Komórka

 0    357 cartonașe    PiotrHaduch
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
cytoplazma jest zasadochłonna czy kwasochłonna?
începe să înveți
zazwyczaj kwasochłonna
główny kwasowy barwnik
începe să înveți
eozyna
Główny zasadowy barwnik
începe să înveți
hematoksylina
co składa się na cytoplazmę
începe să înveți
cytozol, organelle i wtręty komórkowe
Z jakich warstw składa się błona komórkowa?
începe să înveți
warstwa wewnętrzna - P i warstwa zewnętrzna - E
co oznacza fakt, ze lipidy błon są ampifatyczne?
începe să înveți
mają część hydrofilną i hydrofobową
3 Podstawowe składniki dwuwarstwy lipidowej błony
începe să înveți
fosfolipidy, glikolipidy i cholesterol
Jakie białka utrzymują asymetrię błon?
începe să înveți
flipazy
Co głównie zawiera zewnętrzna warstwa błony?
începe să înveți
fosfatydylocholinę i glikolipidy
Co głównie zawiera wewnętrzna warstwa błony?
începe să înveți
fosfatydyloserynę i fosfatydyloinozytol
konsystencja błony komórkowej
începe să înveți
olej
funkcja cholesterolu w błonie komórkowej
începe să înveți
usztywnia ją i czyni mniej przepuszczalną
Jakie funkcje mogą pełnić białka w błonie komórkowej?
începe să înveți
Receptorową, jako białka kanałowe, enzymatyczną i strukturalną
czym jest błona konwencjonalna?
începe să înveți
Część powierzchni błony o typowej budowie
czym jest kaweola?
începe să înveți
wgłębieniem w błonie komórkowej na powierzchni tratwy błony
W błonach jakich komórek nie ma tratw i kaweoli?
începe să înveți
limfocytów, erytrocytów i komórek nerwowych
jak inaczej nazywane są kaweole ze względu na pełnioną ich funckcję?
începe să înveți
sygnalosomy
składniki tratw i kaweoli
începe să înveți
zwiększona ilość cholesterolu, glikozylofosfatydyloinozytol, receptory, syntaza tlenku azotu i kaweoliny 1,2 i 3, kinazy w wewnętrznej powierzchni błony
Co wnika do komórek, korzystając z właściwości endocytozy w kaweolach?
începe să înveți
IgA, chemokiny i foliany
Jakie patogeny wykorzystują właściwości endocytozy w kaweolach?
începe să înveți
HIV, wirusy układu oddechowego, prątki gruźlicy i toksyna cholery
czym jest kaweosom?
începe să înveți
Rodzaj endosomu wczesnego; ph=7, powstaje w tratwach/kaweolach; posiada białko kaweolinę w błonie; kieruje się do aparatu Golgiego, siateczki śródplazmatycznej lub na drogę transcytozy
Przez co jest transportowany nadmiar cholesterolu z tkanek do krwi?
începe să înveți
kaweoliny i transportery ABCA1 i ABCG1
Czym pokrywają się wirusy HIV i grypy wychodząc z komórki?
începe să înveți
błoną endosomów późnych
w jakiej warstwie błony zachodzi dobudowywanie jej?
începe să înveți
warstwa P
Jak nazywa się białko będące odmianą flipazy, która zwiększa syntezę kardiolipin błony i zwiększa ryzyko miażdżycy?
începe să înveți
skramblaza
substancje odpowiadające za reparację błon
începe să înveți
ferlina, kaweolina 3, kaplaina 3 i Ca2+
Lipoproteiny naturalne
începe să înveți
Chylomikrony, VLDL, IDL, LDL, HDL
Białko receptorowe LDL
începe să înveți
apolipoproteina B
Białka receptorowe lipoprotein
începe să înveți
apolipoproteiny A, B, C,E
Jakie substancje mogą swobodnie dyfundować przez błonę?
începe să înveți
O2, N2, CO2, H2O, mocznik, glicerol, etanol, rozpuszczalniki organiczne, małocząsteczkowe hormony, tp. tyroksyna, hydrofobowe hormony steroidowe
uniport
începe să înveți
transport 1 rodzaju substancji w 1 stronę
symport
începe să înveți
transport 2 rodzajów substancji w 1 stronę
antyport
începe să înveți
transport 2 rodzajów substancji w 2 strony
Jaki enzym odpowiada za transport czynny?
începe să înveți
ATP-aza
Jak nazywa się białko niezbędne do prawidłowego umieszczenia w błonie pomp białkowych?
începe să înveți
ankiryna b
funkcja glikoproteiny P
începe să înveți
Usuwanie substancji obcych z komórki, zapobiegając ich kumulacji w niej
Jak nazywa się białko pokrywające wgłębienie powstałe w celu endocytozy przez błonę konwencjonalną?
începe să înveți
klatryna
Jak nazywa się białko pokrywające wgłębienie powstałe w celu endocytozy przez kaweolę?
începe să înveți
kaweolina
jak nazywa się substancja, za pośrednictwem której klatryna łączy się z błoną w miejscu jej zagłębienia?
începe să înveți
difosforan fosfatydyloinozytolu
Funkcja białka HIP1 i HIP1r w endocytozie przez błonę konwencjonalną
începe să înveți
Łączą klatrynę pęcherzyka z aktyną F, wzdłuż której następnie jest transportowany pęcherzyk
odmiany endocytozy
începe să înveți
potocytoza, fagocytoza, pinocytoza, autofagocytoza, transcytoza i pączkowanie
czym jest fagocyt?
începe să înveți
Komórka fagocytująca
Czym jest fagosom?
începe să înveți
Ziarenka będące sfagocytowanym materiałem w cytoplazmie fagocytu
Losy heterofagosomów i autofagosomów
începe să înveți
Fuzują z endosomami późnymi i czekają na strawienie
Transcytoza zachodzi przez błonę konwencjonalną czy kaweole?
începe să înveți
kaweole
Białka biorące udział w tworzeniu pęcherzyków na drodze pączkowania,
începe să înveți
koatomery zbudowane z białek COP i klatryna
Białko znajdujące się na powierzchni pęcherzyka egzocytarnego, umożliwiające mu fuzję błon
începe să înveți
v-SNARE
Białko znajdujące się na powierzchni błony komórkowej, umożliwiające pęcherzykowi egzocytarnemu fuzję błon
începe să înveți
t-SNARE
inna nazwa na endosom późny
începe să înveți
ciałko wielopęcherzykowe, egzosom
Lizosomy - cecha charakterystyczna i jak powstają
începe să înveți
Pęcherzyk do 1mikrometra, kwaśne ph, kwaśne hydrolazy zawierające mannozo-6-fosforan, pompę H+, błona przepuszczalna dla produktów rozkładu przez hydrolazy; Z endosomów późnych lub siateczki śródplazmatycznej przez pączkowanie
Droga hydrolaz do lizosomu
începe să înveți
siateczka śródplazmatyczna szorstka, aparat Golgiego, lizosom
co się stanie z GLUT4 po obniżeniu stężenia insuliny we krwi?
începe să înveți
Zostanie zendocytowany do środka komórki w pęcherzyku błonowym (internalizacja)
Jakich organellów nie obejmuje recyrkulacja błon?
începe să înveți
mitochondriów i peroksysomów
Jak nazywają się białka, przy pomocy których peroksysomy importują białka?
începe să înveți
peroksyny
na jakim chromosomie znajdują się geny głównego układu zgodności tkankowej?
începe să înveți
6
Czynność informatorów II rzędu
începe să înveți
aktywacja kinaz białkowych lub otwieranie białek kanałowych
Przykłady informatorów I rzędu / informatory pierwotne
începe să înveți
hormony, cytokiny lub neurotranmitery, składniki pożywienia, fale świetlne, akustyczne
Sposoby regulacji aktywności białek błonowych
începe să înveți
ubikwitynacja, poliubikwitynacja i endocytoza - internalizacja
przykłady informatorów II rzędu
începe să înveți
cAMP, cGMP, diacyloglicerol (DAG), trifosforan inozytolu (IP3), ceramid, Ca2+
Na jakie 3 grupy związków mogą przekształcać się fosfolipidy błon?
