LITOSFERA

 0    148 cartonașe    whit3nxx
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
STOPIEŃ GEOTERMICZNY
începe să înveți
1stopień/33m, w jądrze wewnętrznym jest ok. 5000-6000stopni
GRADIENT GEOTERMICZNY
începe să înveți
3.1 stopnia /100m
SKORUPA ZIEMSKA
începe să înveți
Dzieli się na: strefę granitową i strefę bazaltową
Strefa bazaltowa (sima) (krzem i magnez) - na dnie oceanów i na lądzie pod sial
Strefa granitowa (sial) (Krzem i glin) - tylko w obrębie lądów
PŁASZCZ GÓRNY (ZEWNĘTRZNY)
începe să înveți
Crofesima - chrom, żelazo, krzem, magnez
W górnej częsci - ASTENOSFERA- duża plastyczność, miejsce powstawania wszystkich procesów tektonicznych
Budowa wnętrza ziemi (kolejność od powierzchni)
începe să înveți
Skorupa ziemska, płaszcz górny (zewnętrzny), płaszcz dolny (wewnętrzny), jądro zewnętrzne, jądro wewnętrzne
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY
începe să înveți
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY nifesima - nikiel, żeloazo, krzem, magnez
JĄDRO ZEWNĘTRZNE
începe să înveți
nife - nikiel, żelazo - prawdopodobnie w stanie ciekłym
JĄDRO WEWNĘTRZNE
începe să înveți
nife - nikiel, żelazo
skorupa ziemska - kontynentalna
începe să înveți
grubość ś 30-40km, pod młodymi górami do 80km
Strefa granitowa SIAL (skały magmowe kwaśne), strefa bazaltowa SIIMA (skały magmowe zasadowe)
LITOSFERA
începe să înveți
Górna wastwa Ziemi obejmująca skorupę ziemską i górną część płaszcza zewnętrznego. Głębokość do ok. 100km
Geologia historyczna
începe să înveți
Zajmuje się odtwarzaniem dziejów Ziemi
Stratygrafia
începe să înveți
Dział geologii obejmujący ustalenie kolejności ułożenia warstw skalnych oraz określanie ich wieku.
Metoda radiometryczna (izotopowa)
începe să înveți
Ustalenie wieku skały polega na obliczeniu stosunku uranu do ołowu. Do badania stosuje się izotop węgla c14, którego czas połowicznego rozpadu wynosi 5570lat
Metoda bezwzględna
Dzięki określeniu wieku szczątków organicznych można pośrednio ustalić wiek skały, w której te szczątki się zachowały.
Metoda dendrochronologiczna
începe să înveți
Badanie słojów przyrostu rocznego w pniach drzew.
Metoda bezwzględna
Metoda pyłkowa
începe să înveți
Badanie pyłków roślinnych zawartych w torfie lub osadach na dnie jeziora
Metoda bezwzględna
Określenie warunków wegetacji i zmian szaty w przeszłości
Metoda stratygraficzna
începe să înveți
Na obszarach o budowie płytowej - im głębiej położona tym starsza skała
Metoda względna
Metoda paleontologiczna
începe să înveți
Ustalenie wieku za pomocą skamieniałości przewodnich
Metoda względna
Metoda tektoniczna
începe să înveți
Analiza niezgodności ułożenia warstw - ustalenie czasów ruchów górotwórczych
metoda względna
Ery ziemi
începe să înveți
1. kenozoik 2. mezozoik 3. paleozoik 4. ery proterozoiczne 5. ery archaiczne
Kenozoik - podział na okresy
începe să înveți
Czwartorzęd, neogen, paleogen
Mezozoik - podział na okresy
începe să înveți
kreda, jura, trias
Paleozoik - podział na okresy
începe să înveți
perm, karbon, dewon, sylur, ordowik, kambr
Holocen (kenozoik - czwartorzęd)
începe să înveți
