rzym

 0    559 cartonașe    gracjankrajewski1
descarcă mp3 printează joacă Testează-te
 
Întrebare język polski Răspuns język polski
jakie rzymianie wyróżniali czynności prawne?
începe să înveți
mortis causa i inter vivos
mortis causa - co to znaczy
începe să înveți
na wypadek śmierci
inter vivos - co to znaczy
începe să înveți
między żyjącymi
przykłady czynności mortis causa
începe să înveți
testament, kodycyl, legaty, darowizny na wypadek śmierci
ewolucja instytucji testamentu - od czego do czego
începe să înveți
publiczne formy testamentu, pozorna mancypacja, testament holograficzny
w jakich okresach prawa dziedzica należało wyznaczyć w ściśle określonych słowach?
începe să înveți
klasycznego i przedklasycznego
gdzie musiało znaleźć się ustanowienie dziedzica?
începe să înveți
na początku testamentu
dziedzic był ustanawiany do jakiej części spadku?
începe să înveți
do całości
czym był kodycyl
începe să înveți
nieformalny list do spadkobierców, zawierający fideikomisy
od czego zaczynał się kodycyl?
începe să înveți
Proszę Cię i polecam Twojej uczciwości
zawłaszczenie co to było
începe să înveți
nabycie corpusu z zamiarem posiadania rzeczy dla siebie. rzecz musiała być niczyja lub porzucona przez właściciela z zamiarem pozbycia się jej
czy znalezienie jest tytułem nabycia własności?
începe să înveți
nie
causa curiana
începe să înveți
Sdawca przewidywał narodziny dziecka. Miało dziedziczyć po nim. Żona nie była w ciąży. Brak dziecka oznaczałby dziedziczenie przeciwtestamentowe. Spadkodawca chciał pominąć dziedziców ustawowych. Spadek przekazano substytutowi.
Substytucja - co oznacza
începe să înveți
podstawienie, wyznaczenie drugiego spadkobiercy w razie gdyby spadkobierca pierwotny nie mógł lub nie chciał objąć spadku
kogo dotyczyła substytucja
începe să înveți
niepełnoletnich dzieci (substytucja pupilarna) czy chorych umysłowo (wprowadzona przez Justyniana substytucja quasi pupilarna)
sui heredes
începe să înveți
osoby, które wcześniej znajdowały się pod władzą spadkodawcy, ale w momencie jego smierci stawały się sui iuris
istotny element testamentu
începe să înveți
wydziedziczenie pozostałych osób, które otrzymałyby spadek w dziedziczeniu beztestamentowym
wydziedziczenie sui heredes - kogo i jak należało wydziedziczyć
începe să înveți
synów imiennie, córki i pozostałych krewnych w sposób ogólny
zachowek - ile musiał początkowo wynosić (przed justynianem)
începe să înveți
1/4 spadku ab intestato
ab intestato - co to znaczy
începe să înveți
bez testamentu
zachowek - ile musiał póxniej wynosić (za justyniana)
începe să înveți
1/3 spadku ab intestato
testament - co to
începe să înveți
jednostronne rozrządzenie ostatniej woli ustanawiające dziedzica
co powodowało wyznaczenie konkretnych dziedziców do konkretnych rzeczy?
începe să înveți
nieważność testamentu
prawo archaiczne - formy testamentu
începe să înveți
testamentum calatis comitiis, testamentum in procinctu
na czym polegał testamentum calatis comitiis,
începe să înveți
wyznaczeniu dziedzica podczas zgromadzenia ludowego. mógł być sporządzony jedynie dwa razy do roku, kiedy to takie zgromadzenia miały miejsce.
testamentum in procinctu - na czym polegał
începe să înveți
Testator oświadczał wolę w obecności kilku najbliżej stojących w szyku bojowym.
w drodze interpretacji XII tablic wyksztalcił się jaki testament?
începe să înveți
testament mancypacyjny
Co stanowiło początek i podstawę całego testamentu?
începe să înveți
Początek i podstawę całego testamentu stanowiło ustanowienie dziedzica (heredis institutio). Bez tego testament był nieważny.
substytucja pupilarna
începe să înveți
testator podstawiał swojemu niedojrzałemu dziecku dziedzica na wypadek gdyby dziecko zmarło przed osiągnięciem dojrzałości a po śmierci ojca.
Co to było substitutio quasi-pupillaris?
începe să înveți
Substitutio quasi-popularis polegało na tym, że ascendenci chorego psychicznie ustanawiali dla niego spadkobiercę na wypadek, gdyby ten zmarł nie odzyskawszy zdrowia.
testament mancypacyjny
începe să înveți
sprzedaż całego majątku za pomocà mancypacji (5 świadków+ libripens) osobie zaufanej- familiae emptorowi, który otrzymuje instrukcje jak rozporządzić testamentem
nuncupatio - czym było
începe să înveți
ustne polecenie (testament mancypacyjny)
testament mancypacyjny później
începe să înveți
familiae emptor nie nabywał własności majątku, a stawał się jedynie wykonawcą testamentu (ze względu na nuncupatio w formie pisemnej)
testament pretorski
începe să înveți
bonorum possesio
w ktorym wieku zaczeto stosowac testament pretorski?
începe să înveți
I wieku p.n.e
na czym polegało bonorum possesio?
începe să înveți
osoba która pierwsza przedstawiła testament pretorowi otrzymywała bonorum possessio
testament holograficzny - co to
începe să înveți
testament holografwłasnoręcznie napisany przez testatora, opatrzony jego podpisem, bez obecności świadków. iczny - co to
okres poklasyczny - jaka forma testamentu
începe să înveți
wpisanie ostatniej woli do akt sądowych lub złożenia jej w kancelarii cesarza. zny - jaka forma testamentu
testament żołnierski
începe să înveți
Mógł być sporządzony w dowolny sposób, był ważny nawet bez wyznaczenia dziedzica, poprzez rozdysponowanie za pomocą legatów
Semel heres, semper heres.- co znaczy
începe să înveți
Raz ustanowiony dziedzicem jest nim na zawsze.
czy w testamencie żołnierskim obowiązywała zasada semel heres semper heres?
începe să înveți
nie
dziedziczenie beztestamentowe - kiedy miało miejsce
începe să înveți
zmarły nie pozostawił testamentu lub był on nieważny lub nieskuteczny
jak ewoluowało dziedziczenie beztestamentowe
începe să înveți
od agnacji do kognacji
dziedziczenie beztestamentowe w prawie XII tablic
începe să înveți
po zmarłym dziedziczyli tylko agnaci, czyli osoby podlegające patria potestas
agnaci
începe să înveți
członkowie rodziny pozostający pod władzą ojca rodziny
Substytucja pospolita
începe să înveți
ustanowienie kilku stopni dziedziczenia na wypadek, gdyby pierwszy (institutus) nie mógł przyjąć spadku.
czy wola testatora mogła zostać zmieniona w każdej chwilii?
începe să înveți
tak
dwa momenty przy dziedziczeniu
începe să înveți
chwilę powołania do spadku (delatio) i chwilę nabycia spadku (acquistio hereditatis).
hereditias institutio - czym było
începe să înveți
ustanowienie dziedzica
czy można było ustanowić nasciturusa jako dziedzica?
începe să înveți
tak
zawsze na końcu substytucji pospolitej kogo ustanawiano dziedzicem?
începe să înveți
niewolnika obdarzając go jednocześnie wolnością
cautio Muciana
începe să înveți
legat dla żony pod warunkiem potestatywnym ujemnym – pozostanie we wdowieństwie. Można było otrzymać legat, jeśli przyrzekło się stypulacyjnie przysporzenie w momencie działania sprzecznego z warunkiem
inne postanowienia w testamencie
începe să înveți
– wyzwolenie niewolników, cząstkowe przysporzenia (legaty i fideikomisy), powołanie opiekunów, darowizny na wypadek śmierci oraz rozmaite polecenia
pierwotne sposoby nabycia własności w prawie rzymskim
începe să înveți
zawłaszczenie, akcesja, przerobienie, nabycie własności na pożytkach, znalezienie skarbu i zasiedzenie
pochodne sposoby nabycia własności
începe să înveți
mancypacja, in iure cessio, tradycja
nabycie pochodne - co to jest
începe să înveți
uzyskanie prawa podmiotowego od innej osoby, która to prawo przenosi na nabywcę
w razie niepoprawności testamentu za co go uznawano?
începe să înveți
za kodycyl
Fideikomis - co to
începe să înveți
rodzaj zapisu polegający na nieformalnym poleceniu przez testatora wydania pewnych składników majątku spadkowego osobie trzeciej, zwanej fideikomisariuszem
zasada nemo proparte testatus pro parte intestatus decedere potest
începe să înveți
Nikt sam nie może umrzeć pozostawiając dziedzica do części spadku, część zaś beztestamentowo
w testowaniu z czym ściera się zasada swoboedy testowania
începe să înveți
z zasadą solidarności rodzinnej
trzy przykłady dziedziczenia beztestamentowego w prawie rzymskim
începe să înveți
ustawa XII tablic, edykt pretorski, nowele justyniańskie
rodzaje legatów
începe să înveți
legat windykacyjny, legat damnacyjny, legat sinendi modo, legat per praeceptionem
legat - czym był
începe să înveți
zapisanie w testamencie określonych dóbr osobie niebędącej spadkobiercą
czy legaty mogły zostać ustanowione w kodycylu?
începe să înveți
nie
czy fideikomisy mogły zostać ustanowione w kodycylu?
începe să înveți
tak
Legat windykacyjny
începe să înveți
skrypt pytania rudnickiego zobacz
Legat damnacyjny
începe să înveți
skrypt pytania rudnickiego zobacz
Legat sinendi modo - co to
începe să înveți
był legatem pośrednim, który zobowiązywał spadkobiercę do zezwolenia na zabranie danej rzeczy;
Legat per praeceptionem –
începe să înveți
pozwalał natomiast jednemu z dziedziców zabrać konkretną rzecz przed podziałem spadku. W 40 r. p.n.e. została ustanowiona kwarta faldycyjska, która nakazywała ¼ spadku pozostawić wolną od obciążeń
od czasów kogo fideikomis stał się prawnym obowiązkiem?
începe să înveți
Augusta
w czasach kogo zrownano fideikomisy z legatami?
