Întrebare |
Răspuns |
próg absolutny (próg detekcji) începe să înveți
|
|
minimalne natężenie bodźca, które zostanie zarejestrowane przez człowieka w 50% przypadków w korzystnych warunkach (np. najniższe stężenie światła)
|
|
|
începe să înveți
|
|
najmniejsza fizyczna różnica między dwoma bodźcami, która zostanie zauważona przez 50% badanych (np. różnica między kolorem a i b)
|
|
|
începe să înveți
|
|
Im bardziej intensywny bodziec standardowy, tym mocniej musi zostać zmieniony bodziec porównawczy, by różnica została dostrzeżona (człowiek sie przyzwyczaja, z czasem potrzeba więcej, żeby otrzymać uczucie)
|
|
|
începe să înveți
|
|
im słabszy jest kolejny bodziec, tym silniejsza reakcja (ktoś się przestaje starać, a ja się przez to coraz bardziej denerwuję) (do niektórych bodźców się nie habitujemy np. ból)
|
|
|
începe să înveți
|
|
jest możliwy dzięki specjalnym komórkom w siatkówce oka, zwanych fotoreceptorami, a także skomplikowanym ścieżkom przetwarzania informacji w mózgu
|
|
|
zjawisko obrazu następczego (powidoku) începe să înveți
|
|
po krótkotrwałym spojrzeniu na intensywny bodziec, kiedy ten zniknie, widzimy pozostały efekt lub obraz na tle innych bodźców (po długim patrzeniu na czerwony kolor, gdy spojrzymy na białą ściane zobaczymy zielony kolor)
|
|
|
începe să înveți
|
|
Tablice Ishihary to zestaw testów kolorów używanych do diagnozowania różnych form zaburzeń widzenia barw, zwłaszcza daltonizmu
|
|
|
Teorie analityczne spostrzegania (dół-góra) începe să înveți
|
|
za spostrzeganie pojedynczych cech odpowiedzialne są komórki detektorowe
|
|
|
Teorie konstruktywistyczne (góra-dół) începe să înveți
|
|
ostateczny produkt spostrzegania to wynik uwzględniania informacji płynących z kontekstu
|
|
|
Teoria afrodancji Jamesa Gibsona începe să înveți
|
|
sposobności oddziaływania na obiekty, związane z ich charakterystykami oraz zdolnościami percepcyjnymi, doświadczeniem i ogólnymi umiejętnościami działania danej jednostki (bogate w afordancje – centrum miasta, ubogie w afordancje – mała wioska)
|
|
|
începe să înveți
|
|
Prawo dobrej figury znane także jako prawo dobrej kontynuacji jest związane z prostotą spostrzeganego przedmiotu. Poszczególne elementy, o ile znajdują się blisko siebie i tworzą łagodną linię, stanowią niezależne kształty.
|
|
|
przykłady z życia zastosowania teorii postaci începe să înveți
|
|
zastosowanie a architekturze i urbanistyce
|
|
|
începe să înveți
|
|
pomimo tego, że w różnym oświetleniu, pod różnym kątem, z różnych odległości na siatkówkę padają bardzo różne obrazy tego samego obiektu, mamy skłonność, żeby spostrzegać dany obiekt zawsze tak samo (stałość barwy, jasności, kształtu, wielkości)
|
|
|
czy jakieś znane złudzenie da się wyjaśnić prawem stałości percepcji începe să înveți
|
|
złudzenie Ponzo (szyny, tendencji do spostrzegania stałej wielkości, obiekt dalszy musi być mniejszy), złudzenie Zollnera (tendencja do prostowania kątów), złudzenie Heringa-Helmholtza (tendencja do spostrzegania figury jako trójwymiarowej)
|
|
|
jakie wskaźniki pozwalają nam zobaczyć głębie? gdybyście chcieli namalować obraz, na którym pewne przedmioty są dalej niż inne to jakich sposobów byście użyli începe să înveți
|
|
względa wielkość, wyrazistość, interpozycja, światłocień
|
|
|
spostrzeganinie przyczynowości începe să înveți
|
|
procesy atrybucji - przypisywanie komuś, lub czemuś pewnych cech, spostrzeganie, wnioskowanie i przypisywanie przyczyn własnemu zachowaniu lub zachowaniu innych osób
|
|
|
nazwiska michotte'a i heidera - z czym wam się kojarzą? începe să înveți
|
|
eksperyment z poruszającymi się kołem i trójkątami, ludzie mają potrzebe do nadawania sensu przyczynowo skutkowego wydarzeniom, teoria atrybucji - przyczyny wewnętrzne i zewnętrzne
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
głoębie (klatka skinnera - warunkowanie - za którymś dzobnięciem gołąb dostawał jedzenie - hazard - kiedyś sie uda)
|
|
|
începe să înveți
|
|
koty (za każdym razem coraz mniej czasu żeby otworzyć box)