Epoka trwająca do dziś - powstanie Bałtyku + silna ingerencja człowieka
Plejstocen (Kenozoik - czwartorzęd)
începe să înveți
Zlodowacenie na półkuli północnej (zatoka Hudsona, Gór Skandynawskich) + pojawienie się człowieka - wschodnia Afryka
Neogen, Paleogen (kenozoik)
începe să înveți
Koniec kredy do miocenu - orogeneza alpejska (największe natężenie ruchów górotwórczych - oligocen/miocen)
Kreda (mezozoik)
începe să înveți
Wyginięcie większości gatunków w tym gadów
Jura (mezozoik)
începe să înveți
Podział Gondway (oddziela się Ameryka Południowa z Afryką, Dekan z Cejlonem, Australia, Antarktyda)
Pierwsze ptaki - archeopteryks
trias (mezozoik)
începe să înveți
Pojawienie się dinozaurów
karbon/perm (paleozoik)
începe să înveți
Rozwój paproci, skrzypów, widłaków
Transgresja morza
începe să înveți
Wkroczenie morza w ląd (np. w ordowiku, jurze, kredzie)
Regresja morza
începe să înveți
Wycofywanie się mórz z obszarów lądowych (np. w permie, triasie, pliocenie)
Fałd
începe să înveți
Układ warstw skalnych, w wyniku deformacji ulega powyginaniu, ale bez przerwania ich ciągłości
Uskok
începe să înveți
Powstaje w wyniku pęknięcia skorupy ziemskiej i przemieszczania sie skał względem siebie wzdłuż pęknięcia
Płaszczowina
începe să înveți
Fałd obalony i przesunięty - zostaje oderwany od podłoża i przesunięty nawet kilkaset kilometrów dalej
Minerały
începe să înveți
pierwiastki lub związki chemiczne występujące w przyrodzie. W większości o strukturze kryształu.
Mogą powstać wskutek krzepnięcia magmy, wytrącić z roztworów krążących w skałach, wody mineralnej, procesu wietrzenia, lub przeobrażeń pod wpływem wysokiej temperatury.
Skała
începe să înveți
Naturalne skupisko materiałów
skały GŁĘBINOWE = jawnokrystaliczne
începe să înveți
Pod powierzchnią ziemi, gdzie magma powoli zastyga, duże kryształy
skały magmowe
granit, dioryt, gabro, sjenit
skały WYLEWNE = skrytokrystaliczne
începe să înveți
Magma wydostaje się na powierzchnie Ziemi, a jej stygnięcie następuje szybko
skały magmowe
bazalt, andezyt, riolit, profir
Skały osadowe - okruchowe
începe să înveți
Powstają przez osadzenie się w innym miejscu drobin skalnych, postać luźna lub zwięzła
skały osadowe
less, ił, muł, piasek
skały osadowe - pochodzenia organicznego
începe să înveți
Z szczątków organizmów żywych.
Wapień, kreda, węgiel, torf
Skały osadowe - chemiczne
începe să înveți
Przemiana chemiczna
Sól kamienna, sowa, gips, siarka
Skał przeobrażone = metamorficzne
începe să înveți
Kontakt skały z gorącą magmą lub lawą.
Gnejs (z granitu), marmur (z wapienia), diament (z węgla), kwarcyt (z piaskowca)
SEDYMENTACJA
începe să înveți
Osadzanie się na lądzie lub w morzu okruchów skalnych pochodzących z wietrzenia skał. Również osadzanie się związków chemicznych na dnach oceanów wytrąconych z szczątków organizmów żywych.
DIAGENEZA
începe să înveți
Przekształcanie się pod wpływem nacisku lub cementowania luźnych skał w zwięzłe.
RYFT
începe să înveți
Miejsce pęknięcia litosfery. Wąski, długi i bardzo głeboki do 300km rów tektoniczny.
Strefa subdukcji
începe să înveți
Podsuwanie płyty oceanicznej pod kontynentalną lub oceanicznej pod inną oceaniczną.
