Întrebare |
Răspuns |
începe să înveți
|
|
obejmuje teoretyczne i technologiczne problemy procesów: walcowania, ciągnienia i tłoczenia, kucia, prasowania i wyciskania, a także niekonwencjonalnych procesów kształtowania materiałów.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Cięcie polega na oddzieleniu jednej części materiału od drugiej za pomocą narzędzi, natomiast kształtowanie polega na zmianie kształtu materiału do pożądanego.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii niezamkniętej, po czym następuje oddzielenie jednej części od drugiej.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii zamkniętej okalającej przedmiot wycinany.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii zamkniętej, w której wycięta część jest odpadem.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to cięcie wzdłuż linii niezamkniętej, w której część odcięta jest odpadem.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to cięcie, w którym następuje usunięcie naddatków.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to cięcie po linii niezamkniętej bez usunięcia materiału, często następuje odgięcie oddzielonego materiału.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Jest to rozdzielenie na części za pomocą cięcia.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Polega na odcinaniu naddatków z materiału, aby uzyskane powierzchnie były wykonane dokładniej (wymiarowo) jak również miały ostre krawędzie i gładką powierzchnię cięcia.
|
|
|
Siła cięcia (Składowa F skierowana zgodnie z kierunkiem ruchu stempla decyduje o sile osiowej, wywieranej na suwak prasy oraz o wielkości pracy cięcia) Obliczona wartość siły F odnosi się do chwili, w której siła ta osiąga maksimum, co zazwyczaj zbiega się chwilą powstania pęknięcia. începe să înveți
|
|
F = klgRt (l – długość linii cięcia, w mm; g – grubość ciętego materiału wmm) ; Rt – wytrzymałość materiału na ścinanie, w MPa k – współczynnik uwzględniający wpływ dodatkowych oporów cięcia spowodowanych np.: stępieniem krawędzi tnących, przesunięciem stempla w stosunku do otworu, miejscowym utwardzeniem materiału itp. Wartość z przedziału: od 1,2 do 1,3.
|
|
|
Wytrzymałość materiału na ścinanie można wyznaczyć dla stali z zależności: începe să înveți
|
|
Rt = 0,8· Rm lub: Rt = 1,2· Re gdzie: Rm jest wytrzymałością materiału na rozciąganie, Re jest granicą plastyczności materiału.
|
|
|
Czynniki wpływające na proces tłoczenia începe să înveți
|
|
rs– promień stempla, rm– promień matrycy, s – luz pomiędzy matrycą i stemplem, Fd – siła dociskacza, v – prędkość stempla rs– promień stempla, rm– promień matrycy, s – luz pomiędzy matrycą i stemplem, Fd – siła dociskacza, v – prędkość stempla
|
|
|
Wytłoczki o powierzchni nierozwijalnej începe să înveți
|
|
Wytłoczki o powierzchni nierozwijalnej - zalicza się przedmioty od bardzo prostych (typu miseczka) do złożonych kształtów (elementy karoserii samochodu). Wspólną cechą tych wytłoczek jest to, że nie można ich rozłożyć na płaszczyźnie przez rozginanie, bez pocięcia.
|
|
|
Podstawowe operacje kształtowania wytłoczek nierozwijalnych Operacje kształtowania wytłoczek nierozwijalnych na prasach dzielimy na dwie grupy: începe să înveți
|
|
operacje służące do nadania zasadniczego kształtu wytłoczce: operacje wykańczające: dotłaczanie, wywijanie, rozpychanie, obciskanie. wytłaczanie, przetłaczanie, przewijanie, wyciąganie;
|
|
|
începe să înveți
|
|
jest to proces, podczas którego następuje przekształcenie płaskiego półwyrobu w wytłoczkę o powierzchni nierozwijalnej.
|
|
|
începe să înveți
|
|
polega na zwiększeniu wysokości wytłoczki kosztem zmniejszenia średnicy _ d, przy czym grubość ścianki _ g, powiększa się.
|
|
|
începe să înveți
|
|
w wyniku procesu przewijania powierzchnia wewnętrzna wytłoczki staje się zewnętrzną.
|
|
|
începe să înveți
|
|
polega na zwiększeniu wysokości wytłoczki przez zmniejszenie grubości jej ścianki, przy czym wewnętrzna średnica wytłoczki nie ulega zazwyczaj większej zmianie.
|
|
|
începe să înveți
|
|
polega na nadaniu wytłoczce ostatecznego kształtu.
|
|
|
începe să înveți
|
|
za pomocą wywijania otrzymuje się powiększenie uprzednio wyciętych otworów i wywinięcie ścianek dookoła tych otworów.
|
|
|
începe să înveți
|
|
obciskaniem nazywa się operacje, która powoduje zmniejszenie wymiarów poprzecznych wyrobów.