|
|
|
începe să înveți
|
|
szczury (utajnione uczenie - szczury w 3 labiryntach)
|
|
|
începe să înveți
|
|
proces uczenia się, w którym pewna reakcja na bodziec staje się związana z innym bodźcem, który pierwotnie nie wywoływał tej reakcji
|
|
|
warunkowanie instrumentalne începe să înveți
|
|
określone zachowania są nagradzane lub karan, uczenie się reakcji, a nie bodźca
|
|
|
co to jest generalizacja bodźca, eksperyment începe să înveți
|
|
uogólnienie reakcji na wszystko, co ma pewną ceche wspólną (eksperyment z małym albertem)
|
|
|
jakie są najskuteczniejsze schematy warunkowania klasycznego, a jakie najmniej skuteczne începe să înveți
|
|
najskuteczniejsze schematy to warunkowanie odroczone (najpierw bodziec warunkowy potem bezwarunkowy), najmniej skuteczne jest warunkowanie wsteczne (najpierw bodziec bezwarunkowy, następnie warunkowy)
|
|
|
czy na wszystkie bodźce można wytworzyć reakcje warunkową? dlaczego? începe să înveți
|
|
na bodźce sztuczne, stworzone przez człowieka o wiele ciężej jest wytworzyć reakcje strachu (latarka, kalkulator)
|
|
|
co to jest desentyzacja i do czego można ją wykorzystać începe să înveți
|
|
systematyczne odwrażliwianie, stopniowe eksponowanie coraz bardziej lękotwórcze bodźce, można ją wykorzystać w terapii behawioralnej do leczenia fobii np. arachnofobii
|
|
|
co to jest metoda "prób i błędów"? începe să înveți
|
|
stopniowa i automatyczna nauka związku bodziec-reakcja (koty thorndike'a)
|
|
|
co to jest "prawo efektu"? începe să înveți
|
|
sytąpienie w przyszłości reakcji, po której następują satysfakcjonujące konsekwencje, staje się bardziej prawdopodobne, zaś reakcji, po której następują niezadowalające konsekwencje, mniej prawdopodobne
|
|
|
începe să înveți
|
|
nagroda za jakieś zachowanie
|
|
|
începe să înveți
|
|
brak kary za jakieś zachowanie
|
|
|
începe să înveți
|
|
reakcja ulega wygaszeniu, gdy po bodźcu warunkowym przez dłuższy czas nie występuje bodziec bezwarunkowy
|
|
|
începe să înveți
|
|
bodźce zmniejszające prawdopodobieństwo wystąpienia danego zachowania w przyszłości
|
|
|
începe să înveți
|
|
nagrody związane z biologicznymi potrzebami organizmu (jedzenie, picie, sen)
|
|
|
începe să înveți
|
|
nagrody skojarzone z nagrodami pierwotnymi (pieniądze, za które można kupić jedzenie)
|
|
|
co to jest wyuczona bezradność? kiedy występuje? începe să înveți
|
|
utrwalenie przekonań o braku związku przyczynowo-skutkowego między własnym działaniem (reakcją) a jego konsekwencjami (wzmocnieniem), występuje często u osób zmarginalizowanych, bezrobotnych, niepełnosprawnych itp...
|
|
|
începe să înveți
|
|
pierwsze badania procesów kodowania i odtwarzania informacji, badał "wkuwanie" dając badanym (w tym sobie) nic nie znaczące sylaby, składające się z 3 losowych liter
|
|
|
începe să înveți
|
|
opisał program badawczy, mający na celu pokazanie, jak wcześniejsza wiedza wpływa na sposób zapamietywania (hitoryjka "wojna duchów" z indii, studenci upraszczali opowiadanie/podkreślali i nadmiernie akcentowali/zmieniali szczegóły na bardziej znajome)
|
|
|
începe să înveți
|
|
udowodnił istnienie 4 elementów pamięci operacyjnej: pętla fonologiczna; szkicownik wzrokowo-przestrzenny; centralny mechanizm wykonawczy; bufor epizodyczny
|
|
|
începe să înveți
|
|
cecha wydobywania z pamięci, polegająca na tym, że początkowe i końcowe elementy listy są często lepiej odtwarzane niż elementy środkowe
|
|
|
Jakie systemy pamięci można wyróżnić? începe să înveți
|
|
Pamięć sensoryczna, pamięć krótkotrwała, pamięć długotrwała, pamięć semantyczna, pamięć epizodyczna, pamięć deklaratywna, pamięć niedeklaratywna, pamięć prospektywna, pamięć retrospektywna, pamięć autobiograficzna, pamięć proceduralna,
|
|
|
Co składa się na pamięć operacyjną (roboczą)? începe să înveți
|
|
do 30sek, przechowuje info potrzbne do wykonanina bieżących zadań, ma ograniczoną pojemność, składa się z: centralny system wykonawczy; pętla fonologiczna; szkicownik wzrokowo przestrzenny; bufor epizodyczny
