywatelska zamieszkująca dane państewko, państwo-miasto
|
|
|
începe să înveți
|
|
centrum polis położony na wzgórzu na którym znajdowały się świątynie ku czci bogom
|
|
|
începe să înveți
|
|
plac na którym kupcy sprzedawali swoje towary, lecz były też na nich debaty polityczne
|
|
|
începe să înveți
|
|
dorośli mężczyźni z danego polis, obywatelstwo było przekazywane dziedzicznie. Musieli brac udział w życiu politycznym i religijnym, służbie wojskowej i podatkach.
|
|
|
începe să înveți
|
|
najbogatsi, posiadali niewolników lub pracowników.
|
|
|
începe să înveți
|
|
biesiady w których brali udział arystokraci. Pito wtedy alkochol i bawiono się.
|
|
|
începe să înveți
|
|
datki i działania na rzecz ludu robione przez arystokratów, które dawały im popularność i wpływy
|
|
|
trzy sposoby rządzenia polis începe să înveți
|
|
monarchiczny, oligarchiczny i demokratyczny
|
|
|
începe să înveți
|
|
dziedziczne panowanie Króla i rodziny królewskiej. Władzę sprawował Król i zgromadzenie ludowe. Jeżeli król zdobywał władzę siłą był nazywany tyranem
|
|
|
începe să înveți
|
|
pełnia praw przysługiwała wąskiej grupie, w tym przypadku najbogatszym
|
|
|
începe să înveți
|
|
pełnia praw politycznych przysługiwała każdemu obywatelowi. Najsłynniejszą grecką demokracją były Ateny w V w.p.n.e.
|
|
|
începe să înveți
|
|
państwa-miasta greckie posiadające kolonie. Hellada zaczęła je tworzyć między VIII a VI w p.n.e. Kolonie były bardzo blisko ze swoimi polis i obie strony czerpały korzyści. Najwieksze metropole to Korynt, Megara i Milet
|
|
|
începe să înveți
|
|
główni rywale kolonizacyjni Grecji, zamieszkujący wybrzeże Azji Mniejszej. Zaczynali od zakładania faktor handlowych z miejscowymi, a dopiero poźniej robili kolonie. Opracowali pierwsze pismo alfabetyckie.
|
|
|
începe să înveți
|
|
ciężkozbrojna piechota która pojawiła się w IX/VIII w p.n.e. Stawali w szyku zwanym falangą, który był ciasnym szeregiem w którym osłaniali się razem tarczami
|
|
|
începe să înveți
|
|
powstała potęga w VI w p.n. e na terenie Mezopotamii. Za jej twórcę uznaje się Cyrrusa II Wielkiego
|
|
|
wojny perskie z greckimi polis începe să înveți
|
|
w VI w p.n. e greckie polis na wybrzeżu Azji Mniejszej dostały się pod władzę Persów. Polis wszczeły powstanie i dostały wsparcie od Aten ale po 5 latach walk, przegrały.Np. Miasto Milet zostało zniszczone a ludzie wzięci jako jeńcy lub zabici.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Po stłumieniu rebelii, Król perski Dariusz I Wielki najechał na Grecję w 490 r p.n.e. Ostatnia bitwa pod Maratonem została przez nich przegrana, zasługą Ateńczyków dowodzonych przez Miltiadesa.
|
|
|
începe să înveți
|
|
W 480 r. p.n. e doszło do drugiej inwazji Persów, pod wodzą nowego Króla Kserksesa. Grecy zawiązali koalicję, w tym Ateny dowodzące flotą, a Sparta armią lądową.
|
|
|
Walka w wąwozie Termopile începe să înveți
|
|
Obrona zorganizowana przez Greków podczas drugiej inwazji perskiej. Kierował nią spartański Król Leonidas. Walka została zapamiętana, ponieważ choć Hellada miała jedynie 300 żołnierzy, na wiele godzin zatrzymała wojska Persów, poświecając swoje życia
|
|
|
Koniec drugiej inwazji perskiej începe să înveți
|
|
Po spaleniu Aten wódz jej morskiej potęgi Temistokles, postanowił przenieść walkę na morze. Grecy pokonali wroga pod Salaminą i rok później pod Platejami, wygrywając wojnę.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Utworzony podczas drugiej inwazji persów związek z inicjatywy Aten. Na początku był wspierane przez inne państwa, ale kiedy po wojnie Ateny przestały liczyć się z zdaniem innych członków stwiorzyło to kolejny konflikt.
|
|
|
începe să înveți
|
|
wojna, która wybuchła przez konflkt w Związku Morskim. Związek Morski (Ateny i ich sojusznicy) i Związek Penelopski (Sparta i ich sojusznicy) walczyli ze sobą. Wygrała Sparta na zawsze utrzymując dominującą pozycję w Grecji
|
|
|