începe să înveți
eikosanoidy, lizofosfolipidy i pochodne fosfatydyloinozytolu
na co rozcina difosforan fosfatydyloinozytolu fosfolipaza C?
începe să înveți
diacyloglicerol i trifosforan inozytolu
Przez co są wytwarzane leukotrieny i lipoksyny?
începe să înveți
komórki biorące udział w procesie stanu zapalnego (granulocyty, makrofagi i komórki tuczne)
Przez jakie komórki są uwalniane duże ilości lizofosfolipidów?
începe să înveți
przez komórki niektórych nowotworów złośliwych
Nazwa enzymu rozkładającego difosforan fosfatydyloinozytolu na 2 informatory II rzędu
începe să înveți
fosfolipaza C
główny składnik szkieletu białkowego błony komórkowej
începe să înveți
tetraspanina
wiele rybosomów połączonych nicią mRNA
începe să înveți
polirybosom
jak nazywa się enzym wytwarzający wiązanie peptydowe podczas translacji?
începe să înveți
peptydylotransferaza
funkcje siateczki śródplazmatycznej gładkiej
începe să înveți
metabolizm lipidów, detoksykacja i magazynowanie Ca2+
Jakie dwie substancje są niezbędne dla cytochromu P450 do detoksykacji?
începe să înveți
tlen i NADPH
funkcje cytochromu P450
începe să înveți
neutralizacja toksyn z pomocą O2 i NADPH, sprawianie ze sa hydrofilne, uczestniczenie w metabolizmie tluszczow, Wit D3, bierze udział w syntezie hormonów steroidowych i metabolizmie kwasu arachidonowego
Jak nazywa się białko w świetle SER wiążące Ca2+?
începe să înveți
kalsekwestryna
Pod wpływem jakiego informatora II rzędu SER uwalnia Ca2+?
începe să înveți
trifosforan inozytolu (IP3)
RER znajduje sie we wszystkich komórkach posiadających jądro oprócz...
începe să înveți
plemników
Główna funkcja RER
începe să înveți
synteza białek na eksport i białek transbłonowych
Przebieg syntezy białek w RER
începe să înveți
Synteza peptydu sygnałowego w cytoplazmie i rozpoznanie go przez SRP- cz. rozpoznajaca sygnal, kierując go do RER i wiążąc się z receptorem błonowym ryboso, tworząc kanał translokonu, kompleks białkowy Sec61p, przez który peptyd dostaje sie do swiatla RER
Z czego powstaje aparat golgiego
începe să înveți
RER i zewnętrznej błony otoczki jądrowej
Dwie powierzchnie aparatu golgiego
începe să înveți
cis- syntezy (obecne rybosomy) i trans - dojrzewania (gładka, brak rybosomów), a dalej pakowane w pęcherzyki pokryte klatryną i z v-SNARE
Funkcje aparatu golgiego
începe să înveți
Kieruje przepływem makrocząsteczek, modyfikuje ich strukturę i segreguje je
Droga białek przez aparat golgiego
începe să înveți
RER -> powierzchnia cis -> powierzchnia trans -> błona/endosom
W jakiej części aparatu golgiego zachodzi otaczanie błoną segregowanych cząsteczek?
începe să înveți
powierzchnia trans
Dwa rodzaje transportu pęcherzyków wydzielniczych aparatu golgiego i ich przykłady
începe să înveți
Transport konstytutywny - w sposób ciągły, bez udziału sygnałów z zewnątrz koatomer z białek COP(wydzielanie proteoglikanów); transport wybiórczy - regulowany z zewnątrz, Klatryna, dynamina(GTP-aza) (np. wydzielanie hormonów tarczycy)
Proteasom - cechy charakterystyczne
începe să înveți
kompleks białkowy długości 45 nm, w cytosolu, na powierzchni siateczki i w jądrze. wiążą się z cytoszkieletwm. Ma kształt pustego cylindra. Po związaniu 2 cz. białkowego aktywatora rozkłada poliubikwitynowane białka
Jakie białka trawi proteasom?
începe să înveți
O nieprawidłowej konformacji, uszkodzone, zużyte regulatorowe, antygenowe, białek w czasie głodzenia i niektórych białek aktywatorów transkrypcji
Do czego doprowadzają zaburzenia funkcji proteasomów
începe să înveți
Choroby konformacyjne = Zmiana konformacji białek i ich gromadzenia w komórkach, a w efekcie ich gorszego funkcjonowania
Jakie enzymy posiadają peroksysomy?
începe să înveți
katalazę, oksydazę D-aminokwasów i oksydazę moczanową
Funkcje peroksysomów
începe să înveți
Uczestniczenie w beta-oksydacji przez cięcie kw. tłuszczowych na dwuwęglowe fragmenty, a potem Acetylo CoA; wytwarzanie plazmalogenów dla mieliny, błon komórek mięśniowych i płytek krwi oraz detoksykacja przez utlenianie H2O2
Czym jest adrenoleukodystrofia?
începe să înveți
Nieprawidłowe działanie peroksysomów = zaburzenia beta-oksydacji =>wytwarzanie nieprawidłowych tłuszczów i gromadzenie ich istocie bialej mozgu i nadnerczach
Czym jest plazmalogen
începe să înveți
Fosfolipid, w którym glicerol jest połączony z alkoholem - składnik mieliny, błon komórek mięśniowych i płytek krwi
Przeciętnie jak duzo % objetosci komorki stanowia mitochondria?
începe să înveți
20%
Za pomocą czego mitochondria importują białka i lipidy na swoje terytorium?
începe să înveți
białka kanałowe, nośnikowe i opiekuńcze HSP70 i HSP60
Grzebienie mitochondrialne - co je tworzy i co pobudza ich ilość
începe să înveți
kardiolipina (fosfolipid błony wewnętrznej stanowiący 20% błony, utrzymuje przestrzennie kompleks IV w błonie oraz wychwytuje H+, zapobiegając nadmiernej zmianie pH); T3 i T4
Jakie białko znajduje sie miedzy blonami mitochondrium i transportuje elektrony do kompleksu IV łąńcucha oddechowego?
începe să înveți
cytochrom c
4 podstawowe funkcje mitochondriów
începe să înveți
Wytwarzanie energii ATP, energii cieplnej, regulują życie i śmierć komórek przez apoptozę, wytwarzają wolne rodniki
Funkcje cytochromu c
începe să înveți
Transport elektronów na kompleks IV, a po opuszczeniu mitochondrium aktywuje prokaspaze 9 do kaspazy 9, co stylumuje fragmentacje jadra i apoptoze
Przez co mogą powstawać choroby mitochondrialne?
începe să înveți
uszkodzenie mtDNA przez wolne rodniki powstałe w mitochondrium
Co wchodzi w skład mikroszkieletu?
începe să înveți
filamenty aktynowe, filamenty miozynowe, filamenty pośrednie i mikrotubule
funkcje cytoszkieletu
începe să înveți
wzmacnia komórki, utrzymuje ich kształt, zapewnia przyleganie komórek i komórek do ICM, bierze udział w ruchu i cytokinezie
Czym się różni aktyna f od aktyny g?
începe să înveți
aktyna g jest białkiem globularnym, a aktyna f fibrylarnym, będącym polimerem aktyny g
Jakie końce posiada filament aktynowy i co na nich zachodzi?
începe să înveți
koniec plus - polimeryzacja; koniec minus - depolimeryzacja
Ruch główek miozyny względem filamentów aktynowych
începe să înveți
VI w kierunku minus, a reszta w kierunku plus
Przez co regulowany jest rozpad i powstawanie filamentów pośrednich
începe să înveți
fosforylację
Gdzie występują filamenty keratynowe?
începe să înveți
w komórkach nabłonkowych
Czym jest kinezyna?
începe să înveți
Białko motorowe towarzyszące mikrotubulom o aktywności ATP-azy. Transportuje pęcherzyki po mikrotubuli w kierunku minus do plus
Czym jest dyneina?