|
|
|
co to jest "magiczna liczba" george'a millera începe să înveți
|
|
7 - maksymalna liczba informacji jaką człowiek jest w stanie rozróżnić bezpośrednio
|
|
|
începe să înveți
|
|
treści uświadomione, pamięć jawna, wiedza o faktach i zdarzeniach (wiedza, że)
|
|
|
începe să înveți
|
|
treści najczęściej nieuświadomione, pamięć ukryta, pamięć proceduralna (wiedza jak), pamięć skojarzeń emocjonalnych (warunkowanie klasyczne), habilutacja (pamięć poprzednich bodźców)
|
|
|
începe să înveți
|
|
abstrakcyjna wiedza o faktach, relacjach, pojęciach, np. tabliczka mnożenia, data bitwy pod Grunwaldem, kto napisał Pana Tadeusza, adres znajomego itd., świadomość “noetyczna” - poczucie wiedzy, znajomości faktów
|
|
|
începe să înveți
|
|
pamięć konkretnych zdarzeń, które przytrafiły się człowiekowi, podstawa pamięci autobiograficznej, świadomość “autonoetyczna” - rodzaj samowiedzy (wiem, że to mi przytrafiło się to zdarzenie)
|
|
|
Wymień jakąś memotechnikę începe să înveți
|
|
sposób na łatwe zapamiętanie - akronimy (skrótowce), rymy, układy skojarzeniowe
|
|
|
începe să înveți
|
|
odtwarzanie z pamięci, rozpoznawanie, ponowne uczenie - miarą jest ilość zaoszczędzonego czasu – im większy procent zaoszczędzonego czasu w stosunku do pierwotnego, tym lepiej zapamiętany materiał
|
|
|
începe să înveți
|
|
nakładanie się na siebie wiedzy lub informacji, a także wpływ wyrobionych już nawyków na powstawanie nowych
|
|
|
interferencja retroaktywna începe să înveți
|
|
gdy nowy przyswajany materiał powoduje zapominanie starszego (uaktywnia się ten retro)
|
|
|
începe să înveți
|
|
gdy materiał przyswojony wcześniej uniemożliwia przyswojenie nowego (blokuje się ten pro)
|
|
|
centralny system wykonawczy începe să înveți
|
|
kieruje uwagą i zasobami poznawczymi, funkcjie nadrzędne w stosunku do pozostałych systemów
|
|
|
începe să înveți
|
|
bezgłośne powtarzanie w pamięci, funkcja utrzymania informacji akustycznej
|
|
|
începe să înveți
|
|
tymczasowa intergracja informacji z pętli fonologicznej, notesu wizualno-przestrzennego, pamięci długotrwałej
|
|
|
Jakim rodzajem pamięci jest pamięć autobiograficzna? începe să înveți
|
|
pamięć deklaratywna odnosząca się do własnej przeszłości;
|
|
|
Zjawisko amnezji dziecięcej – jak wyjaśnić? începe să înveți
|
|
Niedojrzałość mózgu, Brak języka i słownictwa, Zjawisko infantilnej amnezji (wspomnienia są mniej stabilne);
|
|
|
co to jest efekt lampy błyskowej w pamięci? începe să înveți
|
|
zdarzenie budzące silne emocje, nieoczekiwane – o znaczeniu publicznym albo osobistym jest bardzo dobrze zapamiętane przez nas;
|
|
|
Badacze pamięci wyróżniają tzw. „okres krytyczny” w rozwoju, na jakie lata przypada i dlaczego większość wspomnień pochodzi z tego okresu? începe să înveți
|
|
"reminiscencja" okres od 16 do 25 roku życia, spowodowany jest największą ilością "pierwszych doświadczeń", które budzą w nas wiele emocji, oraz w tym okresie budujemy naszą tożsamość;
|
|
|
începe să înveți
|
|
model podwójnego kodowania - werbalnego i wizualno-przestrzennego (lepiej się nauczymy czegoś ucząć się jednocześnie na dwa sposoby);
|
|
|
începe să înveți
|
|
strategia konfirmacyjna - 2-4-6 - jednostka szuka/interpretuje/zapamiętuje informacje w taki sposób, który potwierdza jej przekonania;
|
|
|
Daniel Kahneman i Amos Tversky începe să înveți
|
|
Ich prace przyczyniły się do rewolucji w dziedzinie ekonomii behawioralnej, zakwestionowały założenia ekonomiczne o racjonalności aktorów ekonomicznych i zwróciły uwagę na istnienie heurystyk i błędów poznawczych w procesie podejmowania decyzji;
|
|
|
începe să înveți
|
|
fiksacja funkcjonalna - trudność znalezienia nowego zastosowania dla znanego przedmiotu, którego naturalna funckja jest inna niż wymagana przez zadanie;
|
|
|
Argumenty za tym, że myślimy nie tylko słowami ale też wyobrażeniami începe să înveți
|
|
Doświadczenia zmysłowe, Mimowolne wyobrażenia;
|
|
|
Jak definiowane jest pojęcie według klasycznej teorii pojęć începe să înveți
|
|