Procesy geologiczne - WEWNĘTRZNE (endogeniczne)
începe să înveți
Zachodzą wskutek działania sił wewnętrznych.
Plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy górotwórcze
Procesy geologiczne - ZEWNĘTRZNE (egzogeniczne)
începe să înveți
Zachodzą wskutek działania sił zewnętrznych - wiatru, temperatury, morze, rzek lodowców i lądolodów.
PLUTONIZM
începe să înveți
Ogół zjawisk związanych z działaniem magmy w obrębie skorupy ziemskiej.
Z tworzeniem się ognisk magmowych, wdzieraniem się magmy w inne skały bez przedostania się na powierzchnię ziemi.
INTRUZJE MAGMOWE
începe să înveți
Obszary wtargnięcia magmy pomiędzy inne skały.
Jaka to intruzja magmowa?
începe să înveți
batolit
Jaka to intruzja magmowa?
începe să înveți
lakkolit
Jaka to intruzja magmowa?
începe să înveți
lopolit
Jaka to intruzja magmowa?
începe să înveți
sille = żyła pokładowa
Jaka to intruzja magmowa?
începe să înveți
Dajka
Wulkanizm
începe să înveți
ogół zjawisk geologicznych związanych z wydobywaniem lawy oraz towarzyszących jej substancji na powierzchnię Ziemi.
Lawa
începe să înveți
Wydostająca się na powierzchnię magma.
Wulkan
începe să înveți
Lawa gromadzi się wokół miejsca z którego wypływa i tworzy stożek.
Lawa (skład)
începe să înveți
temp ok 1000, tlenki krzemu, gliny, krzemianów, glinkokrzemianów i gazów.
Kwaśna i zasadowa
Wulkan typu wezuwiańskiego
începe să înveți
lawa kwaśna=bogata w krzemionkę - gęsta, lepka, płynie powoli, tworzy jasne skały
np. Wezuwiusz, Krakatau, Kluczewska Sopka
tzw. wulkan stożkowy Gwałtowne erupcje > rozrywanie stożka >powstaje kaldera (rozległa głęboka wklęsłość)
Wulkan typu hawajskiego
începe să înveți
lawa zasadowa=uboga w krzemionkę - rzadka, płynna, łatwo się rozlewa > niski stożek wulkaniczny
Wulkany hawajskie, Hekla
tzw. wulkan tarczowy, bez gwałtownych erupcji
Objawy wybuchu wulkanu
începe să înveți
najczęściej brak, ale bliskość ogniska magmy może spowodować: wysychanie źródeł w okolicy, topnienie śniegu na wulkanie, ożywienie gejzerów
Gazy wydobywające się przy wybuchu wulkanu
începe să înveți
para wodna, dwutlenek węgla w znacznych ilościach, chlor, wodór, azot, metan, siarkowodór, amoniak
Utwory piroklastyczne
începe să înveți
Fragmenty lawy rozrzucane w powietrzu, różnej wielkości odłamki skalne wyrwane z krateru
Bomby wulkaniczne
începe să înveți
Bryły lawy wyrzucone i zastygłe w powietrzu
Lapille
începe să înveți
Fragmenty lawy wielkości orzecha.
Pumeks
începe să înveți
Wyrzucone w powietrze fragmenty gorącej lawy bogatej w gazy.
