Întrebare |
Răspuns |
1. Jakie poznałeś(aś) płaszczyzny badawcze prawa? începe să înveți
|
|
Logiczno-jezykowa, Psychologiczna, Aksjologiczna, Socjologiczna.
|
|
|
2. Jak definiujemy pojęcie płaszczyzny badawczej? începe să înveți
|
|
Płaszczyzna badawcza – podejście badawcze, skupiające swą uwagę na wybranym sposobie przejawiania się (aspekcie) prawa i wykorzystujące w związku z tym odpowiednie metody do jego badania.
|
|
|
3. W konwencji epistemologicznej interesując się prawem odpowiadamy na jakie pytanie badawcze? începe să înveți
|
|
Odpowiemy na pytanie czym jest prawo.? Ponieważ epistemologia zajmuje się poznaniem zatem epistemologia prawa będzie tu zajmowała się poznaniem prawa.
|
|
|
4. W płaszczyźnie aksjologicznej czym jest prawo w sensie ontologicznym? 4. W płaszczyźnie aksjologicznej czym jest prawo w sensie ontologicznym? începe să înveți
|
|
Płaszczyzną badania prawa moralnego, jego koherentnością z systemem moralnym.
|
|
|
5. Co nazywamy protonormą, jakie znasz jej rodzaje (postaci)? începe să înveți
|
|
Prymitywny wymagany wzór zachowania
|
|
|
6. Jakie podstawowe różnice dostrzegasz pomiędzy systemem norm moralnych i obyczajowych? începe să înveți
|
|
Normy moralne odnoszą się do zachowań człowieka, które poddawane są ocenie z punktu widzenia szeroko rozumianej idei dorba natomiast normy obyczajowe odnoszą się do pewnej konwencji społecznej i dotyczą zachowań typu "jest-nie jest przyjęte"
|
|
|
8. Pojęcie systemu normatywnego. începe să înveți
|
|
System normatywny - zbiór norm regulujących zachowanie człowieka w społeczeństwie. Poprzez wskazywanie, jakie czynności są dozwolone, a jakie zabronione.
|
|
|
9. Różnice pomiędzy normą autonomiczną a heteronomiczną. începe să înveți
|
|
Norma autonomiczna- normodawca stanowi sam dla siebie Norma heteronomiczna- normodawca stanowi dla innych podmiotów
|
|
|
10. Kto jest twórcą koncepcji wypowiedzi performatywnej? W jakich dyscyplinach naukowych dostrzegano wcześniej performatywną funkcję mowy? începe să înveți
|
|
10. Kto jest twórcą koncepcji wypowiedzi performatywnej? W jakich dyscyplinach naukowych dostrzegano wcześniej performatywną funkcję mowy?
|
|
|
11. Jak zdefiniujesz pojęcie wypowiedzi performatywnej? începe să înveți
|
|
Wypowiedź peformatywna to taka wypowiedź w języku naturalnym która zawiera czasownik oznaczający czynność jaka nie może być wykonana bez udziału mowy pisanej lub głoszonej.
|
|
|
12. Specyfika czasowników performatywnych. începe să înveți
|
|
Czasowniki te mają szczególną moc, gdyż sa same w sobie konkretną czynnością i w wypowiedzi performatywnej niosą określony natychmiastowy skutek. Na przykład: Mianuję Cię..., Pasuję Cię..., Biorę Cię za..., Ślubuję..., etc.
|
|
|
13. Klasyfikacja wypowiedzi performatywnych. începe să înveți
|
|
Semantyczne - czyli wyrażenia, których wypowiedzenie jest w części bądź całości wykonaniem pewnej czynności, której nie da się opisałoby się jako mówienia czegoś. Syntaktyczne - czyli stwarzaniu nowych wyrażeń które nie powstałby bez udziału tych czasowników.
