Întrebare  |
Răspuns |
Co odpowiada za komunikację? święta trójca komunikacji începe să înveți
|
|
przetwarzanie info pozwala na tworzenie reprezentacji umysłowych (KONKRETNYCH/ SYMBOLICZNCZNYCH) i operowanie nimi
|
|
|
ZABURZENIA MYŚLENIA DZIELIMY NA: începe să înveți
|
|
ZABURZENIA TREŚCI I FORMY
|
|
|
na ZABURZENIA TREŚCI myślenia składają się? începe să înveți
|
|
IDEE NADWARTOŚCIOWE, MYŚLI NATRĘTNE i UROJENIA
|
|
|
na ZABURZENIA FORMY myślenia składają się? începe să înveți
|
|
zaburzenia TOKU, STRUKTURY i FUNKCJI
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
- fałszywe przekonania (sądy) na temat rzeczywistości - silne poczucie ich rzeczywistości - niekorygowalne, oporne na kontrargumenty - OSADZONE W KONTEKŚCIE CHOROBOWYM - indywidualistyczny/ wyobcowany wpływ na funkcjonowanie jednostki
|
|
|
urojenia podział ze względu na TREŚĆ (4) începe să înveți
|
|
1. WIELKOŚCIOWE, 2. DEPRESYJNE, 3. PRZEŚLADOWCZE 4. KSOBNE (odnoszące)
|
|
|
UROJENIA ODDZIAŁYWANIA (wpływu) ktoś z zewnątrz, jakieś zjawisko, siła, osoba wpływa na myśli, podsuwa je, kieruje zachowaniem începe să înveți
|
|
OWŁADNIĘCIA - organizm jest opanowany przez jakąś siłę (np. moce boskie) lub inne osoby; ODSŁONIĘCIA - myśli pacjenta są "widoczne", inni je znają, odczytują, przestawiają; chory może "znać" myśli innych
|
|
|
Czym się różnią urojenia WTÓRNE OD PIERWOTNYCH? prościej: wtórne są następstwem choroby începe să înveți
|
|
PIERWOTNE pojawiają się niezależnie od innych objawów psychopatolo; stanowią niezależną jakość niewytłumaczalną psychologicznie, WTÓRNE pojawiają się wtórnie do innych objawów psychopato (urojeniowo interpretowane omamy, urojenia związane z z. nastroju) (przyczyny) nie mają uzasadnienia psychologicznego/ nie powstały w wyniku choroby
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
- wyrażają przekonanie chorego o jego niezwykłych, ponadprzeciętnych możliwościach, znaczeniu, stanowisku, zdrowiu, zdolności wpływania na wydarzenia.! Często spotykane w zespole maniakalnym!
|
|
|
W związku z tym wyrażają się jako: începe să înveți
|
|
wyrażają negatywny stosunek chorego do samego siebie z przypisywaniem sobie winy a) urojenia winy, kary, grzeszności, małowartościowości b) urojenia utraty wartości materialnej, ruiny, ubóstwa, nadchodzącej katastrofy c) urojenia hipochondryczne czyli utraty zdrowia i nieuleczalnej choroby
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
przekonanie o zagrożeniu ze strony otoczenia, które w różny sposób działa na szkodę chorego; chory jest ofiarą, inni - sprawcami. Najczęściej spotykane urojenia!
|
|
|
UROJENIA KSOBNE (odnoszące): începe să înveți
|
|
chory odnosi do siebie przypadkowe rozmowy, spojrzenia, zwykłe naturalne zachowania i przypisuje im szczególne znaczenie.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
przekonanie o niewierności partnera/-ki, podejmowane uporczywie konsekwentne działania sprawdzające, brak korekty mimo nie znalezienia dowodów na zdradę (zespół Otella)
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
treści traktowane w danej kulturze jako zupełnie absurdalne, niemożliwe do zaistnienia, niewiarygodne – np. wszczepienie odbiornika fal do mózgu
|
|
|
UROJENIA DYSMORFOFOBICZNE începe să înveți
|
|
urojenia zmiany, zniekształcenia ciała (najczęściej dot. twarzy)
|
|
|
podział urojeń ze względu na strukturę începe să înveți
|
|
PROSTE, PARANOIDALNE, PARANOICZNE
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
pojedyncze urojenia będące prostą interpretacją innych objawów – bez tendencji do systematyzacji
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
usystematyzowane, nielogiczne, dziwaczne. Emocje niedostosowane z cechami paratymii, bladość emocjonalnej. Towarzyszą im z. toku myślenia pod postacią myślenia paralogicznego do rozkojarzenia włącznie. Zachowanie chorego - niekonsekwentne i dziwaczne.
|
|
|
|
începe să înveți
|
|
usystematyzowane, tworzące zwartą, logiczną całość, spójne z osobowością chorego. Towarzyszące im emocje są adekwatne, związane z ich treścią i motywujące do podejmowania konkretnych działań.
|
|
|
współwystępują pseudohalucynacje (omamy rzekome), poczucie owładnięcia, bycia kierowanym przez inną osobę/ siłę începe să înveți
|
|
poczucie utraty wpływu na SPOSTRZEGANIE (pseudohalucynacje), MYŚLENIE (nasyłanie, odciąganie, ugłośnienie, odsłonięcie i echo myśli), MOWĘ (głosy w ciele, narzucona mowa, komentarze słowne) lub RUCHY (narzucone ruchy odczuwane jako nieswoje) + DUŻA WARTOŚĆ DIAGNOSTYCZNA W ROZPOZNAWANIU SCHIZOFRENII
|
|
|
dotyczą zarówno rzeczywistości zewnętrznej, jak i wewnętrznej człowieka începe să înveți
|
|
dominujące, silnie emocjonalne przekonania, NIEKONIECZNIE NIEPRAWDZIWE! mają niezwykle silny wpływ na decyzje i postępowanie chorego, zwykle silnie związane z osobowością |myślenie jest nieelastyczne, jednostronne, w efekcie bywa dysfukncjonalne Z - wygląd, sprawność, zdrowie W - idee, postawy społeczne i przekonania religijne
|
|
|
ALE ich treść jest sprzeczna z przekonaniami i systemem wartości chorego. PACJENT ZGŁASZA, ŻE NIE CHCE ICH JUŻ MIEĆ începe să înveți
|
|
uporczywie powtarzające się myśli (przekonania, wspomnienia, wyobrażenia, wyjaśnienia, pytania, stwierdzenia) -narzucające się z poczuciem subiektywnego przymusu | traktowane jako myśli własne Traktowane są jako niedorzeczne, chorobliwe, często budzące lęk (najczęściej zachowany krytycyzm) | im bardziej pacjent stara się ich uniknąć, tym bardziej one go atakują
|
|
|
