Întrebare  |
Răspuns |
|
începe să înveți
|
|
Pytanie na które nie oczekuję się odpowiedzi, ponieważ jest już ona w pewien sposób w nim zawarta
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
określenie rzeczownika za pomocą przymiotnika, np. daleka droga
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
zestawienie słów, pojęć zawierających sprzeczność np. spiesz się powoli, żywy trup
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
jest zestawieniem podobnych cech osoby, przedmiotu lub zjawiska za pomocą łączników: jak, jako, jak gdyby, niby, niczym, na kształt, podobny do
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyrażenie lub zwrot, w którym nowe połączone wyrazy występują w nowym znaczeniu, np. stalowe nerwy, złote serce
|
|
|
Wyraz dzwiekonasladowczy, onomatopeja începe să înveți
|
|
środek poetycki polegający na stosowaniu wyrazów naśladujących dźwięk, np. stuk, puk, trzask, plask
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
bezpośredni, uroczysty zwrot do adresata, np. "Litwo, ojczyzno moja!"
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
rozwinięta apostrofa umieszczona na początku utworu. Zawarta jest w niej uroczysta prośba o natchnienie skierowana do muzy lub bóstwa
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz, grupa wyrazów lub zdanie wykrzyknikowe, często urwane, wtrącone w wypowiedź. Jest wyrazem emocjonalnego zaangażowania osoby mówiącej
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
zabieg stylistyczny polegający na tworzeniu NOWYCH wyrazów dla potrzeb języka literackiego
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz lub wyrażenie, które jest przestarzałe, wyszło z użycia. Świadczy o przynależności utworu do dawnej epoki
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz nacechowany emocjonalnie w celu wzbudzenia w odbiorcy pozytywnych skojarzeń
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz, który poprzez zastosowanie odpowiedniego formatu oznacza rzecz lub osobę większą od nazwanej wyrazem podstawowym np. Paluch
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz, który jest zastosowany by złagodzić lub zastąpic treść o brzmieniu dosłownym, często obraźliwym
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
ożywienie to to, że jakiś przedmniot, np. krzesło się rusza albo tańczy. To znaczy, że temu czemuś przypisuje się cechy istoty zyjącej.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
uosobienie to to, że np. kwiat mówi, stolik płacze i narzeka... czyli że przypisujue się czemuś cechy istoty myslącej i inteligentnej.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
element pochodzący z języka potocznego, używany w sytuacjach nieoficjalnych, np. babka-kobieta
|
|
|