începe să înveți
Białko motorowe towarzyszące mikrotubulom o aktywności ATP-azy. Transportuje pęcherzyki po mikrotubuli w kierunku plus do minus
mikrotubule - cechy charakterystyczne i budowa
începe să înveți
25 nm, ściana 5nm (te o średnicy 20nm mają pusty środek) Z białek globularnych - tubuliny alfa i beta powstają heterodimery protofilamentów, a 13 łączy się ze sobą tworząc ścianę mikrotubuli; GTP i Ca2+ są niezbędne do de- i polimeryzacji i
Co jest potrzebne do polimeryzacji i depolimeryzacji mikrotubul?
începe să înveți
GTP i Ca2+ i mogą regulować białka towarzyszące mikrotubulom - MAP
Co jest wykorzystywane w celu leczenia nowotworów poprzez hamowaniepolimeryzacji tubuliny, a przez to mitozy
începe să înveți
alkaloidy roślinne, np. kolchicyna, winblastyna i winkrystyna
Czym jest centrosom?
începe să înveți
Para centrioli z otaczającą je centrosferą zawierającą wiele białek i włókienek
Co się dzieje z centriolami tuż przed i podczas podziału?
începe să înveți
Przed dzielą się, a w trakcie pary centrioli odchodzą do przeciwległych biegunów komórki
Funkcja centrosomu
începe să înveți
Organizacja promienista układu mikrotubuli w komórce, organizacja biegunowa wrzeciona podziałowego i polimeryzacja mikrotubuli dla wrzeciona
Czym jest lipofuscyna?
începe să înveți
Wtrętem komórkowym, powstałym z rozpadających się organelli, gromadzących się wraz z wiekiem "barwnik starzenia"
Gdzie znajduje się melanina w organizmie człowieka i czym jest dla komóki?
începe să înveți
Dla komórki jest wtrętem komórkowym. Znajduje się w istocie czarnej mózgu i komórkach naskórka
Organella jądrowe
începe să înveți
jąderko, ciałka zwiniętre, ciałka PML, plamki jądrowe
Jak nazywa się karioplazma między chromatyną i organellami jądrowymi?
începe să înveți
Interchromatyna
Czym jest interchromatyna?
începe să înveți
karioplazma między chromatyną i organellami jądrowymi
masa DNA w komórce diploidalnej przed i po replikacji
începe să înveți
6 pg; 12 pg
Por jądrowy - cechy charakterystyczne
începe să înveți
Kształt 8-kąta z nukleoporyny tworzące kompleks pora; składa się z cytoplazmatycznego pierścienia zewnętrznego i jądrowego koszyka; wew. śr. = 80nm, przepuszcza swobodnie cz. do 9 nm, większe zmieniają układ nukleoporyn (np. podjednostki rybosomow)
Jak dochodzi do zaniku otoczki jądrowej na początku mitozy?
începe să înveți
Cząsteczki dyneiny na zewnętrznej powierzchni otoczki tworzą kompleks z mikrotubulami i przesuwają się wzdłuż nich, napinając otoczkę, rozrywając i transporując jej resztki wzdłuż mikrotubuli
Którego typu filamentami pośrednimi są laminy budujące otoczkę jądrową?
începe să înveți
filamentami pośrednimi typu V
Z czego zbudowana jest blaszka jądrowa?
începe să înveți
Laminy B, Laminy B1/B2 i Laminy A/C
Czym jest chromatyna?
începe să înveți
Kompleksem DNA i histonów
Jak nazywają się przestrzenie między terytoriami chromosomów?
începe să înveți
Domeny interchromatyny
Co utrzymuje chromosomy siostrzane w tym samym terytorium chromosomu?
începe să înveți
Kompleks białkowy- kohezyna
Z czego powstaje chromosom mitotyczny?
începe să înveți
Z dwóch chromosomów siostrzanych = Z jednego terytorium chromosomu
Rozproszona postać chromatyny, aktywna transkrypcyjnie
începe să înveți
euchromatyna
zbita postać chromatyny, nieaktywna transkrypcyjnie
începe să înveți
heterochromatyna
Do czego jest używany i gdzie znajduje się satelitarny DNA?J
începe să înveți
Jest używany do identyfikacji osób. Znajduje się w heterochromatynie
Co odgrywa główną rolę w kondensowaniu DNA?
începe să înveți
Białka utrzymujące strukturę chromatyny (SMS: kleisyna, kohezyna, kondensyna)
Dwie ważne funkcje chromatyny
începe să înveți
Bierze udział w transkrypcji i replikacji
Co jest potrzebne do rozpoczęcia transkrypcji?
începe să înveți
TFII
Jaki enzym transkrybuje większość genów?
începe să înveți
Polimeraza RNA II
Co powstaje ostatecznie z transkryptów, w których uczestniczy Polimeraza RNA I i III?
începe să înveți
rRNA, tRNA, snRNA, snoRNA, miRNA, RNA wchodzący w skład cząstki rozpoznającej sygnał (SRP)
Gdzie na terenie jądra zachodzi obróbka pre-mRNA?
începe să înveți
plamki jądrowe, macierz jądra i ciałka zwinięte
Gdzie zachodzi transkrypcja rRNA i tRNA?
începe să înveți
W jąderku
Gdzie zachodzi obróbka potranskrypcyjna rRNA i tRNA?
începe să înveți
w jąderku, ciałku zwiniętym i plamkach jądrowych
Typy histonów wchodzących w nukleosom
începe să înveți
po 2 tworząc oktamer: Histony H2A, H2B, H3, H4 i histon H1 "spinający" nukleosom
Kolejność intensywności upakowania DNA
începe să înveți
podwójna helisa, nukleofilament zbudowany z nukleosomów, solenoid, chromatyda, chromosom metafazowy
Dwie ważne funkcje histonów
începe să înveți
Biorą udział w upakowaniu i uporządkowaniu DNA i mogą ulegać modyfikacjom, co stanowi epigenetyczną regulację aktywności genó
Czym jest protamina?
începe să înveți
Białko łączące helisy DNA w plemnikach
Pierścień białkowy dookoła centromeru to...
începe să înveți
kinetochor
Jak nazywa się połączenie dwóch chromatyd?
începe să înveți
centromer / przewężenie pierwotne
Jak nazywają się chromosomy o równej długości ramionach?
începe să înveți
metacentryczne
Jak nazywają się chromosomy o nieco różniącej się długości ramion?
începe să înveți
submetacentryczne
Jak nazywają się chromosomy o znacznie różniącej się długości ramion?
începe să înveți
akrocentryczne
Czym są przewężenia wtórne?
începe să înveți
Struktury oddzielające satelity od reszty chromatydy
Co znajduje się w satelicie/trabancie chromatydy chromosomów 13,14,15,21,22 pary?
începe să înveți
Region organizujący jąderko (NOR) - 30% to rDNA, a reszta to tandemy satelitarnego DNA
Z czego zbudowane są telomery?
începe să înveți
powtarzającej się sekwencji [TTAGGG] i kompleksy białkowego - szeltryny
Funkcja telomerów
începe să înveți
Zapobiegają fuzji końców chromosomów i strawieniu DNA przez nukleazy
Jak zrobić kariogram?
începe să înveți
Pobrać limfocyt z krwi obwodowej, podbudzić go do podziału za pomocą fitohemaglutyniny i sfotografować
Czym jest pałeczka dobosza?
începe să înveți
Nieaktywny chromosom X u kobiety lub w niektórych komórkach Y u mężczyzn
Przez jaką polimerazę jest transkrybowany rRNA?
începe să înveți
Polimerazę RNA I
Funckcja białka B23
începe să înveți
TRansport prekursorów rybosomów z jąderka do cytoplazmy
Funkcja fibrylaryny w jąderku
începe să înveți
Bierze udział w splicingu, wybrzuszając introny
Funkcja nukleoliny w jąderku
începe să înveți
Rozpraszanie składników jąderka podczas podziału i zmiana stopnia upakowania chromatyny w interfazie
Ważne białka jąderka
începe să înveți
nukleolina, białko B23 i fibrylaryna
funkcje jąderka
începe să înveți
transkrypcja, obróbka i składanie z rRNA prekursorów rybosomów, Miejsce przejściowego wiązania białek., obróbka mRNA, rola w powstawaniu niejąderkowych rybonukleoprotein (RNP)
Receptory jądra
începe să înveți
gliko i mineralokortykosteidy, estrogeny, progesteron, androgeny, T3, T4, wit. D, kwas retinowy, receptory dla tłuszczów (PPAR, LXR, FXR, CAR) oraz RF1-2 i ERR
Receptory dla tłuszczów w jądrze; co pobudzają
începe să înveți
PPAR, LXR, FXR, CAR; aktywację genów cytochromów P450
Czym jest PPAR w jądrze?
