Întrebare  |
Răspuns |
|
începe să înveți
|
|
epoka literacka obejmująca lata do V w. n.e. charakteryzująca się bogactwem mitologii, dramatami i epopejami, które kształtowały myślenie i sztukę starożytnego świata
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
filozoficzno-etyczny nurt założony przez Epikura, który podkreślał, że celem życia jest osiągnięcie szczęścia poprzez filozofię. Epikurejczycy wierzyli, że brak cierpień to szczęście samo w sobie
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
życie bez skrajnych emocji i zdolność utrzymania wewnętrznej harmonii niezależnie od warunków zewnętrznych
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
motyw literacki lub artystyczny charakterystyczny dla damej kultury przewijający się w różnych dziełach udowadniając wzorce społeczeństwa i ciągłość myśli
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
postawa poświęcenia życia dla innych bez oczekiwania korzyści
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
okres literacki od V do XV w. - dominacja chrześcijańskiej doktryny we wszystkich sferach życia
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
oparte na chrześcijaństwie ujednolicenie kultury europejskiej w średniowieczu (wspólne znaki, symbole, łacina, normy moralne)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
pokusy jako największa przeszkoda w dążeniu do wiecznego życia
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
tradycja zakonna i akademicka oparta na filozofii Arystotelesa i Platona stworzona aby wyjaśniać trudne prawdy wiary chrześcijańskiej
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wiek XVI, odkrywanie klasycznych wzorców, nowe perspektywy artystyczne, rozwijanie nauk humanistycznych
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
nurt filozoficzny lub światopogląd oparty na racjonalnym myśleniu, który wyraża się troską o potrzeby, szczęście, godność i swobodny rozwój człowieka w jego środowiskach (społecznym i naturalnym)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
nurt epoki renesansu świadczący o przekonaniu humanistów o ich potędze i nieograniczonej wolności
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
filozoficzna doktryna, której przekonaniem jest to, że człowiek znajduję się w centrum wszechświata
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
od XVI do XVIII w. w Europie, w XVIII w. w Polsce. Przepychający styl, skomplikowana struktura, głębokie emocje, rozbudowana ornamentyka
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
barokowa poezja; postulował zmysłowość jako główny temat literacki. Wykwintny styl, ozdobniki retoryczne, dążenie do zaskoczenia czytelnika
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
początkowo był manifestacją dumy narodowej i polskiej waleczności, z czasem kojarzony z powierzchowną religijnością, zacofaniem i nietolerancyjną ksenofobią
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
walka Kościoła katolickiego z reformacją
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
okres literacki w XVIII wieku charakteryzujący się wiarą w rozum, naukę i postęp społeczny
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
nurt filozoficzny, który podkreślał nieograniczone możliwości ludzkiego rozumu i przykładał większą uwagę do poznania umysłowego niż zmysłowego
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
jego głównym celem było kreatywne nawiązywanie do osiągnięć starożytności, zarówno w sferze estetyki, jak i sztuki
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
jedynym i podstawowym sposobem zdobycia wiedzy jest poznanie zmysłowe
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
postawa uznająca ludzką godność, równość i wolność zs podstawowe wartości
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
zakłada istnienie Boga, ale neguje Jego wpływ na losy ludzkie na ziemi
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wolnomyślicielstwo, tolerancja i powszechne prawo do swobodnego wyrażania poglądów, nawet takich, które są niezgodne z otoczeniem
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wiara w nieograniczone możliwości poznawcze ludzkich zmysłów
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
postawa jednostki pozbawionej wartości moralnych
|
|
|
tabula rasa (czysta karta) începe să înveți
|
|
określa dziewiczy stan umysłu ludzkiego, czyli takiego, który nie został jeszcze poddany żadnym myślom świata zewnętrznego
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
I poł. XIX w. Nacisk na uczucia, wyobraźnię, indywidualizm i tęsknotę za wolnością
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
metafizyczny pogląd twierdzący, że świat nie ma porządku ani celu
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
praktyka osób, które twierdzą, że ich działania są skutkiem natchnienia przez Boga
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
przekonanie o narodzie jako obdarzonym wyjątkowym przeznaczeniem czy zbawczą misją
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
bezpośredni kontakt człowieka z Bogiem jest możliwy, gdy dusza ludzka zrezygnuje z innych pragnień i skupi się na połączeniu z boskością
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
kreatywne naśladowanie stylów minionych w architekturze
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
poświęcenie dla wolności i ojczyzny. Arnold Winkelried w 1386r. w bitwie pod Sempach zwrócił na siebie uwagę przeciwnika krzycząc "Droga dla Wolności" i zmierzając prosto na niego
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
II poł XIX w. Naukowe podejście do analizy społeczeństwa, bazujące na obserwacjach i faktach
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wszelki byt ma jednorodną naturę (materialną, duchową lub materialno-duchową)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
połączenie empiryzmu i pozytywizmu. Ściśle naukowe i racjonalne podejście do problemów
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
niemożliwe jest jednoznaczne stwierdzenie istnienia lub nieistnienia Boga
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
ocena prawdziwości tezy zależy od kontekstu w jakim została zawarta
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
poszukiwanie nowych form wyrazu artystycznego, emancypacja kobiet, krytyka społeczeństwa
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dążenie do innowacji, odrzucenie tradycji, eksperymentowanie z nowoczesnymi formami
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
powrót do romantycznych wartości w XIX w. Zainteresowanie historią i folklorem
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
II poł. XIX w. Pesymizm, melancholia, krytyka społeczeństwa i dekadencja
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
I poł. XX w. Silne wyrażanie emocji, deformacja formy
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
II poł. XIX wieku, chwilowe wrażenia, światła i kolory
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
II poł XIX w. Utrwalanie wpływów warunków środowiskowych i dziedziczenia genetycznego na jednostkę ludzką prezentując brutalną rzeczywistość społeczną
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
XIX/XX wiek. Organiczne formy, dekoracyjność i odejście od konwencji artystycznych
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
XIX/XX wiek symbolika, metafory, unikanie jednoznacznych interpretacji
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
romantyczny ideał chłopa, symbol prostoty, siły moralnej
|
|
|
dwudziestolecie międzywojenne începe să înveți
|
|
zróżnicowane prądu artystyczne i społeczne odzwierciedlające burzliwe wydarzenia wojny
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
odejście od tradycji i skupienie się nq przyszłości
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dążenie do nowatorskich środków wyrazu i eksperymentacji
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
swoboda wyrazu, odrzucenie zasad i kanonów artystycznych XX wiek
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
Bóg i natura są nieodłącznym bytem
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wiersz lub proza pełna satyrycznych docinek skierowanych pod konkretny adres
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
pochwalny utwór gloryfikujące zjawisko, osobę lub zbiorowość
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
parodia starożytnego eposu bohaterskiego; wyniosły opis błahych wydarzeń
|
|
|
