Întrebare |
Răspuns |
începe să înveți
|
|
użycie polega na wydawaniu określonych nakazów lub zakazów
|
|
|
începe să înveți
|
|
mają bardziej bezpośredni charakter, zmniejszają bowiem dystans dzielący rządzących i rządzonych
|
|
|
Bezpośrednie formy demokracji începe să înveți
|
|
- referenda, zgromadzenia ludowe, plebiscyty, weta ludowe, inicjatywy ludowe, konsultacje społeczne
|
|
|
Pośrednie formy demokracji începe să înveți
|
|
|
|
|
Najważniejsza rola władzy ustawodawczej începe să înveți
|
|
tworzenie prawa, kreacyjne, kontrolne i komsultacyjne
|
|
|
Najważniejsza rola władzy sądowniczej începe să înveți
|
|
dokonywanie wykładni przepisów oraz rozstrzyganie w konkretnych sprawach
|
|
|
Główny mechanizm w organach władzy regulacyjnej începe să înveți
|
|
Polega na podejmowaniu decyzji administracyjnej
|
|
|
Sprawowanie władzy w systemie autokratycznym începe să înveți
|
|
Władca nie podlega kontroli ze strony innych organów państwowych
|
|
|
Sprawowanie władzy w systemie demokratycznym începe să înveți
|
|
Władza jest podzielona między różne organy państwowe które zobowiązane są do przestrzegania praw i wolności obywatelskich zagwarantowanych najczęściej w konstytucji
|
|
|
începe să înveți
|
|
dąż wraz ze swoimi zwolennikami do osiągnięcia korzyści finansowe i rozwoju ekonomicznego
|
|
|
începe să înveți
|
|
dąży się do realizacji określonego ideał etycznego i odnalezienia sensu życia
|
|
|
începe să înveți
|
|
ma na celu jak najsprawniejsze zorganizowanie życia społecznego tak by było one zgodne z oczekiwaniami ogółu obywateli
|
|
|
începe să înveți
|
|
cecha lidera politycznego który jest w stanie skutecznie wywierać wpływ na innych ludzi oraz aby z własnej woli zaakceptowali i realizowali zaproponowane rozwiązania w przywództwie politycznym
|
|
|
începe să înveți
|
|
zbiór zasad określających relacje łączące naczelne organy władzy państwowej oraz ich organizacje
|
|
|
podział ze względu na sposób wyłaniania organów władzy państwowej începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
ogół szczegółowych norm dotyczących hierarchii zakresu kompetencji i wzajemnych relacji organów państwowych
|
|
|
începe să înveți
|
|
pojęcie obejmujące formy rządów system polityczny a także rezim polityczny
|
|
|
începe să înveți
|
|
sposób sprawowania władzy
|
|
|
podział na ustrój terytorialny prawny începe să înveți
|
|
jednolity w państwach unitarnych albo złożony
|
|
|
începe să înveți
|
|
monarchia dziedziczna na drodze dziedziczenia oraz monarchia elekcyjna w wyniku wyboru
|
|
|
începe să înveți
|
|
zbiór norm decydujący o tym monarchia kto przejmuje władzę po śmierci abdykacji lub detronizacji panującego
|
|
|
najważniejsze kompetencje głowy państwa începe să înveți
|
|
formowanie rządu zwoływania i rozwiązywania parlamentu reprezentowania państwa na arenie międzynarodowej
|
|
|
începe să înveți
|
|
cecha urzędu prezydenta oznaczająca że głowa państwa sprawuje władzę tylko przez okres wskazany w przepisach prawa
|
|
|
începe să înveți
|
|
kolegialny organ obradujący nad sprawami danego państwa lub jego części
|
|
|
najważniejsze kompetencje parlamentu începe să înveți
|
|
funkcja ustawodawcza zwana również legislacyjną
|
|
|
începe să înveți
|
|
przede wszystkim tworzenie i ustanowienie prawa
|
|
|
podział ze względu na liczbę tworzących izb parlamentu începe să înveți
|
|
jednoizbowa czyli Mono kameralne lub unikameralne lub dwuizbowe czyli bikameralny
|
|
|
începe să înveți
|
|
działają w państwach w których uznano że funkcjonowanie większej liczby i nie ma uzasadnienia na przykład w Dani, w Irlandii Islandii i Norwegii i Szwecji
|
|
|
începe să înveți
|
|