începe să înveți
Czujnik kwasów tłuszczowych, PPARalfa katabolizuje kwasy i pobudza lipolizę, a PPARgamma anabolizm i lipogengeza; wiążą eikosanoidy, biorąc udział w mechanizmie zapalenia
Czym jest LXR w jądrze?
începe să înveți
Czujnik cholesterolu. Aktywują się przy podwyższonym jego stężeniu, aktywując geny białek regulujących transport, katabolizm i regulację cholersterolu
Czym jest FXR w jądrze?
începe să înveți
Czujnik kwasów żółciowych
Czym jest CAR w jądrze?
începe să înveți
Czujnikiem ksenobiotyków hydrofobowych
Czym jest akrecja
începe să înveți
Zwiększenie objętości istoty międzykomórkowej
Czym jest proliferacja?
începe să înveți
Zwiększenie liczby komórek w wyniku podziałów mitotycznych
Czym jest przerost (hypertrophia)?
începe să înveți
Zwiększenie objętości i masy komórek
czym są protoonkogeny?
începe să înveți
Geny kodujące produkty białkowe prowadzące do apoptozy komórki
Czym są onkogeny?
începe să înveți
Zmutowanymi protoonkogenami - transformują komórki w nowotwory
jak nazywa się białko monitorujące DNA pod kątem uszkodzeń
începe să înveți
białko ATM
Jak nazywa się białko, które utrzymuje wrzeciono podziałowe w całości i nadaje mu sprężystość?
începe să înveți
tityna
czym są geny supresorowe?
începe să înveți
Geny, których produkty białkowe hamują cykl komórkowy
Jak nazywa się struktura, która dzieli cytoplazmę w cytokinezie
începe să înveți
Pierścień kurczliwy
Jak nazywa się ułożenie chromosomów podczas metafazy patrząc z góry?
începe să înveți
gwiazda macierzysta
Jak nazywa się ułożenie chromosomów podczas metafazy patrząc z boku?
începe să înveți
płytka równikowa
Z czego składa sie pierścień kurczliwy?
începe să înveți
filamenty aktynowe, miozynowe i białka motorowe
Mechanizm zaciskania pierścienia kurczliwego
începe să înveți
Ruch ślizgowy filamentów miozynowych i aktynowych przy obecności Ca2+ (jak w mięśniu głądkim)
W jakim celu podaje się środki hamujące cykl komórkowy?
începe să înveți
W leczeniu nowotworów, łuszczycy lub w celu immunosupresji
Jednostki długości używane w histologii
începe să înveți
mikrometr (10^-6m) nanometr (10^-9m) angstrem (10^-10m)
Długość fali w mikroskopie optycznym, a elektronowym
începe să înveți
optyczny 400-800 nm; elektronowy 0,005nm) przy różnicy potencjałów 80 kV
zdolność rozdzielcza
începe să înveți
najmniejsza odległość między dwoma strukturami, aby je od siebie odróżnić;
Zdolność rozdzielcza transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM) i Skanującego mikroskopu elektronowego (SEM)
începe să înveți
TEM 0,2-1 nm SEM ~10nm
Grubość skrawków histologicznych
începe să înveți
mikroskop świetlny: 10 mikrometrów; półcienkie skrawki 0,5-1 mikrometra; elektronowy mikroskop: mniej niż 0,1 mikrometra
Histologiczne utrwalacze chemiczne
începe să înveți
formalina i etanol
Procedura przygotowania skrawków histologicznych
începe să înveți
Odwodnienie etanolem o zwiększających się stężeniach, zatopienie w parafinie (optyczny) lub żywicy epoksydowej (elektronowy) i pocięcie mikrotomem; dalej usunięcie parafiny (żywicy się nie usuwa)
Przygotowanie skrawków metodą mrożenia
începe să înveți
Zamrożenie Co2 i pocięcie mikrotomem mrożeniowym; jest szybka, mniej dokładna i zachowuje tłuszcze obojętne w tkankach
Rodzaje mechanizmów barwienia histologicznego
începe să înveți
Wiązanie chemiczne barwnika, adsorpcja na powierzchni lub redukcja soli metali
Kontrastowanie ultracienkich skrawków do TEM - za pomocą czego
începe să înveți
cytrynian ołowiu, czterotlenek osmu (OsO4)
Liczba wszystkich komórek osoby dorosłej
începe să înveți
ponad 100 bln
Całkowita liczba płynów człowieka 60kg i co się na nie składa
începe să înveți
36l; ECF 12l, ICF 24l, osocze krwi 3l, płyn tkankowy 9l
ciśnienie osmotyczne tkanek
începe să înveți
280-320 mOsm/l
kationy(i ich zawartość) oraz aniony wewnątrz komórek
începe să înveți
K+ 140 mmol, Na+ 10 mmol, HCO3-, HPO42-, SO42-
kationy(i ich zawartość) oraz aniony istoty mięszykomórkowej
începe să înveți
Na+ 140 mmol, K+ 10 mmol, Cl-
Co nadaje komórkom ujemny ładunek elektryczny?
începe să înveți
Związane węglowodany przez glikoproteiny i białka na powierzchni komórek
Liczba genów człowieka, w tym genów kodujących peptydy
începe să înveți
1 mln; 30 tys.
Co zapewnia białkom fałdowanie/konformację białek
începe să înveți
białka opiekuńcze / chaperonowe
Błoniaste struktury komórki
începe să înveți
siateczka śródplazmatyczna, aparat Golgiego, endosomy, lizosomy, mitochondria, peroksysomy i jądro
Struktury komórki nieotoczone błoną komórkową
începe să înveți
centriole, proteasomy i cytoszkielet
Stosunek procentowy błony komórkowej i śródkomórkowej w całości błony komórki
începe să înveți
Błona komórkowa - 2-5% błon; błony śródkomórkowe 95-98% błon komórki
Całkowita powierzchnia błon wszystkich komórek
începe să înveți
ponad 70 ha
Błona komórkowa, a błony śródkomórkowe - różnice
începe să înveți
W przeciwieństwie do błony komórkowej błony śródkomórkowe nie mają prawie glikolipidów i mają niewiele sfingomieliny i cholesterolu
Od czego zależy płynność błony
începe să înveți
ilości podwójnych wiązań w łańcuchach fosfolipidów oraz ilości cholesterolu
Lipidacja białek
începe să înveți
Wiązanie się z łańcuchami kw. palmitynowego, mirystynowego, grupami prenylowymi lub fosfatydyloinozytolem, zakotwiczanie się w błonie i przekazują sygnały przez błonę (białko G), pobierają składniki odżywcze lub umożliwiają adhezję do innych komórek
Glikokaliks - przedostatnia i ostatnia cząsteczka łańcuchów polisacharydowych
începe să înveți
przedostatnia galaktoza, ostatnia kwas neuraminowy/sialowy
Powierzchnia tratw i kawoli w błonie
începe să înveți
do 50%
Funkcja tratw/kaweol
începe să înveți
Przekazywanie sygnałów przez błonę, udział w endocytozie, transcytozie i egzocytozie
Dobudowywanie błony mitochondrium i peroksysomu
începe să înveți
in situ ze składników importowanych (TOM, TIM, białko opiekuńcze HSP70 mitochondrium i peroksyny - peroksysomy) w warstwie P; fosfolipidy są sytezowane z diglicerolu i seryny, powstaje fosfatydyloseryna, fosfatydyloetanoloamina, a potem fosfatydylocholina
Jakie komórki syntezują liposomy
începe să înveți
nabłonkowe jelita, wątrobowe i wiele innych
Chylomikrony
începe să înveți
Pęcherzyki 0,1-0,5 mikrometrów z 1/2-warstwową błoną fosfolipidów i otoczone apolipoproteinami, produkowane w nabłonku jelita jako główna postać transportu lipidów z pożywienia
Bodźce otwierające białka kanałowe
începe să înveți
zmiany ładunku elektrycznego błony, związanie ligandu (cząsteczki sygnałowej), czynnik mechaniczny
Gdzie występuje pompa sodowo-potasowa?
