Podstawy zarządzania

5  2    86 cartonașe    patrycjagrzymek
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
Zarządzanie
începe să înveți
zestaw działań obejmujących planowanie, podejmowanie decyzji i organizowanie, przewodzenie. Wykonywane z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny.
zasoby organizacji
începe să înveți
ludzkie, finansowe, rzeczowe, informacyjne
tożsamość nauk o zarządzaniu
începe să înveți
Są młodą dyscypliną, charakteryzują się bogatym dorobkiem, dynamicznie się rozwijają
tożsamość nauk o zarządzaniu
începe să înveți
Klasyfikowane jako dyscyplina naukowa nauki o zarządzaniu i jakości
Tożsamość nauk o zarządzaniu
începe să înveți
Nauki cechuje interdyscyplinarność, liczne powiązania z innymi naukami i dyscyplinami, np. ekonomią, socjologią, naukami prawnymi
WAŻNE
începe să înveți
Nauki o zarządzaniu nie zatracają swojej tożsamości
DOWODZENIE
începe să înveți
występuje w armii i organizacjach paramilitarnych
ADMINISTROWANIE
începe să înveți
Właściwe na poziomie administracji organizacji międzynarodowej, państwowej, regionalnej czy samorządowej
Funkcje zarządzania
începe să înveți
Planowanie, organizowanie, przewodzenie, kontrolowanie
PLANOWANIE
începe să înveți
gromadzenie informacji, prognozowanie, wyznaczanie celów, bilansowanie i optymalizowanie planów
ORGANIZOWANIE
începe să înveți
Grupowanie zadań i pracowników, przydzielanie zadań, kształtowanie więzi między jednostkami organizacji, delegowanie i rozgraniczanie uprawnień, dobór kadry kierowniczej
PRZEWODZENIE
începe să înveți
motywowanie pracowników, komunikacja, stosowanie różnych stylów i technik kierowania, inspirowanie podwładnych
KONTROLOWANIE
începe să înveți
Identyfikacja zadań i ustalanie procedur oceny i stopnia ich realizacji, kontrola merytoryczna zadań≤ ustalanie wskaźników, kontrola poprzez system finansowy, formułowanie zaleceń kontrolnych
Otoczenie organizacji
începe să înveți
bliższe/mikrootoczenie, dalsze/makrootoczenie
Mikrootoczenie
începe să înveți
Kształtuje zachowania organizacji i znajduje się pod jej wpływem. Są to dostawcy, odbiorcy, substytuty, nowe wejścia, konkurenci
Makrootoczenie
începe să înveți
W istotny sposób wpływa na organizację, ale nie znajduje się pod jej wpływem. Tworzy i narzuca przedsiębiorstwu warunki funkcjonowania. Są to czynniki ekonomiczne, społeczno/kulturowe, przyrodnicze, polityczno/prawne, demograficzne, technologiczne,
Plan jednorazowy
începe să înveți
Przygotowany do realizacji działań, które nie powinny się powtarzać w przyszłości
Program
începe să înveți
Jednorazowy plan dla zestawu działań. Obejmuje procedury potrzebne do wprowadzenia nowego asortymentu.
Projekt
începe să înveți
Plan jednorazowy o węższym zakresie oraz mniejszej złożoności niż program. Projekt może być częścią szerszego programu lub samodzielnym jednokrotnym planem.
WAŻNE do otoczenia
începe să înveți
Otoczenie nie jest elementem organizacji.