începe să înveți
justyniana
przy legacie windykacyjnym legatariusz mógł domagać się wydania przedmiotu za pomocą
începe să înveți
rei vindicatio
legatariusz
începe să înveți
osoba na rzecz której dokonano cząstkowego przysporzenia
legatariusz legatu damnacyjnego miał wobec dziedzica skargę
începe să înveți
o charakterze „jakby z kontraktu” zwaną actio ex testamento o wypełnienie treści zapisu
w legacie damnacyjnym można było
începe să înveți
zapisać nieswoją rzecz
legatariusz legatu sinendi modo miał w stosunku do dziedzica skargę
începe să înveți
jakby z kontraktu” zwaną actio ex testamento
za pomocą legatu sinendi modo można było
începe să înveți
zapisać rzecz należącą do spadkodawcy lub spadkobiercy ale nie cudzą. więc coś pomiędzy windykacyjnym a damnacyjnym
legaty charakteryzował
începe să înveți
daleko posunięty formalizm
sc. Neronianum
începe să înveți
zezwalało nieważny ze względu na rodzaj rzeczy legat windykacyjny traktować jako damnacyjny
konstytucja cesarza Konstantyna znosiła
începe să înveți
wymóg używania w legatach określonych słów
lex falcidia
începe să înveți
40 p.n.e. testator może rozdysponować spadek w formie zapisów do wysokości nieprzekraczającej 3/4 wartości majątku gdyż 1/4 masy spadku powinna przypaść spadkobiercy
kwarta falcydyjska
începe să înveți
1/4 masy spadku która powinna przypaść spadkobiercy, resztę majtku można rozdysponować w formie zapisów (później najpierw od majątku odliczano kase na pogrzeb, wyzwolonych niewolników i dopiero potem z tego 1/4)
fideikomis
începe să înveți
zapis powierniczy, nieformalna prośba do spadkobiercy o wydanie przysporzenia majątkowego wskazanej osobie
fideikomis początkowo stwarzał jedynie
începe să înveți
obowiązek moralny
zapisem powierniczym (fideikomisem) można było obciążyć
începe să înveți
każdą osobę która otrzymała coś ze spadku (czyli legatariusz czy fideikomisariusza też)
fideikomis syngularny
începe să înveți
rozporządzał poszczególnymi rzeczami
fideikomis uniwersalny
începe să înveți
prośba o przekazanie całego majątku spadkowego lub jego części ułamkowej wskazanej osobie
senatus consultum Trebellianum
începe să înveți
55 r. w razie przekazania spadku fideikomisariuszowi podmiotem wszystkich powództw przysługujących dotąd dziedzicowi i przeciw niemu stawał się fideikomsariusz uniwersalny
pretor udzielał fideikomisariuszowi i przeciw niemu
începe să înveți
actiones untiles
co mogła zrobić osoba w razie nieotrzymania zachowku
începe să înveți
mogła wnieść skargę obalającą testament. Oznaczało to dojście do dziedziczenia przeciwtestamentowego materialnego
osoby, których zachowek był niepełny jaką skargę mogły wnieść?
începe să înveți
Osoby, których zachowek był niepełny, mogły wnieść actio ad supplendam legitimam, dzięki której dochodziło do uzupełnienia zachowku
system rezerwy spadkowej - na czym polega
începe să înveți
polega na podziale spadku, z mocy przepisów prawa, na co najmniej dwie części, z których co najmniej jedna – zwana nierozporządzalną – nie podlega zasadzie swobody testowania.
osoby określone przez prawodawcę- jak się nazywają w systemie rezerwy spadkowej
începe să înveți
dziedzicami koniecznymi
gdzie funkcjonuje system rezerwy spadkowej
începe să înveți
francja, belgia, włochy
czym ma prawo rozporządzać spadkodawca w systemie rezerwy spadkowej
începe să înveți
jedynie częścią rozrządzalną
ile obecnie wynosi zachowek w polsce?
începe să înveți
2/3 tego, co przysługiwałoby w ramach dziedziczenia ustawowego
najważniejsza różnica między zachowkiem a rezerwą
începe să înveți
W instytucji zachowku natomiast spadkobierca musi sam wystąpić z powództwem o zachowek, a w rezerwie nie
wyjątki od zasady semel heres semper heres
începe să înveți
testament żołnierski
wyjątki od zasady Nemo pro parte testatus pro parte intestatus decedere potest
începe să înveți
testament żołnierski, dziedziczenie przeciwtestamentowe
po jakim czasie testament żołnierski tracił ważność
începe să înveți
rok po zakończeniu służby
słowo res - co mogło oznaczać w prawie rzymskim
începe să înveți
sprawę, okoliczność, wydarzenie, proces, przedmiot sporu.
res incorporales - co to
începe să înveți
pojedynczy, wyodrębniony, samodzielny przedmiot materialnego, przeznaczony do obrotu
res incorporales
începe să înveți
rzeczy których dotknąć nie można bezpośrednio – twory abstrakcyjne istniejące z mocy prawa np.: prawa spadkowe, służebności, wierzytelności, itd.
rzeczy, które podlegały prawu boskiemu
începe să înveți
res divini iuris
rzeczy, które podlegały prawu ludzkiemu
începe să înveți
res humani iuris
res sacrae - co to
începe să înveți
rzeczy święte poświęcone z woli ludu rzymskiego, za pomocą lex lub senatus consultum, bogom najwyższym
Res religiosae - co to
începe să înveți
rzeczy otoczone czcią, poświęcone kultowi zmarłych, bogom rodzinnym
res sanctae - co to
începe să înveți
rzeczy uświęcone, czyli oddane pod szczególną opiekę bogów, jak mury i bramy miejskie.
rzeczy podlegające prawu ludzkiemu - po łacinie
începe să înveți
res humani iuris
jakie mogly być res humani iuris?
începe să înveți
publiczne lub prywatne
do kogo należały res publicae?
începe să înveți
do ogółu, nie mogły znajdować się w prywatnym majątku
res in commercio - co to
începe să înveți
rzeczy, które mogą być przedmiotem prywatnych uprawnień (własności, wierzytelności), rzecz dopuszczona do obrotu
res extra commercium - co to
începe să înveți
rzeczy, które nie mogą być przedmiotem prywatnych uprawnień. Wyłączenie mogło nastąpić na podstawie prawa boskiego lub ludzkiego
res mancipi – res nec mancipi (pierwotny podział rzeczy
începe să înveți
grunty italskie służebność gruntów niewolnicy czworonożne zwierzęta pociągowe juczne, inne rzeczy określane nazwą pecunia są res nec mancipi, np drób. Przeniesienie własności na res mancipi tylko przez mancypacje, a res nec mancipi wystarczy traditio.
za kogo został zniesiony podział na res mancipi i res non mancipi?
începe să înveți
justyniana
res mobiles
începe să înveți
rzeczy ruchome
res immobiles
începe să înveți
rzeczy nieruchome (nieruchomości)
rzeczy ruchome - co to
începe să înveți
mogą zmieniać swoje miejsce bez szkody dla swej istoty np.: zwierzęta, niewolnicy
rzeczy nieruchome
începe să înveți
nie zmieniają swojego miejsca
rzeczy zużywalne
începe să înveți
rzeczy, których używanie zgodnie z ich przeznaczeniem polega na niszczeniu ich substancji np.: środki żywności, pieniądze
rzeczy niezużywalne
începe să înveți
rzeczy, których zwyczajne użycie nie niszczy ich substancji, np.: ubranie
rzeczy zamienne / niezamienne
începe să înveți
są przedmiotem obrotu gospodarczego tylko jako ilości a nie jako jednostki rzeczy przy których nie chodzi o rzeczy indywidualnie oznaczone lecz o gatunek rzeczy niezamienne – rzeczy, które w obrocie traktuje się wedle cech indywidualnych
rzeczy podzielne / niepodzielne
începe să înveți
można je podzielić na więcej części tego samego rodzaju bez uszczerbku wartości, np.: grunt, oliwa, wino. Nie są podzielne natomiast zwierzęta. rzeczy niepodzielne – nie można ich podzielić na więcej części tego samego rodzaju bez uszczerbku ich wartości
genus - co to
începe să înveți
rzeczy oznaczone co do gatunku
species - co to
începe să înveți
rzeczy oznaczone co do tożsamości
universitas rerum distantum – rzecz zbiorowa
începe să înveți
stanowiły jedność tak pod względem gospodarczym, jak i prawnym (np. niewolnik, belka, kamień, zwierzę).
rzecz pojedyncza
începe să înveți
rzeczy, na które składa się kilka pojedynczych elementów połą­czonych ze sobą w sposób trwały tak, że tworzą jedną całość tak pod względem ekono- micznym, jak i prawnym (np. budynek, wóz).
czy w ustawie 12 tablic jest mowa o własności?
începe să înveți
tak
własność w instytucjach justyniańskich
începe să înveți
pełne władztwo nad rzeczą
co przysługiwało właścicielowi rzeczy?
începe să înveți
ius possidendi, ius utendi, ius abutendi, ius fruendi, ius disponendi
ius possidendi - co to
începe să înveți
możność posiadania, czyli faktycznego władania
ius utendi
începe să înveți
możność używania
przez co była chroniona własność bonitarna
începe să înveți
actio publiciana (skarga pretorska)
przez co była chroniona własność kwirytarna
începe să înveți
ius civile, czyli rei vindicatio i actio negatoria
duplex dominium
începe să înveți
stan, w których rzecz ma 2 właścicieli (kto inny był właścicielem kwirytarnym, kto inny bonitarnym)
zgodnie z ustawa 12 tablic ile czasu zeby zasiedziec?
începe să înveți
ruchomosc 1, nieruchomosc 2 lata
justynian zwiekszyl czas zasiedzenia do ilu?
începe să înveți
ruchomosc 2, nieruchomosc 10 lat
w czasie zasiadywania rzeczy wlaścicielem kwirytarnym pozostawał?
începe să înveți
zbywca
z momentem czego podwójna własność gasła
începe să înveți
zasiedzenia
ograniczenia właściciela przed niewłaściwym korzystaniem z rzeczy - jakie prawo
începe să înveți
sąsiedzkie
czy można było wchodzić na cudzy grunt w celu zebrania tam owoców?
începe să înveți
tak
ograniczenia w sferze prawa publicznego jeżeli chodzi o prawo wlasności
începe să înveți
sanitarny, administracyjny, budowlany, komunikacyjny
pochodne sposoby nabycia własności w rzymie i w nowoczesnej europie
începe să înveți
mancypacja, in iure cessio, traditio
alternatywność świadczeń
începe să înveți
koncepcja prawna, w której dłużnik jest zobowiązany do spełnienia jednego świadczenia, ale ma możliwość zwolnienia się z tego zobowiązania poprzez spełnienie innego, określonego świadczenia.
co oznacza alternatywność świadczeń dla wierzyciela?
începe să înveți
może żądać jedynie spełnienia pierwotnie określonego świadczenia, ale musi zaakceptować alternatywne świadczenie, jeśli dłużnik zdecyduje się z niego skorzystać
co zapewnia alternatywność świadczeń?
începe să înveți
daje większą elastyczność w realizacji zobowiązań i może być użyteczna w różnych sytuacjach kontraktowych, gdzie okoliczności mogą wymagać zmiany sposobu wykonania zobowiązania​
do czego sięga granica prawa własności wg glosatorów?