pojęcia nie są sumaryczną reprezentacją jakiejś klasy, ale sumą egzemplarzy danej kategorii;
|
|
|
Podaj przykłady pojęć, które spełniają kryteria klasycznej teorii pojęć începe să înveți
|
|
zbiór cech koniecznych i wystarczających do przynależności do danej kategorii (wszystkie definicje szkolne);
|
|
|
Różnica między pojęciem naturalnym a klasycznym începe să înveți
|
|
zbiór naturalny - zbiór rozmyty, nieostre granice, istnieją gorsi i lepsi reprezentanci, pojęcia klasyczne - zbiór cech koniecznych;
|
|
|
Podaj przykłady pojęć naturalnych începe să înveți
|
|
|
|
|
Co to jest prototyp pojęcia? începe să înveți
|
|
zbiór cech wystarczających, lecz niekoniecznych, jeśli chodzi o przynależność do kategorii;
|
|
|
błąd Afirmacja następnika implikacji începe să înveți
|
|
jeśli "x" to "q" to "q" zawsze jest "x"? - nie, pies ma cztery nogi coś co ma cztery nogi nie zawsze jest psem;
|
|
|
błąd Negacja poprzednika implikacji începe să înveți
|
|
jeśli x to q to nie x to nie q? - nie, pies ma cztery łapy, coś co nie jest psem np. kot nie może mieć 4 łap?;
|
|
|
Co to jest błąd konfirmacji w testowaniu hipotez? începe să înveți
|
|
naciąganie dodowód do hipotezy;
|
|
|
A co to jest konfirmacyjna strategia testowania hipotez începe să înveți
|
|
sposób sprawdzania hipotezy w oparciu o przypadki jakie ta hipoteza obejmuje (koncentruję się tylko na przypadkach, które obejmuje moja hipoteza, ignoruję hipotezy konkurencyjne);
|
|
|
błąd konfitmacji przykłady începe să înveți
|
|
polityczne przekonania, wierzenia religijne;
|
|
|
strategia konfirmacji przykłady începe să înveți
|
|
poszukiwanie informacji zgodnych z przekonaniami;
|
|
|
Dlaczego ludzie mają kłopoty z rozumieniem prawdopodobieństwa? începe să înveți
|
|
znaczna liczba błędów popełnianych przez ludzi w posługiwaniu się prawdopodobieństwem może wynikać z innego rozumienia prawdopodobieństwa przez przeciętnego człowieka w porównaniu z jego rozumieniem w teorii decyzji;
|
|
|
Błędy rozumowania probabilistycznego începe să înveți
|
|
złudzenie gracza, rozumienie losowości jako nieregularności (co jest bardziej losowe), nieuwzględnianie prawdopodobieńsw bezwarunkowych, niedystrybucyjne rozumienie prawdopodobieństwa;
|
|
|
Różnica między aleatorycznym (dystrybucyjnym) i dyspozycyjnym (przyczynowym) rozumieniem prawdopodobieństwa începe să înveți
|
|
które jest nam bliższe i dlaczego?;
|
|
|
rozumienie prawdopodobieństwa aleatoryczne (dystrybucyjne) începe să înveți
|
|
matematyczne, 2 strony monety, 6 boków kostki do gry, 37 sektorów ruletki (%) (gdy problem dotyczy zdarzeń powtarzalnych i losowych);
|
|
|
rozumienie prawdopodobieństwa dyspozycyjne (przyczynowe) începe să înveți
|
|
skłonność ludzi do trakotowania prawdopodobieństwa jako atrybutu konkretnego wyniku, a nie szans jego zaistnienia poprzez relatywizacje do serii wyników (jak łatwo dany wynik może zaistnieć) (gdy problem dotyczy indywidualnych osób);
|
|
|
începe să înveți
|
|
bardziej prawdopodobne jest to, co aktualnie jest dostępne umysłowi (mimo że jest więcej wypadków samochodowych, bardziej boimy się latać samolotami);
|
|
|
heurystyka reprezentatywności începe să înveți
|
|
prawdopodobieństwo przypisania do kategorii tym większe, im więcej cech wspólnych z tą kategorią (chudy, zgarbiony okularnik będzie prędzej profesorem literatury niż kierowcą tira);
|
|
|
heurystyka zakotwiczenia i dostosowania începe să înveți
|
|
niedostateczne uwzględnienie czynnikow innych niż poczotkowo zakotwiczający sąd (przeceny w sklepach);
|
|
|
începe să înveți
|
|
im łatwiej sobie wyobrazić ciąg zdarzeń prowadzący do danego zdarzenia, tym bardzien wydaje się nam ono prawdobodobne (nakręcanie się, że coś mogło się komuś stać, bo nie odbiera telefonu);
|
|
|
Co to jest efekt nastawienia w rozwiązywaniu problemów i z jakim nazwiskiem łączysz to pojęcie? începe să înveți
|
|
Abraham Luchins pojawia się, gdy staramy się rozwiązać jakiś problem i gdy już go dogłębnie i ostrożnie przeanalizujemy, dochodzimy do wniosku, że jest nie do rozwiązania, mimo że rozwiązanie jest oczywiste, ale wymaga innego punktu widzenia;