începe să înveți
W błonie komórek nabłonkowych jelita, nerki, gruczołów ślinowych, potowych, splotu naczyniowego, ciała rzęskowego, nerwowych
Stężenie Ca2+ w cytosolu
începe să înveți
10^-7 M
Stężenie Ca2+ w SER i na zewnątrz komórek
începe să înveți
10^-3 M
Sposoby pozbywania się toksyn przez komórkę
începe să înveți
neutralizacja cytochromem P450 i ich utlenianie w peroksysomach oraz transportery ABC (używające ATP) oraz RND, SMR, MFS używające gradientu
Jak powstaje oporność wielolekowa?
începe să înveți
wypompowywanie leków z komórek przez transportery ABC lub RND, SMR, MFS
Transportery ABC
începe să înveți
wypompowują toksyny, leki i inne substancje poza komórkę; jest ich 50 rodzajów kodowane przez 57 genów; wśród nich najlepiej poznana glikoproteina P (transporter ABCB1)
Endocytoza przez błonę konwencjonalną - jakie substancje biorą udział
începe să înveți
Receptor, białkowy kompleks adaptorowy, difosforan fosfatydyloinozytolu (PIP2), klatryna pokrywająca pęcherzyk oraz białko HIP1, HIP1r łączące klatrynę z aktyną F; epsyna
Endocytoza przez błonę konwencjonalną - co wnika
începe să înveți
cząsteczki odżywcze (np. lipoproteiny LDL) oraz niektóre patogeny, monoubikwitynowane receptory, błona komórkowa
Transportowanie pęcherzyków transportujących wzdłuż filamentów aktynowych i mikrotubuli
începe să înveți
miozyna I i V współpracujące z filamentami aktynowymi oraz kinezyna i dyneina z mikrotubulami
Internalizacja receptorów
începe să înveți
Monoubikwitynacja cytosolowych fragmentów receptorów są włączane do pęcherzyków endocytowanych
Przyłączenie ubikwityny zachodzi przy udziale enzymów:
începe să înveți
enzym aktywujący E1, koniugujący E2, ligaza białkowa E3
Ubikwitynacja
începe să înveți
Połączenie czateczki ubikwityny poprzez jej lizynę przy pomocy enzymu aktywującego E1, koniugującego E2 i ligazy białkowej E3
Deubikwitynacja
începe să înveți
Usunięcie ubikwityny z cząsteczki za pomocą hydrolazy
Funkcja komórek regulowanych przez ubikwitynację
începe să înveți
początkowanie endocytozy, przekazywanie sygnałów przez błonę, regulacja transkrypcji i syntezy DNA, sortowanie cząsteczek i kierowanie ich do lizosomów lub proteasomów
Gdzie są kierowane pęcherzyki endocytowane przez błonę konwencjonalną?
începe să înveți
endosomy późne, lizosomy lub proteasomy
Gdzie są kierowane pęcherzyki endocytowane przez tratwy/kaweole?
începe să înveți
aparat Golgiego, siateczka śródplazmatyczna lub inna komórka
Endocytoza przez błonę tratw i kaweoli
începe să înveți
Pęcherzyki są pokryte kaweoliną, a nie klatryną
Potocytoza
începe să înveți
transport do cytosolu małych cząsteczek łączących się z receptorami; obniżają pH pęcherzyków transportowych, powodując ich odłączanie się od receptorów i dysocjację do cytosolu
Jak prątek gruźlicy przeżywa w heterofagosomie
începe să înveți
modyfikuje ciałka organellum, zapobiegając fuzji z lizosomem i strawieniu bakterii
Pinocytoza
începe să înveți
przypadkowy transport cząsteczek przez błonę bez udziału receptorów "endocytoza płynów"
Transcytoza
începe să înveți
endocytoza zachodzi w tratwie/kaweoli, a kaweosomy transportują zawartość na drugi koniec komórki. Szczególnie intensywna w nabłonkach
Pączkowanie
începe să înveți
pęcherzyki powstające z aparatu, siateczki i endosomów, powstają pęcherzyki transportujące i wydzielnicze. Biorą udział koatomery zbudowane z białek COP i klatryna
Monoubikwitynacja - gdzie zachodzi i co oznacza ten sygnał
începe să înveți
W białkach błony komórkowej lub organelli; kierowanie do endosomów wczesnych, potem późnych i lizosomów
Poliubikwitynacja - co oznacza ten sygnał
începe să înveți
kierowanie do proteasomów
egzocytoza (BŁONA KONWENCJONALNA)
începe să înveți
Pączkowanie aparatu Golgiego doprowadza do powstania pęcherzyka z zawartością i receptorami v-SNARE, który kieruje się do błony konwencjonalnej, łączy z jej t-SNARE i fuzuje
Co szczególnie wykorzystuje egzocytozę KAWEOLI?
începe să înveți
Pozbywanie się cholesterolu przez komórkę, wydzielając HDL oraz wirusy HIV i grypy
endosomy wczesne - powstawanie
începe să înveți
łączenie v-SNARE jednego z t-SNARE drugiego pęcherzyka, które się łączą. Biorą w tym udział białka cytosolowe NSF, SNAP
endosomy wczesne - charakterystyka
începe să înveți
ph~6 ->oddzielanie się substancji od receptora i dysocj; rola w recyrkulacji błon; powstają w cytopl., pod uszk. błon w częściach presynaptycznych neur.; są kierowane do bł. kom., do aparatu G lub do lizos/endosomów późnych jeśli zawartość jest monoubik.
Endosom późny - charakterystyka
începe să înveți
pęcherzyk wewnątrz endosomu o ph~5, kwaśne hydrolazy w błonie od aparatu Golgiego, liczne białka pochodzące z błony komórkowej oraz świeżo syntezowane z aparatu Golgiego; pączkując dają początek lizosomom
kwaśne hydrolazy lizosomu
începe să înveți
Zawierające mannozo-6-fosforan: proteaza, lipaza triacyloglicerylowa, fosfolipaza, glikozydaza, nukleaza, fosfataza, sulfataza (optimum aktywności w ph~5)
program śmierci samobójczej komórki
începe să înveți
aktywowanie genów prokaspazy i proDNA-zy, które trawią białka i DNA komórki w kilka godzin/dni
Białka importujące składniki do budowy błony w mitochondrium i peroksysomie
începe să înveți
mitochondrium: TOM, TIM, białko opiekuńcze HSP70, HPS60; peroksysom - peroksyny
białko opiekuńcze HSP70
începe să înveți
Bierze udział w imporcie składników błony dla mitochondriów i fałduje trójwymiarowo jego białka
co się stanie z GLUT4 po podwyższeniu stężenia insuliny we krwi?