podzielono na dwie części struktura ukształtowała się czasach nowożytnych podzielna na izbę wyższą oraz niższą
|
|
|
începe să înveți
|
|
forma i wyższych dbająca o to aby stanowione prawo było dobrej jakości
|
|
|
începe să înveți
|
|
prawo do zgłaszania projektów ustaw
|
|
|
podział na tryby funkcjonowania parlamentów începe să înveți
|
|
tryb sesyjne czyli działanie parlamentu jedynie w określonych prawem okresach lub tryb permanentny oznacza że izby działają stale bez przerw
|
|
|
începe să înveți
|
|
działanie parlamentu polegające na tym że obraduje z udziałami wszystkim swoich członków
|
|
|
începe să înveți
|
|
zbiór uprawnień i obowiązków parlamentarzysty
|
|
|
începe să înveți
|
|
formy występująca w przyszłości składający się z przede wszystkim nakazów które głosujący przekazali mu przez siebie przedstawicielowi
|
|
|
mam wolny zwany też mandatem przedstawicielskim începe să înveți
|
|
parlamentarzysta pochodzących z wyboru jest reprezentantem społeczeństwa jako całości a nie określonych grup
|
|
|
începe să înveți
|
|
jedna z podstawowych gwarancji niezależności parlamentarzystów
|
|
|
co oznaczać może immunitet începe să înveți
|
|
wyłączenie odpowiedzialności czyli całkowity zakaz wyciągania konsekwencji karnych wobec deputowanego lub ograniczenie odpowiedzialności gdy przeciw parlamentarzyści może zostać wszczęte postępowanie przed sądem
|
|
|
începe să înveți
|
|
nie indywidualne mechanizm obronny chroniący parlamentarzystów przed naciskami ze strony organów władzy wykonawczej czy imunitet
|
|
|
immunitet materialny nie odpowiedzialności începe să înveți
|
|
całkowite wyłączenie odpowiedzialności za działalność związaną ze sprawowaniem mandatu parlamentarnego
|
|
|
immunitet formalny, procesowy începe să înveți
|
|
poseł nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zgody parlamentu lub innego upoważnionego podmiotu
|
|
|
începe să înveți
|
|
polega na zakazie ograniczenia wolności deputowanego
|
|
|
modele władzy wykonawczej începe să înveți
|
|
model monokratyczny gdzie cała władza jest skupiona w rękach jednego podmiotu oraz model dualistyczny zakłada istnienie i współgranie dwóch organów głowy państwa i rządu
|
|
|
główne role w procesie tworzenia rządu începe să înveți
|
|
głowa państwa i parlament
|
|
|
przebieg wyłaniania rządu începe să înveți
|
|
pierwsza tura polega na tym że głowa państwa wskazuje parlament kandydata na szefa rządu premiera lub kanclerza jeśli osoba nie nominowana nie uzyska wotum zaufania następuje druga tura gdzie to parlament znacza kandydata
|
|
|
waga wotum zaufania od parlamentów începe să înveți
|
|
aby zostać szefem rządu kandydat nominowany przez głowę państwa musi otrzymać wotum zaufania czyli uzyskać poparcie bezwzględnej większości deputowanych
|
|
|
odpowiedzialność polityczna începe să înveți
|
|
polega na tym że jeden organ władzy może zostać rozwiązane przez inny organ
|
|
|
începe să înveți
|
|
odpowiedzialność polityczną może ponosić cały organy władzy
|
|
|
odpowiedzialność indywidualna începe să înveți
|
|
rozliczanie są jedynie konkretnie politycy lub urzędnicy
|
|
|
începe să înveți
|
|
jedna z dwóch dróg do uzyskania władzy podczas gdy po zwycięstwie wyborczym ugrupowanie nie może utworzyć rząd ponieważ po przeliczeniu głosów może się okazać że zdobyło ono mniej niż połowę miejsc w parlamencie
|
|
|
începe să înveți
|
|
jest to sytuacja kiedy rząd posiada mniejszość w parlamencie
|
|
|
reguła koalicji minimalne zwycięskiej începe să înveți
|
|
partia która wygrała wybory powinna dążyć do zawarcia porozumienia z taką liczbą ugrupowań która zapewni minimalną większość parlamentarną
|
|
|
teoria koalicji maksymalnie zwartej începe să înveți