|
|
|
15. Wypowiedzi performatywne a koncepcja aktów lokucyjnych i illokucyjnych. Co oznacza termin "perlokucja"? începe să înveți
|
|
Lokucja jest jedynie wypowiedzeniem jakiejś treści np. 'dzień dobry'. Illokucja jest intencją bądź zamiarem, który człowiek realizuje wypowiadając daną treść, np. mówiąc 'dzień dobry' przywitał się, co było jego intencją. Perlokucja jest zaplanowanym następstwem wypowiedzenia danych słów przez człowieka, np. wypowiadając słowa 'dzień dobry' planuje, że adresat tych słów odwzajemni je. W kontekście wypowiedzi performatywnych, mając na uwadze przykład 'przywitania się', ta czynność nie zostałaby z
|
|
|
16. Sformułuj kilka wypowiedzi grzecznościowych w języku potocznym i spróbuj przekształcić je w pełni rozwinięte wypowiedzi performatywne. începe să înveți
|
|
a) Czy mogę poprosić o sól? (pot.) (perf.) Chciałabym użyć soli czy ktoś może mi ją podać?) b) Bardzo cię kocham i chcę z Tobą od tej chwili spędzić resztę swojego życia. (pot.) (perf.) Biorę sobie Ciebie za żonę i przysięgam że cię nie opuszczę aż do śmierci)
|
|
|
17. Sformułuj kilka wypowiedzi performatywnych "sensu stricte" (explicit perfpormatives). începe să înveți
|
|
a) (perf.) Mianuję Cię kawalerem orderu Orła Białego za wybitne zasługi wojskowe b) (perf.) Oto jej Królewska Mość (nie wiem wymyślcie sobie imię;)) Królowa Hiszpanii
|
|
|
18. Jakie zjawisko językowe nazywamy językiem sztucznym? începe să înveți
|
|
Języki, których gramatyka i słownictwo są sztucznie wymyślone przez jednostkę indywidualną bądź grupę osób.
|
|
|
19. Określenie języka prawnego i prawniczego. începe să înveți
|
|
Język prawny to ten, w którym formułowane są teksty obowiązującego prawa (ustawy, rozporządzenia itp.) Język prawniczy to ten, w którym formułowane są wypowiedzi o prawie obowiązującym i innych zjawiskach prawa.
|
|
|
20. Czy istnieją języki prawnicze w podkulturach? începe să înveți
|
|
Tak istnieją przykładem jest podkultura więzienna tzw. grypsera
|
|
|
21. Metajęzyk jest językiem którego stopnia? începe să înveți
|
|
Jest to język stopnia drugiego ponieważ zazwyczaj opisuje inny język.
|
|
|
22. Sformułuj definicję wypowiedzi ocennej, optatywnej i dyrektywalnej. începe să înveți
|
|
Wypowiedź ocenna to wypowiedź zawierająca ocenę jakiegoś stanu rzeczy, zdarzenia, przedmiotu itp. Pełni funkcję ekspresyjną. Wypowiedź optatywna to wypowiedź której treścią jest ocena przyszłego stanu rzeczy (było by dobrze gdyby..."). Wypowiedzi optatywne można spotkać na przykład w niektórych ustawach Sejmu. Wypowiedź dyrektywalna jest to wypowiedź pozaopisowa, która ma wpływać na zachowania osób, do których jest skierowana, tzn. która ma oddziaływać na swych adresatów w taki sposób, by podjęl
|
|
|
23. Napisz schematy wypowiedzi ocennej, optatywnej i dyrektywalnej. începe să înveți
|
|
(optat.) Chciałabym żeby jutro było słonecznie. (ocen.) W tym tygodniu jak dotąd nic ciekawego się nie wydarzyło. (dyrekt.) Uważaj Samochód! Zatrzymaj się!
|
|
|
24. Oceń rolę quasi-ocen w polityce i prawie. începe să înveți
|
|
Quasi ocena to niby ocena, np; Nie dobrze i nie źle
|
|
|
25. Co nazywamy „światem deontycznie doskonałym”? începe să înveți
|
|
To taki świat, w którym rzeczy mają się tak jak prawodawca sobie życzy.
|
|
|
26. Jaki jest schemat wyrażania dozwolenia za pomocą konstrukcji nakazu? A jak wyrażamy w ten sposób zakaz? începe să înveți
|
|
Nakazuje się żeby P uczęszczał na zajęcia X, Zakazane jest aby P łamał prawo ustanowione przez X
|
|
|
27. Wypisz jak największą ilość czasowników, za pomocą których budujemy wypowiedzi dyrektywne. începe să înveți
|
|
Reguluję, zakazuję, nakazuję, dozwalam, rozkazuję, zachęcam, życzę, sugeruję, błagam, radzę, ostrzegam, proszę, wskazuję, napominam, pouczam, proponuję, rekomenduję, wytyczam,
|
|
|
28. Jaki typ wypowiedzi może dotyczyć rzeczy, zdarzeń i zachowań? începe să înveți
|
|
Ocena dotyczy zachowań ludzi, rzeczy oraz zdarzeń.