Wulkany lawowe (efuzywne)
începe să înveți
Wyrzucają głównie lawę (gwałtowność zależy od rodzaju lawy)
np. Wulkany hawajskie
Wulkany eksplozywne
începe să înveți
Wyrzucają tylko utwory piroklastyczne i gazy; gwałtownie wybuchają
Aquan w Gwatemalii
Stratowulkany
începe să înveți
Wyrzucają na przemian lawę i materiał piroklastyczny
np. Etna, Wezuwiusz, Krakatau
Skutki wybuchów wulkanów
începe să înveți
potoki lawy, duszące gazy, zapylenie atmosfery, potoki błotne, rozwój rolnictwa
Rozmieszczenie wulkanów na ziemi
începe să înveți
W strefach subdukcji - ognisty pierścień pacyfiku -> 60% czynnych wulkanów na ziemi
W strefach ryftowych - na grzbietach śródoceanicznych
Ważniejsze czynne wulkany
începe să înveți
Gualtiri - Chile, Cotopaxi - Ekwador, Orizaba- Meksyk
Kaldera
începe să înveți
Zagłębienie powstające w wyniku: rozerwania stożka wulkanicznego przy gwałtownej erupcji lub zapadnięcia się obszaru nad opróżnionym ogniskiem
Nek wulkaniczny
începe să înveți
Wzniesienie o bardzo stromych stokach zbudowane z lawy zakrzepłej w kominie wulkanicznym
Trzęsienia ziemi
începe să înveți
Drgania skorupy ziemskiej, których przyczyną jest rozchodzenie się fal sejsmicznych.
Powody trzęsień ziemi
începe să înveți
Przemieszczanie się mas skalnych w obrębie skorupy ziemskiej: na granicach płyt, w rejonie młodych gór, w uskokach
Trzęsienia zapadliskowe
începe să înveți
Przemieszczanie się małych mas skalnych związane z zapadaniem się stropów jaskiń lub wyrobisk górniczych.
Trzęsienia tektoniczne
începe să înveți
najsilniejsze, najczęstsze 90% trzęsień
Trzęsienia wulkaniczne
începe să înveți
Towarzyszą erupcjom wulkanicznym
H- HIPOCENTRUM
începe să înveți
Ognisko trzęsienia ziemi, miejsce tworzenia się fal sejsmicznych
E - EPICENTRUM
începe să înveți
Na powierzchni ziemi, pionowo nad hipocentrum, gdzie trzęsienie dociera najszybciej i jest najsielniejsze
Skala Mercallego
începe să înveți
12-stopniowa skala zamknięta. Intensywność wstrząsu określa się na podstawie zniszczeń, wywołanych przez drgania.
1 stopień - wyczuwalne tylko przez sejsmografy, 10 - stopień - wali się większość budynków
OBSZARY SEJSMICZNE
începe să înveți
Duża częstotliwość silnych trzęsień
grzbiety śródoceaniczne (strefy ryftowe), obszary młodych gór (alpidy)
wokół oceanu spokojnego - 40% - strefy subdukcji
OBSZARY PANSEJSMICZNE
începe să înveți
Sporadyczne trzęsienia ziemi
strefa wielkich rowów wschodnioafrykańskich, bajkał, rów morza martwego
Granice płyt litosfery - północna Europa, Masyw Centralny
OBSZARY ASEJSMICZNE
începe să înveți
Pozbawione trzęsień ziemi
Stare platformy prekambryjskie, dna oceaniczne, antarktyda
RUCHY IZOSTATYCZNE
începe să înveți
Powolne, długotrwałe, pionowe ruchy skorupy ziemskiej. Powód: zaburzenie równowagi izostatycznej między litosferą i astenosferą.
RUCHY EPEJROGENICZNE = lądotwórcze
începe să înveți
Bardzo powolne, obniżające lub wynoszące ruchy skorupy ziemskiej.
Spowodowane naciskiem magmy poruszającej się we wnętrzu Ziemi na litosferę.
Regresja morska
începe să înveți
Powolne podnoszenie się skorupy ziemskiej powoduje wycofywanie się morza, odsłanianie nowego lądu.
Ruchy górotwórcze (fałdowanie, orogeneza)
începe să înveți
Proces prowadzący do powstawania gór fałdowych.
poprzez: subdukcję, kolizję dwóch płyt kontynentalnych
Orogenezy najstarsze
începe să înveți
Półwysep Kolski, Labrador, Północna część Walii, Anglia, Góry Stanowe
Orogeneza kaledońska
începe să înveți
Góry świętokrzyskie, część Sudetów, Góry Skandynawskie, część Appalachów
Orogeneza Hercyńska
începe să înveți
odmłodzenie gór Świętokrzyskich, Sudety, Harz, Masyw Czeski
Orogeneza Alpejska
începe să înveți
Karpaty, Alpy, Pireneje, Andy
Góry Zrębowe
începe să înveți
Pionowy ruch przemieszczania się mas skalnych wzdłuż uskoków
np. Sudety, Ural, Harz
Powstają zręby i rowy tektoniczne.