|
|
|
începe să înveți
|
|
omów różnice - algorytmy - sekwencje kroków zawsze doprowadzających do rozwiązania(drzewo decyzyjne - gra misjonarze i kanibale), heurystyki - sekwencje zawodne, nie zawsze doprowadzające do rozwiązania;
|
|
|
începe să înveți
|
|
pierwsze próby pomiaru inteligencji – badanie wieku umysłowego dzieci;
|
|
|
începe să înveți
|
|
iloraz inteligencji - wskaźnik rozwoju umysłowego;
|
|
|
începe să înveți
|
|
autor najbardziej znanego testu inteligencji - WAIS (skale słowne i bezsłowne, wersje dla dzieci i dorosłych);
|
|
|
începe să înveți
|
|
matryce Ravena (znajdź wzór);
|
|
|
începe să înveți
|
|
dwuczynnikowa teoria inteligencji (czynnik ogólny – G -> zdeterminowany genetycznie, czynnik specyficzny – S);
|
|
|
începe să înveți
|
|
inteligencja - siedem podstawowych zdolności umysłowych: rozumienie werbalne; płynność słowa; rozumowanie indukcyjne; wizualizacja przestrzenna; pamięć; szybkość spostrzegania; zdolności liczbowe;
|
|
|
începe să înveți
|
|
wyróżnił siedem różnych typów inteligencji (językowa, logiczno-matematyczna, przestrzenna, muzyczna, cielesno-kinestetyczna, interpersonalna, intrapersonalna);
|
|
|
începe să înveți
|
|
czytanie książek, pisanie tekstów prozą lub wierszem, rozumienie wypowiedzi słownych;
|
|
|
inteligencja logiczno-matematyczna începe să înveți
|
|
rozwiązywanie problemów matematycznych, prowadzenie ksiąg rachunkowych, przeprowadzanie dowodów matematycznych, rozumowanie logiczne;
|
|
|
inteligencja przestrzenna începe să înveți
|
|
przemieszczanie się, czytanie map, pakowanie rzeczy do bagażnika samochodu tak, żeby leżały jak najciaśniej koło siebie;
|
|
|
începe să înveți
|
|
śpiewanie piosenek, komponowanie sonat, gra na trąbce, ocenianie struktury utworu muzycznego;
|
|
|
inteligencja cielesno-kinestetyczna începe să înveți
|
|
tańczenie, gra w koszykówkę, bieganie, doskonały refleks, świetnie rozwinięty zmysł równowagi;
|
|
|
inteligencja interpersonalna începe să înveți
|
|
kontakty z innymi ludźmi, np. wtedy, gdy próbujemy zrozumieć czyjeś zachowanie, motywy lub emocje;
|
|
|
inteligencja intrapersonalna începe să înveți
|
|
rozumienie samego siebie, podstawa rozumienia tego, kim jesteśmy, co daje nam napęd i jak możemy się zmienić w ramach ograniczeń narzucanych przez nasze zdolności i zainteresowania;
|
|
|
Co to jest iloraz inteligencji începe să înveți
|
|
wartość liczbowa wyniku testu inteligencji;
|
|
|
Co mierzą testy inteligencji? începe să înveți
|
|
funkcje poznawcze - różnice indywidualne w spostrzeganiu, myśleniu i uczeniu się, w organizowaniu i przetwarzaniu informacji;
|
|
|
începe să înveți
|
|
wzrost ilorazu inteligencji od początku XXw. na zachodzie ok. 0,3 punktu rocznie (wzrost w obszarach abstrakcyjnego myślenia - podobieństwa łączące obiekty ze zbioru lub powiązania figur geometrycznych, niezmienne są wyniki zadań językowych i ogólnych)
|
|
|
începe să înveți
|
|
ocena afektywna (dobry-zły) jako zasadnicza komponenta znaczenia słowa, denotacja vs konotacja, dyferencjał semantyczny jako narzędzie do pomiaru znaczenia (skala o przeciwnych cechach pasujących do wybranego wyrazu);
|
|
|
William James i Carl Lange începe să înveți
|
|
emocja – informacja zwrotna z doznań płynących z ciała -> boimy się dlatego, że nam bije serce;
|
|
|
Walter Cannon i Philip Bard începe să înveți
|
|
bodźce emocjonalne docierają do podwzgórza, informacje płynące z podwzgórza wpływają równolegle na zmiany fizjologiczne i subiektywne odczucia emocji;
|
|
|
Stanley Schachter i Jerome Singer începe să înveți
|
|
treść emocji - niespecyficzne pobudzenie + interpretacja kontekstu sytuacyjnego;
|
|
|
începe să înveți
|
|
afekt - podstawowa forma poznania, rodzaje orientacji w otoczneniu: 1. ocena/afekt i preferenum, 2 poznanie i discriminanda reakcja emocjonalna nie wymaga poznawczej interpretacji bodźca, ludzie preferują znane sobie bodźce, nawet gdy ich nie rozpoznają
|
