Întrebare |
Răspuns |
începe să înveți
|
|
Jedno z największych państw włoskich XIX w. położone na północy kraju. Miał najważniejsze znaczenie polityczne i był najbardziej rozwinięty gospodarczo z wszystkich państw na Półwyspie Apenińskim. Od 1848 r. był monarchią konstytucyjną, rządzoną przez króla Wiktora Emanuela II. Premier rządu sardyńskiego Camillo Cavour umacniał rolę Piemontu w północnych Włoszech dzięki zaangażowaniu w politykę zagraniczną. Pozycja Piemontu wzrosła w wyniku zawarcia sojuszu z Francją rządzoną przez cesarza Napol
|
|
|
începe să înveți
|
|
idea odrodzenia narodowego
|
|
|
Wyprawa tysiąca czerwonych koszul începe să înveți
|
|
w wyniku wydarzeń z 1860 r na południu Włoch doszło do wybuch u powstania przeciwko władcy Królestwa Obojga Sycylii. Giuseppe Haribaldi z tysiącem ochotników ruszył na pomoc powstańcom. Nazwa odnosi się do koloru koszul jakie nosili jego ludzie.
|
|
|
începe să înveți
|
|
zakaz używania języka polskiego na spotkaniach publicznych jeśli Polacy stanowili mniej niż 60% uczestników, wprowadzony w 1908 roku, w Wielkopolsce.
|
|
|
Nieograniczona wojna podwodna începe să înveți
|
|
W lutym 1917 roku Niemcy ogłosiły, że U-Booty będą atakować wszystkie jednostki pływające po morzach. Sprowokowało to Stany Zjednoczone do wypowiedzenia wojny Niemcom
|
|
|
începe să înveți
|
|
Okres rządów Aleksandra Aputchina. Dążył on do wynarodowienia Polaków i był głównym pomysłodawcą rusyfikacji.
|
|
|
începe să înveți
|
|
ruch kobiet walczący o uzyskanie praw wyborczych
|
|
|
începe să înveți
|
|
Okres zmian po przegranej przez Rosję wojnie krymskiej. Nowy car Aleksander II przeprowadził reformy takie ja zniesienie poddaństwa chłopów. Złagodzeniu uległa również wyjątkowo surowa za rządów Mikołaja I polityka wewnętrzna caratu.
|
|
|
începe să înveți
|
|
działacze niepodległościowi i rewolucyjni. Byli to ludzie młodzi, którzy nie zostali dotknięci represjami po upadku powstania listopadowego. Charakteryzował ich radykalny sposób działania. Jednym z przywódców tego ugrupowania był Polak z Petersburga, kapitan armii rosyjskiej Jarosław Dąbrowski.
|
|
|
începe să înveți
|
|
ziemianie, mieszczanie i inteligencja, którzy uważali
|
|
|
începe să înveți
|
|
inaczej Niemiecki Związek Kresów Wschodnich. Była to organizacja nacjonalistyczna, powstała w 1894 roku w Poznaniu. Potoczna nazwa pochodziła od pierwszych liter nazwisk jej założycieli: Ferdynanda Hansemanna, Hermana Kennemanna, Henryka Tiedemanna.
|
|
|
începe să înveți
|
|
akcja wysiedlenia Polaków przebywających nielegalnie w państwie niemieckim (1885r.)
|
|
|
începe să înveți
|
|
Niezadowolone słabością militarną, polityczną i gospodarczą Rosji społeczeństwo zaczęło domagać się zmian w kraju. W niedzielę 22 stycznia 1905r. w Petersburgu odbyła się pokojowa demonstracja przed Pałacem Zimowym. Jej uczestnicy zostali zaatakowani przez wojsko. Stąd wydarzenie nazwano krwawą niedzielą.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Idea zjednoczenia Słowian, szczególnie propagowana przez Rosję, która uważała siebie za protektorkę prawosławia oraz narodów słowiańskich
|
|
|
începe să înveți
|
|
powstały w 1882 r. sojusz państw: Niemcy, Austro-Węgry, Włochy.
|
|
|
începe să înveți
|
|
powstanie trójprzymierza zaniepokoiło inne kraje europejskie, obawiające się wzrostu potęgi militarnej Rzeszy Niemieckiej, dlatego w 1904 r. Wielka Brytania zawarła z Francją entente cordiale, czyli "serdeczne porozumienie". W 1907r. Rosja zakończyła formowanie się trójporozumienia, podpisując porozumienie z Wielką Brytanią (z Francją była już związana sojuszem od 1892 r.)
|
|
|
începe să înveți
|
|
Po II wojnie bałkańskiej sytuacja na Półwyspie Bałkańskim nadal pozostawała zaogniona. Przyczyniło się to do pogorszenia stosunków między mocarstwami europejskimi, które popierały wrogie sobie strony konfliktu. Dlatego Bałkany jako region Europy będący miejscem wielu napięć na tle narodowościowym i religijnym nazwano kotłem bałkańskim
|
|
|
începe să înveți
|
|
Był to plan wojny błyskawicznej opracowany przez marszałka Alfreda von Schlieffena. Przewidywał szybkie pokonanie Francji i skierowanie wojsk przeciwko Rosji. Plan nie został zrealizowany, ponieważ armia rosyjska rozpoczęła działania w Prusach Wschodnich wcześniej, niż spodziewano się tego w Berlinie. Spowodowało to odesłanie części sił do walki na wschodzie. O porażce zdecydował też niespodziewany opór Francuzów i Belgów
|
|
|