Elementy organizacji
începe să înveți
Ludzie, cele, wyposażenie materialno-techniczne oraz technologiczne, struktura
Relacja między celami
începe să înveți
komplementarność, substytucyjność, obojętność
Główne cele przedsiębiorstwa
începe să înveți
cel bezpieczeństwo, cel zysk, cel rozwój
Cel bezpieczeństwo
începe să înveți
Zachowanie bieżącej płynności finansowej; - utrzymanie udziału w rynku; - zawiązywanie sojuszy strategicznych; - stabilizacja zatrudnienia; - utrzymanie/wzrost płac; - podnoszenie poziomu bezpieczeństwa pracy; - dbałość o środowisko zewnętrzne;
Cel zysk
începe să înveți
Cel zorientowany na zysk można zapisać w postaci: - maksymalizacji zysku - osiągnięcia zadowalającego poziomu zysku; - osiągnięcia optymalnego poziomu zysku przy danym zysku - wygospodarowania racjonalnego zysku w danych warunkach gospodarczych
PLANY ALTERNATYWNE
începe să înveți
Optymistyczny, pesymistyczny, najbardziej prawdopodobny
PLAN OPTYMISTYCZNY
începe să înveți
Zakładamy najlepszy możliwy wpływ zmiennych na organizację
PLAN PESYMISTYCZNY
începe să înveți
Zakładamy niekorzystne ukształtowanie się wpływu zmiennych
PLAN NAJBARDZIEJ PRAWDOPODOBNY
începe să înveți
Wynikający z analizy rozkładu branych pod uwagę zmiennych i zakładających przebieg realizacji działań zgodnie z przyjętymi założeniami
DRZEWO CELÓW
începe să înveți
Określona, spójna, struktura więzi i zależności między celami w organizacji
Rodzaje celów
începe să înveți
Misja, strategiczny, taktyczny oraz operacyjny
Funkcje misji
începe să înveți
Określa podstawowe ramy i kierunki strategiczne przedsiębiorstwa, orientację w relacji z otoczeniem, integruje pracowników wokół wspólnego celu, współtworzy wizerunek przedsiębiorstwa, odróżnia daną organizację od innych
Misja powinna być
începe să înveți
REALISTYCZNA/możliwa do zdobycia, SPECYFICZNA/powinna pasować do tej firmy, a nie do innej, MOTYWUJĄCA/powinna dać ludziom coś w co wierzą, pracownicy powinni czuć, że praca ma znaczenie
UWAGA DO MISJI
începe să înveți
MISJA to nie slogan reklamowy
WIZJA ORGANIZACJI
începe să înveți
Nawiązanie do firmy, której wizja dotyczy, określenie jaką pozycję firma będzie zajmowała w przyszłości, wskazanie wartości jakie będziemy propagować
Tworzenie wizji organizacji
începe să înveți
Wyobrażenie sobie swojej firmy za 10, 5 lat, gdzie ona będzie się znajdowała, jakie miejsce na rynku będzie zajmować, jak ją widzisz/ kierunek, działanie, marzenie, sytuacja
KLUCZOWE WARTOŚCI WIZJI
începe să înveți
Bycie najlepszym, ważność szczegółów wykonania, ważność pracowników jako ludzi, wysoka jakość produktów i usług, innowacyjność większości pracowników, waga wzrostu ekonomicznego oraz rentowności
STRATEGIA ORGANIZACJI
începe să înveți
Szereg podejmowanych działań, zmierzających do osiągnięcia pożądanych celów, jakie zostały określone w misji i wizji przedsiębiorstwa. Powinna charakteryzować się dynamiką i ciągłością.
ELEMENTY ROZWOJU PRZEDSIĘBIORSTWA
începe să înveți
Wizja, misja oraz strategia są ściśle ze sobą powiązane. Spójne wyznaczenie misji i wizji z przyjętą strategią przyniosą nam rezultaty i pozwolą zostać liderem na rynku.
CELE STRATEGICZNE
începe să înveți
ustanawiane na najwyższym szczeblu zarządzania, DŁUGOFALOWE, dotyczą wielu lat, 10leci, bardzo ogólne o szerokim wpływie na całość organizacji
CELE TAKTYCZNE
începe să înveți
ustanawiane na średnim szczeblu zarządzania, pośrednie między strategicznymi, a operacyjnymi/1,5 lat, ogólne cele dla konkretnych działów
CELE OPERACYJNE
începe să înveți
ustanawiane na najniższym szczeblu zarządzanie, CELE KRÓTKOTERMINOWE/decyzje bieżące dotyczące konkretnych zadań, szczegółowe rozwiązania dotyczące konkretnego problemu
Cel rozwój
începe să înveți
- zwiększanie wolumenu obrotów przedsiębiorstwa - skierowanie wysiłków przedsiębiorstwa na sprawy klientów i rynek - tworzenie nowych przedsiębiorstw - pobudzanie zdolności twórczych w organizacji poprzez skupianie uwagi na sprawach klientów
Cechy celów wg L. Bittela
începe să înveți
cele są zależne albo kontrolowane, cel jest zależny wtedy, gdy jest narzucany z góry, cel jest kontrolowany wtedy gdy jest wyznaczany podmiotowi przez drugi; - cele zawsze muszą określać: co, gdzie i kiedy istnieje wiele celów
Cechy celów wg L. Bittela ciąg dalszy
începe să înveți
cele organizacji muszą być elastyczne ele są określone sposób hierarchiczny - horyzont czasowy dla celów jest różny.
Heterogonia celów
începe să înveți
sytuacja, w której w trakcie urzeczywistniania pewnego zamiaru powstają sytuacje rodzące nowe cele, nie przewidziane w chwili przystępowania do działania, osiągnięcie zaś zamierzonego celu powoduje powstanie kolejnych celów.