|
|
începe să înveți
|
|
Teoria potrójnego mózgu: mózg gadzi (pień mózgu i móżdżek kontroluje podstawowe funkcje fizjologiczne i motoryczne, reakcje agresji), mózg limbiczny (mózg pierwszych ssaków, zawiaduje podstawowymi reakcjami emocjonalnymi, pamięcią emocjonalną, podstawowe struktury: hipokamp, ciało migdałowate, podwzgórze) nowa kora (początki u naczelnych, rozwinięta u człowieka, odpowiada: język, zdolność abstrakcji, wyobraźnię, świadomość)
|
|
|
începe să înveți
|
|
model biologicznych ścieżek emocjonalnych w mózgu: krótka droga (bodziec emocjonalny -> ciało migdałowate -> reakcja emocjonalna, odpowiedzialna za emocje - nieświadoma), długa droga (bodziec -> kora -> hipokamp -> ciało migdałowate -> reakcja, odpowiedzialna za świadome uczucia);
|
|
|
începe să înveți
|
|
sześć emocji pierwotnych (szczęście, wstręt, zaskoczenie, smutek, gniew, strach), badanie ludzkich twarzy i ich ekspresji - przyporządkowywanie twarzy do emocji;
|
|
|
începe să înveți
|
|
siedem emocji pierwotnych (gniew, strach, radość, wstręt, antycypacja, zaskoczenie, akceptacja), trójwymiarowy model emocji (stożek emocji): barwa - treść emocji (strach, wstręt, radość itd.), nasycenie - intensywność emocji (lęk, strach, terror itd.) barwy ciepłe-zimne (kierunek emocji – ku vs. od), podstawowe barwy – emocje podstawowe, barwy mieszane – emocje drugiego, trzeciego rzędu;
|
|
|
începe să înveți
|
|
kołowa teoria emocji - (pionowo - intensywne/słabe, poziomo - nieprzyjemne/przyjemne);
|
|
|
începe să înveți
|
|
atrybucyjna teoria emocji - nasza pierwsza reakcja na dany bodziec jest pierwotna (szczęście, smutek, agresja itp), dalej mogą wystąpić emocje zależne od atrybucji (wdzięczność, poczucie winy, duma itp), czyli są dwie drogi: 1. wynik -> ocena wyniku -> ogólna emocja pozytywna lub negatywna, 2. wynik -> ocena wyniku -> atrybucje przyczynowe -> emocje szczegółowe;
|
|
|
începe să înveți
|
|
Dwa rodzaje motywacji: 1. Motywacja teliczna - aktywność celowana, uruchamiana przez nieprzyjemne napięcie, celem jest zrelaksowanie, przyjemność przy niskim pobudzeniu. 2. Motywacja parateliczna - aktywność kierowana na tworzenie nowych stanów, uruchamiana przez brak pobudzenia (nuda), celem jest podniecenie, przyjemność przy wysokim pobudzeniu. Oba rodzaje motywacji wpływają na wybór środowiska.
|
|
|
începe să înveți
|
|
eksperyment - afekt jako informacja, ocena szczęścia i satysfakcji z życia (pogoda);
|
|
|
Emocje pierwotne i wtórne începe să înveți
|
|
pierwotne: uniwersalne kulturowo, dzielone ze świate zwierząt, rozpoznawalne na podstawie mimiki, szybka droga powstawania emocji; wtórne - kombinacje emocji pierwotnych, specyficznie ludzkie, silna komponenta poznawcza, dłuższa droga poprzez korę i interpretację świadomą bodźca;
|
|
|
începe să înveți
|
|
piramida maslowa (fizjologia, bezpieczeństwo, przynależność i miłość, pozytywna samoocena, poznanie, estetyka, samoaktualizacja), potrzeby deficytu: potrzeby fizjologiczne (jedzenie i picie), potrzeby bezpieczeństwa (bezpieczeństwo fizyczne i psychiczne) potrzeby przynależności i miłości (affiliacja, akceptacja, miłość), potrzeby szacunku (aprobata, uzanie); potrzeby wzrostu: potrzeby poznawcze (wiedza, rozumienie), potrzeby estetyczne (piękno, symetria), potrzeby samoaktualizacji;
|
|
|
Edward Deci i Richard Ryan începe să înveți
|
|
motywacja zewnętrzna (instrumentalna)- wzmacniana przez nagrody zewnętrzne; motywacja wewnętrzna - wzmacniana przez ciekawość, wygaszana przez zewnętrzne nagrody (pieniądze, stopnie);
|
|
|
Homeostatyczne modele motywacji (model TOTE) începe să înveți
|
|
task -> operation -> test -> exit;
|
|
|
Motywy negatywne (od) i motywy pozytywne (do) începe să înveți
|
|
motywy negatywne (od) - likwidacja deficytu, uniknięcie nieprzyjemnego uczucia, zaspokojenie popędu wywołanego deficytem; motywy pozytywne (do) - aby otrzymać nagrode, aby zrealizować cel, aby zmaksymalizować zadowolenie;
|
|
|
începe să înveți
|
|