|
|
|
29. Sformułuj dowolną dyrektywę w formie bezokolicznikowej. începe să înveți
|
|
Jest zakazane, żeby człowiek zabijał innego człowieka. Jest nakazane, żeby człowiek nie zabijał innego człowieka. Jest dozwolone, żeby człowiek nie zabijał innego człowieka. Obyś nie zabił człowieka.
|
|
|
30. Konstrukcja „obyś” pozwala nam sformułować dyrektywę czy wypowiedź optatywną? începe să înveți
|
|
Dyrektywę, wypowiedź optatywną pozwala sformułować "oby".
|
|
|
31. Różnice pomiędzy dyrektywą mocną a słabą. începe să înveți
|
|
Dyrektywa mocna nie pozostawia możliwość co do jej przestrzegania np. Zakaz palenia Dyrektywa słaba pozostawia możliwość jej nie przestrzegania np. Uprasza się o nie palenie
|
|
|
34. Sposób definiowania źródeł prawa. începe să înveți
|
|
Przez źródła prawa rozumie się akty normatywne, zwane także aktami prawotwórczymi, które zawierają przepisy dające podstawę do konstruowania norm danej gałęzi prawa. Wyróżnia się źródła prawa w znaczeniu: formalnym materialnym instytucjonalnym
|
|
|
35. Źródła prawa w RP. Koncepcja systemu zamkniętego źródeł prawa. începe să înveți
|
|
Źródła prawa w RP: Konstytucja (ustawa zasadnicza) Ustawa (także kodeksy) Akty normatywne o randze ustawy (rozporządzenia) Umowy międzynarodowe Prawo UE (wtórne i pierwotne) Koncepcja systemu zamkniętego źródeł prawa- koncepcję przyjęła Konstytucja RP, oznacza to, że nie powinien być uznawany za źródło akt, który w katalogu nie został wymieniony.
|
|
|
36. Organy promulgacyjne w RP. începe să înveți
|
|
Dziennik ustaw- wydawany przez Prezesa Rady Ministrów, znajdują się w nim: Konstytucja, ustawy, rozporządzenia, ratyfikowane umowy międzynarodowe. Monitor Polski- wydawany przez Prezesa Rady Ministrów, znajdują się w nim: uchwały Rady Ministrów, zarządzenia Prezydenta i Prezesa Rady Ministrów, regulaminy izb parlamentu; Dzienniki Urzędowe Ministrów- wydawane przez Ministrów, znajdują się w nich akty normatywne organu wydającego ten dziennik (głównie zarządzenia); Wojewódzkie Dzienniki Urzędowe;
|
|
|
37. Konstytucja w systemie źródeł prawa. începe să înveți
|
|
Konstytucja (ustawa zasadnicza) Charakteryzuje ją to: jest tylko jeden akt normatywny o tej nazwie i randze w państwie jest aktem o najwyższej mocy obowiązywania, wszystkie inne akty muszą być z nią zgodne uchwalenie nowej, zmiana, uchylenie dotychczasowej odbywa się szczególnym trybem (bardzo restrykcyjnym) zawiera podstawowe zasady ustroju politycznego, społecznego i gospodarczego państwa, organizacji, zadań i kompetencji, wolności i obowiązków człowieka i obywatela
|
|
|
38. Prawo UE i prawo międzynarodowe w systemie źródeł prawa RP. începe să înveți
|
|
Umowy międzynarodowe: ratyfikowane za zgodą wyrażoną w ustawie ratyfikowane przez Prezydenta RP zatwierdzone przez Radę Ministrów Prawo UE: 1. pierwotne: traktaty (TUE, TFUE, itp.) ogólne zasady prawa 2. wtórne (pochodzi od instytucji UE; przyjmowanie na podstawie i w ramach prawa pierwotnego; nadrzędność prawa pierwotnego nad prawem wtórnym; jurysdykcja ETS): umowy międzynarodowe Wspólnoty Europejskiej rozporządzenia dyrektywy decyzje zalecenia opinie
|
|
|
începe să înveți
|
|
To dokument władzy publicznej zawierający normy prawne regulujące jakiś zespół stosunków społecznych.