începe să înveți
do gwiazd i piekieł
znęcanie się nad niewolnikami - czym było wg Gaiusa
începe să înveți
„czynienie z własnego prawa złego użytku”
mancypacja - czym była
începe să înveți
uroczysta czynność prawna z grupy czynności dokonywanych przy użyciu spiżu i wagi
pierwotnie z czym była związana mancypacja?
începe să înveți
była ściśle sformalizowaną umową kupna-sprzedaży
dziedziczenie wg ius civile na czym się opierało?
începe să înveți
ustawa 12 tablic
w okresie prawa klasycznego czym stała się mancypacja
începe să înveți
abstrakcyjny sposób nabycia własności kwirytarnej na res mancipi oraz stwierdzenia przejścia władzy jednej osoby nad drugą
kiedy zniknęła mancypacja?
începe să înveți
kodyfikacja justyniana
kto musiał być obecny podczas mancypacji?
începe să înveți
5 świadków, libripens.
in iure cessio - co to było
începe să înveți
fikcyjny proces, którego celem było przeniesienie prawa własności.
jak odbywało się in iure cessio
începe să înveți
Nabywca, występując jako pozorny powód, stwierdzał przed pretorem, dotykając przedmiot laską, że rzecz należy do niego. Zbywający, jako pozorny pozwany, uznawał roszczenia powoda, co skutkowało jego przegraną na zasadzie confessio in iure.
traditio - czym była
începe să înveți
czynnością prawną o charakterze kazualnym
traditio
începe să înveți
pochodny, nieformalny sposób nabycia własności polegający na wydaniu rzeczy. W przypadku res mancipi dochodziło do nabycia wyłącznie własności bonitarnej
przesłanki nabycia wlasności przez tradycję:
începe să înveți
wydanie rzeczy, zgodna wola przeniesienia wlasności, istnienie iusta causa traditionis
wydanie rzeczy w traditio - na czym polegało
începe să înveți
– polegające na przeniesieniu posiadania ze zbywcy na nabywcę. tendencja historyczna - od realnego wydania rzeczy do symbolicznego przekazania władztwa (traditio longa manu)
iusta causa traditionis - co to było (traditio)
începe să înveți
istnienie prawidłowej causy
w prawie klasycznym przeniesienie rzeczy mogło nastąpić bez jej wręczenia - jakie instytucje?
începe să înveți
traditio brevi manu, constitutum possessorium, traditio longa manu, traditio symbolica
traditio longa manu - czym było
începe să înveți
wskazanie rzeczy z odległości
Traditio brevi manu - czym było
începe să înveți
nabywca był posiadaczem naturalnym rzeczy, depozytariuszem lub usufruktariuszem;
Constitutum possessorium - czym było (traditio)
începe să înveți
zbywca przenosił własność na nabywcę bez jej wydawania, stając się najemcą;
Traditio symbolica - czym było
începe să înveți
symboliczna czynność (np. wręczenie kluczy do składu
współczesne trzy modele przeniesienia własności:
începe să înveți
niemiecki model przeniesienia własności, model umowy o podwójnym skutku, titulus plus modus,
Model umowy o podwójnym skutku - co to (przeniesienie własności)
începe să înveți
każda czynność zobowiązująca do przeniesienia własności wywołuje zarazem skutek rozporządzający
titulus plus modus - co to
începe să înveți
kupno-sprzedaż było zobowiązujące i mogło stanowić tytuł do przeniesienia własności. do przeniesienia własności potrzeba: czynność zobowiązująca, rozporządzająca kauzalna i przeniesienie posiadania. Model ten przyjęły późniejsze systemy prawne (np ABGB)
niemiecki model przeniesienia własności - na czym polegał
începe să înveți
Zobowiązanie i przewłaszczenie: druga czynność ma charakter abstrakcyjny, więc kupno-sprzedaż to umowa zobowiązująca, prowadząca do abstrakcyjnego rozporządzania, niezależnego od causy.
prawo własności - cechy
începe să înveți
Elastyczne: po wygaśnięciu ograniczeń (np. umowy, służebności osobistej), prawo własności powracało do pierwotnych rozmiarów. Bezwzględne: wyłączenie ingerencji innych osób, nikomu nie wolno wkraczać w sferę uprawnień właściciela.
wymagania do tego, aby zasiedzieć rzecz:
începe să înveți
res habilis (rzecz musiała nadawać się do zasiedzenia), titulus (słuszny tytuł), tempus (odpowiedni czas), bona fides (dobra wiara), possesio (nieprzerwane władztwo nad rzeczą z wolą zatrzymania dla siebie)
Usureceptio fidiuciae causa - co to
începe să înveți
szczególny rodzaj zasiedzenia, prowadzący do zasiedzenia własnej rzeczy, która została fiducjarnie przeniesiona na inną osobę
zawłaszczenie rzeczy niczyjej - wyjaśnij
începe să înveți
Rzeczami niczyim były dzikie zwierzęta, ryby, ptaki, rzeczy wyrzucone przez morze z wyjątkiem porzuconych dla ratowania podczas burzy morskiej. Pojęcie to rozszerzono o mienie nieprzyjaciela i rzeczy porzucone przez właściciela z zamiarem wyzbycia się ich
accessio cedit principali
începe să înveți
przyrost przypada temu, kto ma więcej (właściciel rzeczy o większej wartości stawał się właścicielem rzeczy połączonych)
połączenie w złej wierze - jaką skargę miał były właściciel który utracił własność rzeczy
începe să înveți
actio furti, condictio furtiva
połączenie w dobrej wierze - czym dysponował właściciel utraconej rzeczy
începe să înveți
obowiązek odszkodowania dla byłego właściciela, który miał skargę z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia – condictio furtiva.
typy połączen (accessio)
începe să înveți
połączenie nieruchomości z ruchomością, połączenie ruchomości z nieruchomością, połączenie ruchomości
zasada superficies solo cedit - połączenie ruchomości z nieruchomością
începe să înveți
zasada, że rzecz trwale połączona z gruntem staje się zawsze własnością właściciela gruntu.
połączenie nieruchomości z nieruchomością
începe să înveți
Właścicielem stawał się właściciel całej nieruchomości, a w przypadku powstania wyspy na rzece powstawała współwłasność
połączenie ruchomości z ruchomością
începe să înveți
kazuistycznie: "co idzie za rzeczą, to co utrzymuje swą istotę" stawało się własnością właściciela rzeczy wiodącej. W razie trwałego złączenia własność przysługiwała właścicielowi rzeczy głównej.
przetworzenie wg sabinianów
începe să înveți
nowa rzecz jest własnością właściciela materiału
przetworzenie wg prokulianów
începe să înveți
przetworzona rzecz jest własnością przetwórcy
przetworzenie po łacinie
începe să înveți
specificatio
znalezienie skarbu (thesearus)
începe să înveți
rzecz tak długo ukryta że ustalenie właściciela było niemożliwe Skarb początkowo należał do właściciela gruntu August uznał go za rzecz niczyją przypisaną państwu. Knsta Hadriana zmieniła to przyznając znalazcy połowę wartości skarbu a właścicielowi drugą
pożytki - po łacinie
începe să înveți
fructus
pożytki - do kogo należały
începe să înveți
stawały się odrębnymi rzeczami dopiero z chwilą odłączenia od rzeczy macierzystej.
właścicielami pożytków od chwili odłączenia - kto się stawal?
începe să înveți
Właściciel, emfiteuta i posiadacz w dobrej wierze
właścicielami pożytków z chwilą ich objęcia - kto się stawał
începe să înveți
Użytkownik (usufruktuariusz i dzierżawca)
posiadanie - czym jest
începe să înveți
władztwo faktyczne, jest rzeczą faktu, nie prawa.
2 typy posiadania
începe să înveți
w swoim imieniu (z wolą zatrzymania dla siebie), w imieniu cudzym (z wolą zatrzymania dla innych)
2 sposoby nabycia posiadania
începe să înveți
nabycie normalne, nabycie wyjątkowe
jakie 2 elementy składają się na posiadanie?
începe să înveți
corpus (faktyczne trzymanie rzeczy w swoich rękach), animus (wola zatrzymania rzeczy dla siebie)
detencja - co to
începe să înveți
– dzierżawienie, posiadanie naturalne – gdy osoba władała rzeczą w cudzym imieniu, miał rzecz, jednak nie miał woli zatrzymania jej u siebie, np. depozytariusz, komodatariusz, zastawnik, najmobiorca
Nemo sibi ipse causam possessionis mutare posse”
începe să înveți
nikt nie może sam sobie zmienić podstawy posiadania → uniemożliwia naturalnym posiadaczom samowolnym potajemny awans do właściwych posiadaczy.
Nabycie wyjątkowe (mocą samej ustawy) - co to
începe să înveți
jedynie zmiana dotychczasowej podstawy władania bez wręczenia rzeczy; na mocy porozumienia pomiędzy zainteresowanymi – obydwa stały się trwałym nabytkiem jurysprudencji światowej
co w przypadku połączenia ruchomości z ruchomością, gdy Gdy część mogła być rozpoznana i odłączona
începe să înveți
własność właściciela rzeczy przyłączonej ulegała zawieszeniu i odżywała po odłączeniu.
fikcja upływu czasu w actio publiciana - na czym polegała
începe să înveți
traktowanie powoda tak, jak gdyby był włascicielem kwirytarnym
ą ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat
începe să înveți
ciężar dowodu spoczywał na powodzie. powód musiał udowodnić, że jest właścicielem kwirytarnym rzeczy. tym samym musiał udowodnić prawo do rzeczy każdego poprzedniego właściciela.
co zrobiono aby uniknąc udowadniania bycia właścicielem kwirytarnym?
începe să înveți
właściciel twierdził, że nabył rzecz w wyniku zasiedzenia, przez jedynym obciążeniem stawało się udowodnienie przesłanek potrzebnych do zasiedzenia
co w procesie formułkowym mógł zasądzić sędzia?
începe să înveți
jedynie określoną kwotę pieniężną
ochrona interdyktalna - komu przysługiwala
începe să înveți
chroniły posiadanie uznane przez prawo pretorskie
własność - jakimi skargami była chroniona
începe să înveți
actio in rem, skutecznymi erga omnes, czyli wobec każdego kto naruszał prawo właściciela
rei vindicato - komu przysługiwała
începe să înveți
właścicielowi kwirytarnemu, który został pozbawiony posiadania rzeczy
actio negatoria - komu przysługiwała
începe să înveți
właścicielowi, który nie został pozbawiony posiadania rzeczy ale którego uprawnienia były naruszane w inny sposób, a naruszający twierdził, iż ma do tego prawo
skarga windykacyjna - realizowana była z pomocą czego
începe să înveți
legis actio sacramento in rem
contravindicatio - co to
începe să înveți
roszczenie sobie prawa do rzeczy twierdząc, iż rzecz sporna jest jego
na czas procesu czyją własnością była sporna rzecz?