teoria 3 wymiarów osobowości - 1. ekstrawersja - introwersja 2. neurotyzm - stabilność emocjonalna 3. psychotyzm;
|
|
|
începe să înveți
|
|
regulacyjna teoria temperamentu, temperament - formalna charakterystyka zachowania, pełni funkcję regulacyjną - modyfikuje wartość stymulacyjną i temporalną zachowań i reakcji, rola ujawnia się przede wszystkim w sytuacjach trudnych lub w zachowaniach ekstremalnych;
|
|
|
Paul Costa i Robert McCrae începe să înveți
|
|
model wielkiej piątki (ekstrawersja - rozmowny, ugodowość - życzliwy, sumienność - zorganizowany, neurotyczność - lękliwy, otwartość na doświadczenie - twórczy);
|
|
|
începe să înveți
|
|
podejście psychodynamiczne - osobowość jest kształtowana, a zachowanie motywowane przez siły wewnętrzne, pierwszy raz użył określenia libido;
|
|
|
începe să înveți
|
|
rozwijała teorię psychoanalityczną swego ojca, koncentrując się na psychologii ego i mechanizmach obronnych osobowości, wniosła twórczy wkład w teorię relacji z obiektem poprzez dyskusję nad rozwojem dziecka z Margaret Mahler;
|
|
|
începe să înveți
|
|
głównym motywem jest dążenie do mocy, podstawowym mechanizmem obronnym jest kompensacja, polskim odpowiednikiem Adlera – teoria kratyzmu Władysława Witwickiego, twierdził, że życie człowieka jest zdominowane przez poszukiwanie sposobu na przezwyciężenie poczucia niższości, ludzie kompensują to uczucie, aby osiągnąć balans, ludzie nadkompensują to uczucie, aby osiągnąć poczucie wyższości;
|
|
|
începe să înveți
|
|
analiza neurotycznych strategii w relacjach interpersonalnych (do ludzi, od ludzi i przeciw ludziom), przypomina trochę różne style przywiązania;
|
|
|
începe să înveți
|
|
rozszerzenie pojęcia nieświadomości, wyróżnienie nieświadomości zbiorowej;
|
|
|
începe să înveți
|
|
analiza sposobów radzenia sobie z wolnością poprzez autorytarne podporządkowanie, konwencjonalizm i agresję wobec innych, rozwinięcie w postaci teorii osobowości autorytarnej Adorno i Frenkel-Brunswik, teoria psychospołeczna;
|
|
|
începe să înveți
|
|
teoria osobowości autorytarnej: konwencjonalizm, autorytarne podporządkowanie, autorytarna agresja, antyintracepcja, przesądy i stereotypy, siła i władza, destruktywność i cynizm, projekcyjność, wyparcie seksualne
|
|
|
începe să înveți
|
|
teoria tożsamości, nacisk na rozwiązywanie kryzysów rozwojowych pojawiających się w życiu każdego człowieka, człowiek przeżywa osiem kryzysów rozwojowych od dzieciństwa do późnej starości; ich rozwiązanie decyduje o konstrukcji osobowości człowieka
|
|
|
începe să înveți
|
|
Teoria konstruktów osobistych opisuje osobowość jako zindywidualizowany sposób konstruowania rzeczywistości. Konstrukty osobiste to dwubiegunowe schematy, a problemy psychologiczne wynikają z nieadekwatnych konstruktów. RepTest diagnozuje treść konstruktów, a terapia polega na przestawieniu pacjenta na inny sposób widzenia świata. Późniejsze prace skupiają się na analizie wzajemnej struktury konstruktów, wprowadzając pojęcie złożoności - prostoty poznawczej
|
|
|
începe să înveți
|
|
Teoria generatywności to aktywne tworzenie, podtrzymywanie i dawanie. Obejmuje narracje autobiograficzne, tworzenie nowych pomysłów, wspieranie tradycji, udzielanie wsparcia finansowego czy wiedzy innym. Kontakt z kolejnymi pokoleniami zapewnia symboliczną nieśmiertelność poprzez wpływ na przyszłość.
|
|
|
începe să înveți
|
|
Nowatorskie podejście do psychoterapii kładzie nacisk na klienta, który doświadcza konfliktu między pragnieniem pozytywnego obrazu siebie a krytyką zewnętrzną i samokrytyką. podejście do psychoterapii kładzie nacisk na klienta, który doświadcza konfliktu między pragnieniem pozytywnego obrazu siebie a krytyką zewnętrzną i samokrytyką. Terapia skupia się na tworzeniu przyjaznego środowiska, stosując odzwierciedlenie uczuć, aby klient mógł lepiej zrozumieć i akceptować swoje emocje.
|
|
|
osobowość jako zbiór cech începe să înveți
|
|
zbiór cech człowieka, które odróżniają człowieka od innych ludzi (różnice indywidualne), cechy osobowości opisują trwały sposób zachowania i myślenia.