Heterogonia celów – rodzaje
începe să înveți
- Następstwo celów – występuje, gdy pierwotne cele organizacji zostały osiągnięte i należy zdefiniować realizować nowe cele; - Zmiana celów – występuje, gdy cele, które nie zostały z różnych powodów osiągnięte należy zastąpić innymi
Struktura organizacyjna
începe să înveți
formalna hierarchia władzy i podporządkowania, układ określający sposób w jaki dzieli się działania organizacji, grupuje je i koordynuje, ilość i rodzaj zadań, stanowisk, komórek oraz ich układ pionowy i poziomy
Schemat organizacyjny
începe să înveți
Graficzny obraz ukazujący poszczególne części organizacji, hierarchiczny układ zależności między nimi oraz przypisujący w sposób najbardziej ogólny konkretne funkcje, poszczególnym elementom organizacji
Struktura organizacyjna FUNKCJE
începe să înveți
tworzy ład i porządek, wyznacza uczestnikom firmy miejsca w organizacji, zmniejsza poczucie zagrożenia, określa obowiązujący podział pracy, obrazuje powiązania między różnymi funkcjami i czynnościami
Więzi występujące w organizacji
începe să înveți
Więzi hierarchiczne, technologiczne, funkcjonalne, informacyjne
Więzi hierarchiczne
începe să înveți
Więzi pomiędzy podwładnym, a hierarchicznym zwierzchnikiem/ kierownik ma uprawnienia do egzekwowania odpowiedzialności za wykonanie, bądź nie wykonanie poleceń/
Więzi technologiczne
începe să înveți
Łączące stanowiska pracy uczestniczące w jakimś procesie wytwarzania i realizujące poszczególne jego fazy.
Więzi funkcjonalne
începe să înveți
Łączące stanowiska pracy i ich grupy realizujące równoległe różne funkcje niezbędne do sprawnego działania całej organizacji/ np. funkcję produkcyjną, marketingową, personalną oraz finansową
Więzi informacyjne
începe să înveți
Polegające na przekazywaniu sobie informacji niezbędnych do realizacji zadań i podejmowania decyzji
Rodzaje jednostek organizacyjnych
începe să înveți
PODSTAWOWE/ realizują podstawowe funkcje organizacji, funkcje związane z misją i głównymi celami organizacyjnymi POMOCNICZE/ jednostki zapewniające obsługę funkcji podstawowych/np. administracja, zaopatrzenie
Elementy struktury organizacyjnej STANOWISKO PRACY
începe să înveți
Cel realizowany na danym stanowisku w ramach globalnego celu organizacji, materialne wyposażenie, metody pracy, warunki pracy, wyrób lub usługa będąca efektem wykonanego zadania, motywatory, zadania i związany z nim zakres odpowiedzialności
PION ORGANIZACYJNY
începe să înveți
Szczególna jednostka organizacyjna. Na jego czele stoi menadżer ze ścisłego kierownictwa organizacji.
BUDOWANIE STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ
începe să înveți
1. Podział pracy 2. Departamentalizacja 3. Hierarchizacja 4. Koordynowanie
1. PODZIAŁ PRACY
începe să înveți
Rozłożenie złożonego działania na zadania, które mogą być logiczne i dogodnie wykonywane przez poszczególne grupy i osoby. Dzięki temu dzieli się także odpowiedzialność za wykonywanie poszczególnych zadań.
PODDZIAŁ ILOŚCIOWY I JAKOŚCIOWY PRACY
începe să înveți
ILOŚCIOWY/ powierzenie tego samego zadania więcej niż 1 pracownikowi JAKOŚCIOWY/ opiera się na specjalizacji wykonania. Każdy z pracowników potrafi wykonać bezbłędnie i szybko tylko tę czynność, która została mu przydzielona.
2. Departamentalizacja
începe să înveți
Logiczne i sprawne grupowanie zadań i pracowników za nie odpowiedzialnych. Dzięki departamentalizacji organizacji powstają poszczególne działy.
3. Hierarchizacja
începe să înveți
Określenie, kto komu podlega w organizacji, czyli ustalenie linii podporządkowania.
Koordynowanie
începe să înveți
Integrowanie działania całości organizacji oraz sprawdzanie skuteczności tej integracji dla osiągania celów organizacji.
KRYTERIA TWORZENIA KOMÓREK ORGANIZACYJNYCH
începe să înveți
1. Wiedza i umiejętności 2. Przebieg procesu pracy 3. Funkcje w systemie wykonawczym i zarządzaniu 4. Czas pracy 5. Klient 6. Produkt 7. Rynek lub region działania
Klasyczne rodzaje władzy MAX WEBER
începe să înveți
Typ charyzmatyczny, typ tradycyjny, typ racjonalny/legalny
Typ charyzmatyczny
începe să înveți
Emocjonalny stosunek do przywódcy, uznanie jego charakteru i umiejętności, ten kto się jej poddaje chce się z nim utożsamiać.