începe să înveți
wyznaczał pretor
Sacramentum - czym było
începe să înveți
instytucja zakładu procesowego
W okresie procesu formułkowego właściciel kwirytarny pozbawiony posiadania rzeczy występował z czym przeciw każdemu kwestionującemu jego prawo?
începe să înveți
formula petitoria
Cel rei vindicatio
începe să înveți
uznanie praw właściciela i odzyskanie przez niego posiadania rzeczy
zasada condemnatio pecuniaria - co to było w procesie formułkowym
începe să înveți
możliwość do zasądzenia w pieniądzach
fikcyjni posiadacze - kim byli
începe să înveți
ci, którzy podstępnie pozbyli się rzeczy spornej oraz tym, którzy bezpodstawnie wdali się w spór, by ściągnąć na siebie uwagę i umożliwić innemu zasiedzenie
klauzula restytucyjna - na czym polegała
începe să înveți
nakłonienie pozwanego do oddania rzeczy, by uniknął niekorzystnych skutków wyroku.
co jeśli pozwany pomimo klauzuli restytucyjnej nadal nie oddał rzeczy?
începe să înveți
powód dokonywał oszacowania wartości rzeczy (mógł dodać utracone zyski) i sumę tę sędzia wpisywał w wyroku.
jak mówiono inaczej na prawo własności?
începe să înveți
prawo kwirytów
co umozliwiono w procesie kognicyjnym?
începe să înveți
zasądzenie pozwanego na wydanie rzeczy w naturze
ius retetonis
începe să înveți
Instytucja prawa zatrzymania rzeczy
czego domagał się powód za pomocą actio negatoria?
începe să înveți
powód domagał się stwierdzenia, iż jego włas- ność jest wolna od spornego ograniczenia, i zaprzestania naruszania jego uprawnień.
czego mógł żądać powód za pomocą actio negatoria?
începe să înveți
odszkodowania za wyrządzone szkody, przywrócenia do stanu poprzedniego lub stypulacji, w której pozwany przyrzekłby, że nie naruszy już uprawnień (umożliwiało to ewentualne actio ex stipulatu).
actio publiciana stanowiła jedynie ochronę
începe să înveți
względną, skuteczną tylko względem osoby gorzej uprawnionej.
actio publiciana - czym było
începe să înveți
formulae ficticiae (oparte na fikcji)
co w przypadku 2 wlaścicieli bonitarnych?
începe să înveți
zależało czy kupili od tej samej osoby – jeśli tak to wygrywał ten, który nabył ją pierwszy, jeśli od dwóch, to wygrywał ten, który w momencie litis contestatio był w posiadaniu rzeczy.
co z actio publiciana w przypadku sporu właściciela bonitarnego z kwirytarnym?
începe să înveți
przegrywał bonitarny
ochrona posesoryjna, czyli ochrona czego
începe să înveți
posiadania
w którym wieku pojawiła się ochrona posiadania?
începe să înveți
3 p.n.e
actio publiciana - kiedy się pojawiła
începe să înveți
1 p.n.e
na co powoływały się strony w ochronie posesoryjnej?
începe să înveți
na samo posiadanie, a nie tytuł prawny
jak wolno było posiadaczowi odeprzeć bezprawne naruszenie posiadania za pomocą obrony koniecznej?
începe să înveți
obroną konieczną
Vim vi repellere licet
începe să înveți
siłę wolno odeprzeć siłą
Interdykty retinendae possessionis - do czego służyły
începe să înveți
służyły do utrzymania naruszonego posiadania. Należały do tzw. interdicta duplicia, ponieważ położenie każdego z obu uczestników sporu było jednakowe: nakaz pretorski był skierowany jednocześnie do obu stron.
jaki charakter miały interdykty retinendae possessionis?
începe să înveți
interdyktów prohibitoryjnych, czyli zakazujących pewnego postępowania, w szczególności stosowania przemocy (, zabraniam stosowania przemocy’’
Interdictum uti possidetis - czego dotyczył
începe să înveți
nieruchomości (gruntów i budynków).
Interdictum uti possidetis - co nakazywał pretor
începe să înveți
by przy posiadaniu utrzymywał się ten, kto w chwili wydania interdyktu był posiadaczem niewadliwym
Interdictum uti possidetis - jaki charakter?
începe să înveți
intredykt prohibitoryjny
Interdictum utrubi - do czego się odnosił?
începe să înveți
do ruchomości, głównie niewolników
Interdictum utrubi - kto utrzymywał się przy posiadaniu?
începe să înveți
ten, który przez większą część roku licząc wstecz od wydania interdyktu, posiadał sporną rzecz w sposób niewadliwy, czyli nie nabył jej od przeciwnika przemocą.
Interdictum utrubi - jaki charakter?
începe să înveți
Interdykt prohibitoryjny
Interdykt restytutoryjny - co to znaczy
începe să înveți
nakaz zwrotu rzeczy lub przywrócenia ich stanu pierwotnego
co nakazywał pretor w przypadku interdyktu utrubi?
începe să înveți
nakazywał zwrócić posiadanie, jeśli tylko ten, kto został wyzuty, nie nabył od przeciwnika posiadania wadliwie (vi, clam, precario)
Interdictum de vi armata - komu przysługiwał?
începe să înveți
wadliwemu posiadaczowi nieruchomości, któremu odebrano posiadanie przy pomocy siły zbrojnej (tarcze, miecze, hełmy, kije, kamienie). Można go było wnieść nawet po upływie roku;
interdykt de precario - przeciw komu był skierowany
începe să înveți
przeciw prekarzyście, który nie zwracał rzeczy oddanej mu w prekarium. Był to stosunek faktyczny, nie prawny, dlatego różnił się od najmu, użyczenia czy darowizny
w prawie poklasycznym interdykty przybrały postać jaką?
începe să înveți
zwyczajnych powództw, czyli skarg posesoryjnych
jakie interdykty potem połączono?
începe să înveți
unde vi i de vi armata, ustalając okres roku na wniesienie skargi i wymóg posiadania niewadliwego.
interdykt salwiański - czego dotyczył
începe să înveți
wejścia w posiadanie zastawionego przy umowie dzierżawy inwentarza (zmierzał do uzyskania posiadania). hipoteka
interdykt quorum bonorum - czego dotyczył
începe să înveți
umożliwiał dziedzicom prawa pretorskiego wejście w posiadanie rzeczy spadkowych.
czy jakakolwiek umowa przenosi własność?
începe să înveți
NIE
czynności prawne abstrakcyjne a kauzalne
începe să înveți
kausa jest warunkiem czynności kauzalnej. w przypadku czynności abstrakcyjnych nie ma potrzeby kauzy, bo efekt jest widoczny sam w sobie.
nemo plus iuris
începe să înveți
nikt nie może przenieść na drugą osobę więcej praw, aniżeli sam posiada
własność bonitarna - czym była
începe să înveți
w prawie rzymskim własność chroniona i uznana jedynie przez prawo pretorskie. Powstawała ona poprzez nieformalne, z punktu widzenia prawa cywilnego, przekazanie rzeczy
interdykty - jakie to były środki
începe să înveți
pozaprocesowe
funkcja społeczna służebności
începe să înveți
alimentacja - pomoc innym nie tracąc prawa własności do rzeczy
służebności były najczęściej przekazywane przez co?
începe să înveți
legat windykacyjny
służebności gruntowe - jakie są
începe să înveți
zbywalne i dziedziczne, ale w połączeniu z własnością gruntu władnącego
zakres służebności gruntowej
începe să înveți
bardzo konkretne, bardzo wąskie uprawnienia
zakres służebności osobistej
începe să înveți
uprawnienie jest określone w sposób abstrakcyjny i szeroki
ius dispondendi - czym jest
începe să înveți
wpływanie na jej sytuację prawnorzeczową (dysponowaniem jest np. przeniesienie własnoścI, porzucenie własności). dysponuje nim tylko właściciel
cechy praw rzeczowych
începe să înveți
ich przedmiotem są rzeczy materialne, są bezwzględne (skuteczne erga omnes)
traditio dotyczyła wyłącznie jakich rzeczy?
începe să înveți
niematerialnych
kto nie może mieć animus?
începe să înveți
furioris i infantes
na czym służebność nie może się opierać?
începe să înveți
na działaniu właściciela. może być tylko na znoszeniu cudzego działania lub powstrzymywania się od działania
czy może istnieć służebność na służebności?
începe să înveți
nie
służebności gruntowe - na jakich gruntach były ustanawiane?
începe să înveți
na gruntach sąsiedzkich
służebność gruntowa - nazwa nieruchomości
începe să înveți
nieruchomość władnąca
do czego były zaliczone służebności gruntowe?
începe să înveți
res mancipi
Każda osoba, która naruszała lub kwestionowała prawo do służebności, mogła zostać pozwana na mocy jakiej skargi?
începe să înveți
actio confessoria
służebności osobiste - co to
începe să înveți
ograniczone prawa na rzeczy cudzej, przysługujące indywidualnie oznaczonej osobie przez określony czas, najwyżej dożywotnio
ususfructus - czym był
începe să înveți
użytkowanie, było korzystaniem z cudzej rzeczy z możliwością czerpania z niej pożytków, bez naruszania jej substancji. W takim wypadku właścicielowi rzeczy pozostawał sam tytuł własności
usus - czym był
începe să înveți
używanie. uprawnienie czysto osobiste do korzystania z cudzej rzeczy z prawem pobierania pożytków tylko na własne, codzienne potrzeby
służebności osobiste były chronione przez jakie skargi?
începe să înveți
in rem, czyli skuteczne erga omnes
zastaw - co to
începe să înveți
ograniczone prawo rzeczowe, ustanawiane w celu zabezpieczenia wierzytelności.
wierzytelność - co to
începe să înveți
uprawnienie do żądania spełnienia świadczenia z określonego stosunku zobowiązaniowego przysługujące wierzycielowi wobec dłużnika
początkowo jak funkcjonował zastaw?
începe să înveți
dłużnik przenosił własność na wierzyciela i nie przysługiwała mu żadna ochrona prawna
zastaw ręczny
începe să înveți
Dłużnik przenosił jedynie posiadanie na zastawnika, zatrzymując prawo własności. Wierzyciel stawał się jedynie detentorem rzeczy, co oznaczało, że nie mógł jej używać
hipoteka - co to jest
începe să înveți
ograniczone prawo rzeczowe ustanawiane na rzeczach służące zabezpieczeniu wierzytelności wynikającej z oznaczonego stosunku prawnego, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości
zastaw - jakim był prawem
începe să înveți
akcesoryjnym prawem na rzeczy cudzej i nie mógł istnieć bez wierzytelności, którą zabezpiecza
co mogło być przedmiotem zastawu?