începe să înveți
Błony pęcherzyków z GLUT4 fuzują z błoną, zwiększając ich ilość w niej, powodując transport glukozy do komórek
Fosforylacja / defosforylacja białek - przez co wykonywana
începe să înveți
fosforylacja - kinazy, defosforylacja - fosfatazy
Kinaza tyrozynowa
începe să înveți
fosforyluje reszty tyrozynowe białek; może być receptorem transbłonowym dla PDGF, EGF, NGF i insuliny albo białkiem cytoplazmatycznym odbiera sygnały od receptorów (głównie src i JAK) dla cytokin. Fosforylowane białka wiążą się z fragmentami SH2
Szlak informatora cGMP - zastosowania
începe să înveți
rozkurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych, obniżenie ciśnienia krwi, wzbudzanie erekcji prącia, udział w mechanizmie widzenia
Szlak informatora cAMP - zastosowania
începe să înveți
Otwiera kanały jonowe komórek węchowych i czuciowych, pobudzając je; aktywuje kinazę A, która fosforyluje reszty seryny białek, tworząc kinazę fosforylazy i syntazy glikogenu, co powoduje rozpad glikogenu i hamowanie jego syntezy w wątrobie
Szlak fosfolipazy C i Ca2+
începe să înveți
hormon np. endotelina pobudza receptor białka G, które pobudza fosfolipazę C do pocięcia difosforanu fosfatydyloinozytolu na trifosforan inozytolu, który wiążąc się z receptorem otwiera kanał dla Ca2+
Szlak kalmoduliny i Ca2+
începe să înveți
Po osiągnięciu stężenia 1 mikromola Ca2+ wskutek działania fosfolipazy C fosfatazy i kalmodulina C wiążą się z innymi białkami przekazującymi sygnał
Szlak kinaz MAP (ERK)
începe să înveți
kinazy MAP (białka ERK) dostają sygnały od białka G lub kinazy tyrozynowej po związaniu jej z cytokinami i innymi białkami i wysyłają sygnały do jądra, gdzie aktywują czynniki transkrypcji
Szlak białek STAT-JAK
începe să înveți
Po aktywacji w błonie receptora kinazy tyrozynowej JAK fosforyluje ona białko STAT, które przemieszcza się do jądra i aktywuje odpowiednie geny (ten szlak przewodzi sygnały od hormonu wzrostu, prolaktyny i leptyny)
Szlak czynnika transkrypcji NF-kappaB
începe să înveți
Po fosforylacji inhibitora tego czynnika staje się aktywny i przemieszcza się do jądra inicjując transkrypcję genu; Bierze udział w komórkach immunologicznie kompetentnych inicjowane przez kinazę C
aktywator szlaku NOTCH
începe să înveți
białko syrtuina
szlaki WNT, NOTCH, HH, BMP
începe să înveți
regulacja proliferacji i różnicowania w rozwoju embrionalnym; Uruchamiane przez związanie cytokin WNT, HH, BMP z receptorami komórek docelowych lub JAG-GED i DELTA z NOTCH drugiej
Przekazywanie sygnału przez bezpośredni kontakt komórek
începe să înveți
Związanie receptorów i wymiana substancji i pęcherzyków endocytarnych przez nanotubule o średnicy 50-200 nm
Przepływ Ca2+ z SER do cytosolu
începe să înveți
Związanie trifosforanu inozytolu z receptorem dla IP3 błony powoduje szybki i duży przepływ jonów do cytosolu
Przepływ Ca2+ z poza komórki do cytosolu
începe să înveți
Związanie trifosforanu inozytolu z receptorem dla IP3 błony powoduje szybki i duży przepływ jonów do cytosolu lub białka ORAI1 aktywowane przez białka STIM1 od SER (wolny i słaby przepływ)
Białka STIM1
începe să înveți
czujnik stężenia Ca2+ w SER. Przy zbyt małym stężeniu pobudza ORAI1 w błonie do otwarcia kanału i napływu Ca2+ do cytosolu
receptory CaSR wrażliwe na Ca2+ - gdzie się znajdują
începe să înveți
przytarczyce, nerki, mózg, kubki smakowe
najbardziej powszechny rodzaj prostaglandyny
începe să înveți
PGE2
glikokaliks - cechy charakterystyczne
începe să înveți
chroni komórki i ułatwia kontakty z cząsteczkami i komórkami; zbudowany z białek zakotwiczonych w błonie i zaadsorbowanych na powierzchni związanych z oligosacharydami i lipidami; posiada ujemny ładunek elektryczny
cząsteczki adhezyjne
începe să înveți
selektyny, integryny, adresyny, kadheryny, adhezyny, międzykomórkowe cząsteczki adhezyjne ICAM, cząsteczki podobne do Ig oraz tetraspaniny. przyleganie leukocytów i kom. nowotworów złośliwych do śródbłonka, przechodzenie przezeń i wiązanie wielu białek
Białka ADAM
începe să înveți
grupa około 20 transbłonowych kompleksów białkowych błony komórkowej; składa się z części cytoplazmatycznej(domeny), śródbłonowej i zewnątrzkomórkowej
część zewnątrzkomórkowa białek ADAM
începe să înveți
Fragment dysintegryny łączący integrynę, zapobiegając kontakty między komórkami, fragment o aktywności metaloproteinazy zależnej od Zn2+ rozkładający składniki istoty międzykomórkowej, umożliwiając komórce poruszanie się
fragment o aktywności metaloproteinazy zależnej od Zn2+ białek ADAM
începe să înveți
rozkłada składniki istoty międzykomórkowej, umożliwiając komórce poruszanie się, odcina białka zakotwiczone w błonach komórkowych (głównie cytokiny TNFalfa i EGF), uwalniając je do płynu tkankowego i krwi
Struktury na powierzchni komórek
începe să înveți
glikokaliks, tetraspaniny, MHC klasy I i II, cząsteczki adhezyjne, białka ADAM, proteinazy, proteazy, proteoglikany (np. syndekan, który łącząc się z glikozaminoglikanami współtworzy glikokaliks)
cytosol - cechy charakterystyczne
începe să înveți
55% obj. całej komórki 20% masy cytosolu to białka - charakter zolu/żelu; posiadasetki enzymów, substrakty i produkty tych reakcji, proteasomy i wtręty komórkowe
wtręt komórkowy
începe să înveți
Produkty metabolizmu w cytosolu - np. tłuszcze obojętne lub glikogen
Rybosom - cechy charakterystyczne
începe să înveți
wiążą barwniki zasadowe; całość 80S - podjednostka 40S i 60S; miejsce P dla tRNA+ aminokwas; miejsce A aminoacylowe
3 Etapy syntezy peptydu
începe să înveți
inicjacja syntezy, wydłużanie peptydu, terminacja
Inicjacja syntezy peptydu
începe să înveți
białko eIF modyfikuje podjednostkę 40S, umożliwiając przyłączenie do niej końca 5' mRNA z czapeczką metylacyjną; tRNA wiąże się z IF i energią z GTP, tworząc kompleks, białko IF uwalnia się i podłącza się podjednostka 60S tworząc rybosom 80S
Białko TRAM
începe să înveți
Przesuwa polipeptyd podczas jego syntezy do światła RER
Modyfikacje polipeptydów w RER
începe să înveți
glikozylacja i przyłączanie N-acetyloglukozaminy, glukozy i mannozy do grup NH asparaginy bialka, fałdowanie trójwymiarowe białkiem opiekuńczym BIP, czyli HSP70
Czym są pokryte pęcherzyki paczkujące z RER?
începe să înveți
białkiem COP, a nie klatryną
Białka syntezowane na RER pozostające w jego błonie
începe să înveți
błonowe białka PERK(kinaza), IRE1(RNA-za), ATF-6(prekursor czynnika transkrypcji) i unieczynniające je białko BIP/GRP78 (odpowiadają za odpowiedź niesfałdowanych białek - UPR czyli stresu RER w cukrzycy, nowotworach i chorobach neurodegeneracyjnych)
Czym są pokryte pęcherzyki wydzielnicze aparatu Golgiego?
