Kierkegaard

 0    35 cartonașe    monibernatek
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
Wiara jest ważniejsza niż rozum
începe să înveți
Nie da się udowodnić Boga logicznie, trzeba w Niego wierzyć.
Skok wiary
începe să înveți
Człowiek musi świadomie i bez dowodów „skoczyć” w stronę wiary.
Indywidualizm
începe să înveți
Każdy człowiek powinien samodzielnie szukać sensu życia.
Trzy etapy życia
începe să înveți
Estetyczny (życie dla przyjemności), Etyczny (życie moralne), Religijny (pełne oddanie Bogu).
Krytyka Hegla
începe să înveți
Nie zgadzał się z myślą Hegla, że rozum może wyjaśnić wszystko.
Egzystencjalizm
începe să înveți
Uważany za pierwszego egzystencjalistę, czyli filozofa zajmującego się indywidualnym doświadczeniem człowieka.
Urodził się w 1813 roku w
începe să înveți
Kopenhadze (Dania).
Pochodził z rodziny
începe să înveți
bogatej, religijnej
Zaręczył się z Reginą Olsen
începe să înveți
ale zerwał zaręczyny, bo uznał, że jego misją jest filozofia i wiara.
Miał trudne relacje z ojcem
începe să înveți
który był surowy i pesymistyczny.
Krytykował Kościół, twierdząc,
începe să înveți
twierdząc, że stał się instytucją bez prawdziwej wiary.
Zmarł w 1855 roku w Kopenhadze w wieku
începe să înveți
42 lat.
Lęk i rozpacz
începe să înveți
Człowiek odczuwa lęk, bo ma wolność wyboru. Rozpacz to stan, w którym człowiek nie akceptuje siebie.
Prawdziwa wiara wymaga cierpienia
începe să înveți
Aby być blisko Boga, człowiek musi przejść przez ból i zwątpienie.
Sprzeczność między wiarą a światem
începe să înveți
Wiara chrześcijańska jest trudna i nie pasuje do racjonalnego świata.
Wolność jako przekleństwo i błogosławieństwo
începe să înveți
Człowiek jest wolny, ale ta wolność powoduje niepokój.
„Rycerz wiary
începe să înveți
Idea człowieka, który całkowicie ufa Bogu, mimo że świat tego nie rozumie.
Był ekscentrykiem
începe să înveți
Ubierał się elegancko, ale żył bardzo skromnie i samotnie.
Pisał pod pseudonimami
începe să înveți
Używał różnych fikcyjnych nazwisk, by przedstawiać różne punkty widzenia.
Nie ukończył studiów od razu
începe să înveți
Studiował teologię, ale długo zwlekał z ukończeniem pracy dyplomowej.
Miał poczucie humoru
începe să înveți
Chociaż był filozofem religijnym, w swoich pismach często używał ironii i satyry.
Wpłynął na egzystencjalistów
începe să înveți
Jego myśli inspirowały filozofów takich jak Jean-Paul Sartre i Martin Heidegger.
Uważał, że chrześcijaństwo stało się zbyt wygodne
începe să înveți
Krytykował Kościół, który według niego stracił prawdziwego ducha wiary.
Krytyka masowej kultury
începe să înveți
Kierkegaard był przeciwnikiem „masowej” filozofii i kultury, która stawiała na ogólną zgodność, zamiast indywidualności i głębokiego poszukiwania prawdy.
„Wiara jako paradoks”
începe să înveți
W wierze chrześcijańskiej dostrzegał paradoks: z jednej strony jest to coś absurdalnego (bo nie da się tego udowodnić), a z drugiej strony to jedyna prawda, której warto się trzymać
Przeżywanie życia
începe să înveți
Kierkegaard podkreślał, że życie nie polega na intelektualnych spekulacjach, lecz na osobistym przeżywaniu i doświadczaniu.
Krytyka rozumu
începe să înveți
Choć uznawał znaczenie rozumu, uważał, że nie jest w stanie wyjaśnić rzeczy najważniejszych, jak wiara czy miłość.
Religia jako doświadczenie, nie wiedza
începe să înveți
Wiara nie jest czymś, co można pojąć intelektualnie, ale czymś, co przeżywa się w sercu i w codziennym życiu.
Był samoukiem
începe să înveți
Chociaż studiował teologię, miał ogromną pasję do filozofii i literatury, które zgłębiał na własną rękę.
Inspiracja literacka
începe să înveți
W swoich pismach odwoływał się do literatury, w tym do twórczości takich autorów jak William Shakespeare czy Johann Wolfgang von Goethe.
Wpływ na psychologię
începe să înveți
Choć był filozofem religijnym, jego prace miały wpływ na rozwój psychologii, zwłaszcza w kontekście lęku i rozpaczy jako części ludzkiej egzystencji.
Jego filozofia inspirowała egzystencjalistów i teologów
începe să înveți
Myśli Kierkegaarda miały duży wpływ na filozofów takich jak Jean-Paul Sartre, Martin Heidegger, a także na teologów protestanckich.
lęk wynika z wolności wyboru, ponieważ
începe să înveți
im większa wolność, tym większa odpowiedzialność za podjęte decyzje. Człowiek odczuwa lęk, bo zdaje sobie sprawę, że ma wiele możliwości, ale nie wie, który wybór jest właściwy.
rozpacz jako
începe să înveți
wynik niezgody z własnym istnieniem w ten sposób, że człowiek nie akceptuje tego, kim naprawdę jest, i nie jest w stanie pogodzić różnych aspektów swojej natury
Nieprzyjęcie odpowiedzialności za życie prowadzi do wewnętrznego chaosu, ponieważ człowiek
începe să înveți
unika autentycznego bycia sobą i nie radzi sobie z wolnością, którą posiada, przez co popada w rozpacz. Rozpacz staje się więc efektem unikania odpowiedzialności

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.