începe să înveți
jedynie rzeczy materialne
pignus gordianum
începe să înveți
Wyjątkowo, na mocy konstytucji cesarza Gordiana ustanowiono prawo wierzyciela do zatrzymania przedmiotu zastawu, nawet po zapłaceniu zabezpieczonego nim długu, jeśli wierzyciel miał wobec tego samego dłużnika inną, niezrealizowaną jeszcze wierzytelność
klauzula przepadku - co mówiła (zastaw)
începe să înveți
w razie zwłoki dłużnika na wierzyciela przechodzi własność zastawionej rzeczy
emfiteuza
începe să înveți
prawo do czerpania korzyści z nieruchomości gruntowej, przejętej tytułem wieczystej i dziedzicznej dzierżawy bez możliwości nabycia prawa własności przy jednoczesnym dziedzicznym i zbywalnym prawie do dysponowania tą dzierżawą
emfiteuza - spośród ograniczonych praw rzeczowych jaka była
începe să înveți
najszersza
prawo emfiteuzy było jakie?
începe să înveți
dziedziczne i zbywalne
do czego zobowiązany był emfiteuta?
începe să înveți
zobowiązany do płacenia rocznego czynszu; zawiadamiania właściciela o zamiarze sprzedania prawa emfiteuzy oraz do uprawiania gruntu
superficies - co oznacza
începe să înveți
odstępowanie nieruchomości będących własnością publiczną pod zabudowę w zamian za minimalny, płacony corocznie czynsz. dziedziczne i zbywalne. skarga in rem
superficies solo cedit
începe să înveți
asada prawa rzymskiego, wg której budowle, urządzenia i rośliny trwale związane z gruntem należą do właściciela gruntu.
z jakiej ochrony korzystał superficjusz?
începe să înveți
na początku jedynie z pretorskiej. Przysługiwała mu ochrona z interdictum de superficiebus skuteczna erga omnes. Dopiero w prawie justyniańskim uzyskał on ochronę na mocy prawa cywilnego, tj. skargę in rem
czym jest zobowiązanie
începe să înveți
stosunek prawny, w którym jedna strona jest ma obowiązek świadczenia na rzecz drugiej
rozróżnienie zobowiązań
începe să înveți
zobowiązania ścisłego prawa i dobrej wiary
czy zobowiązania stricti iuris zawierały klauzulę dobrej wiary?
începe să înveți
nie
co należało do grupy zobowiązań opartych na dobrej wierze?
începe să înveți
kontrakty konsensualne i kontrakty realne
nominalizm kontraktowy - duży plus
începe să înveți
pewność porządku prawnego
nominalizm kontraktowy - co oznaczał
începe să înveți
jedynie ściśle określone działania, które były przewidziane w prawie, mogły zawiązać zobowiązanie prawne. Jedynie tym kontraktom przysługiwały skargi.
różnice między superficies i emfiteuzą
începe să înveți
Superficjariusz nie musiał zawaidamiać o zamiarze zbycia swego uprawnienia. Właścicielowi nie przysługiwało prawo pierwokupu.
ograniczenia prawa własności
începe să înveți
prawo sąsiedzkie, prawo publiczne, zwyczaj, prawo sakralne, umowy
hipoteka generalna - czym była
începe să înveți
obejmująca cały majątek zastawcy w tym także owoce mające powstać w przyszłości
Zastaw uprzywilejowany
începe să înveți
nie obowiązywała w nim zasada pierwszeństwa był on zawsze na pierwszym miejscu bez względu na kolejność jego powstania
dowód diabelski
începe să înveți
średniowieczne określenie na dowód własności wszystkich poprzedników
podział czynności prawnych -4 podziały
începe să înveți
formalne i nieformalne, jednostronne i dwustronne, inter vivos i mortis causa, rozporządzające i zobowiązujące, odpłatne i nieodpłatne, kauzalne i abstrakcyjne
czynności kauzalne - czym były
începe să înveți
ważność tych czynności uzależniona była od przyczyny ich dokonania (causa), czyli celu gospodarczego, chronionego przez prawo, (np traditio)
czynności abstrakcyjne - czym były
începe să înveți
ważne są niezależnie od istnienia causa, czyli są „oderwane” od przyczyny ich zawarcia. Do czynności tych zaliczamy czynności formalne. (np stipulatio)
czynności odpłatne - czym były
începe să înveți
na ich podstawie obie strony uzyskują wzajemne korzyści majątkowe
czynności nieodpłatne - czym były
începe să înveți
zachodzi, gdy tylko jedna strona odnosi korzyści majątkowe,
czynności jednostronne - czym były
începe să înveți
czynności do dokonania, których wystarczy oświadczenie woli jednej strony, (np testament)
czynności dwustronne - czym były
începe să înveți
wymagają zgodnego oświadczenia woli dwóch stron, np. stypulacja, kupno- sprzedaż, pożyczka.
czynności formalne - czym były
începe să înveți
czynności, w których oświadczenie woli musiało być złożone w ściśle określonej formie. Uchybienie tej formie powodowało nieważność czynności.
Czynności nieformalne - czym były
începe să înveți
czynności, w których wymagany był konsensus, a nie odpowiedniej forma – kontrakty konsensualne, np. kupno-sprzedaż.
lex scribonia
începe să înveți
nie można zasiedzieć służebności
podział służebności gruntów
începe să înveți
służebności gruntów wiejskich, służebności gruntów miejskich
kryterium podziału służebności gruntów
începe să înveți
cel, a nie miejsce
zasady podstawowe służebności
începe să înveți
służebność musi być wykonana oględnie, musi przynosić korzyści gruntowi władnącemu, nie może polegać na działaniu, sąsiedztwo, nie może być ususfructus na służebności
ususfructus - jak tłumaczyć
începe să înveți
użytkowanie
czy dziecko niewolnicy jest owocem?
începe să înveți
nie, bo człowiek nie jest pożytkiem z człowieka.
jaka jest emfiteuza?
începe să înveți
dziedziczna i zbywalna
rozwój emfiteuzy później w co?
începe să înveți
feudalna własność podzielona, użytkowanie wieczyste
zastaw i hipoteka - jakie są to prawa
începe să înveți
prawa umacniające wierzytelności
pacta umowy zastawu
începe să înveți
lex comissoria (klauzula przepadku), pactum de vendendo (porozumienie o sprzedaży), pactum antichreticum (porozumienie o używaniu rzeczy zastawnej)
fiducia - czym była w prawie archaicznym
începe să înveți
przeniesienie własności zabezpieczenia
sukcesja uniwersalna - co to
începe să înveți
wejście w ogół praw i obowiązków poprzednika
dziedziczenie - co to
începe să înveți
wejście w ogół praw, które miał zmarły
heredes - kto to
începe să înveți
dziedzice
delatio - co to (dziedziczenie ius civilu)
începe să înveți
powołanie do spadku
dziedziczenie wg ustawy 12 tablic
începe să înveți
wola zmarłego, potem sui heredes, potem najbliższy krewny agnacyjny, potem członkowie rodu
sui (dzieci pod władzą i żona in manu) w ustawie 12 tablic dziedziczą wedle jakiej zasady?
începe să înveți
głów i szczepów (zasada reprezentacji), czyli osoby o tym samym stopniu pokrewieństwa dziedziczą ten sam udział spadkowy
jak dziedziczą agnaci tego samego stopnia w ustawie 12 tablic?
începe să înveți
dziedziczą równe części
sc orfitianum (178 n...e)
începe să înveți
dzieci (też nieślubne) dziedziczą po matce jako legitimi w pierwszej kolejności
porządek ubiegania się o bonorum possesio wg edyktu pretorskiego
începe să înveți
liberi (wszystkie dzieci, w tym emancypowane), legitimi & patronus (dziedzice wg ustawy 12 tablic), cognati (krewni krwi), vir i uxor (żona/mąż)
ochrona bonorum possesor - co służy
începe să înveți
intredictum quorum bonorum, skargi z fikcją "jakby był dziedzicem"
testament - jaką był czynnością
începe să înveți
czynność formalna
essentiale negoti testamentu
începe să înveți
sporządzenie dziedzica
posiadanie wadliwe jaki miało charakter
începe să înveți
względny (istniało wobec osoby, od której nastąpiło wadliwe nabycie)
posiadanie wadliwe - jak można było nabyć
începe să înveți
przemocą, potajemnie, prekaryjnie
rodzaje gruntów w służebności gruntowej
începe să înveți
grunt władnący, grunt służebny
co trzeba wytoczyć aby dostać zachowek?
începe să înveți
v
co oznaczał nominalizm kontraktowy?
începe să înveți
że pewne typy zobowiązań były chronione przez skargi
stipulatio - jaką czynnością było
începe să înveți
abstrakcyjną
warunek zawieszający (substytucja)
începe să înveți
czynność prawna ma wywołać skutki dopiero po jego wystąpieniu
najważniejsza cecha prawa zobowiązań
începe să înveți
inter partes
jakie osoby wiąże zobowiązanie?
începe să înveți
dłużnik wierzyciel
podstawowy podział zobowiązań
începe să înveți
cywilne, pretorskie, naturalne
2 źródła zobowiązań
începe să înveți
kontrakty, delikty (niekompletny podział, np bezpodstawne wzbogacenie)
kontrakty - jak się dzielą
începe să înveți
jednostronnie zobowiązujące, dwustronnie zobowiązujące
kontrakty dwustronnie zobowiązujące - jak się dzielą
începe să înveți
równoczesne, nierównoczesne
inne podziały zobowiązań
începe să înveți
bonae fidei, stricti iuris
przedmiot zobowiązania - wymogi
începe să înveți
określone (lub dające się określić w przyszłości), możliwe do spełnienia, wycenialne w pieniądzu, niesprzeczne z dobrymi obyczajami
to co niemożliwe nie tworzy zobowiązania
începe să înveți
impossibilum nulla obligatio est
jaką formę miała stypulacja?
începe să înveți
pytanie, odpowiedź i przyrzeczenie
co gdy zawarto przyczynę zawarcia stypulacji?