Góry wulkaniczne
începe să înveți
Tworzą się w wyniku obfitych erupcji wulkanicznych. NIE tworzą pasm górskich.
Występują na granicach płyt litosfery i nad plamami gorąca.
Kilimandżaro, góry islandii, Hawajów, Kamczatki
WIETRZENIE TERMICZNE (insolacyjne)
începe să înveți
Spowodowane dużymi dobowymi amplitudami temperatur.
W dzień skała silnie się nagrzewa, w nocy wyziębia się > rozszerza się i kurczy > pękanie
WIETRZENIE MROZOWE (zamróz)
începe să înveți
Zamarzanie wody w szczelinach skał
WIETRZENIE SOLNE
începe să înveți
Sól krystalizująca się w szczelinach skalnych zwiększa swoją objętość i prowadzi do rozpadu.
WIETRZENIE ILASTE
începe să înveți
Pod wpływem wody. Pęcznienie i kurczenie skał ilastych.
ZJAWISKA KRASOWE
începe să înveți
Powolne rozpuszczenie skał węglowych lub gipsowych przez wody podziemne i powierzchniowe.
PROCESY EOLICZNE
începe să înveți
rzeźbotwórcza działalność wiatru: pustynie, plaże, góry.
SUSPENSJA
începe să înveți
Transport materiału skalnego: porywanie materiału i unoszenie w powietrzu.
TOCZENIE
începe să înveți
Przesuwanie wiatrem po podłożu drobnych ziaren.
SALTACJA
începe să înveți
Skakanie dużych ziaren.
DEFLACJA
începe să înveți
Wywiewanie drobnego materiału.
NIECKI DEFLACYJNE
începe să înveți
NIECKI DEFLACYJNE
KORAZJA
începe să înveți
Mechaniczne niszczenie skał - ziarenka piasku niesione przez wiatr uderzają w skałę.
RIPPLEMARKI (zmarszczki eoliczne)
începe să înveți
Szerek małych grzbiecików na piasku.
ERG
începe să înveți
Pustynia piaszczysta. Różnorodne wydmy
SERIR
începe să înveți
Pustynia żwirowa.
HAMADA
începe să înveți
Pustynia kamienista, skalista.
TAKYR
începe să înveți
Pustynia ilasta. Pokryta twardym spękanym iłem,
Wybrzeże fiordowe
începe să înveți
Powstałe przez zalanie dolin polodowcowych, długie, wąskie i głębokie zatoki morskie
Norwegia, Szkocja, Islandia, Grenlandia, Patagonia, Nowa Zelandia
Wybrzeże szkierowe (szerowe)
începe să înveți
Ogromna ilość skalistych wysepek(szkierów), zalane mutony(barańce) wystające ponad powierzchnie wody
Morze Bałtyckie, Skandynawia
Wybrzeże dalmatyńskie
începe să înveți
zalanie obniżeń między pasmami górskimi(równoległymi do brzegu), długie, wąskie wyspy, półwyspy równoległe do brzegu
Dalmacja, Kalifornia
Wybrzeże riasowe
începe să înveți
wysokie, strome, urozmaicona linia brzegowa, powstało w miejscu gdzie morze graniczy z zalanym obszarem górskim, półwyspy, zatoki
Irlandia, Grecja, Hiszpania
Wybrzeże limanowe=jarowe
începe să înveți
Tworzy się w wyniku zalania ujściowego odcinka jarów
Morze Czarne, Zatoka Gwinejska
Wybrzeże klifowe
începe să înveți
wysokie, strome, utworzone w wyniku abrazji (niszczenie brzegu)
Wyspa Wolin, Gdynia Orłowo, południowa Anglia
Wybrzeże mierzejowe
începe să înveți
z płaskimi, piaszczystymi mierzejami odcinającymi dawne zatoki, z jeziorami przybrzeżnymi
Półwysep Helski, Mierzeja Wiślana, okolice Łebsko, Jamno, Gradno
Wybrzeże lagunowe
începe să înveți