|
|
|
începe să înveți
|
|
rozpychaniem nazywa się operację, która powoduje powiększenie wymiarów poprzecznych wyrobów. Stosuje się do kształtowania wypukłych, bocznych ścian rur, kształtowania kołnierzy wytłoczek.
|
|
|
Wybór technologii tłoczenia începe să înveți
|
|
bez dociskacza lub z dociskaczem
|
|
|
Wytłaczanie: a) bez dociskacza, b) z dociskaczem; începe să înveți
|
|
1 – stempel, 2 – matryca, 3 – wytłaczany metal, 4 – dociskacz
|
|
|
Warunek utraty stateczności începe să înveți
|
|
Pozwala nam obliczyć konieczność stosowania dociskacza w procesie tłoczenia.
|
|
|
Zastosowanie dociskacza jest konieczne, jeżeli powyższa zależność jest spełniona (prawdziwa). To znaczy kiedy lewa strona jest równa bądź mniejsza od prawej. Tendencja do sfałdowania jest tym większa, im mniejszy jest stosunek grubości do średnicy krążka blachy. începe să înveți
|
|
Dla uniknięcia sfałdowań najczęściej stosuje się wytłaczanie z dociskiem. Wadą stosowania dociskacza jest zwiększenie oporów tarcia, które wskutek zbyt dużej siły nacisku mogą być przyczyną pęknięcia wytłoczki.
|
|
|
g = 2 mm, D = 100 mm, m1=0,7 începe să înveți
|
|
|
|
|
g = 2 mm, D = 100 mm, m1=0,5 începe să înveți
|
|
|
|
|
Współczynnik wytłaczania i stopień wytłaczania începe să înveți
|
|
W praktyce przemysłowej przyjęto określać wartość współczynnika wytłaczania:
|
|
|
începe să înveți
|
|
d – średnica wytłoczki, D – średnica krążka materiału wejściowego blachy.
|
|
|
Graniczny współczynnik wytłaczania începe să înveți
|
|
Jeżeli współczynnik m1 (obliczony) jest większy od pewnej wartości granicznej
|
|
|
începe să înveți
|
|
Wartość granicznego współczynnika wytłaczania (mgr) zależy od: rs – promień zaokrąglenia stempla, rm – promień zaokrąglenia matrycy. rodzaju materiału, względnej grubości blachy: g/D, względnych promieni zaokrągleń: rs/g i rm/g oraz tarcia na stemplu, dociskaczu i matrycy
|
|
|
Określenie sił w procesie wytłaczania începe să înveți
|
|
W czasie wytłaczania spełniony musi być warunek:
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
Maksymalna siła wytłaczania jest równa sile zrywającej wówczas, gdy współczynnik jest równy granicznej wartości. Ponieważ w pierwszym przybliżeniu siła zrywająca wytłoczkę wynosi: începe să înveți
|
|
gdzie: d – średnica wytłoczki, g – grubość początkowa materiału, Rm – wytrzymałość na rozciąganie kształtowanej blachy.
|
|
|
Gdy współczynnik m1 jest większy od wartości granicznej începe să înveți
|
|
siła Fmax jest mniejsza od Fzr, przy czym stosunek tych dwóch sił, oznaczamy przez n
|
|
|
Uwzględniając wartości współczynnika n podane w tabeli 2, maksymalną siłę wytłaczania można obliczyć ze wzoru: începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
Siłę wywieraną przez dociskacz începe să înveți
|
|
|
|
|
Ad – powierzchnia, na którą działa dociskacz începe să înveți
|
|
q – nacisk jednostkowy, zależny od rodzaju materiału i jego grubości
|
|
|
începe să înveți
|
|
D – średnica krążka materiału wejściowego blachy, dm – średnica otworu matrycy, rm – promień zaokrąglenia krawędzi matrycy
|
|
|
Schemat tłoczenia z dociskaczem începe să înveți
|
|
Schemat tłoczenia z dociskaczem s – luz pomiędzy matrycą i stemplem, ds – średnica stempla, rm – promień zaokrąglenia krawędzi matrycy, rs – promień zaokrąglenia krawędzi stempla, dm – średnica otworu matrycy.
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi: începe să înveți
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi:
|
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi: începe să înveți
|
|
Całkowita siła potrzebna do wytłaczania (minimalna siła nacisku prasy) wynosi:
|
|
|
începe să înveți
|
|
Wykrawanie jest to cięcie przyrządem na prasie. Spójność metalu narusza się narzędziem, którego składowymi są: stempel tnący i matryca tnąca.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Proces technologiczny przeróbki plastycznej na zimno lub na gorąco blach, płyt lub folii, obejmujący cięcie i kształtowanie z nich przedmiotów małej grubości w stosunku do szerokości i długości, np. powłok blaszanych, rur czy kształtowników giętych.
|
|
|