începe să înveți
stawała się czynnością kauzalną
pożyczka po łacinie - jak
începe să înveți
mutuum
condictio indebiti
începe să înveți
roszczenie o zwrot nienależnego świadczenia
kontrakty literalne - czym były
începe să înveți
kontrakty, w których zgodna wola stron powinna być ujęta w formę pisemną.
kontrakty konsensualne - czym były
începe să înveți
kontrakty dwustronne oceniane wg zasad dobrej wiary
umowa zastawu - szczegoly
începe să înveți
zastawca wręcza zastawnikowi swoją rzecz (przeniesienie detencji). przedmiotem zastawu zazwyczaj rzecz oznaczona indywidualnie zarówno ruchoma jak i nieruchoma
cel zastawu
începe să înveți
faktyczna akcesoryjność umowy zastawu
obowiązki zastawnika
începe să înveți
strzeżenie rzeczy, zakaz pobierania pożytków i kradzieży
obowiązek zastawcy w zastawie
începe să înveți
zwrot zastawnikowi poniesionych nakładów
obowiązek strzeżenia zastawu po łacinie
începe să înveți
custodia
lex commisoria
începe să înveți
klauzula przepadku, zlikwidowana za konstantyna wielkiego
pactum antichreticum
începe să înveți
porozumienie o używaniu rzeczy zastawnej
commodatum - co to jest
începe să înveți
umowa użyczenia
umowa użyczenia (komodat) - na czym polega
începe să înveți
komodant wręcza komodatariuszowi swoją rzecz (przeniesienie detencji)
przedmiot komodatu
începe să înveți
rzecz oznaczona indywidualnie, ruchoma, niezużywalna
skargi - umowa użyczenia
începe să înveți
acti commodati directa/contraria
obowiązki komodatariusza
începe să înveți
obowiązek strzeżenia (custodia)
depositum - co to
începe să înveți
umowa przechowania
depozyt - na czym polega
începe să înveți
deponent wręcza depozytariuszowi swoją rzecz (przeniesienie detencji)
przedmiot przechowania - depozyt
începe să înveți
zasadniczo rzeczy indywidualnie oznaczone, ruchome, niezużywalne
za co JEDYNIE odpowiada depozytariusz?
începe să înveți
culpa lata i dolus
pożyczka (mutuum) - co to
începe să înveți
instytucja prawna, w ramach której pożyczkodawca zobowiązuje się oddać na własność pożyczkobiorcy pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do oddania tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy
jak wierzyciel mógł dochodzić zwrotu pożyczki?
începe să înveți
condictio certae creditae pecuniae – jeśli były to pieniądze lub condictio certae rei jeśli były to inne rzeczy oznaczone co do gatunku.
jakim kontraktem była pożyczka?
începe să înveți
przyjacielskim (brak odsetek), kontraktem jednostronnie zobowiązującym ścisłego prawa
szczególny typ pożyczki
începe să înveți
pożyczka morska. miała ona miejsce gdy ktoś zaciągnął kredyt na zakup towarów transportowanych morzem. Wierzyciel mógł domagać się zwrotu tylko wtedy kiedy statek szczęśliwie dopłynął do portu przeznaczenia
zastaw ręczny- co to (pignus)
începe să înveți
przeniesienie posiadania naturalnego rzeczy przez zastawcę na zastawnika w celu zabezpieczenia określonej wierzytelności.
zastawca - jaką miał skargę wobec zastawnika
începe să înveți
actio pigneraticia directa
zastawnik - jaką miał skargę wobec zastawcy
începe să înveți
actio pigneraticia contraria
zastaw antychretyczny - co to
începe să înveți
zastawnik mógł pobierać pożytki z rzeczy na poczet długu.
kontrakty odpłatne
începe să înveți
kupno-sprzedaż, najem dzieła
kontrakty przyjacielskie (nieodpłatne)
începe să înveți
pożyczka, użyczenie, przechowanie, zastaw ręczny
skargi odszkodowawcze, actiones rei persecutoriae - co było celem?
începe să înveți
pokrycie poniesionej szkody
skargi penalne - co było celem
începe să înveți
wymierzenie kary prywatnej; nie mogły być stosowne wobec dziedziców sprawcy
Niemożność stosowania powództw konkurujących - kiedy miała miejsce
începe să înveți
gdy zachodziła identyczność celu stosowania skargi z tej samej podstawy faktycznej. nebis in idem
czy odpowiedzialność penalna wykluczała odpowiedzialność deliktową?
începe să înveți
nie
essentalia negoti - co to
începe să înveți
składniki treści czynności cywilnoprawnej, które określają typ tej czynności
essentalia negoti emptio-venditio
începe să înveți
określenie rzeczy, określenie ceny, określenie stron świadczenia
obowiązki stron w emptio venditio
începe să înveți
obowiązek wydania rzeczy kupującemu, obowiązek zapłacenia wyznaczonej ceny za towar oraz odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne.
kupno szansy, rodzaj sprzedaży losowej po łacinie
începe să înveți
emptio spei
Sprzedaż rzeczy spodziewanej - co to
începe să înveți
sprzedaż towaru mającego powstać w przyszłości (sprzedaż plonów przed ich zebraniem z drzew lub pola, o ile umówiono cenę za ustaloną miarę towaru).
Res in commercio
începe să înveți
rzecz przeznaczona do obrotu prawnego, mogła być towarem, o ile była istniejąca lub mająca powstać w przyszłości
sprzedaż mancypacyjna
începe să înveți
archaiczny, formalistyczny akt prawny per aes et libram polegający na bezpośredniej wymianie rzeczy na odważany na wadze pieniądz kruszcowy, w towarzystwie uroczystych słów
skutki obligacyjne sprzedaży mancypacyjnej
începe să înveți
Auctoritas – wsparcie którego sprzedawca miał obowiązek udzielić nabywcy gdyby przeciwko niemu osoba trzecia wytoczyła rei vindicatio. actio auctoritatis pozew przysługujący nabywcy rzeczy po przegranym procesie auctoritas o zapłatę 2x wartości rzeczy
Sprzedaż poprzez nieformalne porozumienie stron
începe să înveți
stronami porozumienia byli początkowo peregryni, później forma ta zastąpiła mancypacyjną
Sprzedaż konsensualna
începe să înveți
czynność rodząca wyłącznie zobowiązanie (dwustronne, równoczesne, oparte na bona fides) między stronami, nie wywołująca skutków rzeczowych – nie przenosiła własności
do czego zobowiązany był sprzedawca?
începe să înveți
ł wydać rzecz i zapewnić spokojne posiadanie, przysługiwała mu actio venditi.
do czego zobowiązany był nabywca?
începe să înveți
zapłacić cenę, przysługiwała mu actio empti.
co w przypadku res mancipi i wydania rzeczy?
începe să înveți
wydanie rzeczy to początek okresu zasiedzenia
sabinianie - czy cena mogła być towarem
începe să înveți
tak
gaius - czy cena mogła być towarem
începe să înveți
nie
w sytuacji gdy cena nie została ustalona przez strony, tylko przez osobę trzecią. - czy miała miejsce sprzedaż?
începe să înveți
był spór
Klauzule (dodatkowe postanowienia) w umowie sprzedaży pozwalające sprzedawcy:
începe să înveți
odstąpić od umowy, jeśli w określonym terminie otrzymałby lepszą ofertę sprzedaży; odstąpić od umowy, gdy w ustalonym terminie kupujący nie zapłacił całości ceny, odkupić sprzedaną rzeczy w oznaczonym czasie.
Klauzule (dodatkowe postanowienia) w umowie sprzedaży wprowadzone w interesie kupującego
începe să înveți
sprzedaż na próbę – prawo odstąpienia w ciągu określonego czasu od umowy za zwrotem kupionej rzeczy; klauzula przepadku przy zapłacie dokonywanej w ratach – brak kolejnej raty oznacza rozwiązanie umowy bez zwrotu płaconych rat
kupno sprzedaż - typ zobowiązania
începe să înveți
oparty na dobrej wierze, dwustronnie zobowiązujące równoczesne
kto ponosi ryzyko w pożyczce morskiej?
începe să înveți
wierzyciel
co było "nagrodą" dla wierzyciela w pożyczce morskiej?
începe să înveți
wysokie odsetki
czy consensus w emptio-venditio jest ważny, jeżeli jest zgoda co do przedmiotu, ale nie ma zgody co do nazwy?
începe să înveți
tak
czy consensus w emptio-venditio jest ważny, jeżeli jest zgoda co do przedmiotu, ale nie ma zgody co do jego substancji?
începe să înveți
tak
roznice miedzy marcellusem, julianem i ulpianem co do emptio venditio
începe să înveți
ustalenie cech konstytutywnych rzeczy sprzedanej
błąd istotny (error, emptio-venditio) - co to
începe să înveți
brak świadomości lub swobody tego, który składa oświadczenie woli
przeciwieństwo dobrej wiary
începe să înveți
dolus, podstęp
typy wad (emptio venditio)
începe să înveți
wady prawne, wady fizyczne
volenti non fit iniuria
începe să înveți
chcącemu nie dzieje się krzywda
czy wady jawne obciążają sprzedawcę?
începe să înveți
nie
czy wady ukryte obciążają sprzedawcę?
începe să înveți
tak, dolus
actio redhibitoria (emptio venditio)
începe să înveți
skarga o odstąpienie od umowy (w ciągu 6 miesięcy)
actio quanti minoris (emptio venditio)
începe să înveți
skarga o obniżenie ceny
odpowiedzialność sprzedawcy w emptio-venditio
începe să înveți
dobra wiara w umowie, odpowiedzialność za wady, dodatkowe porozumienia stron,
locatio conductio - podstawowy cel
începe să înveți
udostępnienie czegoś drugiej stronie (za np wynagrodzeniem)
typy locatio conductio
începe să înveți
locatio conductio rei (rzeczy), locatio conductio operis (dzieła), locatio conductio operarum (pracy)
skargi - locatio conductio
începe să înveți
actio locati/actio conducti
dwie strony locatio-conductio
începe să înveți
locator, conductor
obowiązki lokatora w locatio conductio rei
începe să înveți
wydanie rzeczy oznaczonej indywidualnie (res) i utrzymanie rzeczy w stanie nadającym się do użycia
obowiązki konduktora w locatio conductio rei
începe să înveți
zapłata czynszu, użycie rzeczy zgodnie z umową; zwrot rzeczy w stanie niepogorszonym poza normalnym zużyciem po zakończeniu umowy najmu
odpowiedzialność lokatora w locatio conductio rei
începe să înveți
ponosi ryzyko przypadkowej utraty rzeczy (traci prawo do pobierania czynszu), abstrakcyjny wzorzec staranności
culpa levis in abstracto
începe să înveți
zaniedbanie starannośc, jaka cechowała sumiennego i zapobiegliwego człowieka
ekonomiczne uzasadnienie emfiteuzy
începe să înveți
brak mocy przerobowej, zapłacenie czynszu, obie strony zyskują
remissio mercedis
începe să înveți
prawo do obniżenia czynszu z powodu nieurodzaju
obowiązki konduktora w locatio conductio operis
începe să înveți
wykonanie dzieła z materiału dostarczonego przez lokatora i wydanie zamawiającemu
obowiązki lokatora w locatio conductio operis
începe să înveți
zapłata czynszu
odpowiedzialność konduktora w locatio conductio operis
începe să înveți
abstrakcyjny wzorzec staranności oraz obowiązek custodia (oparta na staranności lub jego braku)
odpowiedzialność konduktora - jaka skarga
începe să înveți
skarga z deliktu damnum iniuria datum (odpowiedzialność akwiliańska)
lex rhodia de iactu (rodyjskie prawo zrzutu) - co to
începe să înveți
osoby, których towary zostały wyrzucone miały skargę do magister navis (actio locati/actio conducti), który następnie występował do osób, których ładunki ocalały o zwrot przypadających na nich części (actio conducti/actio locati)
uzasadnienie lex rhodia
începe să înveți
uczynienie wspolnego uszczerbku w stosunku do tych, których własność została uratowana kosztem innych
konfiguracje kontraktowe w przypadku podróży morskiej
începe să înveți
locatio rei lub locatio operis
vis maior - co to
începe să înveți
odpowiedzialność za siłę wyższą
locatio conductio operarum - obowiązki lokatora (pracownika)
începe să înveți
świadczenie pracy na rzecz konduktora przez określony czas lub do osiągnięcia jakiegoś celu
locatio conductio operarum - obowiązki konduktora (pracodawcy)
începe să înveți
zapłata czynszu - wynagrodzenia
abstrakcyjny wzorzec odpowiedzialności, czyli
începe să înveți
culpa levis in abstracto
geneza spółki
începe să înveți
wywodzi się z archaicznego obyczaju niedzielenia majątku po pater familias przez sui heredes
podstawowa cecha spółki rzymskiej
începe să înveți
wewnętrzny charakter (ma znaczenie pomiędzy wspólnikami)
kontraktem opartym o co była spółka?