podobne do mierzejowego, na obszarach o dużym wahaniu pływów
Zatoka meksykańska, wenecja, floryda
Wybrzeże deltowe
începe să înveți
wybrzeże niskie, w dolinie rzek tworzących deltę
Delta Wisły, Dunaju, Nilu, Missisipi, Gangesu
Wybrzeże mangrowe = mamorzynowe
începe să înveți
płaskie, porośniete lasami namorzynowymi (wodolubnymi, w strefie pływów)
Kuba, Sumatra, Nowa Gwinea, Zatoka Bengalska
Nizina
începe să înveți
Obszar położony do 300m.n.p. m, płaska, falista, pagórkowata
Depresja
începe să înveți
Część niziny, leżąca poniżej poziomu morza
Kryptodepresja
începe să înveți
Zagłębienie terenu wypełnione przez wodę jeziora, którego dno leży poniżej poziomu morza
Wyżyna
începe să înveți
Powyżej 300m.n.p. m, często obok kotliny
Szelf
începe să înveți
Płytkie dno morskie, do głębokości ok. 200m, znajdujące się w pobliżu kontynentów
Stok Kontynentalny
începe să înveți
przedłużenie szelfu, z większym spadkiem
Morena czołowa (formy polodowcowe)
începe să înveți
wysokie pagórki, o dość stromych stokach
Morena denna (formy polodowcowe)
începe să înveți
prawie płaski teren, lekko falisty, liczne zagłębienia po wytopieniu się brył martwego lodu (ten, który oddzielił się od lądolodu)
Morena boczna (formy polodowcowe)
începe să înveți
Wąskie wały ciągnące się wzdłuż brzegów lądolodu lub lodowca
Kemy (formy polodowcowe)
începe să înveți
Skoncentrowane w jednym miejscu pagórki zbudowane z piasków i żwirów, płaska powierzchnia szczytowa
Ozy (formy polodowcowe)
începe să înveți
długie, wąskie wały zbudowane z piasków i żwirów powstałe w szczelinach lądolodu
Drumliny (formy polodowcowe)
începe să înveți
W dużych skupiskach, podłużne wzgórza o opływowych kształtach
Sandry (formy polodowcowe)
începe să înveți
rozległe, płaskie stożki napływowe
Oczka wytopiskowe (formy polodowcowe)
începe să înveți
małe jeziorka powstałe w zagłębieniach po wytopieniu się brył martwego lodu (odpadniętego)
Jeziora morenowe (formy polodowcowe)
începe să înveți
Powstałe na skutek zatarasowania odpływu wód przez osady morenowe
Pradoliny (formy polodowcowe)
începe să înveți
Wielkie doliny rzeczne utworzone przez wody wypływające spod lądolodu, równoległe do czoła lądolodu
Rynny polodowcowe (formy polodowcowe)
începe să înveți
Podłużne zagłębienia utworzone w morenie denneju
Mutony (barańce) (formy polodowcowe)
începe să înveți
pagórki skalne wygładzone przez nasuwający się lądolód/lodowiec
Doliny U-kształtne (formy polodowcowe)
începe să înveți
Doliny rzeczne poszerzone i wyrównane przez spływający lodowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
începe să înveți
AMONIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
începe să înveți
BELEMNIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
începe să înveți
liliowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
începe să înveți
ramienionóg
Co to za skamieniałość przewodnia?
începe să înveți
TRYBOLIT
Co to za skała?
începe să înveți
gnejs

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.