Typ tradycyjny
începe să înveți
Dziedziczenie statusu społecznego. Przechodzenie władzy z ojca na syna.
Typ legalny, racjonalny
începe să înveți
Władza zagwarantowana z mocy pracy, wynika z hierarchii organizacyjnej. Ten kto władzy podlega ma obowiązek się jej podporządkować. Wynika to ze stanowiska zajmowanego w hierarchii/ musisz robić to co karzę, bo ja jestem szefem.
Źródła władzy
începe să înveți
Nagroda, przymus, przemoc, kontrola nad informacjami, kontrola nad zasobami, tradycja i charyzma
5 poziomów przywództwa JOHNA MAXWELLA
începe să înveți
5. Osobisty autorytet 2. Rozwój podwładnych 3. Skuteczność 4. Przyzwolenie 5. Stanowisko
TYPY WŁADZY KIEROWNICZEJ
începe să înveți
Władza nagradzania, wymuszania, z mocy prawa, odniesienia, ekspercka
Władza nagradzania
începe să înveți
Udzielanie nagród, które inni cenią/ Jeśli zrobisz to czego chcę, dostaniesz nagrodę
Władza wymuszania
începe să înveți
Opiera się na strachu i wynika z możliwości stosowania kar/ Jeśli nie zrobisz tego czego chcę, ukarzę cię
Władza odniesienia
începe să înveți
Opiera się na dobrowolności. Wynika to z podziwu, lojalności i oddania. Ktoś się jej poddaje i stara się upodobnić do tego kto ją sprawuje.
Władza ekspercka
începe să înveți
Oparta na kompetencjach, wynika z przekonania lub wiary, że sprawujący ma szczególną wiedzę lub znajomość dziedziny. /Musisz robić to co mówię, bo to ja jestem ekspertem.
PRZYWÓDZTWO
începe să înveți
Wytworzenie emocjonalnej relacji pomiędzy liderem, a tymi którymi przewodzi. Wtedy, personel ma chęć, aby podejmować wysiłki na rzecz wspólnego celu. Przywódcy inspirują pracowników, dostarczając im wizji, motywacji.
WŁADZA
începe să înveți
Możliwość wywierania wpływu na zasoby organizacji w celu sprawienia, że będą działać zgodnie z wolą sprawującego. Władza jest nieodłącznym atrybutem procesu zarządzania, ponieważ aby móc przewodzić organizacją należy posiadać określony zakres władzy.
FUNKCJA PRZEWODZENIA WEDŁUG SCHERMERHORN
începe să înveți
Proces wzbudzania u ludzi entuzjazmu do wykonywania ciężkiej pracy nad realizacją planów i osiąganiem celów organizacji. Menadżerowie powodują angażowanie się podwładnych, wyierają na te osoby wpływ, aby jak najlepiej pracowały na rzecz organizacji.
FUNKCJA PRZEWODZENIE WEDŁUG GRIFFINA
începe să înveți
Zespół procesów wykorzystywanych po to aby skłonić członków organizacji do wzajemnej współpracy w interesie organizacji.
Robert Owen
începe să înveți
Dostrzegł znaczenie stosunków międzyludzkich. Wprowadził lepsze warunki pracy, aby inwestować w żywe maszyny. +krótszy dzień pracy, zakaz zatrudniania dzieci, sklep firmowy, mieszkania dla pracowników oraz jawna ocena pracowników
Główne nurty zarządzania
începe să înveți
1. Nurt naukowej organizacji pracy 2. Nurt administracyjny 3. Nurt behawioralny 4. Nurt systemowy
Karol Adamiecki
începe să înveți
Polski propagator zasad naukowej organizacji pracy, twórca praw i zasad wywodzących się z koncepcji m. in prawa harmonii doboru, działania i duchowej. Twórca harmonogramów. Napisał książkę "O zasadach organizacji pracy zbiorowej".
Naukowa organizacja pracy
începe să înveți
Zwiększanie wydajności pracy poprzez zastosowanie naukowych metod zarządzania, CZŁOWIEK traktowany instrumentalnie, bierny, wykonawca zadań motywowania za pomocą bodźców materialnych
Czynniki wpływające na kształtowanie struktur organizacyjnych
începe să înveți
1. Rozpiętość kierowania 2. historia oragnizacji 3. kultura organizacji 4. Prawo 5. Stosowanie zasady jedności rozkazodawstwa 6. Strategia organizacji 7. Technika i technologia 8. Reguły sztuki 9. Naciski zewnętrzne 10. Cykl życia organizacji
Dyrektywy projektowania struktur organizacyjnych
începe să înveți
Prostoty, oszczędności, przejrzystości i harmonii

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.