începe să înveți
zaufanie
odpowiedzialność wspólników w spółce
începe să înveți
culpa levis in concreto
spółka (societas) - co to
începe să înveți
zobowiązanie dwustronne równoczesne, oparte na dobrej wierze. Wspólnicy zobowiązywali się do osiągnięcia określonych celów gospodarczych przez wniesienie wkładów rzeczowych lub własnej pracy
co powoduje rozwiązanie spółki?
începe să înveți
śmierć jednego ze wspólników powoduje rozwiązanie spółki (oczywiście potem można od razu zawrzeć nową). Każdy ze wspólników mógł żądać rozwiązania spółki – nikogo też nie można zmusić do pozostania w spółce
Do dochodzenia rozliczeń z tytułu spółki służyła skarga jaka
începe să înveți
actio pro socio - powodowała ona niezależnie od skutków majątkowych rozwiązanie spółki. Używano jej podczas konfliktu w spółce
Do dochodzenia rozliczeń z tytułu spółki służyła skarga jaka (jeżeli nie było konfliktu w spółce)
începe să înveți
nieinfamująca skarga actio communi dividundo – służąca do podziału majątku wspólnego.
niedopuszczalna była "lwia spółka" - czyli jakaa
începe să înveți
któryś ze wspólników ma uczestniczyć jedynie w stratach, bez udziału w zyskach.
pomiędzy kim spółka tworzyła stosunki prawne?
începe să înveți
między wspólnikami
Wobec osób trzecich odpowiedzialność ponosił kto?
începe să înveți
wyłącznie ten wspólnik, który zawarł umowę. Wspólnik, który wykonał takie zobowiązanie, miał do pozostałych wspólników skargę o dokonanie rozliczeń
cechy societates publicanorum
începe să înveți
trwanie spółki pomimo śmierci wspólnika, odpowiedzialność solidarna, wyodrębnienie majątku spółki, udziały mogły być dziedziczne
za pomocą kogo działali wspólnicy
începe să înveți
za pomocą wspólnego niewolnika
wkład do spółki
începe să înveți
pecunia - wkład majątkowy, opera - szeroko rozumiana praca, industria - szczególna cecha pracy, gratia - szczególne cechy wspólnika (np dobre imię)
wysokość udziałów - kto ustalał (jaki mechanizm był?)
începe să înveți
mechanizm procesowy osądu roztropnego człowieka
spółki publikańskie - geneza
începe să înveți
kontrakt na wykonywanie zadań publicznych.np. pobieranie podatków
mandatum - co to po łacinie
începe să înveți
zlecenie
mandat (zlecenie) - czym był
începe să înveți
kontrakt, w którym zleceniobiorca zobowiązywał się na prośbę zleceniodawcy wykonać nieodpłatnie określoną czynność prawną lub faktyczną. Nie mogła ona jednak leżeć tylko w interesie przyjmującego zlecenie, gdyż było to uznawane za niewiążące rady
jakie zobowiązanie rodził mandat?
începe să înveți
zobowiązanie dwustronne nierównoczesne, oparte na dobrej wierze
z jaką skargą mógł wystąpić zleceniodawca mandatu?
începe să înveți
actio mandati directa
z jaką skargą mógł wystąpić zleceniobiorca aby np odzyskać koszty poniesione na sprawowanie mandatu?
începe să înveți
actio mandati contraria
czego domaga się mandans (zleceniodawca)?
începe să înveți
wykonania zlecenia
czego może domagać się zleceniobiorca?
începe să înveți
koszty wykonania zlecenia, poniesione szkody
szkody mandatariusza - o jakie mógł się ubiegać
începe să înveți
takie, które wynikały ze zlecenia
odpowiedzialnośc pracodawcy w locatio conductio operarum
începe să înveți
uzupełnij
mandatariusz w imieniu mandansa działa jako zastępca jaki?
începe să înveți
pośredni
granice mandatu
începe să înveți
mandat jako oparty na zaufaniu, sztywna konstrukcja dogmatyczna a funkcjonalność konstrukcji zlecenia
rozwiązanie zlecenia - (mandatu) - jak?
începe să înveți
odwołanie mandatu, odwołanie do chwili nieprzystąpienia do jego wykonywania, zgoda stron, śmierć strony
negotiorum gestio - co to
începe să înveți
prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia
czy zleceniobiorca mógł żądać wynagrodzenie za świadczenei mandatu?
începe să înveți
nie, ale mógł przyjąć dobrowolne wynagrodzenie ze strony zleceniodawcy (honorarium).
podział zobowiązań przez justyniana (instytucje)
începe să înveți
z kontraktu, albo z jakby kontraktu, albo z czynu zabronionego, albo z jakby z czynu zabronionego
quasi kontrakty - jakie są
începe să înveți
dodaj coś
przykład upoważnienia przemiennego (facultas alternativa)
începe să înveți
odpowiedzialność właściciela za niewolnika - wydanie niewolnika lub zapłata kary prywatnej
4 rodzaje jakby kontraktów które występowały w kodyfikacji justyniańskiej
începe să înveți
negotiorum gestio, tutela, legatum per damnationem, solutio indebiti
prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia - jakie powinno być
începe să înveți
podejmowane w interesie zastąpionego i dla niego użyteczne
negotiorum gestio - jakim było zobowiązaniem
începe să înveți
dwustronne nierównoczesne, dobrej wiary, dochodzone przez dominus negotii za pomocą actio negotiorum gestorum directa
w przypadku poniesionych szkód co mógl stosować negotiorum gestor?
începe să înveți
actio negotiorum gestorum contraria
dwie strony negotiorum gestio
începe să înveți
dominus negotii, negotiorum gestor
zobowiązania z tytułu opieki (tuteli) (quasi-kontrakty) - jakie byly
începe să înveți
podobne do zlecenia, zobowiązanie dwustronne nierównoczesne, dobrej wiary. Chronione za pomocą actio tutelae (prowadzenie spraw majątkowych pupila)
bezpodstawne wzbogacenie się (solito indebiti) (quasi kontrakty)
începe să înveți
zobowiązanie powstałe ze spełnienia nienależnego świadczenia. Podobne do pożyczki, zobowiązanie jednostronne, ścisłego prawa. Przysługiwała skarga condictio.
legatum (quasi-kontrakty)
începe să înveți
zobowiązanie spadkobiercy wobec legatariuszy, zawiązane przez objęcie spadku, zobowiązanie dziedzica wobec legatariusza było zobowiązaniem jednostronnym, ścisłego prawa
przesłanki traditio:
începe să înveți
niemancypowalność rzeczy przekazywanej, fizyczne wydanie, zgodna wola stron, causa
próby przełamania nominalizmu kontraktowego
începe să înveți
stipulatio, condictio indebiti, actio praescriptis verbis, pacta
actio praescriptis verbis - co to
începe să înveți
powództwo chroniące uprawnionego z kontraktu nienazwanego – o wykonanie świadczenia wzajemnego.
pacta w prawie rzymskim - co to
începe să înveți
porozumienie poza systemem kontraktowym
pacta nuda - jaka zasada sformułowana przez ulpiana?
începe să înveți
gołe porozumienie nie rodzi zobowiązania, ale zarzut procesowy
ustawa 12 tablic a kradzież - rozróżnienie
începe să înveți
rozróżnienie między odpowiedzialnością sprawców kradnących jawnie a tych, którzy kradli w sposób niejawny
jaka była kara dla złodzieja niejawnego?
începe să înveți
zapłata podwójnej wartości rzeczy skradzionej
czym była kradzież w okresie prawa klasycznego w rzymie
începe să înveți
“nieuczciwym dotknięciem cudzej rzeczy w celu osiągnięcia z tego korzyści albo samej rzeczy, albo przez jej używanie, albo przez jej posiadanie
furtum usus - czym było
începe să înveți
kradzież używania
furtum rei suae - czym było
începe să înveți
zabranie rzeczy przez zastawcę zastawnikowi, inaczej kradzież posiadania
odpowiedzialność noksalna - czego dotyczyła
începe să înveți
odpowiedzialności za dokonane przestępstwa czyli delikty przez osoby alieni iuris
kradzież jawna - czym była karana
începe să înveți
karą publiczną
Actio furti concepti et oblati – co to za skarga
începe să înveți
przeciwko przechowującemu rzecz skradzioną (potrójna wartość rzeczy od osoby, w której domu znaleziono rzecz skradzioną);
Actio furti prohibiti - co to za skarga
începe să înveți
przeciwko osobie która utrudnia poszukiwania rzeczy skradzionej (dopiero w prawie pretorskim; czterokrotna wartość rzeczy skradzionej)
co było wymagane do powstania odpowiedzialności za furtum?
începe să înveți
dolus (zły zamiar) i celowe, nieuczciwe działanie sprawcy nastawione na zysk
lex aquilla - kiedy weszło w życie
începe să înveți
286 r. p.n.e
jaką skargę wprowadzała lex aquilla?