|
|
|
40. Budowa podstawowej jednostki redakcyjnej aktu normatywnego. începe să înveți
|
|
I. Tytuł aktu II. Wstęp III. Przepisy merytoryczne IV. Przepisy o wejściu w życie
|
|
|
43. Pojęcie normy prawnej. începe să înveți
|
|
Norma prawna – norma postępowania, która została ustanowiona albo uznana przez upoważniony organ państwa w stosownej procedurze. Takie normy postępowania, które są generalne a zarazem abstrakcyjne
|
|
|
44. Przepis prawny a norma prawna – wzajemne relacje. începe să înveți
|
|
NORMA PRAWNA ustanowiona przez państwo jest regułą właściwego zachowania Jest normą społeczną wyraża żądanie określonego zachowania PRZEPIS PRAWNY jest to jednostka redakcyjna tekstu prawnego Składa się z artykułu (art.) paragrafu i punktu NORMA PRAWNA ZAWARTA JEST W PRZEPISIE PRAWNYM
|
|
|
45. Klasyfikacja norm i przepisów prawnych. începe să înveți
|
|
Możemy dokonywać klasyfikacji ze względu na: treść, zasięg obowiązywania, przynależność (do gałęzi prawa), sposób sformułowania innych przepisów, stopień ogólności, szczegółowości. Treść. Kryterium treści dzieli prawo na: przepisy prawa materialnego (regulujące stosunki prawne – prawa i obowiązki) przepisy prawa formalnego (prawo procesowe, proceduralne – sposób dochodzenia norm prawnych, tryb realizacji przepisu prawnego). Zasięg obowiązywania: Uniwersalne – powszechnie obowiązujące, rodzajowe
|
|
|
46. Budowa normy prawnej – spór o rolę sankcji. începe să înveți
|
|
Norma prawna ma określoną budowę, jest mianowicie zbudowana z: hipotezy dyspozycji sankcji Spór o rolę sankcji- spór o uregulowanie konsekwencji jakie grożą za zachowanie niezgodne z dyspozycją normy.
|
|
|
47. Hipoteza, dyspozycja, sankcja. începe să înveți
|
|
Hipoteza - Przez hipotezę rozumie się tu tę część normy, która określa adresata oraz okoliczności, w jakich wyznacza mu się obowiązek określonego postępowania. Dyspozycja – część, która wyznacza nakaz albo zakaz postępowania. Sankcja – Element normy wskazujący, jakie konsekwencje nastąpią, gdy adresat normy ją przekroczy, a więc zachowa się niezgodnie z normą. Te konsekwencje, będące dolegliwością dla adresata normy, nazywa się sankcją za jej niezrealizowanie (np. pozbawienie wolności, grzywna)
|
|
|
începe să înveți
|
|
Najczęściej spotyka się sankcje: egzekutywną- polega bądź na przymusowym wykonaniu tego, co stanowiło niedopełniony obowiązek adresata, bądź na przymusowym unicestwieniu tego, co zostało przez adresata uzyskane wbrew zakazowi nieważności- polega na unieważnieniu czynności konwencjonalnych. Dzieli się na: nieważność bezwzględną nieważność względną bezskuteczność (zawieszoną lub względną) karna- sankcja za dokonywanie czynów zabronionych, sankcja represywna polega na pozbawieniu naruszyciela cenny
|
|
|
49. Koncepcja norm sprzężonych. începe să înveți
|
|
Nie wszystkie normy posiadają jednak sankcję – biorąc to pod uwagę możemy podzielić normy postępowania na: NORMY NIEDOSKONAŁE (LEGES IMPERFECTAE) NORMY POWIĄZANE FUNKCJONALNIE: SANKCJONOWANE I SANKCJONUJĄCE (normy sprzężone) LEX IMPERFECTAE – [tzw. „norma niedoskonała”] jest to norma prawna, która swym adresatom w określonych okolicznościach wyznacza obowiązek określonego postępowania, ale za niezrealizowanie tego obowiązku prawodawca nie przewiduje wymierzenia im sankcji – jest to zatem nor
|
|
|
50. Specyfika norm kolizyjnych. începe să înveți
|
|
