Întrebare  |
Răspuns |
ZABURZENIA TOKU MYŚLENIA (3) inaczej zaburzenia formalne începe să înveți
|
|
1. ILOŚCI, 2. STRUKTURY, 3. TEMPA
|
|
|
na zaburzenia ILOŚCI składają się începe să înveți
|
|
słowotok, alogia, mutyzm,
|
|
|
na zaburzenia STRUKTURY składają się începe să înveți
|
|
ROZKOJARZENIE, INKOHERENCJA
|
|
|
na zaburzenia TEMPA składają się (4) începe să înveți
|
|
PRZYSPIESZENIE, SPOWOLNIENIE, ZAHAMOWANIE, OTAMOWANIE
|
|
|
SPOWOLNIENIE/ ZAHAMOWANIE TOKU MYŚLENIA? începe să înveți
|
|
ograniczenie szybkości wypowiedzi; skąpe, ubogie skojarzenia, rozwlekłość.!!! OBECNE W ZABURZENIACH ORGANICZNYCH, SCHIZOFRENII I DEPRESJI
|
|
|
PRZYSPIESZENIE TOKU MYŚLENIA începe să înveți
|
|
liczne, bogate skojarzenia, często powierzchowne; przeskakiwanie z tematu na tematu mogące prowadzić do słowotoku, gonitwy myśli zespoły maniakalne, schizofrenia
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
chwilowa, nieoczekiwana pauza w biegu myśli i wypowiedzi - blokada, pustka
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
poczucie nadmiaru myśli, uciążliwe pojawianie się kolejnych wątków czy tematów zakłócających myślenie chorego
|
|
|
ROZWLEKŁOŚĆ, DROBIAZGOWOŚĆ MYŚLENIA începe să înveți
|
|
rozbudowane, dygresyjne tematy odbiegające od głównego wątku, wydłużające czas wypowiedzi - ostatecznie wyczerpujące go; często z tendencją do nadmiernego uszczegółowiania. Występowanie: zaburzenia organiczne
|
|
|
STEREOTYPIE, PERSEWERACJE, ITERACJE începe să înveți
|
|
różne formy zawężania i powtarzania treści myślenia
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
brak reakcji słownych, mimo zachęt i poleceń ze strony otoczenia
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
ograniczenie ilościowe lub treściowe wypowiedzi chorego
|
|
|
AMBISENTANCJA - głoszenie wzajemnie sprzecznych wypowiedzi începe să înveți
|
|
brak logicznego następstwa myśli, często z wyprowadzaniem absurdalnych wniosków. Niedostrzeganie sprzeczności, niewłaściwe: tworzenie/ kategoryzowanie pojęć, wnioskowanie (AMBISENTENCJA, MYŚLENIE MAGICZNE, SYMBOLICZNE np. jestem hipisem - chciałbym być zawodowym żołnierzem
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
ześlizgiwanie się, mówienie obok, rozluźnienie skojarzeń, rozpraszalność
|
|
|
NIEKOMUNIKATYWNOŚĆ MYŚLENIA myślenie dereistyczne i autystyczne są începe să înveți
|
|
ograniczenie intencji porozumiewania się. MYŚLENIE DEREISTYCZNE oderwane od rzeczywistości, abstrakcyjne i mało rzeczywiste tematy, rezonerskie, pseudointelektualne; AUTYSTYCZNE skupione na świecie wewnętrznym psychotycznych przeżyć chorego zupełnie nienastawione na porozumienie czy przekaz informacji
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
dezorganizacja wypowiedzi, złożone zaburzenia struktury i funkcji myślenia mimo w zasadzie zachowanej formy gramatycznej. PARALOGIA nieskładność, brak intencji komunikowania się. Skrajna forma: SCHIZOFAZJA
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
towarzysząca zaburzeniom świadomości nieskładność gramatyczna, wątki są porozrywane, niespójne. Kojarzenie następuje na zasadzie podobieństwa fonetycznego, rytmu wypowiedzi, częste perseweracje, werbigeracje i iteracje.
|
|
|