|
|
zakłada że porozumienie powinny zawrzeć partie reprezentujące podobne w programie i poglądy
|
|
|
începe să înveți
|
|
w sytuacji w której żadna z par ty jej nie odniosła wyraźnego zwycięstwa w wyborach a mandaty parlamentarne zostały podzielone pomiędzy wiele ugrupowań z podobnym poparciem
|
|
|
system parlamentarno gabinetowy începe să înveți
|
|
Wielka Brytania, rząd którym kieruje premier, zasada równoważenia się władz ustawodawczej i wykonawczej, gabinet premiera powoływany przez głowę państwa, głowa państwa niewielki zakres władzy
|
|
|
începe să înveți
|
|
Stany Zjednoczone, parlament nie ma możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności prezydenta, możliwość skrócenia kadencji izb przez prezydenta, zakaz łączenia stanowisk parlamentarnych
|
|
|
începe să înveți
|
|
Republika federalna Niemiec, minimalny możliwość wpływania organów władzy, prezydent nie posiada inicjatywy ustawodawczej ani prawa weta, kanclerz zajmuje najwyższą pozycję w systemie politycznych
|
|
|
system semiprezydencki, parlamentarno prezydencki începe să înveți
|
|
Francja, dualizm władzy wykonawczej, wiodąca rola polityczna głowa państwa, prezydent odpowiada za politykę zagraniczną i jego bezpieczeństwo, posiada uprawnienia niewymagających asygnaty, rząd ponosi odpowiedzialność przed parlamentem i prezydentem
|
|
|
system parlamentarno-komitetowy, konwentu începe să înveți
|
|
Szwajcaria, kompetencje władzy wykonawczej i ustawodawczej przenikają, nie możliwość pociągnięcia rządu do odpowiedzialności przez parlament ani skrócenia kadencji izb, nie istnieje instytucja badania konstytucyjności ustaw, demokracji bezpośredniej
|
|
|
începe să înveți
|
|
Rosja, władza prezydenta, mała znaczenie premiera i rządu, prezydent jest nadrzędny brak wymogu kontrasygnaty zaprzeczenie większości założeń demokratycznego stylu sprawowania władzy
|
|
|
podział państw unitarnych începe să înveți
|
|
scentralizowane czyli w których urzędników w instytucjach i organach regionalnych powołują władze centralne na przykład Holandia oraz zdecentralizowane który urzędnicy ci są powoływani niezależnie od władz centralnych na przykład Wielka Brytania
|
|
|
zasada domniemania kompetencji începe să înveți
|
|
jeśli jakieś uprawnienie nie zostały konstytucji nie znane władzom centralnym to zazwyczaj należą one do kompetencji władz podmiotów federacji
|
|
|
începe să înveți
|
|
wynika z posiadania z pierwszej kolejności obywatelstwa podmiotu federacji
|
|
|
începe să înveți
|
|
federacja państwo związkowe w którym szczególnie podmioty federacyjne są ze sobą najsilniej powiązane konfederacja stanowi związek państw które są ze sobą powiązane luźniej i Unia związek połączonych państw wspólnym monarchą
|
|
|
începe să înveți
|
|
możliwość stanowienia norm samemu sobie nie przysługuje prawo legacji oznacza to że i nie mogą samodzielnie utrzymywać stosunków dyplomatycznych z innymi państwami
|
|
|
începe să înveți
|
|
użycie przez dane państwo lub daną grupę państw siły zbrojnej przeciwko suwerenności terytorialnej lub nie zawiłości politycznej innego państwa
|
|
|
începe să înveți
|
|
rozpad państwa w wyniku niezdolności władzy do rządzenia jego terytorium oraz tendencji odśrodkowych
|
|
|
începe să înveți
|
|
odłączenie się od danego terytorium tego państwa w celu utworzenia od drobnego organizmu państwowego
|
|
|
începe să înveți
|
|
formalnie dobrowolny rozwiązanie do innego państwa i utworzeniu w ten sposób innych państw
|
|
|
începe să înveți
|
|
metody za pomocą których rządzące państwem egzekwują posłuszeństwo od obywateli
|
|
|
începe să înveți
|
|
demokratycznym, hybrydowy i niedemokratyczne
|
|
|