Inaczej reguły kolizyjne, podzielić je można na trzy rodzaje: reguła kolizyjna porządku hierarchicznego- norma wyżej usytuowana w hierarchii norm uchyla normę niższego rzędu reguła kolizyjna porządku czasowego- norma późniejsza uchyla normę wcześniejszą reguła porządku treściowego- norma szczególna uchyla ogólną
|
|
|
51. Zasady i reguły prawne. începe să înveți
|
|
Rozróżnienie zasad i reguł: Reguły – gdy obowiązują, to rozwiązanie, które wyznaczają, musi zostać przyjęte, jeżeli zaś nie obowiązują - nie wnoszą nic do podjęcia decyzji. Zasady natomiast nie wyznaczają konsekwencji prawnych, które powinny nastąpić automatycznie, jeżeli występują okoliczności przewidziane przez te zasady. Stanowią one jedynie „racje argumentacyjne”, które powinien uwzględnić stosując prawo. W przypadku kolizji reguł jedna z nich obowiązuje, druga zaś nie. Istnieje natomiast wi
|
|
|
52. Pojecie stosunku prawnego. începe să înveți
|
|
Stosunek prawny to rodzaj stosunków społecznych, czyli takich relacji między przynajmniej dwiema osobami, w których zachowania jednej strony wywołują reakcję drugiej i podlegają kontroli norm społecznych. Pojęcie to jest wykorzystywane w naukach prawnych dla opisania zależności między podmiotami prawa.
|
|
|
53. Elementy stosunku prawnego. începe să înveți
|
|
|
|
|
54. Stosunek cywilnoprawny. începe să înveți
|
|
strony tych stosunków są równoprawne stosunki są zawierane dobrowolnie, i tak mogą być rozwiązane przedmiot i treść stosunków są określone przez strony sankcjami są: nieważności bądź egzekucyjna
|
|
|
55. Stosunek administracyjno prawny. începe să înveți
|
|
strony tych stosunków nie są równoprawne zawiązanie stosunku może nie być dobrowolne, wynikać może z jednostronnej decyzji organu państwa lub z prawa przedmiot i treść normy są określone z reguły mocą norm iuris cogentis sankcjami są: egzekucyjna, karna, nieważności
|
|
|
56. Stosunek karnoprawny. începe să înveți
|
|
Nawiązywać można dwojako: więzi wszystkich ze wszystkimi wynikające z powszechnie obowiązującego prawa, ale także jako więzi prawne wynikające z już popełnionego czynu. II rodzaj: nawiązane są poprzez dokonanie czynu zabronionego przez ustawę karną stroną tego stosunku jest państwo działające za pomocą konkretnych organów, które zajmują w stosunku pozycje zwierzchnie położenie prawne tych norm wyrażają normy typu iuris cogentis kary mają charakter karny, a posiłkowe egzekucyjny
|
|
|
58. Osoba fizyczna i jej status. începe să înveți
|
|
Osoba fizyczna, w obowiązującym prawie każdy człowiek. Osoba fizyczna przysługuje tzw. zdolność prawna – może ono mieć prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa cywilnego (np. być dłużnikiem czy spadkobiercą). W Polsce zdolność prawna osób fizycznych rozpoczyna się z chwilą narodzin urzędowo stwierdzonych w akcie urodzenia i trwa do momentu śmierci oznaczonej w akcie zgonu. Zdolność prawną mają zarówno dorośli, jak i dzieci, które np. mają prawo do dziedziczenia majątku po zmarłych krewnych
|
|
|
59. Zdolność prawna, zdolność do czynności prawnych. începe să înveți
|
|
Zdolność prawna – zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków prawnych. Zdolność do czynności prawnych- w prawie cywilnym zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych, czyli do przyjmowania i składania oświadczeń woli mających na celu wywołanie powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Innymi słowy, jest to zdolność do samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej (nabywania praw i zaciągania zobowiązań).