începe să înveți
klatryną
Modyfikacje zachodzące w aparacie Golgiego
începe să înveți
modyfikacja oligosachardydow polaczonych z asparagina bialka przez RER, glikozylacja reszt seryny i treoniny, swoista proteoliza, dodawanie grup siarczanowych i kwasów tłuszczowych, dalej segregowane i otaczane błoną
pęcherzyki wydzielnicze aparatu Golgiego
începe să înveți
pokryte klatryną, reguluje dynamina posiadają v-SNARE (Transport wybiórczy); koatomer zbudowany z białek COP; v-SNARE(transport konstytutywny
Białkowy aktywator proteasomu
începe să înveți
składa się z PODSTAWY(6 enzymów rozfałdujących białko i wsuwaja je do cylindra) i POKRYWY(rozpoznaje poliubikwityne i odcina ja metaloproteinaza, co rozpoczyna trawienie białka)
Peroksysomy - cechy charakterystyczne
începe să înveți
średnica 0,15-0,18 mikrometrów (w wątrobie/nablonku nerki ok. 0.5); mają katalazę, oksydazę D-aminokwasów, oksydazę moczanową, peroksyny
Peroksysomy - powstawanie
începe să înveți
pączkowanie SER, a enzymy pochodzą z RER
Mitochondria - cechy charakterystyczne
începe să înveți
Kształt laseczek, nitek, ziaren, we wszystkich komórkach jądrowych; stanowią około 20% objętości komórki, otoczone 2 błonami, posiada mtDNA i mt-rybosomy
kardiolipina - cechy i co to jest
începe să înveți
fosfolipid błony wewnętrznej mitochondrium stanowiący 20% błony, utrzymuje przestrzennie kompleks IV w błonie oraz wychwytuje H+, zapobiegając nadmiernej zmianie pH
Grzebienie mitochondrialne - kształty w zależności od komóki
începe să înveți
prostopadłe - w większości komórek; podłużne - wątrobowe; kształt rurki o przekroju okrągłym - komórki syntezujące steroidy; o przekroju trójkątnym - astrocyty
Mitochondria komórki wątrobowej / mitochondria hepatocytów
începe să înveți
jest ich 1-2 tys. błona zewnętrzna stanowi 7% wszystkich błon, a wewnętrzna 32%
Błona wewnętrzna mitochondrium - cechy charakterystyczne
începe să înveți
kardiolipiny, białka łańcucha oddechowego, syntaza ATP, białka UCP, białka biorące udział w transporcie metabolitów do i z komórki
Błona zewnętrzna mitochondrium - cechy charakterystyczne
începe să înveți
kanały tworzone przez białka poryny, białka transportujące do masy cząsteczkowej 10 tys., białka enzymatyczne przekształcające lipidy do użytku w macierzy
Macierz mitochondrium
începe să înveți
enzymy katalizujące przemiany kw. tłuszczowych, kw. pirogronowego, wytwarzanie Acetylo-CoA i utlenianie go w cyklu Krebsa, produkty i substraty tych przemian, mt-rybosomy, 100-1000 kolistych cząsteczek mtDNA, duże stężenie Ca2+
mtDNA
începe să înveți
100-1000 kolistych cz. w macierzy (kom. jajowa 100 tys. - 1 mln); zawiera 17 tys. par nukleotydów, 13 genów, koduje białka łańcucha oddechowego, syntazę ATP i niektóe klasy tRNA i rRNA
Powstawanie mitochondriów
începe să înveți
podział niezależny; czas półtrwania około 10 dni
karnityna (maślan L-3-hydroksy-4-trimetyloamony)
începe să înveți
Transportuje w poprzek błony mitochondrialnej grupy acylowe
Kompleks I mitochondrium (dehydrogenaza NADH)
începe să înveți
Przenosi elektrony z NADH do ubichinonu (UQ), pompując H+ do przestrzeni międzybłonowej
Kompleks II mitochondrium (dehydrogenaza bursztynianowa i inne białka)
începe să înveți
Przenosi elektrony z kwasu bursztynowego, kw. tł. i fosforanu glicerolu poprzez dinukleotyd flawinoadeninowy (FAD) do ubichinonu (UQ)
Kompleks III mitochondrium (kompleks cytochromu bc1)
începe să înveți
przenosi elektrony z UQH do cytochromu c między błonami; nie pompuje H+, ale pomaga w utrzymaniu gradientu przez nierówną absorpcję i uwalnianie
Kompleks IV mitochondrium (oksydaza cytochromowa c)
începe să înveți
Utrzymywana przestrzennie w błonie przez kardiolipinę; przenosi elektrony z cytochromu c do tlenu, wytwarzając wodę
Syntaza ATP
începe să înveți
część wewnętrznej błony: F0 składające się z białek: rotor i stanowiące jego obudowe; macierz F1 - enzymy syntezy ATP ustalane względem siebie za pomocą szypuły - statora
Białko kanałowe UCP-1
începe să înveți
termogenica w wewnętrznej błonie mitochondrium; zużywając gradient stężeń H+ w mitochondrium wytwarza ciepło w tkance tłuszczowej brunatnej
Cytochrom c
începe să înveți
znajduje się między błonami mitochondrium, transportuje elektrony do kompleksu IV; po wydostaniu się z mitochondrium pobudza fragmentację jądra i apoptozę
Co się dzieje, gdy cytochrom c opuści mitochondrium?
începe să înveți
Wiąże się z białkami adaptorowymi i prokaspazą 9, pobudzając fragmentację jądra i apoptozę oraz pobudza utlenianie kardiolipin, powodując przejście ich do bł. zew. i współtworzy kanał BAX, przez który cytochrom c wydostaje się do cytosolu
kanał BAX
începe să înveți
zbudowany z białek BAX i kardiolipin utlenionych przez opuszczenie cytochromu c mitochondrium; otwierany/zamykany przez białka BCL-2
Filament aktynowy
începe să înveți
alfahelisa dwóch cząsteczek aktyny F o śr 5-8 nm, struktura dynamiczna, tworzy nieregularną sieć (oprócz mięśni pp), tworzy siateczkę graniczną, decyduje o ruchu cytoplazmy, ruchu pełzkowatym, pęcherzyków i tworzy pierścień cytokinetyczny podczas podziału
Białka wiążące aktynę
începe să înveți
ułatwiające polimeryzację (pontykulina, folina), wiążące filamenty między sobą (filamina, alfaaktynina), hamujące polimeryzację (profilina, gelsolina), motorowe(miozyna) oraz transbłonowe integryny, przekazujące sygnał
miozyna II
începe să înveți
2 długie polipeptydy (2 tys. aminokwasów) skręcone dookoła siebie (łańcuchy ciężkie), z 4 krótkimi (180 aminokwasów) na jednym końcu - łańcuchy lekkie
Miozyna I
începe să înveți
Główka utworzona przez łańcuchy lekkie i jeden ciężki (w większości komórek), ruch główki w kierunku plus filamentów aktynowych
Ruch miozyny względem aktyny
începe să înveți
Miozyna ma aktywność ATP-azy, a aktyna jest kofaktorem, hydroliza ATP zgina główkę, a aktyna przesuwa się o 5,2 nm
Miozyna VI
începe să înveți
ruch odbywa się w kierunku minus filamentów aktynowych(jedyna taka)
miozyna V
începe să înveți
w większości komórek, ruch główki w kierunku plus filamentów aktynowych
miozyna VI
începe să înveți
w większości komórek, ruch główki w kierunku plus filamentów aktynowych
białko ARP
începe să înveți
bierze udział w wytwarzaniu filamentów prawie prostopadłych do błony podczas ruchu, w celu ruchu cytoplazmy
Filamenty grube
începe să înveți
zbudowane z miozyny II, mają średnicę 15 nm, występują w mięśniach, tworząc kompleksy z filamentami aktynowymi
filamenty pośrednie - cechy charakterystyczne
începe să înveți
10 nm, duża sztywność, dynamiczne, we wszystkich komórkach, szczególnie narażonych na urazy; rozpadanie i powstawanie jest regulowane przez fosforylację
Filamenty pośrednie - powstawanie
începe să înveți
polipeptydy 50 nm zwijają się tworząc dimery, łączą się końcami tworząc tetramery, dalej łączą się w szeregi w protofilamenty, dalej bocznymi powierzchniami w profibryle, a cztery profibryle skręcają się dając filament 10nm średnicy
Filamenty pośrednie typu I
începe să înveți
około 15 rodzajów kwaśnej keratyny
Filamenty pośrednie typu II
începe să înveți
około 15 rodzajów obojętnej i zasadowej keratyny
Filamenty pośrednie typu III
începe să înveți
filamenty zwierające wimentynę, desminę, kwaśne, włókniste białko tkanki glejowej, peryferynę; głównie w komórkach tkanki łącznej - albo sama wimentyna albo wimentyna i inny polipeptyd
Filamenty pośrednie typu IV
începe să înveți
neurofilamenty - neurofibryle występujące w neuronach; w ciałach i wypustkach neuronów; składają się z 3 polipeptydów fibrylarnych
Filamenty pośrednie typu V
începe să înveți
filamenty laminowe blaszki jądrowej
Filamenty pośrednie typu VI
începe să înveți
filamenty nestyny w rozwijających się neuronach
Filamenty keratynowe
începe să înveți
typu I i II w nabłonkach, szczególnie narażonych na siły mechaniczne
Co hamuje polimeryzację mikrotubuli i ich wytwarzanie, a w konsekwencji zatrzymanie podziałów w mitozie?
