Întrebare |
Răspuns |
începe să înveți
|
|
znak zastępczy, który odwołuje się do utrwalonych wyobrażeń; znaczenie alegorii ma charakter skonwencjonalizowany; alegoria jest jednoznacznym odpowiednikiem jakiegoś pojęcia
|
|
|
începe să înveți
|
|
rodzaj metafory; przypisywanie właściwości istot żywych przedmiotom, abstrakcyjnym pojęciom, zjawiskom martwej natury, stanom itd.
|
|
|
începe să înveți
|
|
odmiana animizacji; uczłowieczające przedstawienie zjawisk świata pozaludzkiego, a także abstrakcyjnych tworów umysłu i wyobraźni; mniej skonwencjonalizowana niż personifikacja; często polega na psychizacji przyrody
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz określający rzeczownik; najczęściej tę funkcję pełni przymiotnik (ładny dzień); rzadziej imiesłów (wschodzący księżyc) lub inny rzeczownik (pies przyjaciel)
|
|
|
începe să înveți
|
|
epitet zawsze odnoszący się do danego zjawiska, trwale kojarzony z wyrazem określanym i mogący go zastępować; takie są epitety przydawane mitologicznym bogom i bohaterom, np. Prędkonogi o Achillesie
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyraz lub zwrot zastępujący określone słowo, które ze względów obyczajowych, estetycznych lub cenzuralnych nie może być użyte w wypowiedzi, np. niezbyt bystry zamiast głupi
|
|
|
începe să înveți
|
|
przedstawienie jakiegoś zjawiska celowo wyolbrzymiające jego cechy i znaczenie, zwykle motywowane dążeniem do wywarcia silnego wrażenia na odbiorcy
|
|
|
începe să înveți
|
|
właściwość stylu polegająca na celowej sprzeczności między dosłownym znaczeniem wypowiedzi a jej znaczeniem właściwym, niewyrażonym wprost, ale rozpoznawalnym
|
|
|
începe să înveți
|
|
1. przeciwieństwo hiperboli; minimalizujące opisanie i pomniejszenie znaczenia jakiegoś zjawiska; także: celowa skromność mówcy w przedstawianiu siebie samego 2. rodzaj eufemizmu: złagodzenie ostrości sądu przez zastąpienie jakiegoś określenia jego zaprzeczonym przeciwieństwem, np. niemały zamiast duży
|
|
|
începe să înveți
|
|
połączenie słów, które w nowych okolicznościach lub związkach zyskują nowe znaczenie, zwane metaforycznym; w efekcie całość ma nową zawartość obrazowo-semantyczną
|
|
|
începe să înveți
|
|
zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w uchwytnej zależności, np. pożyczyć Sienkiewicza, pługi wyszły w pole
|
|
|
începe să înveți
|
|
zestawienie wyrazów o przeciwstawnych znaczeniach, np. czarny śnieg
|
|
|
personifikacja (uosobienie) începe să înveți
|
|
odmiana animizacji; przypisywanie cech ludzkich tworom nieożywionym, zjawiskom natury i kosmosu, zwierzętom, roślinom, a zwłaszcza pojęciom abstrakcyjnym
|
|
|
începe să înveți
|
|
zastąpienie jednego wyrazu szeregiem innych w celu wzbogacenia i rozwijania tematu, ukazania możliwości oratorskich, przekazaniu autorskiej interpretacji itd.
|
|
|
începe să înveți
|
|
zestawienie dwóch zjawisk, z których jedno służy określeniu drugiego; uwydatnienie i zinterpretowanie właściwości opisywanego zjawiska przez wskazanie na podobieństwo do zjawiska innego
|
|
|
începe să înveți
|
|
taka postać porównania, którego drugi człon zostaje rozbudowany do rozmiaru samodzielnego obrazu poetyckiego czy epizodu, przez co tok opowieści spowalnia i odchodzi od wątku zasadniczego
|
|
|
începe să înveți
|
|
znak językowy (lub motyw) reprezentujący treści ukryte, do których odbiorca musi w swojej lekturze dotrzeć, jeśli ma uchwycić sens tekstu; związek między zjawiskiem bezpośrednio przedstawionym a jego ukrytym znaczeniem ma charakter indywidualny i nigdy nie jest w pełni określony
|
|
|
începe să înveți
|
|
odmiana metonimii, wyrażenie wskazujące na jakieś zjawisko przez użycie nazwy innego zjawiska, zawierającego to pierwsze (totum pro parte) lub zawierającego się w pierwszym (pars pro toto)
|
|
|