|
|
|
60. Rodzaje osób prawnych. începe să înveți
|
|
Podział ze względu na wykonywane zadania: osoby prawne, które trudnią się działalnością gospodarczą, osoby prawne, które stawiają sobie za zadanie realizowanie celów społecznych. Podział ze względu na to, w jaki sposób w strukturze organizacyjnej osoby prawnej uczestniczą poszczególni ludzie: osoby prawne typu fundacyjnego – zakładane przez założyciela i to on wyposaża osobę prawną w jej pierwotny majątek, określa jej cele, strukturę organizacyjną i sposób działania, osoby prawne typu korporacyj
|
|
|
61. Zasada lex retro non agit. începe să înveți
|
|
Prawo nie działa wstecz. Oznacza ona, że dana ustawa, bądź zmiana prawa nie reguluje przestępstw, lub wykroczeń popełnionych przed wejściem tego przepisu, czy ustawy w życie.
|
|
|
62. Obowiązywanie prawa w przestrzeni – podstawowe zasady. începe să înveți
|
|
prawo obwiązuje na terenie całego (lub jego części) państwa, którego organy je ustanowiły lub sankcjonują; terytorium określane jest za pomocą umów wewnątrzkrajowych lub międzynarodowych prawo międzynarodowe ratyfikowane przez uprawniony organ staje się elementem prawa wewnątrzkrajowego;
|
|
|
63. Obowiązywanie prawa w czasie – podstawowe zasady. începe să înveți
|
|
istnieje moment początkowy i końcowy obowiązywania normy prawnej; prawo obowiązuje od momenty gdy wyznaczy go ustawodawca, jednak nie wcześnie od momentu opublikowania; RP - 14 dni od opublikowania w Dzienniku Ustaw; vacatio legis - czas pomiędzy opublikowaniem a wejściem aktu normatywnego w życie; retroakcja - działanie prawa wstecz - wyjątek od zasady „lex retro non agit” - stosowanie jest dopuszczalne gdy wiąże się ono z nagrodami lub korzyściami; „lex severior non agit” - zakaz stosowania p
|
|
|
64. Hierarchia aktów prawnych a obowiązywanie prawa w czasie i przestrzeni. începe să înveți
|
|
Hierarchia Źródeł Prawa: Konstytucja Umowa międzynarodowa ratyfikowana za zgodą Sejmu i Senatu Rozporządzenia, dyrektywy i decyzje UE Ustawy i rozporządzenia z mocą ustawy Rozporządzenia Akty prawa miejscowego Obowiązywanie prawa w czasie: Każdy akt normatywny i tym samym każdy przepis ma wyznaczony początek obowiązywania. Jest nim moment jego wejścia w życie, ten zaś zgodnie z zasadą ogólną ma miejsce po upływie 14 dni od dnia publikacji we właściwym dla danego aktu normatywnego dzienniku urzę
|
|
|
începe să înveți
|
|
To inaczej "odwyknięcie". Termin ten oznacza wygaśnięcie przepisu prawnego tym samym utratę przez niego mocy prawnej. Objawia się nie wymierzaniem kary przez organ państwa pomimo naruszenia normy sankcjonowanej.
|
|
|
66. Teza o zupełności systemu prawa. începe să înveți
|
|
System prawa powinien być zupełny i nie zawierać luk. Oznacza to, że powinien regulować wszystkie kwestie, które uznaje się za istotne. Zupełność oznacza, że prawodawca przewidział unormowanie dla każdej sytuacji wymagającej rozstrzygnięcia na gruncie prawa. Zupełność systemu prawnego polega na tym, że na każdą okoliczność przewiduje on odpowiednią normę prawną.