începe să înveți
alkaloidy roślinne, takie jak kolchicyna, winblastyna, winkrystyna
Ośrodki organizacji mikrotubuli
începe să înveți
kompleksy tubuliny gamma z innymi białkami w cytoplazmie, w centrosomie, w pobliżu centrioli; zaczyna się tu polimeryzacja
Białka towarzyszące mikrotubulom (MAP)
începe să înveți
MAP2 i białko tau zapobiegają depolimeryzacji, stabilizują i równolegle układają w dendrytach i aksonach, białka motorowe - kinezyna przesuwająca się w kierunku plus i dyneina do minus
kinezyna
începe să înveți
białko motorowe składające się z łańcuchów ciężkich i lekkich jednym końcem przyczepia się do transportowanego pęcherzyka, a drugim z mikrotubulą; przesuwa się w kierunku plus mikrotubuli
dyneina
începe să înveți
białko motorowe składające się z łańcuchów ciężkich i lekkich jednym końcem przyczepia się do transportowanego pęcherzyka, a drugim z mikrotubulą; przesuwa się w kierunku minus mikrotubuli
czym jest centrum komórkowe
începe să înveți
inna nazwa na centrosom
macierz jądrowa / nukleoszkielet
începe să înveți
zrąb podtrzymujący składniki jądra, reguluje syntezę i transkrypcję DNA, posiada filamenty średnicy 3-5 nm (z replisomami) i ziarenka 15-30, są też spliceosomy, matryny, laminy A, B, C, białko jąderkowe B23 (Ag-NOR), białko jąderkowej rybonukleoproteiny
piknoza
începe să înveți
jądra komórek degenerujących: małe, zbite, silnie wybarwione, okrągłe lub owalne
karioliza
începe să înveți
jądra komórek degenerujących: przybiera postać "cienia" jądra
karioreksis
începe să înveți
jądra komórek degenerujących: pofragmentowane
otoczka jądrowa - cechy charakterystyczne
începe să înveți
2 błony 5-8nm, przestrzeń okołojądrowa 30nm; zewnętrzna jest przedłużeniem RER, więc na niej znajdują się rybosomy
transport dużych cząsteczek przez kanał pora otoczki jądrowej
începe să înveți
są transportowane przy użyciu receptorów - karioferyny (importyny, eksportyny) poprzez krótkie sekwencje aminokwasowe (NLS) i przesuwane przez kanał pora przez białko RAN (GTP-aza)
materiał genetyczny DNA jednego jądra - w liczbach
începe să înveți
2-4m długości, 2 nm szerokości, 3-6 mld par nukleotydów
nukleosom - cechy charakterystyczne
începe să înveți
wymiary 11 x 6 nm, w jądrze przeciętnie jest 30 mln nukleosomów; składa się z 200 par zasad i oktameru histonowego; skraca długość nici 7-krotnie
Rdzeń nukleosomu
începe să înveți
Oplecione prawie dwukrotnie 140 par zasad wokół nukleosomu
DNA łącznikowy
începe să înveți
60 par zasad między nukleosomami w nukleofilamencie
Epigenetyczna regulacja genów
începe să înveți
kod histonowy (metylacja, acetylacja/deacetylacja, fosforylacja ubikwityniazcja) i metylacja/demetylacja zasad DNA
Histon H2 - inne zastosowanie oprócz uczestniczenia w oktamerze
începe să înveți
wydzielany przez komórki śluzowe gruczołów żołądkowych do soku żołądkowego, gdzie pod wpływem pepsyny powstaje z niego buforyna II - rodzaj peptydowego antybiotyku
upakowanie DNA w plemnikach
începe să înveți
nie ma nukleosomów i nukleofilamentów, a podwójna helisa jest łączona protaminą
chromosom metafazowy - cechy charakterystyczne
începe să înveți
zbudowany z włókienek szerokości 200-400nm wytwarzających chromatynę; Składa się z dwóch chromatyd połączonych centromerem / przewężeniem pierwotnym otoczonych białkowym pierścieniem - kinetochorem
telomeraza
începe să înveți
Ryboproteina składająca się z białkowej części TERT i RNA nazywanego TERC; odbudowuje telomery i znajduje się zakotwiczona i nieaktywna w jąderku
Jakie komórki mają aktywną telomerazę
începe să înveți
komórki macierzyste, nowotworowe, progenitorowe, zarodkowe i embrionalne
Jąderko - skład
începe să înveți
środkowo położone centrum włókniste - FC, środkowo gęsty składnik włóknisty - DFC, obwodowo składnik ziarnisty - GC
jąderko - cechy charakterystyczne
începe să înveți
dookoła chromatyny z genami rybosomowymi (rDNA), 540 genów rybosomowych z 13,14,15,21,22 chromosomów; 540 genów, w tym 120 aktywnych oraz 700 białek; w profazie mitozy degenerują, a w telofazie jest odbudowywany
Chromosomy jąderkotwórcze
începe să înveți
13,14,15,21,22 pary
chromatyna jąderkowa posiada...
începe să înveți
geny rRNA, tRNA, snoRNA, 5SRNA
białka jąderka
începe să înveți
(nukleolina, białko B23 (Ag-NOR), fibrylaryna. Mają 19-aminokwasowe fragmenty, dzięki którym zakotwiczają się w jąderku
nukleolina
începe să înveți
Fosforylowana przez kinazę fazy M (kompleks CDK i cykliny urachamiający mitozę) w profazie co dezintegruje i rozprasza składniki jąderka; w interfazie reguluje transkrypcję przez zmianę stopnia upakowania chromatyny
Białko B23 w jąderku
începe să înveți
transport prekursorów rybosomów do cytoplazmy
Fibrylaryna w jąderku - funkcja
începe să înveți
obróbka prekursorowego RNA (wchodzi w skład snRNA, który wybrzusza introny)
Jakie białka są wiązane w jąderku i uwalniane z jąderka?
începe să înveți
deaminazy adeniny działające na RNA (ADAR), telomeraza, nukleostemina wiążąca białko p53 (hamuje cykl komórkowy)
Cząsteczki rozpoznające sygnał SRP
începe să înveți
W jąderku składane z białka i RNA - ryboproteiny wiążące rybosomy z błoną RER w czasie syntezy białek hydrofilnych na eksport i transbłonowych
Centrum włókniste - FC - funkcje
începe să înveți
w każdym jąderku jest ich 30. Mają na obwodzie 4 geny rybosomowe (rDNA), a do każdego przylega 100 cząsteczek polimerazy RNA I, która transkrybuje pre rNA i przesuwa go do DFC
gęsty składnik włóknisty - DFC - funkcje
începe să înveți
Transkrpyt od FC jest 10 razy cięty i łączony, ulega 115 metylacjom i 95 urydyn ulega konwersji do pseudourydyn (przy użyciu 200 cząsteczek snoRNP i białek) i dalej przemieszcza produkt do GC
Składnik ziarnisty -GC - funkcje
începe să înveți
dalsza obróbka, a w wyniku niej powstaje 18S RNA (mała podjednostka) i 5.8S i 28S RNA (razem duża podjednostka)
ciałka zwinięte - cechy charakterystyczne
începe să înveți
1-5 w jądrze średnicy 0,1-10 mikrometrów, często zmieniają pozycję, zawierają snRNP, koilinę i czynniki powstawania snRNA; biorą pośredni udział w obróbce mRNA
Plamki jądrowe - cechy charakterystyczne (kiedyś ziarenka perichromatyny / włókienka interchromatyny)
începe să înveți
W domenach interchromatyny, posiadają snRNP i inne czynniki obróbki mRNA (wycinanie intronów, metylacja, konwersja urydyny RNA do pseudourydyny
ciałka PML - cechy charakterystyczne
începe să înveți
0,2-1 mikrometr średnicy, jest ich 10-30 w jądrze, posiadają białko PML. Zanikają w ostrej białaczce promielocytarnej. powiązane z miejscami transkrypcji i replikacji wirusów
Receptor RF1-2 i ERR - działanie
începe să înveți
znajdują się w jądrze i wiążą białko PGC1alfa, wydzielane w stanach zapotrzebowania na energię, a pobudzenie go zwiększa ilość mitochondriów

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.