|
|
|
osobowość jako mechanizm adaptacji începe să înveți
|
|
psychoanalityczna/psychodynamiczna - człowiek jako ofiara wewnętrznych konfliktów, humanistyczna i psychologia pozytywna - człowiek jako samorealizujący się podmiot, poznawcza - człowiek jako odbiorca informacji, narracyjna - człowiek jako twórca sensów, aktor na scenie swojego życia (schematy autonarracji, kompetencji i wspólnotowości;
|
|
|
Co to jest cecha osobowości? începe să înveți
|
|
zbiór cech człowieka, które odróżniają go od innych ludzi (różnice indywidualne) -> nacisk na cechy i wymiary różnicujące ludzi/mechanizm regulujący relacje człowieka z otoczeniem (przede wszystkim społecznym) nacisk na procesy i dynamikę oraz uniwersalność prawidłowości/cech;
|
|
|
Czy historyczne typologie osobowości znajdują odbicie we współczesnych teoriach temperamentu i teoriach osobowości? începe să înveți
|
|
typologia Hipokratesa, typ osobowości zależy od przewagi określonego pływnu: sangwinik(krew) - serdeczność i pogoda ducha, choleryk(żółć) - popędliwość, melancholik(czarna żółć) - smutek i refleksyjność, flegmatyk(flegma) - powolność i opanowanie
|
|
|
Struktura osobowości w ujęciu psychoanalitycznym – co to jest id, ego i superego? începe să înveți
|
|
id (magazyn podstawowych popędów, kieruje się zasadą przyjemności, procesy pierwotne - wyobrażenia, fantazje), ego (pośredniczy, zasada rzeczywistości, kontrola popędów) superego (można = sumienie, zawiera wartości jednostki i wyuczone postawy moralne)
|
|
|
începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
to, co jest doświadczane bezpośrednio;
|
|
|
începe să înveți
|
|
fakty pozostające w nieświadomości, lecz mogące łatwo zostać z niej wydobyte, jeśli tylko skupimy na nich uwagę;
|
|
|
începe să înveți
|
|
wszystkie treści nieakceptowane lub zagrażające, powstałe wskutek wyparcia;
|
|
|
începe să înveți
|
|
granica między przedświadomością, a nieświadomością;
|
|
|
începe să înveți
|
|
człowiek reaguje na swój obraz rzeczywistości, procesy poznawcze i interpretacje, sposoby wyjaśniania zachowań wyznaczają nasze sposoby reagowania, motywację i zachowania. emocje mają charakter wtórny - wynik zaangażowania poznawczego i jego efektów.
|
|
|
începe să înveți
|
|
środowisko jako czynnik, który kontroluje zachowania organizmów, indywidualna historia uczenia się poprzez konsekwencje (historia wzmocnień), zachowanie jest odpowiedzią na stymulację środowiska, a przyczyną zachowania są jego przeszłe konsekwencje
|
|
|
terapie oparte na wglądzie începe să înveți
|
|
zmienianie ludzi “od wewnątrz”, tego jak myślą i czują, pacjenci powinni zrozumieć swoje zaburzone myśli, uczucia i motywy, rozmowy z pacjentem;
|
|
|
începe să înveți
|
|
terapie modyfikujące zachowania, nie emocji, oparte na warunkowaniu klasycznym, desensytyzacja, terapia awersyjna, terapie oparte na warunkowaniu instrumentalnym, program zarządzania wzmocnieniami, ekonomia żetonowa, terapie oparte na modelowaniu zachowań
|
|
|
începe să înveți
|
|
problemy człowieka wynikają z błędnego myślenia o sobie, terapia polega na zmianie nieracjonalnych przekonań na swój własny temat i na temat świata społecznego;
|
|
|
începe să înveți
|
|
dosłowne znaczenie słowam, pies - czteronożny ssak domowy,
|
|
|
podstawowa forma poznania 1. ocena/afekt i preferendum începe să înveți
|
|
ocena/afekt - dążenie lub unikanie (dobry lub zły) i preferendum czyli wskazówki, co mamy czuć
|
|
|
podstawowa forma poznania 2. poznanie i discriminanda începe să înveți
|
|
poznanie - prawda lub fałsz, discriminanda czyli wskazówki odnośnie różnic między obiektami
|
|
|
începe să înveți
|
|
oduczanie nieadaptacyjnych zachowań np. nałogów
|
|
|
terapie oparte na modelowaniu zachowań începe să înveți
|
|
uczenie się przez obserwację, np. nowych czynności, przezwyciężania fobii
|
|
|
zarządzanie wzmocnieniami începe să înveți
|
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
system zmiennych i procesów, które pozwalają uchwycić różnice międzyludzkie,
|
|
|
începe să înveți
|
|
skupia się na różnicach indywidualnych i akcentuje stałość tendencji behawioralnych,
|
|
|
începe să înveți
|
|
sztywne przestrzeganie wartości klasy średniej
|
|
|
autorytarne podporządkowanie începe să înveți
|
|
bezkrytyczna, podporządkowująca się postawa wobec wyidealizowanych autorytetów własnej grupy
|
|
|
începe să înveți
|
|
skłonność do wyszukiwania, odrzucania i karania ludzi, którzy sprzeniewierzają się konwencjonalnym wartościom mieszczańskim
|
|
|
începe să înveți
|
|
przeciwstawianie się emocjom, niechęć do wglądu we własną psychikę
|
|
|
începe să înveți
|
|
wiara w mistyczne determinanty ludzkich losów, skłonność do myślenia w sztywnych kategoriach
|
|
|
începe să înveți
|
|
nadmierne zainteresowanie sprawami seksualnymi innych ludzi
|
|
|