Întrebare  |
Răspuns |
koncepcja Schillera o Wyspiańskim începe să înveți
|
|
twórca scenografii, nazywa jego teatr teatrem monumentalnym
|
|
|
do czego robił scenografie Wyspiański începe să înveți
|
|
do dramatów własnych - szkice, rysunki - idea myślenia o teatrze i dramacie
|
|
|
inscenizacja dramatów Wyspiańskiego za jego życia începe să înveți
|
|
miał na nie wpływ za pomocą didaskaliów, bo stworzył "system" komentarzy werbalnych, wyobraźnia teatralna
|
|
|
z czego korzysta Wyspiański începe să înveți
|
|
z naturalizmu, symbolizmu, fantastyczności
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
nowoczesny system myślenia o teatralności - retatralizacja teatru, przestrzenią akcji jest teatr
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
szkoła polskiego plakatu II poł. XX w.
|
|
|
co jeszcze projektował Wyspiański începe să înveți
|
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
szalona bezkompromisowość
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
wykształcenie Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
ksztalcił się na malarz; był pod wpływem koncepcji wagnerowskiej
|
|
|
umiejętność Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
rejestrowanie, obserwowanie, poznawanie sztuki, samorozwój; znakomity portrecista i autoportrecista
|
|
|
inscenizacje Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
|
|
|
Bolesław Śmiały Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
stylizacja historyczna, stworzył wizerunki "lalek bolesławowskich"; myśli o kostiumie, postaci, przestrzeni
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
podporządkowana idei; synkretyzm, zbieganie się środków i idei; przestrzeń w formie zmysłowej
|
|
|
aktor i postać u Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
aktorzy zrastają się z postacią
|
|
|
jak często robi Wyspiański începe să înveți
|
|
stylizacje, tragedie antykizujące; koncepcje misteryjne; zestawienie planu realnego i fantastycznego
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
bardzo nowoczesne rysunki (na każdej kartce ilustracja)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
zapisał w egzemplarzu; źle przyjęte (zarzucano zwyczajność); chciał inscenizować fragmenty
|
|
|
scena kaplicy w cz II Dzidów Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
połączył 2 kościoły: św Krzyża i św Idziego oraz coś z katedry mariackiej
|
|
|
założenie Dziadów Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
zjednoczona wspólnota żywych i umarłych (wyglądają podobnie)
|
|
|
cz. IV Dziadów Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
bardzo skrócona (bo wg niego monolog niedramatyczny) - chatka Pustelnika jako chata bronowicka, scenografia z Wesela
|
|
|
cz III Dziadów Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
więzienie - postać Chrystusa i Sędziego z ołtarza Hemlinga w Gdańsku; w czasie snu senatora na drugim planie świat fantastyczny
|
|
|
istota czytania dramatu wg Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
tu i teraz (jeden artysta odpowiedzialny za dramaturgię, wizję i przestrzeń)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
propozycja zrewidowania przestrzeni teatralnej (odsłania teatr); przedstawia proces inscenizacji podczas jej przdstawiania
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
28.02.1903 - dekoracje Jan Spitziar; nie zachowały się zapisy reż;
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
o niegotową inscenizację, teatr nie powtarza znanych wzorów; Konrad z elementów własnej percepcji tworzy widowisko; gotowe wzorce odrzucane jako "alegoryczne"
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
bez całkowitej rezygnacji z klasycznej scenografii (miejsca znane widzom, bliskie im)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
z Maskami; na nieczytelnym tle, jakby odwrócone płótno (gest deiluzyjny)
|
|
|
projekt kurtyny Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
trudna do reprodukcji; ma docierać do wyobraźni ludowej (rusałka, diabły); ceniona naiwność widzenia; mitologia - postać z trupią czaszką odsłania i zasłania kurtynę; labirynt percepcyjny
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
powtarzanie draperii; namalowana budka suflera; realistyczny obraz sceny i otwarcie jej na planty
|
|
|
Bolesław Śmiały Wyspiański începe să înveți
|
|
dylogia dramatyczna (Bolesła i Skałka razem); przestrzeń konkretna - Wawel i Skałka
|
|
|
scenografia do Bolesława Wyspiańskiego începe să înveți
|
|
w otwarciu z tyłu prospekt z widokiem m.in. na Skałki; scenografia częściowo malowana częściowo budowana
|
|
|
co wg Wyspiańskiego najdłużej przechowuje wzorce? începe să înveți
|
|
|
|
|
cechy scenografii Bolesława Śmiałego începe să înveți
|
|
widzenie tunelowe; różne odcienie i kolorystyka (przede wszystkim brąz i zieleń, ale dywan czerwony)
|
|
|
kostiumy Bolesława Śmiałego începe să înveți
|
|
W stworzył kostiumy, ale to w sumie bardziej rysunki niż projekty (lalki bolesławowe); dwie grupy: dwór Bolesława i dwór żony Bolesława (inspiracja sztuką huculską)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
stylizacja naprawdę a nie rodzaj gry ze stylizacją
|
|
|
co rozpoczyna się wraz z Bolesławem Wyspiańskiego? începe să înveți
|
|
myślenie, że to co niesceniczne może być sceniczne
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
da się go zainscenizować; gdy myśli o inscenizacji to też o przestrzeni, która jest mu bliska; ważna wyobraźnia dramaturga; zapisuje obserwacje teatralne, wprowadza za kulisy
|
|
|