|
|
|
67. Pojecie luki w prawie. Sposoby ich klasyfikacji. începe să înveți
|
|
Luka w prawie to sytuacja, która nie ma uregulowania w przepisach prawa, choć z logiki pokrewnych regulacji wynika, że powinna zostać uregulowana. Luki wynikają z tego, że prawo tworzone przez ustawodawcę tworzone jest do zdarzeń przyszłych. Często luka w prawie jest wynikiem nieudolności ustawodawcy, który w procesie jego stanowienia posługiwał się intuicją zamiast faktami, opierał się na błędnych założeniach lub dysponował niepełną wiedzą na temat regulowanej dziedziny. Luki w prawie dzielą si
|
|
|
începe să înveți
|
|
Omijanie prawa polega na osiągnięciu celu zabronionego przez jedną normę w taki sposób, że adresat podejmuje zachowanie, które pozornie stanowi przypadek zastosowania innej normy, a nie normy obchodzonej. Pozwala to adresatowi uniknąć niedogodności, jakie wiążą się z podporządkowaniem normie sankcjonowanej, przy jednoczesnym nienarażaniu się na realizację sankcji. Dążąc do omijania prawa adresaci norm prawnych sięgaja zwykle po szczególnie zwężającą lub rozszerzającą wykładnię przepisów, wykorzy
|
|
|
70. Pojęcie wykładni prawa. Rodzaje wykładni. începe să înveți
|
|
Proces ustalania właściwego znaczenia przepisów prawnych. Zakres wykładni prawa możemy uznać jako: koncepcja klasyfikacyjna- wykładni dokonuje się tylko o tyle, o ile wymagają tego niejasności tekstu koncepcja derywacyjna- wykładni dokonuje się w każdym przypadku ustalania normy prawnej Rodzaje wykładni prawa ze względu na: podmiot jej dokonujący: autentyczna legalna operatywna doktrynalna 2. sposób dokonywania wykładni: językowa systemowa funkcjonalna porównawcza 3. wyniki wykładni: literalna (
|
|
|
71. Koncepcja racjonalnego prawodawcy. începe să înveți
|
|
Koncepcja odnosi się do założenia, że prawodawca świadomie sformułował tekst prawny, z intencją wywołania konkretnych skutków bądź zachowań, zakładając, że są najlepszymi z możliwych rozwiązań w danej sytuacji. Ujawnienie idei racjonalności następuje w dwóch wypadkach: 1) w fazie tworzenia prawa jako postulat 2) w fazie stosowania prawa jako założenie
|
|
|
72. Specyfika rozumowań prawniczych. începe să înveți
|
|
To połączenie: -metod badawczych prawa (np. logiczno-językowej) -domniemania prawnego -obowiązków i uprawnień Domniemanie jest założeniem, że dany fakt jest prawdziwy, mimo iż wydaje się takim nie być. Klasyfikacja domniemań: -prawne -faktyczne -wzruszalne -niewzruszalne
|
|
|
76. Zasada ignorantia iuris nocet... începe să înveți
|
|
Nieznajomość prawa szkodzi. Zasada prawna odnosząca się głównie do odpowiedzialności karnej, oznaczająca, że sprawca czynu zabronionego nie może tłumaczyć się nieznajomością przepisów prawa.
|
|
|
79. Demokratyczne państwo prawne. începe să înveți
|
|
To takie, które: Realizuje zasadę trójpodziału władz Posiada w pełni niezawisłe sądy Posiada sądową kontrolę stosowania prawa przez administracją. Istnienie sądowej kontroli zgodności prawotwórstwa z konstytucją Zagwarantowanie każdemu prawa do sprawiedliwego sądu Przestrzeganie prze wszystkie organy władzy publicznej wyznaczonych im kompetencji Istnienie i przestrzeganie praw człowieka i obywatela zgodnych z obecnymi standardami. Przestrzeganie w procesie stanowienia i stosowania prawa fundamen
|
|
|
80. Pojęcie sprawiedliwości społecznej. începe să înveți
|
|
Sprawiedliwość społeczna - w ujęciu prawnym przyznanie każdej jednostce należnych jej praw wynikających z zasad demokracji.
|
|
|
81. Praworządność i jej gwarancje. începe să înveți
|
|
Praworządność To zasada ustrojowa (zawarta w konstytucji) mówiącą, że podstawowe dziedziny stosunków społecznych są regulowane przepisami prawa, które są ściśle przestrzegane zarówno przez organy państwowe, obywateli jak i różne organizacje społeczne. Państwo ma głównie przestrzegać prawa. Materialne gwarancje praworządności Jest to głównie system kontroli społecznej nad poszczególnymi organami państwa. W administracji państwowej taką kontrolę ma spowodować sądownictwo administracyjne tzn. sądy
|
|
|