începe să înveți
actio damni iniuriae ex lege Aquilia
system rzymski deliktu - jaki
începe să înveți
nominalizm deliktowy
rapina - co to
începe să înveți
rozbój
iniuria - co to
începe să înveți
zniewaga/złoczynienie
damnum iniuria datum
începe să înveți
szkoda bezprawna
co groziło za kradzież w nocy/z rozbojem
începe să înveți
śmierć
co groziło za kradzież jawną w prawie pretorskim
începe să înveți
poczwórna wartość rzeczy
ile rozdziałów miała ustawa akwilianska
începe să înveți
3
1 rozdzial lex aquilla - o czym byl
începe să înveți
wprowadzenie odpowiedzialnosci za zabicie niewolnika lub zwierzęcia z kategorii pecus,
2 rozdzial lex aquilla - o czym byl
începe să înveți
odpowiedzialność wierzyciela dodatkowego, który nieuczciwie umorzył zobowiązanie dłużnika wobec wierzyciela głównego
3 rozdzial lex aquilla - o czym był
începe să înveți
regulował odpowiedzialność osoby, która w wyniku działania określonego w rozdziale pierwszym zraniła cudzego niewolnika lub zwierzę czworonożne, należące do pecus, zraniła bądź zabiła inne zwierzę oraz względnie uszkodziła lub zniszczyła inną rzecz
przeslanki odpowiedzialnosci za zniszczenie i uszkodzenie cudzego majatku w lex aquilla
începe să înveți
bezposrednie oddzialywanie sprawcy na rzecz zniszczona lub uszkodzona, szkoda w wyniku dzialania a nie zaniechania, rzecz rzeczywiscie zniszczona lub uszkodzona, wysokosc szkody wg rynkowej wartosci rzeczy, wniesc skarge mogl tylko wlasciciel kwirytarny
sankcje za wyrzadzone szkody z rozdzialu 1 lex aquilla
începe să înveți
obowiązek zapłaty kary w wysokości najwyższej wartości, jaką rzecz miała w ciągu ostatniego roku przed wyrządzeniem szkody
sankcje za wyrzadzone szkody z rozdzialu 3 lex aquilla
începe să înveți
najwyższej wartości, jaką zniszczona lub uszkodzona rzecz osiągnęła w ciągu ostatnich trzydziestu dni przed wyrządzeniem szkody
sankcje za wyrzadzone szkody z rodzialu 2 lex aquilla
începe să înveți
zapłacenie wierzycielowi głównemu równowartości szkody poniesionej przez umorzenie zobowiązania
bezprawność (iniuria) - co to wg ustawy akwiliańskiej
începe să înveți
o naruszenie zakazu niszczenia cudzego majątku, później liczyło się też nastawienie psychiczne sprawcy
Jak późnorepublikańscy juryści powiązali pojęcie bezprawności (iniuria) z pojęciem winy (culpa)?
începe să înveți
Ograniczyli odpowiedzialność tylko do tych sprawców, którym można było przypisać winę.
Na czym opierał się obiektywny wzorzec zachowania w kontekście oceny winy?
începe să înveți
Wzorzec opierał się na typowych umiejętnościach i zdolnościach.
Jaka była tradycyjna ocena bezprawności (iniuria) w prawie?
începe să înveți
Tradycyjnie uważano, że sprawca odpowiadał za szkodę, jeśli działał z zamiarem jej wyrządzenia.
czy wg jurystów rzymskich istniały kontratypy?
începe să înveți
tak, obrona konieczna i stan wyższej konieczności
jak zazwyczaj powstawały jakby-delikty?
începe să înveți
nie zawsze powstawały z winy sprawcy, jak w przypadku deliktu, ale przede wszystkim z niedbalstwa i braku fachowej umiejętności
co zalicza się do zobowiązan quasi-deliktowych?
începe să înveți
odpowiedzialność sędziego,
późniejsza instytucja podobna do quasi deliktów
începe să înveți
odpowiedzialność na zasadzie ryzyka
Pojęcie quasi-deliktów zostało wprowadzone do języka prawniczego przez?
începe să înveți
Justyniana
ile było rodzajów quasi-deliktów?
începe să înveți
4
jakie były rodzaje quasi deliktów?
începe să înveți
wyrzucenie, wylanie czegoś z pomieszczenia, umieszczenie na fasadzie budynku przedmiotu stwarzającego zagrożenie dla innych, kradzież lub zniszczenie rzeczy wniesionej na statek lub do gospody, nierzetelność w prowadzeniu sprawy (odpowiedzialność sędzi)
Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka - co to
începe să înveți
Odpowiedzialność odszkodowawcza oparta na zasadzie ryzyka wynika z etycznego nakazu ochrony słabszej ekonomicznie jednostki poszkodowanej przez działalność osoby wykorzystującej siły przyrody i osiągającej zysk z tej działalności
odpowiedzialność na zasadzie ryzyka - jakim jest typem odpowiedzialności?
începe să înveți
obiektywnej
gdzie występowała odpowiedzialność na zasadzie ryzyka?
începe să înveți
quasi-delikty, kontraktach objętych custodią, czyli obowiązkiem szczególnego strzeżenia rzeczy, odpowiedzialność za wady fizyczne z edyktu edylów kurulnych, odpowiedzialność za wyrządzone przez zwierzęta szkody
stopnie winy
începe să înveți
1 dolus, (podstęp), 2 culpa (wina)
dolus - co to
începe să înveți
świadome i dobrowolne działanie lub zaniechanie obliczone na wyrządzenie szkody drugiemu. najwyższy stopień winy.
culpa - co to
începe să înveți
wina nieumyślna, niedbalstwo. przeciwieństwo staranności.
culpa lata - co to
începe să înveți
grube niedbalstwo, to rażące niedbalstwo – to niezrozumienie tego, co wszyscy powinni zrozumieć
culpa levis - co to
începe să înveți
lżejsze niedbalstwo; kwalifikowano ją jako zaniedbanie staranności
według jakich wzorców kwalifikowano culpa levis?
începe să înveți
abstrakcyjny (staranny ojciec rodziny), konkretny (taranności w sprawach innej osoby, jak w swoich własnych)
custodia - co to
începe să înveți
obowiązek szczególnego strzeżenia rzeczy. Odpowiedzialność istnieje nawet w wypadku przypadkowej utraty rzeczy, jeżeli tej utracie można było przeciwdziałać poprzez właściwe jej strzeżenie. oparta na ryzyku.
edykt de receptis - MORZE
începe să înveți
odpowiedzialność właścicieli statków (ale również właścicieli zajazdów czy stajen) za uszkodzenia i kradzieże przedmiotów wniesionych przez klientów
actio exercitoria - MORZE
începe să înveți
za zobowiązania zaciągnięte przez niewolnika ustanowionego magister navis (niewolnik ustanowiony kapitanem) odpowiadał exercitor (właściciel niewolnika) w pełnej wysokości
rozwój prawa - okresy (prawo archaiczne - kiedy?)
începe să înveți
753 p.n. e do 264 p.n.e
rozwój prawa - okresy (prawo przedklasyczne)
începe să înveți
od 2-giej połowy III w. p.n.e. do 27 p.n.e
rozwój prawa - okresy (prawo klasyczne)
începe să înveți
od początków pryncypatu do objęcia władzy przez cesarza Dioklecjana (koniec dynastii Sewerów)
rozwój prawa - okresy (prawo poklasyczne)
începe să înveți
od Dioklecjana do 476 r n.e.
rozwój prawa - okresy (prawo justyniańskie)
începe să înveți
527-565 r. n.e
w jakim okresie najlepiej rozwijała się jurysprudencja klasyczna?
începe să înveți
okres pryncypatu
Kontradyktoryjność procesu - co to znaczy
începe să înveți
postępowanie polega na wystąpieniach dwóch przeciwstawnych stron toczących spór
W prawie rzymskim kontradyktoryjność znalazła uzasadnienie w oparciu o jakie przekonanie
începe să înveți
strony najlepiej znają stan faktyczny, a ponadto mają żywotny interes w wyjaśnieniu okoliczności, które przemawiają na ich rzecz
Przeciwieństwem procesu kontradyktoryjnego jest jaki proces?
începe să înveți
proces inkwizycyjny
pytanie o glosatorów - pierwsze centrum nauki prawa rzymskiego
începe să înveți
uniwersytet w Bolonii
Praca glosatorów polegała na czym?
începe să înveți
wypisywaniu własnych uwag, początkowo między wierszami a później na marginesach justyniańskich ksiąg prawnych
W późniejszym czasie glosy zaczęły przybierać jaką postać
începe să înveți
podsumowań przybierające formy dyskusji prawno-dogmatycznej oraz roztrząsające kwestie problematyczne, wątpliwe i sporne
paremia związana z glosami
începe să înveți
czegokolwiek nie uznaje glosa, nie uznaje też sąd
przedstawiciele szkoły prokuliańskiej
începe să înveți
Labeo, Prokulus, Nerwa Starszy
przedstawiciele szkoły sabiniańskiej
începe să înveți
Sabinus, Kapiton, Kasjusz Longinus
filozofia szkoły prokuliańskiej
începe să înveți
stoicka
filozofia szkoły sabiniańskiej
începe să înveți
perypatetycka
spór prokulianów i sabinianów o urodzenia dziecka żywego
începe să înveți
Prokulianie – krzyk noworodka, Sabinianie – jakikolwiek znak życia
spór prokulianów i sabinianów o moment stania się dojrzałym przez chłopca
începe să înveți
Prokulianie – 14 lat jako stały wiek, Sabinianie – chcieli sprawdzać wg kryterium indywidualnego rozwoju fizycznego
spór prokulianów i sabinianów o "zapisobierca zmarł nie dowiedziawszy się o legacie"
începe să înveți
Prokulianie – przedmiot wchodzi do spadku po nim, Sabinianie – przedmiot nie wchodzi do spadku po nim
spór prokulianów i sabinianów o należność przedmiotu przed przyjęciem legatu
începe să înveți
Prokulianie – do nikogo, sabinianie - do dziedzica
spór prokulianów i sabinianów o skarb
începe să înveți
Prokulianie – właściciel gruntu nabywał skarb w momencie dowiedzenia się o nim i powzięcia woli nabycia go, Sabinianie - uważali za konieczne fizyczne wydobycie skarbu
spór prokulianów i sabinianów o przetworzenie
începe să înveți
Prokulianie – rzecz należała do tego, kto ją wykonał, czyli przetwórcy, Sabinianie – nowa rzecz byłą własnością właściciela materiału
Pandektystyka - co to
începe să înveți
nauką recypowanego prawa rzymskiego, wykształconą i rozwijaną na szeroką skalę w XIX -wiecznych Niemczech
Sztandarowe osiągnięcia pandektystyki
începe să înveți
wyodrębnienie „części ogólnej prawa rzymskiego, przedmiot prawa oraz zdarzenia prawne, sformułowana przez Savigny’ego zasada abstrakcyjności, odpowiedzialność za winę przy zawarciu umowy
Pięcioksięgowy system pandektystów obejmował
începe să înveți
część ogólną, część zobowiązaniową, prawo rzeczowe, prawo spadkowe, prawo rodzinne
znani pandektyści
începe să înveți
Bernhard Windscheid, Oskar Bulow, Georg Puchta
jakby kontrakty - 4
începe să înveți
negotiorum gestio, tutela, solutio indebiti, legat damnacyjny
najwazniejsze delikty
începe să înveți
furtum, rapina, iniuria, uszkodzenie cudzej rzeczy

Trebuie să te autentifici pentru a posta un comentariu.